7 τοξικές συμπεριφορές που οι γονείς δεν συνειδητοποιούν
7 τοξικές συμπεριφορές που οι γονείς δεν συνειδητοποιούν. Όταν γεννιούνται τα παιδιά, δεν συνοδεύονται από κάποιο εγχειρίδιο οδηγιών που μας μαθαίνει πώς να είμαστε καλύτεροι γονείς. Μάλιστα πολλοί από μας υιοθετούμε τοξικές συμπεριφορές που επηρεάζουν αρνητικά την ανάπτυξη των παιδιών.
Οι γονείς προσπαθούν πάντα να εκπαιδεύσουν τα παιδιά τους όσο καλύτερα ξέρουν και μπορούν.
Όμως μερικές φορές δεν συνειδητοποιούν πλήρως ότι εκδηλώνουν ορισμένες τοξικές συμπεριφορές που θα μπορούσαν να κάνουν περισσότερο κακό παρά καλό. Σε αυτό ακριβώς θα εστιάσουμε σήμερα, με την ελπίδα να ανοίξουμε τα μάτια σας σε μια πραγματικότητα που πολλές φορές δεν καταφέρνουμε να δούμε.
Τοξικές συμπεριφορές των γονιών
Αν και μπορεί να μην το πιστεύετε, οι καλές προθέσεις από μόνες τους δεν αρκούν. Πρέπει να κάνετε αυτοκριτική και να ξέρετε πώς να αναγνωρίζετε τις τοξικές συμπεριφορές που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τα παιδιά σας.
Μπορεί να επηρεάσουν τη αυτοεκτίμησή τους πάνω απ’όλα, προκαλώντας τους σοβαρά προβλήματα στο μέλλον.
Όμως… πρέπει να κατηγορηθούν οι γονείς γι’αυτή την τοξική συμπεριφορά; Όχι. Μερικές φορές απλώς “αντιγράφουν” όλα όσα είδαν να κάνουν οι δικοί τους γονείς, επειδή δεν υπάρχουν μαθήματα που διδάσκουν τους ανθρώπους να είναι γονείς.
Μάθετε ακόμα: Συγχωρήστε τους γονείς σας. Έκαναν ό,τι μπορούσαν
Αυτό είναι κάτι που μαθαίνεται μέσα από την εμπειρία.
Για το λόγο αυτό θα σας μιλήσουμε για εφτά τοξικές συμπεριφορές τις οποίες ίσως αναγνωρίσετε ότι εκδηλώνετε. Είναι σημαντικό να έχετε ανοιχτό μυαλό και να μην αρνηθείτε το γεγονός ότι κάνετε τα παρακάτω πράγματα. Σκεφτείτε πόσο σημαντικό είναι το παιδί σας. Πάμε λοιπόν!
1. Είστε υποκριτές
Πολλές φορές είναι δύσκολο να καταλάβετε πόσο επικριτικοί είστε με τα παιδιά σας. Είναι καλό να επισημαίνετε τα λάθη, επειδή έτσι τα βοηθάτε να αλλάξουν και να συνειδητοποιήσουν πού τα θαλάσσωσαν.
Όμως πρέπει επίσης να συνειδητοποιήσετε ότι η συνεχής κριτική δεν είναι κάτι καλό. Το να είστε υπερβολικά επικριτικοί θα μπορούσε να δημιουργήσει ανασφάλειες στα παιδιά σας, κάνοντάς τα δύσπιστα απέναντι στις ικανότητες και στα δυνατά σημεία τους.
2. Τα τιμωρείτε για τα αρνητικά συναισθήματα
Συχνά κάνουμε τη διάκριση ανάμεσα σε θετικά και αρνητικά συναισθήματα ενώ πολλά αρνητικά συναισθήματα είναι στην πραγματικότητα θετικά. Ο φόβος, για παράδειγμα, μπορεί να σώσει τη ζωή σας σε πολλές περιστάσεις.
Γι’αυτό πρέπει να αφήνετε το παιδί σας να εκφράζει τα συναισθήματά του. Αφήστε τα να κλάψουν, αφήστε τα να δείξουν τη λύπη τους. Αν φοβούνται, αφήστε τα να σας το δείξουν. Η καταπίεση των συναισθημάτων δεν είναι ποτέ καλό πράγμα επειδή, αργά ή γρήγορα, όλη αυτή η πίεση θα βγει κάπου αλλού.
3. Αποφασίζετε γι’αυτά
Τα παιδιά είναι παιδιά, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορούν να έχουν την δική τους φωνή ή άποψη. Υπάρχουν ορισμένες αποφάσεις στις οποίες οι γονείς πρέπει να παρεμβαίνουν, όμως άλλες φορές… αυτό δεν είναι απαραίτητο!
Αφήστε τα παιδιά σας να λαμβάνουν τις αποφάσεις για τις οποίες είναι ικανά. Αυτό θα ενισχύσει την αυτοπεποίθησή τους και έτσι θα αποφευχθεί ό,τι μπορεί να τη μειώσει.
Μάθετε ακόμα: Η ζωή δεν είναι ίδια όταν χάνετε τους γονείς σας
4. Τα φοβίζετε
Τα παιδιά πρέπει να ζουν σε ένα ασφαλές περιβάλλον που τους δημιουργεί εμπιστοσύνη, όχι μόνιμο φόβο που τα κυνηγάει. Τα παιδιά πρέπει να κάνουν λάθη, να εξερευνήσουν και να αρχίσουν να βιώνουν τη ζωή.
Αν φοβούνται, θα γίνουν ανασφαλείς και φοβισμένοι άνθρωποι. Είναι σημαντικό να αποφύγετε την ενστάλαξη φόβου, επειδή μια ζωή γεμάτη φόβο δεν είναι ζωή.
5. Δεν φταίνε τα παιδιά
Μερικές φορές οι γονείς βγάζουν τις απογοητεύσεις τους στα παιδιά, κάνοντάς τα να αισθάνονται υπεύθυνα για πράγματα για τα οποία στην πραγματικότητα δεν έχουν καμία ευθύνη.
Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μεγάλα προβλήματα πολύ σύντομα. Τα παιδιά μπορεί να αρχίσουν να εσωτερικεύουν αυτή την ενοχή. Κανείς δεν πρέπει να δημιουργεί ενοχές στους άλλους, πολύ λιγότερο οι γονείς στα παιδιά τους.
6. Η αγάπη είναι άνευ όρων
Πρόκειται για ένα μεγάλο λάθος που κάνουν οι γονείς χωρίς καν να το συνειδητοποιούν. Η αγάπη των γονιών για τα παιδιά τους πρέπει να είναι άνευ όρων, χωρίς να εξαρτάται από την επιτυχία ή τη συμπεριφορά των παιδιών.
Σε αντίθετη περίπτωση θα αισθάνονται ότι δεν αξίζουν την αγάπη και θα έχουν αυτή την εντύπωση για όλη τους τη ζωή.
7. Δεν θέτετε όρια
Μερικές φορές αυτό συμβαίνει όταν έχετε πολλά παιδιά ή απλώς όταν δεν προβλέπετε να θέσετε όρια. Πρόκειται για σφάλμα. Τα παιδιά χρειάζονται όρια για να αισθάνονται ασφαλή ενώ ανακαλύπτουν τον κόσμο.
Τα όρια αυτά είναι θετικά, επειδή χωρίς αυτά τα παιδιά σας θα αρχίσουν να αναπτύσσουν αρνητική και περιφρονητική συμπεριφορά.
Αν εσείς, ως γονείς, αναγνωρίζετε ότι εκδηλώνετε κάποιες από τις παραπάνω τοξικές συμπεριφορές ή αν έχετε δει τους δικούς σας γονείς να το κάνουν, είναι σημαντικό να τις αλλάξετε και να μην τις εκδηλώσετε ποτέ ξανά.
Μεγαλώνετε ανθρώπους που πρέπει να ζήσουν σε αυτό τον κόσμο και να συνδεθούν με άλλους. Καμία από τις παραπάνω συμπεριφορές δεν κάνει τη ζωή τους πιο εύκολη αλλά μάλλον τη δυσκολεύει.
Ας αρχίσουμε λοιπόν από σήμερα να εξαλείφουμε όλες αυτές τις τοξικές συμπεριφορές.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Ballesteros-Moscosio, M. Á. (2017). Padres y madres sobreprotectores: el reto de la escuela y los docentes. Diálogo: Familia Colegio, 328, 22-28. https://www.researchgate.net/publication/337244477_Padres_y_madres_sobreprotectores_el_reto_de_la_escuela_y_los_docentes
- Bi, X., Yang, Y., Li, H., Wang, M., Zhang, W., & Deater-Deckard, K. (2018). Parenting Styles and Parent-Adolescent Relationships: The Mediating Roles of Behavioral Autonomy and Parental Authority. Frontiers in Psychology, 9, 2187. https://doi.org/10.3389/fpsyg.2018.02187
- Fuentes, M. C., García-Ros, R., Pérez-González, F., & Sancerni, D. (2019). Effects of Parenting Styles on Self-Regulated Learning and Academic Stress in Spanish Adolescents. International Journal of Environmental Research and Public Health, 16(15), 2778. https://doi.org/10.3390/ijerph16152778
- Gorostiaga, A., Aliri, J., Balluerka, N., & Lameirinhas, J. (2019). Parenting Styles and Internalizing Symptoms in Adolescence: A Systematic Literature Review. International Journal of Environmental Research and Public Health, 16(17), 3192. https://doi.org/10.3390/ijerph16173192
- Kuppens, S., & Ceulemans, E. (2019). Parenting Styles: A Closer Look at a Well-Known Concept. Journal of Child and Family Studies, 28(1), 168–181. https://doi.org/10.1007/s10826-018-1242-x
- Lorence, B., Hidalgo, V., Pérez-Padilla, J., & Menéndez, S. (2019). The Role of Parenting Styles on Behavior Problem Profiles of Adolescents. International Journal of Environmental Research and Public Health, 16(15), 2767. https://doi.org/10.3390/ijerph16152767
- Ong, M. Y., Eilander, J., Saw, S. M., Xie, Y., Meaney, M. J., & Broekman, B. (2018). The influence of perceived parenting styles on socio-emotional development from pre-puberty into puberty. European Child & Adolescent Psychiatry, 27(1), 37–46. https://doi.org/10.1007/s00787-017-1016-9
- Parra, Á., Sánchez-Queija, I., García-Mendoza, M., Coimbra, S., Egídio Oliveira, J., & Díez, M. (2019). Perceived Parenting Styles and Adjustment during Emerging Adulthood: A Cross-National Perspective. International Journal of Environmental Research and Public Health 16(15), 2757. https://doi.org/10.3390/ijerph16152757