Αιτίες για την κατακράτηση ούρων και θεραπείες

Η κατακράτηση ούρων είναι η αδυναμία να κατουρήσετε παρά την πλήρη κύστη. Αυτή η ανωμαλία μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο της ζωής αλλά είναι πιο συχνή σε άτομα άνω των 60. Στην πραγματικότητα, η επίπτωση αυξάνεται με την ηλικία.

Σε γενικές γραμμές, η κατακράτηση ούρων είναι η αδυναμία εκκένωσης της ουροδόχου κύστης παρά την επιθυμία να γίνει κάτι τέτοιο. Αυτή η κατάσταση είναι ιατρική κατάσταση έκτακτης ανάγκης και, ως εκ τούτου, απαιτεί άμεση προσοχή.

Η κατακράτηση ούρων μπορεί να προκύψει από διάφορες αιτίες, συνήθως λόγω αποφρακτικών καταστάσεων. Ωστόσο, προκαλείται επίσης από λοιμώξεις, φλεγμονές, νευρολογικά προβλήματα και φάρμακα.

Σύμφωνα με τα διαθέσιμα δεδομένα, η κατακράτηση ούρων είναι η συχνότερη ουρολογική κατάσταση έκτακτης ανάγκης σε επίπεδο πρωτοβάθμιας περίθαλψης στα νοσοκομεία. Κάποιος μπορεί να το διορθώσει χρησιμοποιώντας έναν προσωρινό καθετήρα που διευκολύνει την εκκένωση της ουροδόχου κύστης.

Τι είναι η κατακράτηση ούρων;

Η κατακράτηση ούρων είναι η αδυναμία να κατουρήσετε παρά την πλήρη κύστη. Αυτή η ανωμαλία μπορεί να εμφανιστεί σε οποιοδήποτε σημείο της ζωής αλλά είναι πιο συχνή σε άτομα άνω των 60. Στην πραγματικότητα, η επίπτωση αυξάνεται με την ηλικία.

Αυτή η διαταραχή πλήττει το 10% των ανδρών άνω των 70 ετών και το 30% των ατόμων άνω των 80 ετών. Δεν υπάρχει επαρκής τεκμηρίωση, αλλά οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι είναι συχνότερη στους άνδρες παρά στις γυναίκες.

Η διατήρηση μπορεί να είναι ολική ή μερική. Το τελευταίο οδηγεί σε αύξηση της συχνότητας ούρων ή ακόμα και ακράτεια.

Είναι σημαντικό να το διαφοροποιήσουμε από την ανουρία, την πλήρη απουσία παραγωγής ούρων. Υπάρχει παραγωγή ούρων όταν υπάρχει κατακράτηση, απλώς τα ούρα αποτυγχάνουν να βγουν από το σώμα και συσσωρεύονται στην ουροδόχο κύστη.

Αιτίες

Οι αιτίες που προκαλούν κατακράτηση ούρων ταξινομούνται σε τέσσερις ομάδες: αποφρακτικές, μολυσματικές και φλεγμονώδεις, νευρολογικές και φαρμακολογικές. Ας τις εξετάσουμε:

• Η αποφρακτική κατακράτηση συμβαίνει όταν υπάρχει μια ανατομική κατάσταση που εμποδίζει τη διέλευση των ούρων. Συνήθως οφείλεται σε διεύρυνση του προστάτη ή καλοήθη υπερπλασία του προστάτη, στην περίπτωση των ανδρών. Στις γυναίκες, είναι μια γυναικολογική ασθένεια, πιθανότατα.
• Οι λοιμώξεις και οι φλεγμονές στους άνδρες σχετίζονται με καταστάσεις όπως οξεία προστατίτιδα, ουρηθρίτιδα, σεξουαλικά μεταδιδόμενα νοσήματα και έρπης των γεννητικών οργάνων. Στις γυναίκες, είναι συνήθως αιδοιοκολπικές βλάβες ή αιδοιοκολπίτιδα.
• Η νευρολογική κατακράτηση οφείλεται σε βλάβες στο αυτόνομο περιφερικό νεύρο, στον εγκέφαλο ή στον νωτιαίο μυελό. Μπορεί να επηρεάσει εξίσου τόσο τους άνδρες όσο και τις γυναίκες.
• Η φαρμακολογική κατακράτηση είναι μια παρενέργεια ορισμένων φαρμάκων, συνήθως αντιχολινεργικών, τρικυκλικών αντικαταθλιπτικών και μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων.

Συμπτώματα και διάγνωση για την κατακράτηση ούρων

Το κύριο σύμπτωμα της κατακράτησης ούρων είναι η δυσκολία στην ούρηση – είτε πρόκειται για αδύναμο ρεύμα ούρων, μικρές διαρροές κατά τη διάρκεια της ημέρας, αυξημένη κοιλιακή πίεση, καταπόνηση για ούρηση, συχνή ούρηση και νυκτουρία (η επιθυμία να κατουρήσετε τη νύχτα).

Η κατακράτηση δεν είναι συνολική τις περισσότερες φορές, αλλά υπάρχει δυσκολία στην πλήρη εκκένωση της ουροδόχου κύστης. Κατά συνέπεια, η ουροδόχος κύστη ενός ατόμου που δεν μπορεί να κατουρήσει σύντομα εμφανίζει φλεγμονή και οδηγεί σε αφόρητο πόνο.

Επιπλέον, τα κατακρατημένα ούρα είναι ένα έδαφος αναπαραγωγής για βακτήρια και ένας παράγοντας κινδύνου για λοιμώξεις του ουροποιητικού συστήματος. Το ακίνητο υγρό προάγει τον πολλαπλασιασμό μικροοργανισμών που προκαλούν λοίμωξη.

Η διάγνωση ενός ατόμου που δεν μπορεί να ουρήσει είναι προφανής. Μια εξέταση μπορεί να καθορίσει πόσα ούρα παραμένουν στην ουροδόχο κύστη μετά την ούρηση εάν η κατακράτηση είναι μερική. Για να το διαπιστώσει αυτό, ένας γιατρός θα κάνει υπερηχογράφημα ουροδόχου κύστης ή θα τοποθετήσει έναν καθετήρα σε αυτήν.

Θεραπεία κατακράτησης ούρων

Η διαδικασία που πρέπει να ακολουθηθεί σε περίπτωση ατόμου με κατακράτηση ούρων είναι η άμεση εισαγωγή καθετήρα ούρων έτσι ώστε να εξαχθούν τα κατακρατημένα ούρα. Πρέπει να υπάρχει αποσυμπίεση για την προώθηση της εκροής του συσσωρευμένου υγρού.

Υπάρχουν δύο τύποι καθετηριασμού: διαλείπων και μόνιμος. Ο πρώτος αποτελείται από έναν καθετήρα που εισάγεται και αφαιρείται και κάθε άτομο μπορεί να μάθει να εκπαιδευτεί στη χρήση του εάν πρόκειται για επαναλαμβανόμενη διαταραχή. Όσον αφορά το δεύτερο, ο καθετήρας πρέπει να παραμείνει στη θέση του για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα.

Τέλος, ο γιατρός θα προσπαθήσει να προσδιορίσει την αιτία της κατακράτησης ούρων. Οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι αυτό το πρόβλημα επαναλαμβάνεται στο 30% των ασθενών στους οποίους η αρχική αιτία δεν έχει προσδιοριστεί αποτελεσματικά.