Οι συνέπειες του να τσακώνεστε μπροστά στο παιδί σας

Το να τσακώνεστε μπροστά στα παιδιά σας είναι ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορείτε να κάνετε ως γονείς. Αυτό καταλήγει σε αισθήματα ανασφάλειας και γι 'αυτό πρέπει να ξέρετε τι κάνετε.

Μήπως τσακώνεστε μπροστά στο παιδί σας;

Οι διαξιφισμοί είναι ένα μέρος των σχέσεων, μερικές φορές ένα απαραίτητο μέρος για την επίλυση προβλημάτων. Ωστόσο, αυτό που πρέπει να αποφύγετε είναι τις διαφωνίες που μετατρέπονται σε τσακωμούς. Το πιο σημαντικό: πρέπει να σταματήσετε να τσακώνεστε μπροστά στο παιδί σας.

Τα παιδιά που γίνονται μάρτυρες σε σωματικές και λεκτικές μάχες νιώθουν άγχος που αργότερα μετατρέπεται σε θυμό, θλίψη ή φόβο. Όταν είναι μωρά, οι ψυχολογικές συνέπειες είναι χειρότερες. Σύμφωνα και με έρευνα η οποία δημοσιεύτηκε στο Επιστημονικό Περιοδικό για τις Κοινωνικές και Προσωπικές Σχέσεις οι τσακωμοί προκαλούν αλλαγές στα συναισθήματα των παιδιών.

Συνέπειες του τσακώνεστε μπροστά στο παιδί σας

1. Υποσυνείδητο επίπεδο όταν είναι μωρά

  Τα νεογέννητα είναι σε θέση να καταγράφουν υποσυνείδητα στον εγκέφαλό τους τις διαθέσεις των ανθρώπων γύρω τους, συμπεριλαμβανομένου του τόνου της φωνής τους και των χειρονομιών τους. Όπως ακριβώς αντιλαμβάνονται την αγάπη γύρω τους, μπορούν επίσης να αισθανθούν πότε μια κατάσταση είναι τεταμένη, όταν ο τόνος της φωνής σας είναι επιφορτισμένος με θυμό και όταν το πρόσωπό σας γίνεται επιθετικό.

2. Η συναισθηματική ανάπτυξη

Ανεξάρτητα από το πόσο “ασήμαντες” είναι οι διαμάχες, η ανάπτυξή τους σε ένα τεταμένο οικογενειακό περιβάλλον μπορεί να προκαλέσει βαθιές συναισθηματικές πληγές, επειδή οδηγούν σε προβλήματα όπως το άγχος και τη χαμηλή αυτοεκτίμηση. Ένα ειρηνικό περιβάλλον, όπου τα παιδιά δεν συμμετέχουν στις συγκρούσεις των ενηλίκων, θα τα βοηθήσει να αναπτυχθούν καλύτερα.

3. Προσχολική ηλικία

Σε αυτή την ηλικία, το παιδί δεν έχει αναπτυχθεί πλήρως όσον αφορά στη γλώσσα και φαίνεται να εκφράζεται περισσότερο μέσω της μη λεκτικής επικοινωνίας. Ως εκ τούτου, μετά από έναν τσακωμό μπορεί να κλαίνε ή να αλλάξει τελείως η διάθεσή τους.

Τα παιδιά στο νηπιαγωγείο εξακολουθούν να μην καταλαβαίνουν τα αίτια των συγκρούσεων και οι εγωκεντρικές σκέψεις τους τα κάνουν να αισθάνονται ότι αυτά το προκάλεσαν, οδηγώντας τα να αισθάνονται ένοχα για την διαμάχη των γονέων τους.

Οι αντιδράσεις ποικίλλουν σε κάθε παιδί. Μερικά ενεργούν σαν να μην υπάρχει πρόβλημα, άλλα μπορεί να φοβηθούν ότι συμβαίνει κάτι φρικτό και έτσι απομονώνονται από τον κόσμο μέχρι να αισθανθούν ασφαλή.

Συνήθως εκφράζουν τα συναισθήματά τους μέσα από αλλαγές στον ύπνο ή τις διατροφικές τους συνήθειες. Θα μπορούσαν να υποχωρήσουν σε προηγούμενα στάδια ανάπτυξης, όπως το να βρέχουν το κρεβάτι τους το βράδυ. Τα παιδιά προσχολικής ηλικίας μπορεί να γίνουν ευερέθιστα ή επιθετικά.

4. Παιδιά του Δημοτικού

Σε αυτή την ηλικία, τα παιδιά αρχίζουν να καταλαβαίνουν τι συμβαίνει γύρω τους. Μπορεί να αισθάνονται σοκαρισμένα ή ανήσυχα όταν βλέπουν τους γονείς τους να τσακώνονται. Επειδή αισθάνονται ένοχα, νομίζουν ότι θα πρέπει να διαλέξουν μια πλευρά. Τ α κορίτσια τείνουν να παίρνουν το μέρος  της μητέρας  τους, ενώ τα αγόρια τείνουν να παίρνουν το μέρος των πατεράδων τους.

Πώς “μικροί” αλλά συχνοί τσακωμοί επηρεάζουν τα παιδιά;

Σε γενικές γραμμές, αυτού του είδους οι διαμάχες βασίζονται σε ένα ασταθές οικογενειακό περιβάλλον. Σε ένα περιβάλλον σαν αυτό, το παιδί καταλαβαίνει ότι ένα μικρό πράγμα μπορεί να προκαλέσει ένα τεράστιο θέμα.

Μπορεί να αναγκάσει το παιδί να αισθάνεται ότι χρειάζεται να ελέγξει την κατάσταση. Επίσης, μπορεί να ανταποκριθούν μην εκφράζοντας τις πραγματικές τους ανάγκες για να αποφύγουν την πρόκληση ενός νέου προβλήματος.

Παιδιά και προσβολές

Δεν πρέπει ποτέ να χρησιμοποιήσετε το παιδί σας για να προσβάλλετε ή να εναντιωθείτε στον πατέρα ή τη μητέρα του, ειδικά αν είστε χωρισμένοι. Είναι σημαντικό να έχετε στο νου σας να μην τσακώνεστε τη νύχτα όταν το παιδί σας κοιμάται, αφού ο ύπνος είναι κρίσιμος για τα παιδιά. Οι διαμάχες συμβαίνουν σε όλες τις οικογένειες, ωστόσο αξιοποιήστε τες για να διδάξετε στο παιδί σας ότι όλοι είναι διαφορετικοί. Θέλετε το παιδί σας να μεγαλώσει σε ένα ευτυχισμένο σπίτι.

Μην τσακώνεστε μπροστά στο παιδί σας

Οι τσακωμοί πρέπει πάντα να γίνονται όταν τα παιδιά δεν είναι παρόντα. Μπορεί να γνωρίζουν ότι οι γονείς τους έχουν τσακωθεί, αλλά τουλάχιστον δεν θα αισθάνονται μέρος του τσακωμού τους τα ίδια. Τα παιδιά, ιδιαίτερα τα νεότερα, δεν είναι σε θέση να ερμηνεύουν πέρα ​​από την ονομαστική αξία των λέξεων. Π ιστεύουν αυτό που ακούνε.

Αν ακούσουν τους γονείς τους να λένε “Φτάνει πια!” “Σε έχω σιχαθεί!” “Δεν θέλω να σε δω ξανά!” , τότε όχι μόνο θα το αισθάνονται σαν κάτι κακό, αλλά θα είναι επίσης ανασφαλή γιατί οι γονείς τους μπορεί να χωρίσουν.

Οικογενειακή Θεραπεία

Εάν πηγαίνετε σε θεραπεία ως ζευγάρι, εάν αντιμετωπίζετε προβλήματα, θα βελτιώσετε την επικοινωνία μεταξύ σας. Η οικογενειακή θεραπεία είναι ιδανική όταν το παιδί αρχίζει να συμπεριφέρεται άσχημα ή παρουσιάζει ψυχοσωματικά συμπτώματα που απαιτούν κάποια επαγγελματική παρέμβαση. Η θεραπεία μπορεί να προχωρήσει πολύ στην προώθηση των θετικών σχέσεων μεταξύ των μελών της οικογένειας.

Μιλήστε με τα παιδιά σας

Μερικές φορές είναι αδύνατο να αποφύγετε να τσακώνεστε μπροστά στο παιδί σας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, είναι σημαντικό να τους εξηγήσετε ότι όλοι οι άνθρωποι τσακώνονται, ακόμα και οι άνθρωποι που αγαπούν ο ένας τον άλλον. Χρησιμοποιήστε αυτή την ευκαιρία για να εξηγήσετε ότι οι διαφωνίες δεν σημαίνουν ότι δεν ενδιαφέρεστε ο ένας για τον άλλο.

Αν επιλυθεί η σύγκρουση, μπορείτε να απολαύσετε μαζί τις οικογενειακές σας δραστηριότητες. Ωστόσο αν αυτό δεν συμβαίνει, μην το κρύψετε, γιατί τα παιδιά μπορούν να αισθάνονται την ένταση.

Οι γονείς ως παραδείγματα προς μίμηση

Λάβετε υπόψη ότι οι γονείς είναι τα πρωταρχικά πρότυπα για τα παιδιά τους. Το να βλέπει το παιδί έναν γονέα που αντιμετωπίζει τον άλλο με άσχημο τρόπο, ασκώντας του σωματική ή ψυχολογική βία, του δημιουργεί ένα βαθύ τραύμα που θα μπορούσε να έχει τρομερές συνέπειες στην προσωπικότητα και στον ενήλικο άνθρωπο που θα γίνει. Επίσης, επηρεάζει τις σχέσεις του με τους φίλους και τους συμμαθητές του.

Ας τους διδάξετε ότι όταν οι άνθρωποι έχουν διαφορετικές απόψεις και γνώμες για ένα ζήτημα, μπορούν πάντα να χρησιμοποιούν την καλοσύνη. Ας δημιουργήσετε ένα περιβάλλον ανοχής και σεβασμού, χωρίς να χρειάζεται να τρελαίνεστε, να φωνάζετε ή να λέτε άσχημα πράγματα.