Βασικές τεχνικές για το κλείσιμο μιας πληγής
Σήμερα, θα σας μιλήσουμε για τις βασικές τεχνικές για το κλείσιμο μιας πληγής. Γενικά, οι πληγές είναι τραύματα στην εξωτερική επιφάνεια του σώματος. Μπορεί να τις χαρακτηρίζει και απώλεια δέρματος εξαιτίας κάποιου εξωτερικού παράγοντα.
Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της πληγής, το ιατρικό προσωπικό ίσως επιλέξει να προχωρήσει στο κλείσιμό της ή να την αφήσει να κλείσει με φυσικό τρόπο από μόνη της.
Αυτή τη στιγμή, μία τεχνική που χρησιμοποιείται περισσότερο για το κλείσιμο μιας πληγής είναι τα ράμματα. Όμως, υπάρχουν πολλές παραλλαγές σε αυτή τη μέθοδο και ο/η γιατρός θα πρέπει να επιλέξει την καταλληλότερη για την πληγή του/ης ασθενούς.
Αρχικά, ας ρίξουμε μια ματιά στο πώς κατηγοριοποιείται μια πληγή προκειμένου να καθορίσουμε τον καλύτερο δυνατό τρόπο για να την αντιμετωπίσουμε.
Κατηγοριοποίηση πληγών
Μετά από έναν τραυματισμό, το σώμα ενεργοποιεί διάφορες φάσεις για να το επουλώσει.
Πρώτα, μία από τις ιδιότητες που θα πρέπει να ελέγχετε πάντα είναι η καθαρότητα της πληγής.
Από τη μία, οι πρόσφατοι τραυματισμοί είναι φρέσκοι και δεν έχουν μολυνθεί. Από την άλλη, οι βρώμικες πληγές ίσως να καθυστερήσουν παραπάνω, καθώς φαίνεται να έχουν περισσότερους σχισμένους ιστούς και να έχουν μολυνθεί ή να έχουν ξένα σώματα μέσα τους.
Ένας άλλος τρόπος για να κατηγοριοποιήσετε μια πληγή είναι ο παράγοντας ή η αιτία του τραύματος (μαχαίρωμα, φωτιά, κ.λπ.).
Επίσης, μπορείτε να τις διαφοροποιήσετε ανάλογα με την εμφάνισή τους ή από το αν η πληγή επηρεάζει άλλες δομές του δέρματος.
Φάσεις επούλωσης της πληγής
Φυσιολογικά, οι πληγές ακολουθούν ένα μοτίβο αναγέννησης ή επούλωσης το οποίο αποτελείται από τα παρακάτω βήματα:
- Φλεγμονή. Ονομάζεται και φάση αντίδρασης, και εμφανίζεται τις πρώτες μέρες. Όταν συμβαίνει αυτό, διαστέλλονται τα αιμοφόρα αγγεία και αυξάνεται η διαπερατότητα των αγγείων. Με αυτόν τον τρόπο, τα ορώδη υγρά και τα λευκοκύτταρα φιλτράρονται και σχηματίζουν ένα στρώμα προστασίας (εσχάρα).
- Φάση ανάπτυξης. Είναι γνωστή και ως φάση αναγέννησης ή κοκκιοποίησης. Ξεκινά την τρίτη μέρα από τον τραυματισμό και τελειώνει 1 με 2 εβδομάδες αργότερα. Σε αυτή τη φάση, το σώμα αρχίζει να παράγει το κολλαγόνο που έχει χαθεί και αναρρώνουν τα λεμφικά και αιμοφόρα αγγεία.
- Φάση ωρίμανσης. Ορισμένες φορές ονομάζεται και φάση “αναδιαμόρφωσης” της πληγής. Ξεκινά λίγες εβδομάδες μετά τον τραυματισμό και τελειώνει λίγα χρόνια μετά. Όταν συμβαίνει αυτό, μειώνεται το βάθος και το μέγεθος της ουλής. Τέλος, η περιοχή του τραύματος αποκτά πιο ανοιχτό χρώμα.
Διαβάστε επίσης: Μάθετε για την αρθροσκόπηση γονάτου και τα οφέλη της
Πώς να ενθαρρύνετε το υγιές κλείσιμο μιας πληγής
Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να επισκεφθείτε έναν/μία γιατρό αν είναι σοβαρή η πληγή.
Εκεί, το επιτελείο των ειδικών θα ακολουθήσει τη γενική διαδικασία για την αντιμετώπιση των πληγών. Θα πρέπει να ακολουθηθεί μια λίστα προτεραιοτήτων σε περίπτωση ατυχήματος ή επείγοντος περιστατικού.
Πρώτα απ’ όλα, ο ασθενής ίσως να χρειαστεί αναισθησία για να μειωθεί η δυσφορία η οποία σχετίζεται με το κλείσιμο της πληγής. Θα χορηγηθεί γενική ή τοπική αναισθησία ανάλογα με τη σοβαρότητα του τραύματος. Για να γίνει αυτό, θα γίνει ένεση με ένα ή περισσότερα φάρμακα όπως για παράδειγμα λιδοκαΐνη.
Έπειτα, το ιατρικό προσωπικό θα απομακρύνει προσεκτικά και απαλά τα ξένα σώματα που βρίσκονται μέσα στην πληγή, αν υπάρχουν. Τότε, θα χρησιμοποιηθούν τα καταλληλότερα και πιο αποστειρωμένα εργαλεία.
Στη συνέχεια, θα ρίξουν μεγάλη ποσότητα αλατούχου διαλύματος στην περιοχή για να καθαριστεί σωστά.
Ίσως σας ενδιαφέρει: 7 προτάσεις για ν’ απαλλαγείτε από τις αιμορροΐδες
Τεχνικές για το κλείσιμο μιας πληγής
Αν χρειαστεί, ο/η γιατρός ίσως χρησιμοποιήσει ράμματα, ταινία ή συρραπτικό για να ενώσει τους ιστούς που αποκολλήθηκαν από την πληγή. Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά του τραύματος, θα αποφασιστεί ποιο είδος ραμμάτων είναι το καταλληλότερο:
- Κολλητική ταινία. Πρόκειται για μέθοδο κατά την οποία τοποθετούνται πολλά τμήματα ταινίας κοντά στα άκρα της πληγής. Γενικά, βγαίνουν μόνες τους μέσα σε λίγες μέρες από την τοποθέτησή τους (ειδικά αν βραχούν).
- Συρραπτικά. Αυτά είναι μικρές μεταλλικές κλωστές που έχουν τη μορφή κλιπ, και κρατούν τα άκρα της πληγής σταθερά προκειμένου να προάγουν την επούλωση και την αναγέννηση του ιστού. Θα πρέπει να αφαιρεθούν από ειδικό ιατρικό εργαλείο.
- Ράμματα με κλωστή. Υπάρχει μεγάλη ποικιλία κόμπων και τύπων κλωστών τα οποία μπορούν να χρησιμοποιηθούν, ανάλογα με τον ιστό και το σχήμα της πληγής. Το ράψιμο της πληγής γίνεται με μια βελόνα.
Σε γενικές γραμμές, είναι πολύ σημαντικό να πάτε στον/η γιατρό σας το συντομότερο δυνατό ώστε να λάβετε την καλύτερη θεραπεία και να σιγουρευτείτε για το υγιές κλείσιμο μιας πληγής.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Gibran, N. S., Boyce, S., & Greenhalgh, D. G. (2007). Cutaneous wound healing. In Journal of Burn Care and Research. https://doi.org/10.1097/BCR.0B013E318093E44C
- Frykberg, R. G., & Banks, J. (2015). Challenges in the Treatment of Chronic Wounds. Advances in Wound Care. https://doi.org/10.1089/wound.2015.0635
- Atiyeh, B. S., Dibo, S. A., & Hayek, S. N. (2009). Wound cleansing, topical antiseptics and wound healing. International Wound Journal. https://doi.org/10.1111/j.1742-481X.2009.00639.x
- Powers, J. G., Higham, C., Broussard, K., & Phillips, T. J. (2016). Wound healing and treating wounds Chronic wound care and management. Journal of the American Academy of Dermatology. https://doi.org/10.1016/j.jaad.2015.08.070