Δηλητηρίαση από χλωρίνη: Ποια είναι τα συμπτώματά της

Αυτό το άρθρο εξηγεί τα πιο συνηθισμένα συμπτώματα της δηλητηρίασης από χλωρίνη, καθώς και τα μέτρα που πρέπει να λάβετε σε περίπτωση που υποψιάζεστε ότι εσείς ή κάποιος άλλος έχει καταπιεί χλωρίνη.

Έχει εξετασθεί και εγκριθεί από: νοσοκόμα Leidy Mora Molina.

Έχει γραφτεί από Rafael Victorino Muñoz

Τελευταία ενημέρωση: 04 Νοεμβρίου, 2022

Η δηλητηρίαση από χλωρίνη είναι κάτι αρκετά επικίνδυνο. Τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από χλωρίνη εξαρτώνται από τον τρόπο με τον οποίο έγινε η επαφή με την ουσία – δηλαδή αν εισπνεύστηκε, καταπλύθηκε ή εκτοξεύτηκε στα μάτια. Υπό αυτή την έννοια, μπορεί να υπάρξει κάψιμο και κοκκίνισμα του δέρματος ή των βλεννογόνων, ναυτία, βήχας, πονόλαιμος, ακόμη και αρρυθμία.

Η χλωρίνη χρησιμοποιείται ευρέως για τον καθαρισμό στο σπίτι. Ωστόσο, θα πρέπει να χρησιμοποιείται με προσοχή, καθώς το κύριο συστατικό της είναι το υποχλωριώδες νάτριο.

Σε αυτό το άρθρο, θα εξηγήσουμε τα πιο συχνά συμπτώματα δηλητηρίασης από χλωρίνη, πώς πρέπει να ενεργήσουμε αν την εισπνεύσουμε ή την καταπιούμε κατά λάθος και πώς να χρησιμοποιούμε σωστά αυτό το προϊόν για να αποφύγουμε τα οικιακά ατυχήματα.

Τι είναι η χλωρίνη και για ποιο λόγο χρησιμοποιείται;

Η χλωρίνη ή υποχλωριώδες νάτριο είναι ένα υδατικό διάλυμα που παρασκευάζεται από αυτή τη χημική ουσία. Η χημική αυτή ουσία μπορεί να υπάρχει σε είδη καθαρισμού και πλυντηρίου, λευκαντικά υλικά και καθαριστές νερού.

Οι συγκεντρώσεις της στα οικιακά προϊόντα κυμαίνονται από 3% έως 6%. Ωστόσο, οι τύποι χλωρίνης που χρησιμοποιούνται σε πισίνες μπορεί να φτάσουν μέχρι και το 10%.

Η χλωρίνη είναι χρήσιμη στον οικιακό καθαρισμό όταν εφαρμόζεται στα σημεία όπου συσσωρεύονται περισσότερο τα βακτήρια, από την κουζίνα και το μπάνιο μέχρι τα υπνοδωμάτια και το υπόγειο. Χρησιμοποιείται επίσης για την απολύμανση εργαστηριακών υλικών (μη μεταλλικών ή που δεν περιέχουν οργανικό υλικό), καθώς και διαφόρων επιφανειών σε χώρους υγιεινής.

Λόγω των χαρακτηριστικών της, θεωρείται κατάλληλη για την εξάλειψη μικροβίων, μυκήτων και άλλων μικροοργανισμών, επιτυγχάνοντας έτσι απολύμανση, ελαχιστοποιώντας τον κίνδυνο προσβολής ή εξάπλωσης ασθενειών.

Δηλητηρίαση από χλωρίνη: Συμπτώματα

Παρά όλα αυτά τα οφέλη καθαρισμού, αν δεν χρησιμοποιηθεί σωστά, η χλωρίνη μπορεί να είναι επικίνδυνη. Αυτό δεν ισχύει μόνο για το άτομο που τη χειρίζεται, αλλά και για τα παιδιά, ακόμη και για τα κατοικίδια ζώα στο σπίτι.

Αξίζει να σημειωθεί ότι, στο σπίτι, η κακή χρήση της χλωρίνης μπορεί επίσης να προκύψει από την ανάμειξη υποχλωριώδους νατρίου με άλλες ουσίες, όπως υδροχλωρικό οξύ ή αμμωνία. Αυτό είναι ένα από τα συχνά λάθη που γίνονται κατά τον καθαρισμό με χλωρίνη.

Από την άλλη πλευρά, τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από χλωρίνη μπορεί να ποικίλλουν ανάλογα με τη μορφή της επαφής, την περιοχή του σώματος που εκτίθεται, τη συγκέντρωση της ουσίας, καθώς και το χρόνο έκθεσης.

Δηλητηρίαση από χλωρίνη: Επαφή με το δέρμα

Στα οικιακά προϊόντα, το υποχλωριώδες νάτριο βρίσκεται σε ποσοστό 5% και μερικές φορές λιγότερο. Ακόμη και σε αυτά τα υδατικά διαλύματα, η χλωρίνη μπορεί να ερεθίσει το δέρμα των ευαίσθητων ατόμων, προκαλώντας κάψιμο ή ερυθρότητα.

Ωστόσο, όταν υπάρχει σε υψηλότερες συγκεντρώσεις, το υποχλωριώδες νάτριο συμπεριφέρεται σαν αλκαλικό καυστικό, το οποίο γίνεται διαβρωτικό. Προκαλεί κάψιμο και φουσκάλες στην πληγείσα περιοχή.

Είναι ενδιαφέρον ότι τα λουτρά με χλωρίνη 0,05% χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία της ατοπικής δερματίτιδας. Αυτό φαίνεται να έχει αντιφλεγμονώδη δράση και συμβάλλει στη βελτίωση των συμπτωμάτων μειώνοντας τη συγκέντρωση βακτηρίων όπως ο Staphylococcus aureus, χωρίς να καταφεύγουμε σε κορτικοστεροειδή ή τοπικά αντιβιοτικά. Ωστόσο, αυτό πρέπει να γίνεται μόνο υπό ιατρική επίβλεψη και με χλωρίνη ιατρικού τύπου.

Δηλητηρίαση από χλωρίνη: Επαφή με τα μάτια

Στα μάτια και σε άλλες βλεννογόνες μεμβράνες, όταν συνδυάζεται με πρωτεΐνες και λίπη, η χημική δράση του υποχλωριώδους νατρίου στους ιστούς είναι άμεση. Μπορεί να εμφανιστούν εγκαύματα, κάψιμο και έντονος πόνος. Ωστόσο, σε λιγότερο σοβαρές περιπτώσεις μπορεί επίσης να εμφανιστούν ερυθρότητα, φλεγμονή και δακρύρροια.

Εισπνοή

Όπως αναφέρθηκε, η ανάμειξη της χλωρίνης με άλλα προϊόντα, είτε οικιακά είτε βιομηχανικά, προκαλεί μια αντίδραση κατά την οποία απελευθερώνονται ατμοί χλωρίου.

Η εισπνοή αυτών των ατμών μπορεί να προκαλέσει διάφορες αντιδράσεις:

• Σε ένα άτομο ανά εκατομμύριο (1 ppm) μπορεί να προκαλέσει ερεθισμό του ρινικού, οφθαλμικού και φαρυγγικού βλεννογόνου, καθώς και ρινική καταρροή, βήχα, αίσθημα πνιγμού, δάκρυα και ξηρότητα.
• Στα 30 ppm, ακόμη και σε σύντομη έκθεση, μπορεί να προκαλέσει πόνο στο στήθος, ναυτία και έμετο, μεταβολή του αναπνευστικού ρυθμού, βήχα, πονοκέφαλο.
• Σε 40 ppm ή περισσότερα, μπορεί να εμφανιστεί οίδημα της γλωττίδας, πόνος στον υπεζωκότα, αποφρακτική βρογχίτιδα και δυσκολία στην αναπνοή.
• Στις πιο σοβαρές περιπτώσεις, εμφανίζονται υποξαιμία και πνευμονικό οίδημα.

Κατάποση

Στην περίπτωση κατάποσης, είτε τυχαία είτε σκόπιμα, τα συμπτώματα της δηλητηρίασης από χλωρίνη εξαρτώνται επίσης από τη συγκέντρωση, καθώς και από την ποσότητα που προσλαμβάνεται. Με οικιακά προϊόντα 5 %, εμφανίζονται τα ακόλουθα συμπτώματα:

• Πόνος στο στομάχι
• Ναυτία και έμετος
• Έλκη στους βλεννογόνους
• Χαμηλή αρτηριακή πίεση
• Εγκαύματα στον οισοφάγο, το στόμα ή το λαιμό

Παρόλο που μια ανασκόπηση του 2018 σημειώνει κατά μέσο όρο 45.000 ετήσιες περιπτώσεις δηλητηρίασης από χλωρίνη στις Ηνωμένες Πολιτείες, μόνο περίπου 1 θάνατος αναφέρεται κάθε τέσσερα χρόνια.

Τι να κάνετε σε περίπτωση δηλητηρίασης από χλωρίνη;

Αν κάποιος καταπιεί κατά λάθος χλωρίνη, θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να παραμείνει ψύχραιμος και να επικοινωνήσει με έναν γιατρό. Σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να προκληθεί έμετος, καθώς αυτό θα μπορούσε να ερεθίσει περαιτέρω τους βλεννογόνους.

Επίσης, δεν συνιστάται η χρήση ρινογαστρικού σωλήνα, η διενέργεια εντερικής πλύσης, η χορήγηση ενεργού άνθρακα ή η εξουδετέρωση με χρήση αλκαλίων ή οξέων. Το πολύ-πολύ να ξεπλένεται το στόμα με νερό.

Επίσης, εάν δεν παρουσιάζονται δυσκολίες κατάποσης, μπορεί να λαμβάνεται αργά νερό για να αραιωθεί η συγκέντρωση του προϊόντος. Ή ακόμη και μικρές γουλιές γάλακτος.

Ωστόσο, αυτό δεν συνιστάται εάν έχει περάσει περισσότερο από μία ώρα μετά την κατάποση και το άτομο δεν είναι σε θέση να καταπιεί. Το ίδιο ισχύει εάν οι προσπάθειες κατάποσης προκαλούν κρίσεις βήχα.

Σε άτομα χωρίς πεπτικά συμπτώματα, μπορεί να συνιστάται ένα γαστρικό προστατευτικό. Όσοι παρουσιάζουν συμπτώματα θα πρέπει να υποβληθούν σε κάποιες ιατρικές εξετάσεις και να συνεχίσουν να βρίσκονται υπό θεραπεία για αρκετές ημέρες.

Από την άλλη πλευρά, όταν το υποχλωριώδες άλας έχει έρθει σε επαφή με το δέρμα, θα πρέπει να αφαιρεθούν όλα τα ρούχα και η πληγείσα περιοχή να πλυθεί με άφθονο νερό. Το φυσιολογικό διάλυμα μπορεί να χρησιμοποιηθεί στους βλεννογόνους των ματιών.

Εάν υπάρχει υποψία ότι ένα παιδί έχει καταπιεί χλωρίνη, θα πρέπει να μεταφερθεί αμέσως στα επείγοντα περιστατικά ενός νοσοκομείου.

Πώς μπορούμε να προλάβουμε τη δηλητηρίαση από χλωρίνη;

Όλα όσα αναφέραμε μέχρι τώρα δεν σημαίνουν ότι πρέπει να σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε αυτό το προϊόν. Ωστόσο, θα πρέπει να λάβουμε ορισμένα σημαντικά μέτρα για την πρόληψη της δηλητηρίασης από χλωρίνη.

Μεταξύ αυτών των μέτρων, έχουμε τα εξής:

• Ανοίξτε τα παράθυρα πριν αρχίσετε να καθαρίζετε, ώστε να αερίζεται ο χώρος.
• Φορέστε μάσκα για να μειώσετε την πιθανότητα εισπνοής.
• Φορέστε προστατευτικό ρουχισμό. Παντελόνια και πουκάμισα με μακριά μανίκια είναι καλύτερα για να αποφύγετε την επαφή με το δέρμα.
• Φορέστε χοντρά γάντια εργασίας.

Τέλος, μην αναμειγνύετε σε καμία περίπτωση τη χλωρίνη με οποιοδήποτε άλλο προϊόν καθαρισμού. Και τέλος, φροντίστε πάντα να αποθηκεύετε αυτή και άλλες ουσίες μακριά από τα παιδιά και τα κατοικίδια ζώα.