Γιατί τα Ιαπωνικά παιδιά υπακούν πάντα τους γονείς τους;

Οι Γιαπωνέζες μητέρες φροντίζουν τα παιδιά τους με μεγάλη αφοσίωση. Αυτός ο τρόπος ανατροφής έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία φιλικών παιδιών τα οποία σέβονται τους κανόνες και έχουν καλή συμπεριφορά. Μάθετε περισσότερα γι' αυτόν τον τρόπο σε αυτό το άρθρο.
Γιατί τα Ιαπωνικά παιδιά υπακούν πάντα τους γονείς τους;
Bernardo Peña

Έχει εξετασθεί και εγκριθεί από: ψυχολόγο Bernardo Peña.

Έχει γραφτεί από Thady Carabaño

Τελευταία ενημέρωση: 22 Δεκεμβρίου, 2022

Η Ιαπωνία είναι μια πραγματικά θαυμαστή χώρα. Μεταξύ άλλων, τα Ιαπωνικά παιδιά είναι πολύ υπάκουα και συμπεριφέρονται καλά, ευγενικά, και με σύνεση. Μαθαίνουν τους κανόνες και τους υπακούν, προσαρμόζουν τη συμπεριφορά τους σε αυτό που αναμένεται από αυτά. Αυτή η μέθοδος ανατροφής είναι πραγματικά καταπληκτική.

Οι Ιάπωνες γονείς είναι σίγουροι πως τα παιδιά τους θα μάθουν την κατάλληλη συμπεριφορά από τα παραδείγματα που τους δίνουν. Έτσι, αισθάνονται υπεύθυνοι για το πώς θα γίνουν τα παιδιά τους όταν μεγαλώσουν.

Πιθανόν να αναρωτιέστε πώς ο Ιαπωνικός τρόπος ανατροφής οδηγεί σε παιδιά τα οποία υπακούν πάντα τους γονείς τους. Συνεχίστε την ανάγνωση για να μάθετε τα κλειδιά της Ιαπωνικής ανατροφής. Θα δείτε ότι είναι πολύ διαφορετικός από τον Δυτικό τρόπο που γνωρίζουμε.

Τα Ιαπωνικά παιδιά είναι υπάκουα και με καλή συμπεριφορά

Σύμφωνα με μια συγκριτική μελέτη για τις τεχνικές ανατροφής σε διαφορετικές κοινωνίες η οποία δημοσιεύτηκε από την Ένωση του Κάνσας για τη Βρεφική Ψυχική Υγεία με τίτλο “Πειθαρχεία σε μικρή ηλικία,” οι Ιαπωνικές οικογένειες ενθαρρύνουν την προσκόλληση, την ενσυναίσθηση και την αρμονία.

Ιαπωνικά παιδιά - Τρία παιδιά μπροστά από πίνακα

Αυτή η έρευνα έδειξε ότι τα Ιαπωνικά παιδιά υπακούν και μαθαίνουν να συμπεριφέρονται ως ενήλικες κοινωνικά. Ωστόσο, στο σπίτι, τα παιδιά εξαρτώνται απόλυτα από τους γονείς τους (ειδικά από τις μητέρες τους). Δεν αποθαρρύνουν την εξάρτηση. Αντιθέτως, στην πραγματικότητα την αποδέχονται και την ενθαρρύνουν.

Οι Ιάπωνες γονείς μειώνουν την ατομικιστική τάση των παιδιών να κάνουν ό,τι θέλουν μέσα από ακραία εγγύτητα. Γι’ αυτό τα περισσότερα Ιαπωνικά παιδιά δεν έχουν νεύρα. (Φυσικά, υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις).

Προσκόλληση στην Ιαπωνία

Οι γονείς, ειδικότερα οι μητέρες, έχουν μια πολύ στενή σχέση με τα παιδιά τους. Ενθαρρύνουν την εγγύτητα και ενισχύουν την εξάρτηση. Όπως συνηθίζεται στην Ιαπωνία, οι γονείς ντύνουν και ταΐζουν τα παιδιά. Επιπλέον, κοιμούνται όλοι μαζί μέχρι τα παιδιά τους να γίνουν 6 ετών.

Η σχέση ανάμεσα στη μητέρα και το παιδί είναι πολύ στενή. Πρακτικά σχηματίζουν μια μονάδα και “μοιράζονται τη σκέψη” αντί να είναι δύο ξεχωριστοί και ανεξάρτητοι άνθρωποι. Κατά τη διάρκεια των τριών πρώτων ετών του παιδιού, η μητέρα το παίρνει παντού μαζί της.

Στην Ιαπωνία, οι μητέρες είναι πραγματικά αφοσιωμένες στα παιδιά τους. Είναι αρκετά απίθανο για τα Ιαπωνικά παιδιά να πάνε σε βρεφονηπιακό ή παιδικό σταθμό πριν την ηλικία των τριών. Το κανονικό σχολείο ξεκινά τότε.

Ιαπωνικές τεχνικές ανατροφής

Πολλοί Ιάπωνες γονείς πιστεύουν πως τα παιδιά τους έχουν καλή συμπεριφορά επειδή η ανατροφή τους βασίζεται στις φιλοσοφικές τους πεποιθήσεις:  στον Κομφουκιανισμό.

Αυτή η μέθοδος ανατροφής πηγάζει από το Κομφουκιανό ιδανικό της εκπαίδευσης των παιδιών με καλοσύνη. Εξάλλου, αυτή η αρετή δημιουργεί εσωτερική γαλήνη και χαρά.

Ιαπωνικά παιδιά - Μητέρα παίζει με το παιδί της

Βασιζόμενοι σε αυτήν την αρχή, αυτά είναι ορισμένα από τα θεμελιώδη στοιχεία της Ιαπωνικής ανατροφής:

Η δύναμη της σύστασης

Πρώτα απ’ όλα, οι Γιαπωνέζες μητέρες χρησιμοποιούν πειθώ, σύσταση και ορισμένες φορές την ντροπή για την πειθαρχεία. Με αυτόν τον τρόπο, αποφεύγουν την ευθεία αντιπαράθεση με τα νεαρά παιδιά τους. Φυσικά, έτσι ελαχιστοποιείται η προκλητική ή επιθετική συμπεριφορά του παιδιού.

Επιπρόσθετα, οι Γιαπωνέζες μητέρες χρησιμοποιούν τη σύσταση για να πουν στα παιδιά τους το τι πρέπει να κάνουν. Αντί να πουν, “Μάζεψε τα παιχνίδια σου!”, λένε “Τι πρέπει να κάνεις με τα παιχνίδια σου τώρα;” Κατ’ επέκταση, το παιδί θα πρέπει να προσδιορίσει μόνο του τη σωστή απάντηση και να συμμορφωθεί. Όμως, αν το παιδί δεν προτίθεται να το κάνει και προσποιείται ότι δεν άκουσε την ερώτηση ή τη σύσταση, η μητέρα θα πρέπει να καταφύγει σε έναν ευφυή εμπαιγμό. Τότε το παιδί θα προτιμήσει να υπακούσει από το να νιώσει ντροπή.

Η δύναμη της χειρονομίας

Τα Ιαπωνικά παιδιά είναι τόσο εξαρτημένα από τις μητέρες τους όπου αντιλαμβάνονται ακόμη και τα συναισθήματα και τις χειρονομίες τους. Γνωρίζουν ακόμη και την κατάσταση αρμονίας στην οποία βρίσκονται οι μητέρες τους. Έτσι, το παιδί θα κάνει ό,τι μπορεί για να μην ενοχλήσει αυτή την αρμονία.

Όταν η μητέρα κάνει μια σύσταση, έχει και μια έκφραση στο πρόσωπό της με την οποία λέει στο παιδί πως θα εκπλαγεί αν δεν υπακούσει.

Ιαπωνικά παιδιά - Μητέρα και παιδί γελούν

Όμως, η μητέρα δεν τιμωρεί το παιδί ούτε το μαλώνει ευθέωςΚαι πάλι, λέει στο παιδί ότι είναι απογοητευμένη με την έκφραση του προσώπου της. Καθώς το παιδί ενδιαφέρεται πραγματικά για τη διατήρηση της αρμονίας της μητέρας του, αποφεύγει την αντιπαράθεση και κάνει αυτό το οποία αναμένεται από εκείνο.

Κατανόηση και αγάπη: Τα Ιαπωνικά παιδιά υπακούν

Επιπλέον, οι Γιαπωνέζες μητέρες έχουν επίσης μάθει να διαβάζουν τη διάθεση των παιδιών. Χρησιμοποιούν αυτή την ικανότητα για ν’ αλλάξουν την τεχνική πειθούς όταν κριθεί απαραίτητο.

Αν παρατηρήσουν πως το παιδί δεν έχει διάθεση να συμμορφωθεί με το αίτημά τους, θα κάνουν ό,τι μπορούν για να μη θέσουν το αίτημά τους εκείνη τη στιγμή. Το πιθανότερο είναι να το θέσουν αργότερα.

Αν το παιδί αρνείται να μαζέψει τα παιχνίδια του, η μητέρα θα χρησιμοποιήσει μια ευγενική συγκατάβαση. Θα πει πως το παιδί δεν είναι έτοιμο ή δεν έχει αναπτυχθεί τόσο για να κάνει κάτι τέτοιο, ή ίσως να είναι πολύ κουρασμένο ή να θέλει να παίξει περισσότερο.

Πολλοί Ιάπωνες γονείς κάνουν τα πάντα για να μπορέσουν τα παιδιά τους να αισθάνονται πως αγαπιούνται, εκτιμούνται και ότι τα σέβονται. Είναι η ενσάρκωση της υπομονής, της καλοσύνης και της συμπόνιας. Αυτός ο τρόπος ανατροφής αποτελεί σίγουρα μια πρόκληση για τις Δυτικές μητέρες.

Θα τον δοκιμάζατε;


Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.


  • Rothbaum, F.; Pott, M.; Azuma, H.; Miyake, K.; Weisz, J. 2000. The Development of Close Relationships in Japan and the United States: Paths of Symbiotic Harmony and Generative Tension. Child Development. https://scholar.harvard.edu/files/jweisz/files/2000b.pdf
  • Holloway, Susan. (2010). Japanese Women, Parenting, and Family Life.
  • Kawano, A., Matsuda, T., & Xiao, L. (2015). Educación social en Japón. Pedagogia Social Revista Interuniversitaria. https://doi.org/10.7179/psri_2016.27.12
  • Gainey, Peter & Andressen, Curtis. (2002). The Japanese Education System: Globalisation and International Education. Japanese Studies. 22. 153-167. 10.1080/1037139022000016564.
  • Damian J. Rivers (2010) Ideologies of internationalisation and the treatment of diversity within Japanese higher education, Journal of Higher Education Policy and Management, 32:5, 441-454, DOI: 10.1080/1360080X.2010.511117

Αυτό το κείμενο προσφέρεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν αντικαθιστά τη συμβουλή από επαγγελματία. Σε περίπτωση αμφιβολίας, συμβουλευτείτε τον ειδικό σας.