Πώς μπορείτε να αντιμετωπίσετε την παιδική ενούρηση

Η παιδική ενούρηση αποτελεί συχνό πρόβλημα στα παιδιά ηλικίας μεταξύ 4 και 6 ετών. Παρότι δεν επηρεάζει την υγεία τους, είναι σημαντικό να της δώσετε την προσοχή που απαιτεί ώστε να μην επηρεάσει την αυτοεκτίμηση του παιδιού.

Έχει εξετασθεί και εγκριθεί από: γιατρό José Gerardo Rosciano Paganelli.

Έχει γραφτεί από Daniela Echeverri Castro

Τελευταία ενημέρωση: 21 Δεκεμβρίου, 2022

Η παιδική ενούρηση είναι μια μορφή ακράτειας ούρων η οποία επηρεάζει τα παιδιά ηλικίας μεταξύ τεσσάρων και έξι ετών. Χαρακτηρίζεται από την επαναλαμβανόμενη αποβολή ούρων είτε κατά τη διάρκεια της ημέρας είτε στο κρεβάτι κατά τη διάρκεια της νύχτας.

Για να θεωρηθεί ασθένεια, θα πρέπει η απώλεια ούρων να συμβαίνει τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα για τρεις συνεχόμενους μήνες το λιγότερο. Αν δεν είναι ασθένεια, τότε αποτελεί πρόβλημα συμπεριφοράς.

Τα ευχάριστα νέα είναι ότι υπάρχουν αρκετοί τρόποι για να βοηθήσετε το παιδί σας να μάθει πώς ν’ αποκτήσει σωστές και τακτικές συνήθειες ούρησης. Στο σημερινό μας άρθρο, θα ρίξουμε μια ματιά στα κύρια συμπτώματα αυτής της πάθησης και σε ορισμένα μέτρα που θα βοηθήσουν στον έλεγχό της.

Συμπτώματα της παιδικής ενούρησης

Το κύριο σύμπτωμα της παιδικής ενούρησης είναι η ακούσια αποβολή ούρων. Μπορεί να συμβεί αρκετές φορές μέσα στη νύχτα και, λιγότερο συχνά, κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Τα παιδιά με αυτή την πάθηση έχουν την τάση να δυσκολεύονται στο ξύπνημα και ίσως υποφέρουν από δυσκοιλιότητα.

Παιδική ενούρηση – Κριτήρια για τη διάγνωση

Για να διαγνωστεί η παιδική ενούρηση, ο παιδίατρος ή ο γιατρός που παρακολουθεί το παιδί, θα πρέπει να λάβει υπόψη του την ηλικία του παιδιού, τη συχνότητα ούρησης και το ιατρικό ιστορικό του.

Θα πρέπει επίσης να εκτιμήσει τη συμπεριφορά των γονιών απέναντι σε αυτό το πρόβλημα και να προτείνει επιπλέον εξετάσεις για τον αποκλεισμό άλλων ασθενειών.

Η διάγνωση είναι θετική αν:

• Το παιδί είναι μεταξύ τεσσάρων και έξι ετών.
• Η ακούσια αποβολή ούρων συμβαίνει αρκετές φορές την εβδομάδα για τουλάχιστον τρεις μήνες.
• Η ακράτεια είναι συχνότερη τη νύχτα (βρέξιμο του κρεβατιού).
• Η απώλεια ούρων κατά κύριο λόγο συμβαίνει από 30 λεπτά έως και 3 ώρες αφότου έχει πέσει για ύπνο το παιδί.

Αντιμετώπιση της παιδικής ενούρησης

Πολλοί γονείς δεν συμβουλεύονται κάποιον παιδίατρο όταν το παιδί τους υποφέρει από παιδική ενούρηση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να αγνοούν την απαραίτητη θεραπεία για την αντιμετώπιση της πάθησης. Αν και είναι αλήθεια ότι το πρόβλημα μειώνεται όσο το παιδί μεγαλώνει, ορισμένες φορές μπορούν να υπάρξουν επιπλοκές από την έλλειψη αντιμετώπισης.

Είναι σημαντικό να υπάρξει έγκαιρη διάγνωση επειδή η πάθηση μπορεί να έχει υποβόσκουσες αιτίες. Επίσης, η σωστή παρέμβαση εμποδίζει την πάθηση να επηρεάσει την κοινωνική ζωή του παιδιού.

Ποια είναι λοιπόν η θεραπεία;

Αντιμετώπιση χωρίς φαρμακευτική αγωγή

Ένα μεγάλο κομμάτι για την αντιμετώπιση της παιδικής ενούρησης επικεντρώνεται στο να διορθωθεί η συμπεριφορά του παιδιού. Γι’ αυτό, πριν σας συστήσει κάποια αγωγή ο γιατρός, θα πρέπει να σας εξηγήσει τα πάντα για την ασθένεια και να σας δώσει συμβουλές για να την αντιμετωπίσετε.

Συνήθως περιλαμβάνει τα ακόλουθα:

• Εξηγεί στο παιδί και τους γονείς πώς λειτουργεί το ουροποιητικό σύστημα, και ορισμένες βασικές αρχές της ενούρησης.
• Προσπαθεί να κάνει τους γονείς και το παιδί να κατανοήσουν ότι δεν ευθύνεται κανείς γι’ αυτή την πάθηση επειδή δε μπορεί να την ελέγξει κάποιος.
• Επιμένει στην οικογένεια ότι δε θα πρέπει να μαλώνει και να ντροπιάζει το παιδί. Αντιθέτως, θα πρέπει να γίνουν ακόμη πιο υποστηρικτικοί οι γονείς.
• Ζητά από τα μέλη της οικογενείας να έχουν θετική συμπεριφορά κατά τη διάρκεια της αντιμετώπισης. Όμως, θα πρέπει να μην είναι πολύ ενεργά. Αυτό σημαίνει ότι οι γονείς δε θα πρέπει να ξυπνούν το παιδί μέσα στη νύχτα για να ουρήσει.
• Εξηγεί στο παιδί πως θα πρέπει να καταναλώνει πολλά υγρά την ημέρα και λιγότερα μετά της 19.00.
• Παροτρύνει το παιδί να σημειώνει τις “στεγνές” νύχτες για να ελέγχεται η πρόοδος.
• Βοηθά στην καθιέρωση τακτικών συνηθειών ούρησης για να διευκολυνθεί ο έλεγχος της κύστης.
• Προάγει την καλή υγιεινή λέγοντάς του να αλλάζει τα υγρά ρούχα.
• Αντενδείκνυται η χρήση πάνας, εκτός από ειδικές περιπτώσεις.

Αντιμετώπιση με φαρμακευτική αγωγή

Όταν ο γιατρός συστήνει φαρμακευτική αγωγή για την παιδική ενούρηση, η συνταγογράφηση συνήθως περιλαμβάνει δεσμοπρεσσίνη. Αυτό το φάρμακο μειώνει την ποσότητα των υγρών τη νύχτα. Η αποτελεσματικότητα του κυμαίνεται στο 40-80%.

Κάποιες φορές προτείνεται και η χρήση οξυβουτυνίνης η οποία δρα αυξάνοντας τη χωρητικότητα της κύστης. Τέλος, ο γιατρός ίσως προτείνει τη χρήση ιμιπραμίνης η οποία έχει αντιδιουρητική δράση. Αυτή η επιλογή χρησιμοποιείται σε συγκεκριμένες περιπτώσεις εξαιτίας των παρενεργειών της.

Παιδική ενούρηση – Συστάσεις προς τους γονείς

Η παιδική ενούρηση είναι μια καλοήθης διαταραχή που εξαφανίζεται όσο μεγαλώνει το παιδί. Ωστόσο, εξαιτίας του ότι ορισμένοι γονείς διαχειρίζονται με δυσκολία την πάθηση, αξίζει ν’ αναφέρουμε κάποιες τελευταίες συμβουλές:

• Μη δίνετε στο παιδί σας υγρά πριν τον ύπνο.
• Μη μαλώνετε ή τιμωρείτε το παιδί όταν βρέχει το κρεβάτι του.
• Δώστε μεγαλύτερη αυτοεκτίμηση στο παιδί σας παροτρύνοντάς το να ξεπεράσει το πρόβλημα.
• Μάθετε στο παιδί σας να ουρεί πριν πάει στο κρεβάτι.
• Εξηγήστε του πως είναι κακό να βρέχει το κρεβάτι του.
• Βεβαιωθείτε ότι το παιδί πηγαίνει αρκετές φορές στην τουαλέτα κατά τη διάρκεια της ημέρας.

Η παιδική ενούρηση αποτελεί συχνό πρόβλημα στα παιδιά ηλικίας μεταξύ 4 και 6 ετών. Παρότι δεν επηρεάζει την υγεία τους, είναι σημαντικό να της δώσετε την προσοχή που απαιτεί ώστε να μην επηρεάσει την αυτοεκτίμηση του παιδιού. Η θεραπεία της εξαρτάται κατά μεγάλο ποσοστό από το να του διδάξετε καλή συμπεριφορά.