5 πράγματα για τα αυτοάνοσα νοσήματα
Τα περισσότερα αυτοάνοσα νοσήματα τείνουν να αποτελούν μυστήριο για την επιστήμη. Ακόμα και σήμερα, δεν γνωρίζουμε γιατί το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στα κύτταρα του ίδιου του σώματός του σε βαθμό που να τα καταστρέφει.
Παθήσεις όπως η σκλήρυνση κατά πλάκας, η νόσος του Crohn και η ρευματοειδής αρθρίτιδα αποτελούν μερικά σοβαρά παραδείγματα αυτών των νοσημάτων.
Σε πολλές περιπτώσεις, ο καθοριστικός παράγοντας τείνει να είναι μια γενετική προδιάθεση, αν και οι περιβαλλοντικοί παράγοντες πρέπει επίσης να λαμβάνονται υπόψη.
Οι άνθρωποι που ζουν την καθημερινή πραγματικότητα αυτών των νοσημάτων βλέπουν την ποιότητα ζωής τους να μειώνεται δραστικά.
Πρόκειται για νοσήματα που τείνουν να είναι χρόνια και παράλληλα επηρεάζουν διάφορα μέρη του σώματος. Ένα παράδειγμα είναι ο ερυθηματώδης λύκος.
Σε αυτό το άρθρο θα μιλήσουμε για πέντε πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για το ανοσοποιητικό σας σύστημα προκειμένου να το κατανοήσετε καλύτερα.
Αν έχετε κάποια από αυτές τις παθήσεις ή γνωρίζετε κάποιον που πάσχει από μία από αυτές, μη φοβάστε -ενημερωθείτε για τα νέα δεδομένα και τις ιατρικές προόδους για μια καλύτερη ζωή. Μάθετε περισσότερα για τα αυτοάνοσα νοσήματα.
1. Οι αιτίες για τα αυτοάνοσα νοσήματα
Πρώτα απ’όλα είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι τα γονίδια όντως παίζουν σημαντικό ρόλο σε αυτές τις παθήσεις. Είναι γνωστό ότι η αλληλεπίδραση ανάμεσα στο περιβάλλον και σε μερικά γονίδια καθορίζει την εμφάνιση ή όχι της νόσου. Ωστόσο η συγκεκριμένη συσχέτιση δεν είναι της τάξης του 100%.
Η θεωρία αυτή βασίζεται στην εντερική διαπερατότητα. Πρόκειται για μια ανωμαλία στο συγκεκριμένο όργανο η οποία επιτρέπει σε ορισμένα αντιγόνα να περάσουν από το έντερο στην κυκλοφορία του αίματος.
Η ανοσοποιητική αντίδραση επηρεάζεται και οδηγείται στην αναγνώριση “εχθρικού ιστού” σε μερικά όργανά μας, σε σημείο που να τους επιτίθεται και να τα καταστρέφει.
Σας προτείνουμε να διαβάσετε το άρθρο: Ανακαλύψτε αν έχετε ευαισθησία στη γλουτένη.
2. Όλο και περισσότερες νόσοι συνδέονται με το ανοσοποιητικό σύστημα
Το γεγονός ότι οι επιστήμονες διαγιγνώσκουν όλο και περισσότερες αλλεργίες δεν σημαίνει ότι υπάρχουν αναγκαστικά περισσότερα κρούσματα.
Σημαίνει ότι υπάρχουν βελτιωμένες μέθοδοι αναγνώρισης των ασθενειών. Συνηθίζαμε να θεωρούμε τα νοσήματα αυτά ως απλές αλλεργίες ή ως άλλες παθήσεις. Ακολουθούν μερικά από τα πράγματα που έχουν αλλάξει αναφορικά με την κατανόηση των συγκεκριμένων νοσημάτων:
- Σήμερα αναγνωρίζουμε ότι τα νοσήματα αυτά υποδηλώνουν κάποιο σημαντικό πρόβλημα υγείας. Είναι απαραίτητο να δοθεί φωνή στους ασθενείς που πάσχουν από αυτά έτσι ώστε να εξασφαλίσουν μεγαλύτερη κοινωνική υποστήριξη.
- Η επιστήμη σήμερα μας παρέχει καλύτερους τρόπους κατανόησης της αυτοάνοσης διαδικασίας. Σήμερα μελετώνται οι αδυναμίες και τα συμπτώματα που συνδέονται με διάφορες ομάδες χρόνιων νόσων.
- Πολλά παιδιά σήμερα διαγιγνώσκονται αρκετά νωρίς έτσι ώστε να αντιμετωπιστούν τα αυτοάνοσα νοσήματα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.
3. Είδη αυτοάνοσων νοσημάτων
Μπορούμε να χωρίσουμε τα νοσήματα αυτά σε δύο διαφορετικές κατηγορίες:
- Συστηματικά νοσήματα, που δεν επιτίθενται απλώς σε ένα όργανο αλλά σε αρκετά, κάτι που συμβαίνει στην περίπτωση της κοιλιοκάκης και της αμυοτροφικής πλευρικής σκλήρυνσης.
- Τοπικά σύνδρομα, που περιλαμβάνουν έναν ιστό ειδικά. Ο ιστός αυτός μπορεί να είναι δερματολογικός, αιματολογικός ή ενδοκρινολογικός. Μεταξύ αυτών βρίσκουμε τη θυρεοειδίτιδα του Hashimoto και την κολίτιδα.
4. Αντιμετώπιση των αυτοάνοσων νοσημάτων
Όπως αναφέρθηκε παραπάνω, τα περισσότερα από τα νοσήματα αυτά δεν θεραπεύονται. Έχουμε να κάνουμε με νόσους με τις οποίες πρέπει να συμφιλιωθούμε και να αναζητήσουμε επαγγελματική βοήθεια.
Διαβάστε επίσης το άρθρο: 8 οικιακά προϊόντα που επηρεάζουν το θυρεοειδή μας.
Για το λόγο αυτό είναι απαραίτητο να καταλάβουμε αυτά τα νοσήματα και να μάθουμε πώς να τα προσεγγίζουμε:
- Καταπραΰνετε τα συμπτώματα με την κατάλληλη θεραπευτική αγωγή.
- Διατηρήστε τα όργανά σας και τη λειτουργία τους, συμπεριλαμβανομένων των εντέρων, του συκωτιού και του δέρματος. Είναι κρίσιμο να παλέψετε για να διατηρήσετε την ακεραιότητά σας και την ποιότητα ζωής σας όσο το δυνατόν περισσότερο.
- Δοκιμάστε νέες μεθόδους αντιμετώπισης και ενημερωθείτε σχετικά με τις ιατρικές προόδους, ανακαλύψεις και στρατηγικές.
5. Να θυμάστε ότι δεν είστε μόνοι
Η ζωή με ερυθηματώδη λύκο ή σκλήρυνση κατά πλάκας δεν είναι εύκολη ούτε για τον ασθενή ούτε για την οικογένειά του. Ακολουθούν μερικά πράγματα που πρέπει να έχετε υπόψη:
- Για να επιβιώσετε μέσα σε αυτές τις δύσκολες προσωπικές συνθήκες είναι απαραίτητο να αντιμετωπίσετε το νόσημα ακολουθώντας διάφορες προσεγγίσεις.
- Επιπλέον η ιατρική αντιμετώπιση θα πρέπει οπωσδήποτε να περιλαμβάνει την ψυχοκοινωνική αντιμετώπιση. Θα πρέπει να ξέρετε ότι δεν είστε μόνοι και ότι υπάρχουν διάφορες ομάδες για να σας στηρίξουν και πάνω απ’όλα για να σας καταλάβουν.
- Οι ομάδες υποστήριξης είναι ουσιαστικές σε αυτές τις περιπτώσεις. Μας βοηθούν επίσης να κατανοήσουμε καλύτερα το νόσημα. Οι ομάδες αυτές σας βοηθούν να καταλάβετε τις καινούργιες προσεγγίσεις και να μάθετε για περιπτώσεις όπως η δική σας. Πάνω απ’όλα σας βοηθούν επίσης να ενημερώνεστε για τις ιατρικές προόδους και τις μεθόδους αντιμετώπισης.
Αν και μπορεί να είναι δύσκολο να ζούμε με αυτά τα νοσήματα, μπορούν να μας κάνουν να ζήσουμε μια διαφορετική και περισσότερο ικανοποιητική ζωή, να φροντίζουμε καλύτερα τον εαυτό μας και να αγωνιζόμαστε για την ποιότητα ζωής και την αξιοπρέπειά μας. Να θυμάστε ότι δεν είστε μόνοι.
Η επιστήμη συνεχίζει να σας φροντίζει και να σας προσφέρει ό,τι καλύτερο. Μάθετε περισσότερα για τα αυτοάνοσα νοσήματα!
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
-
Casals, M. R. (2005). Enfermedades autoinmunes sistémicas y reumatológicas. Elsevier España.
-
Roitt, I. M., Brostoff, J., & Male, D. K. (1994). Inmunología (No. 574.29 ROIi 3a. ed). Ediciones Científicas y Técnicas.
-
Sánchez Segura, M., González García, R. M., Marsán Suárez, V., & Macías Abraham, C. (2006). Asociación entre el estrés y las enfermedades infecciosas, autoinmunes, neoplásicas y cardiovasculares. Revista Cubana de Hematología, Inmunología y Hemoterapia, 22(3), 0-0.