Τι είναι η αγωνία του όγδοου μήνα;
Η αγωνία του όγδοου μήνα είναι ένα στάδιο της βρεφικής ανάπτυξης που χαρακτηρίζεται από μια αλλαγή στην κοινωνική-συναισθηματική συμπεριφορά του βρέφους. Θέλει να βρίσκεται συνέχεια στην αγκαλιά της μητέρας του και αγχώνεται όταν βρίσκεται μπροστά σε ξένους.
Σε αυτό το στάδιο, το μωρό συνειδητοποιεί ότι αυτό και η μητέρα του είναι δύο διαφορετικά άτομα. Αναγνωρίζει επίσης την αντίθεση μεταξύ οικείων και άγνωστων ανθρώπων. Η αγωνία του όγδοου μήνα είναι μια απάντηση σε αυτή την αναδυόμενη αυτονομία και επίγνωση.
Αν και το στάδιο αυτό αναφέρεται ως “αγωνία του όγδοου μήνα”, στην πραγματικότητα μπορεί να εμφανιστεί νωρίτερα ή αργότερα. Συνήθως εμφανίζεται μεταξύ 6 και 10 μηνών και είναι μια περίοδος κατά την οποία το μωρό χρειάζεται επιβεβαίωση, αγάπη και ασφάλεια. Ας ρίξουμε μια ματιά.
Αγωνία του όγδοου μήνα: Τι είναι;
Η αγωνία του όγδοου μήνα είναι ένα φυσιολογικό αναπτυξιακό στάδιο κατά το οποίο το μωρό αρχίζει να κατανοεί την έννοια του εαυτού και του ξένου. Αυτή η βασική επίγνωση το οδηγεί στο να αισθάνεται άγχος όταν βρίσκεται μακριά από τη μητέρα του και όταν έρχεται αντιμέτωπο με ανθρώπους που δεν γνωρίζει.
Αν και μπορεί να μη φαίνεται έτσι στην αρχή, πρόκειται για μια σημαντική ανακάλυψη. Σημαίνει ότι έχει αρχίσει να κάνει ακριβή διάκριση μεταξύ του εαυτού του και του εξωτερικού κόσμου. Αν και είναι αλήθεια ότι αυτό προκαλεί στεναχώρια στο μικρό, είναι σίγουρα ένα σημάδι ότι το μωρό εξελίσσεται όσον αφορά την αντίληψη και την επίγνωση.
Επίσης, η αγωνία του όγδοου μήνα είναι απόδειξη ότι η μνήμη του μωρού είναι πιο ανεπτυγμένη. Θυμάται καλύτερα τους ανθρώπους που βλέπει συχνά και τους διακρίνει από εκείνους με τους οποίους δεν είχε καμία επαφή.
Οι αντιδράσεις του μωρού μπορεί να φαίνονται παράξενες στους γονείς, αλλά είναι πολύ σημαντικό να έχουμε κατά νου ότι η προσκόλληση στη μητέρα και ο φόβος για τους ξένους δεν είναι αναποδιά, ούτε ιδιοτροπία. Όλα αυτά αποτελούν μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης του παιδιού και είναι μια προσωρινή φάση.
Σας άρεσε αυτό το άρθρο; Πιστεύουμε ότι μπορεί επίσης να σας αρέσει να διαβάσετε: Θεωρία της προσκόλλησης: Πώς επηρεάζει τα παιδιά
Πώς εκδηλώνεται
Δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε ακριβώς τι συμβαίνει στο κεφάλι του μωρού αυτή τη στιγμή. Το μικρό συνειδητοποιεί ότι εξαρτάται πολύ από τη μητέρα του και ότι, ταυτόχρονα, είναι ένα ανεξάρτητο άτομο. Από αυτό προκύπτει ο φόβος της εγκατάλειψης.
Η μητέρα γίνεται θεμελιώδης στις προτιμήσεις επαφής της. Είναι σύνηθες ότι το μωρό αρχίζει να συμπεριφέρεται πιο απόμακρα στους άλλους συγγενείς, όπως οι παππούδες και οι γιαγιάδες ή οι θείες και οι θείοι. Επίσης, είναι πολύ συνηθισμένο το μωρό να νιώθει από ανησυχία έως τρόμο απέναντι στους ξένους.
Αυτές είναι οι πιο εμφανείς εκδηλώσεις της αγωνίας του όγδοου μήνα: πιο έντονη προσκόλληση στη μητέρα και φόβος απέναντι σε ανθρώπους που δεν βλέπει συχνά ή σε ξένους. Αυτό μεταφράζεται σε συμπεριφορές όπως οι ακόλουθες:
- Ακολουθεί τη μητέρα του με τα μάτια του, όπου κι αν βρίσκεται.
- Αισθάνεται ανησυχία όταν η μητέρα εξαφανίζεται από τα μάτια του και μάλιστα κλαίει.
- Θέλει να βρίσκεται συνέχεια στην αγκαλιά της μητέρας του.
- Γενικά, υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθησία και το κλάμα είναι πιο συχνό.
- Είναι ντροπαλά με τους ξένους. Χαμηλώνουν το βλέμμα τους ή καλύπτουν το πρόσωπό τους με τα χέρια τους.
- Μερικές φορές, υπάρχει ακόμη και απόλυτη απόρριψη προς τους ξένους. Ουρλιάζουν και κλαίνε όταν τα πλησιάζουν ξένοι.
- Απορρίπτουν το να τα κρατούν στην αγκαλιά τους άλλα άτομα εκτός από τη μητέρα.
- Ξυπνούν πιο συχνά τη νύχτα για να βεβαιωθούν ότι η μαμά είναι κοντά τους.
Γιατί συμβαίνει
Στην αρχή της ζωής του, το μωρό φωνάζει για να φροντίσει κάποιος τις ανάγκες του, ιδιαίτερα για τροφή και άνεση ή ευεξία. Στην πραγματικότητα, δεν το ενδιαφέρει πραγματικά ποιος το κάνει. Το μόνο που μετράει για το μικρό είναι να νιώθει ικανοποιημένο.
Μπορεί επίσης να σας ενδιαφέρει: Πόση ζάχαρη συνιστάται για τα παιδιά κάθε μέρα;
Μεταξύ 6 και 10 μηνών, το μωρό συνειδητοποιεί ότι δεν μπορεί να φροντίσει μόνο του τις ανάγκες του. Με άλλα λόγια, ότι εξαρτάται από ένα άλλο άτομο, συνήθως τη μητέρα, για να επιβιώσει. Αυτό το οδηγεί στο να δημιουργήσει έναν πολύ στενό δεσμό με το πρόσωπο που του παρέχει αυτά που χρειάζεται.
Πριν, ένιωθε σαν να ήταν ένα και το αυτό πρόσωπο με τη μητέρα του. Το μωρό ήταν πάντα ασφαλές και, εξαιτίας αυτού, δεν το πείραζε να το κουβαλάνε ή να το πλησιάζουν άλλοι άνθρωποι. Τώρα, γνωρίζει ότι η μητέρα του είναι ένα πρόσωπο και εκείνο ένα άλλο. Ο φόβος της εγκατάλειψης οδηγεί στην αγωνία του όγδοου μήνα.
Το να μην είναι μαζί με τη μητέρα του, έστω και για λίγο, κάνει το μωρό να αισθάνεται αβοήθητο. Ως εκ τούτου, αντιδρά με άγχος στον αποχωρισμό. Το άγχος του όγδοου μήνα θεωρείται η πρώτη μορφή άγχους, αυστηρά μιλώντας, που βιώνει ένας άνθρωπος.
Πώς να αντιμετωπίσετε την αγωνία του όγδοου μήνα
Είναι σαφές ότι αυτό το συναίσθημα μπορεί να είναι πολύ συντριπτικό για τη μητέρα. Αισθάνεται ότι το μωρό της την απαιτεί συνεχώς και μπορεί να το βιώνει με συναισθηματική ένταση και κόπωση. Το πιο σημαντικό πράγμα που πρέπει να καταλάβετε είναι ότι αυτή είναι μια προσωρινή κατάσταση και αποτελεί μέρος της φυσιολογικής ανάπτυξης του μωρού.
Το μωρό χρειάζεται υποστήριξη και στοργή σε αυτό το στάδιο. Αν δεν είναι εύκολο για τη μητέρα, δεν είναι εύκολο και για το μωρό. Δεν γίνεται “κακομαθημένο”, ούτε θέλει να χειραγωγεί τους ενήλικες. Το μωρό απλώς νιώθει ένα πολύ βαθύ άγχος και το εκφράζει με ακραία προσκόλληση και απόρριψη από ανθρώπους που δεν γνωρίζει.
Ακολουθούν μερικές συμβουλές για την αντιμετώπιση αυτού του σταδίου:
- Διδάξτε τα παιδιά παίζοντας. Το παιχνίδι “κρυφτό” είναι κατάλληλο. Για παράδειγμα, καλύπτουν το πρόσωπό τους και στη συνέχεια το αποκαλύπτουν.
- Συνεχίστε να μιλάτε. Αν η μητέρα φύγει από το δωμάτιο, είναι καλύτερο να συνεχίσετε να μιλάτε. Μέσα από τη φωνή της, το μωρό θα καταλάβει ότι είναι ακόμα εκεί.
- Χρησιμοποιήστε μεταβατικά αντικείμενα. Μια κουβέρτα ή ένα παιχνίδι γίνεται συχνά ένα είδος υποκατάστατου που ηρεμεί το παιδί όταν η μητέρα δεν είναι εκεί.
- Το μωρό δεν θα καταλάβει τα πάντα, αλλά είναι σημαντικό να του εξηγήσετε ότι η μαμά θα βγει έξω και μετά θα επιστρέψει. Επίσης, να τα αποχαιρετάτε πριν φύγετε.
- Κάντε ένα τελετουργικό αποχαιρετισμού και άφιξης. Ένα σύντομο τελετουργικό αποχαιρετισμού και άφιξης θα βοηθήσει το μωρό να κατανοήσει τη δυναμική της εξόδου και της επιστροφής.
- Μην πιέζετε το μωρό να δεχτεί άλλους ανθρώπους. Το μωρό δεν γίνεται αντικοινωνικό, ούτε έχει σημασία πόσο φιλικοί είναι οι ξένοι. Αν δεν θέλει να βρίσκεται στην αγκαλιά αυτών των ανθρώπων, μην τα πιέζετε.
Διατηρήστε την ψυχραιμία σας σε αυτό το στάδιο
Όταν το μωρό περνάει την αγωνία του όγδοου μήνα, είναι πιο ευαίσθητο από το συνηθισμένο και επίσης πιο ευερέθιστο. Το καλύτερο που έχουν να κάνουν οι γονείς είναι να παραμείνουν ήρεμοι αντί να αναλωθούν στο άγχος του μωρού. Ένα ήρεμο περιβάλλον βοηθάει πολύ.
Είναι σημαντικό να επαναλάβουμε ότι αυτό το στάδιο διαρκεί μόνο δύο ή τρεις μήνες. Επομένως, το θέμα είναι απλώς να έχετε λίγη υπομονή και να συνοδεύσετε με αγάπη το μωρό σε αυτή τη δύσκολη γι’ αυτό διαδικασία. Σε σύντομο χρονικό διάστημα, θα έχει καταφέρει να ξεπεράσει την αγωνία του όγδοου μήνα και όλα θα πάνε καλά.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Hernández Blasi, C., & Bjorklund, D. F. (2001). El desarrollo de la memoria: avances significativos y nuevos desafíos. Infancia y aprendizaje.
- Rev Pediatr Aten Primaria vol.11 no.43 Madrid jul./sep. 2009
- García-Fernández, P. (2003). Ante las Separaciones, ¿Sólo el Bebé se Angustia? Una Investigación sobre la Angustia Materna ante la Separación. El Difícil Arte de Editar (Editorial) 2 The Difficult Art of Editing, 11(1), 20-29.