Όταν η ανάγκη για κλάμα γίνεται πολύ δυνατή
Η ανάγκη για κλάμα δεν προέρχεται από αδυναμία, επειδή δεν μπορώ να αντισταθώ σε αυτή ή λόγω της επιθυμίας να εγκαταλείψω όλα όσα έχω επιτύχει ως τώρα.
Αυτή η έντονη ανάγκη προέρχεται από τη δύναμη που έχω δείξει και από το πόσο θέλω να ξεθυμάνω.
Οι άνθρωποι εξακολουθούν να θεωρούν αδύναμο κάποιον που κλαίει. Ίσως ακόμα και να επιπλήττετε τον εαυτό σας όταν τα μάτια σας πλημμυρίζουν δάκρυα λόγω των καταστάσεων που αντιμετωπίζετε.
Για να αντέξετε τη μια δύσκολη κατάσταση μετά την άλλη, για να είστε ο ισχυρός στυλοβάτης στον οποίο στηρίζεται η οικογένειά σας, για να στέκεστε πάντα περήφανοι όταν το μόνο που θέλετε να κάνετε είναι να σωριαστείτε στο πάτωμα… αναγκάζετε τον εαυτό σας να παραμένει δυνατός ενώ τα πάντα γύρω σας σάς κλονίζουν μέχρι τα βάθη της ψυχής σας.
Ακόμα και το πιο δυνατό δέντρο παρασύρεται από ένα τσουνάμι
Τώρα κλαίτε, αφήνεστε, αλλά είναι φυσιολογικό. Ακόμα και το πιο δυνατό δέντρο παραδίνεται στη δύναμη ενός τσουνάμι. Δεν είστε φτιαγμένοι από πέτρα και έχετε αντέξει πάρα πολλά από κάθε άποψη.
Το χειρότερο που μπορείτε να κάνετε είναι να συγκρατήσετε τα δάκρυά σας ή να τα καταπιείτε και να προσποιηθείτε ότι δεν χρειάζεται να ξεσπάσετε σε κλάμα.
Ξέρετε ότι αργά ή γρήγορα τα δάκρυα θα κυλήσουν. Ανεξάρτητα από το πόσο προσπαθείτε να καθυστερήσετε αυτήν τη στιγμή, θα έρθει. Κανένας δεν μπορεί να είναι δυνατός κάθε μέρα της ζωής του.
Τα πράγματα γίνονται πολύ πιο δύσκολα όταν όλα μοιάζουν να έχουν στραφεί εναντίον σας.
Έτσι ξεσπάτε σε κλάμα. Εκφράζετε όλον τον θυμό, τη ματαίωση και την κούραση που έχετε μέσα σας. Θα αισθανθείτε πολύ καλύτερα αργότερα. Εξάλλου όλοι έχουμε ανάγκη να ξεθυμαίνουμε.
Είναι σημαντικό να δείχνετε ψυχική αντοχή. Όμως, από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να υπάρχει κάποιος τρόπος να απελευθερώνετε όλη αυτήν την πίεση που δέχεστε.
Μην παραλείψετε να διαβάσετε το άρθρο: 7 σημάδια ότι δεν αγαπάτε αρκετά τον εαυτό σας.
Αποδεχτείτε αυτό το γεγονός και μην πιέζετε τον εαυτό σας να είναι τέλειος.
Η ανάγκη για κλάμα οφείλεται στο άγχος
Η ανάγκη για κλάμα μετά από περιόδους στις οποίες έχετε αντέξει πολλά είναι αποτέλεσμα του συσσωρευμένου άγχους.
Είτε το θέλετε είτε όχι, το άγχος είναι παρόν κατά τη διάρκεια πολλών καταστάσεων στη ζωή σας. Εμφανίζεται πάντα όταν το χρειάζεστε λιγότερο.
Μερικές φορές μπορεί να σας ενθαρρύνει να επιβραδύνετε τους ρυθμούς ή να απελευθερωθείτε από μερικές από τις πολλές υποχρεώσεις σας.
Όμως το άγχος περιλαμβάνει τρεις διαφορετικές φάσεις, τις οποίες πρέπει να ξέρετε να αναγνωρίζετε. Αυτό θα σας βοηθήσει να διαχειρίζεστε καλύτερα τις καταστάσεις που προκύπτουν.
Η φάση του συναγερμού
Είναι όταν ενεργοποιείται η αντίδραση φυγής, που σας λέει ότι αντιμετωπίζετε κίνδυνο. Σε αυτό το στάδιο δεν σκέφτεστε, απλώς ενεργείτε.
Η φάση της αντίστασης
Αν η προηγούμενη φάση διαρκέσει για μεγάλο χρονικό διάστημα, περνάτε στη δεύτερη φάση, στην οποία προετοιμάζεστε να αντιμετωπίσετε όσα έρχονται, ανεξάρτητα από το τι είναι αυτά.
Αντλείτε δύναμη για να παραμείνετε σταθεροί, όμως αυτό τελικά σάς εξαντλεί.
Η φάση της εξάντλησης
Το γεγονός που σας προκαλεί άγχος δεν έχει εξαφανιστεί και η συνεχής κατάσταση ετοιμότητας σας ρουφάει όλη σας τη δύναμη.
Είναι η στιγμή που βρίσκεστε ένα βήμα από το κλάμα, αναζητώντας την απελευθέρωση που θα σας επιτρέψει να αφεθείτε μετά από ένα μεγάλο διάστημα αντίστασης.
Ανακαλύψτε 7 πρακτικές συμβουλές για να μειώσετε το στρες.
Θέστε όρια
Αν δεν έχετε βιώσει αυτήν την κατάσταση, είναι δύσκολο να μπορέσετε να ενεργήσετε έτσι ώστε να μην επιτρέψετε να ξανασυμβεί.
Γι’αυτό είναι ουσιαστικό να μάθετε να θέτετε όρια, να σκέφτεστε περισσότερο τον εαυτό σας και να μη δίνετε περισσότερα από όσα μπορείτε.
- Μερικές φορές, επειδή είστε γονείς, κατέχετε κάποια εξουσία ή έχετε αναλάβει ορισμένες ευθύνες, σηκώνετε τόσα βάρη που τελικά βυθίζεστε.
- Είστε άνθρωποι, όχι μηχανές. Έχετε όρια.
- Για τον λόγο αυτό είναι σημαντικό να βρίσκεστε σε εγρήγορση για την αναγνώριση των φάσεων που αναφέραμε παραπάνω, έτσι ώστε να σταματήσετε να κάνετε πράγματα που σας επηρεάζουν αρνητικά.
- Αν πατήσετε εγκαίρως φρένο, θα μπορέσετε να καταλάβετε μέχρι πού μπορείτε να φτάσετε.
Ωστόσο υπάρχει κάτι ακόμα πιο σημαντικό που πρέπει να μάθετε να κάνετε. Πρέπει να αποδεχτείτε ότι δεν μπορείτε να είστε πάντα ο τοίχος πάνω στον οποίο στηρίζονται οι άλλοι, το δοκάρι που στηρίζει το βάρος των πάντων.
Επιτρέψτε στον εαυτό σας να φανεί αδύναμος, να παραδοθεί στο κλάμα, να καταρρεύσει. Μόνο όταν το αποδεχτείτε αυτό θα μπορέσετε να βγείτε ξανά στην επιφάνεια και να λάβετε τα μέτρα που θα σας προστατέψουν και θα σας αποτρέψουν από το να βρεθείτε σε αυτά τα άκρα.
Μόνο τότε θα ξέρετε μέχρι πού μπορείτε να φτάσετε. Μην αφήνετε τον εαυτό σας να αδειάσει εντελώς. Αν δεν αντέχετε να κάνετε κάτι, τίποτα κακό δεν θα συμβεί. Η ανάγκη σας για κλάμα είναι κάτι καλό και θα σας βοηθήσει. Η ανάγκη για κλάμα είναι σημαντική.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Linares, R. (2015). Resiliencia o la adversidad como oportunidad. Madrid: Renacimiento.
- Luthar, S. S. (2006). “Resilience in development: A synthesis of research across five decades”. En Cicchetti, D., and Cohen, D. J. Developmental psychopathology: Risk, disorder, and adaptation. Hoboken, NJ: John Wiley & Sons, pp. 739-795.
- Santos, R. (2013). Levantarse y luchar. Barcelona: Mondadori.