4 κόλπα ώστε τα παιδιά να μην πιπιλάνε τον αντίχειρά τους
Όταν τα παιδιά προσχολικής ηλικίας πιπιλάνε τον αντίχειρά τους, είναι μία κακή συνήθεια που χρειάζεται προσοχή. Υπάρχουν, όμως, κάποια κόλπα που μπορείτε να εφαρμόσετε για να τα κάνετε να τη σταματήσουν. Το μόνο που χρειάζεται είναι λίγη αγάπη και υπομονή!
Οι γονείς ανησυχούν όταν βλέπουν τα παιδιά τους να πιπιλάνε τον αντίχειρά τους. Είναι αλήθεια πως αυτή η κακιά συνήθεια μπορεί να προκαλέσει σοβαρά προβλήματα υγείας, όχι μόνο στα δόντια τους. Γι’ αυτό είναι κατανοητός ο λόγος που οι γονείς ανησυχούν.
Έχετε δει υπερηχογράφημα μωρού μέσα στη μήτρα να πιπιλάει τον αντίχειρά του; Είναι ένας τρόπος να εξερευνήσουν τον κόσμο γύρω τους και είναι απολύτως φυσιολογικό. Έτσι, προτού ανησυχήσετε πολύ, ας προσπαθήσουμε πρώτα να καταλάβουμε γιατί το κάνουν.
Αντίχειρας ή πιπίλα;
Τα μωρά έχουν ένα φυσικό αντανακλαστικό να πιπιλάνε. Στην πραγματικότητα, το χρειάζονται για να επιζήσουν. Είναι ο τρόπος που προσλαμβάνουν τροφή και είναι κάτι που τους ηρεμεί. Ένα μωρό που θηλάζει μπορεί να μην χρειάζεται να πιπιλίσει τον αντίχειρά του ή μία πιπίλα, αφού έχει τη μητέρα του που το ταΐζει και το ηρεμεί.
Ωστόσο, είναι φυσιολογικό για ένα μωρό μεταξύ δύο και έξι μηνών να ξεκινήσει να βάζει ένα ή δύο δάχτυλα στο στόμα του. Είναι και αυτό ένα στάδιο ανάπτυξης και ένας τρόπος αυτοθεραπείας.
Πολλοί γονείς πιστεύουν πως είναι καλύτερο να δίνουν στα μωρά τους πιπίλα από το να τα αφήνουν να πιπιλάνε τον αντίχειρά τους. Φυσικά, λένε πως είναι ευκολότερο να πάρεις από ένα μωρό την πιπίλα όταν έρθει η ώρα. Επίσης, δεν μπορείς να του πάρεις τον αντίχειρά του! Ωστόσο, και τα δύο έχουν τις ίδιες συνέπειες αν συνεχιστούν μετά την ηλικία των δύο ετών:
- κακή ευθυγράμμιση των δοντιών και παραμόρφωση του στόματος
- προβλήματα προφοράς
- απόκρυψη θεμελιωδών συναισθηματικών προβλημάτων
Διαβάστε ακόμα: Ποια είναι τα συμπτώματα σκωληκοειδίτιδας στα παιδιά;
Πώς μπορώ να σταματήσω το παιδί μου να πιπιλάει τον αντίχειρά του;
Όσο φυσιολογικό και να είναι για ένα μωρό να βάζει τα δάχτυλά του (ή και τον αντίχειρά του) στο στόμα του, το ίδιο φυσιολογικό είναι και να το σταματήσουν περίπου στην ηλικία των δύο ετών. Οπότε, μέχρι εκείνη τη στιγμή, δεν υπάρχει λόγος ανησυχίας.
Όταν γίνουν τριών ή τεσσάρων ετών, και συνεχίσουν να πιπιλάνε τον αντίχειρά τους, παρακολουθήστε τους και προσπαθήστε να καταλάβετε γιατί το κάνουν. Με αυτό τον τρόπο, θα είστε σε θέση να βρείτε πιο αποτελεσματικούς τρόπους για να το κόψουν και επίσης, να προστατέψετε τα δόντια τους.
Ωστόσο, δεδομένου ότι τα παιδιά διαφέρουν μεταξύ τους και αναπτύσσονται σε διαφορετικούς ρυθμούς, η στιγμή που πρέπει να δράσετε είναι εκείνη που αρχίζουν να εμφανίζονται τα μπροστινά τους δοντάκια. Αν παρατηρήσετε πως τα δόντια αφήνουν ένα κενό ανάμεσα τους, κάνουν χώρο δηλαδή για τον αντίχειρα, τότε είναι σίγουρα η στιγμή αυτή. Εδώ είναι τέσσερις βασικές συμβουλές για να σας βοηθήσουμε:
Διαβάστε ακόμα: 5 Χαρακτηριστικά που έχουν τα χαρισματικά παιδιά
1.Προσδιορίστε την αιτία και δώστε του επιλογές
Αν το παιδί σας πιπιλάει τον αντίχειρά του για να το βοηθήσει να το πάρει ο ύπνος, δώστε του εναλλακτικές μεθόδους βοήθειας για να κοιμηθεί. Βάλτε τα για ύπνο, σκεπάστε τα καλά, πείτε τους μια ιστορία , δώστε τους το αγαπημένο λούτρινο παιχνίδι ή κουκλάκι.
Αν πιπιλάνε τον αντίχειρά τους όταν είναι αναστατωμένα ή ανήσυχα, ίσως το μόνο που χρειάζεται να κάνετε είναι να τους μιλήσετε, να τα αγκαλιάσετε και να τα ηρεμήσετε. Βέβαια, αν το παιδί σας το κάνει αυτό όταν βαριέται, τότε είναι η ώρα να ενθαρρύνετε την δημιουργικότητά του και να του αποσπάσετε την προσοχή. Παίξτε ένα παιχνίδι, φτιάξτε κάτι, πηγαίνετε μια βόλτα… ίσως να ζητάνε ακριβώς αυτό όταν πιπιλάνε τον αντίχειρά τους.
2.Εξηγήστε τις συνέπειες του να πιπιλάνε τον αντίχειρά τους
Κάποιες φορές το πρώτο πράγμα που κάνουν οι γονείς είναι κόλπα ή καταφεύγουν σε γιατρό όταν θα μπορούσαν απλά να καθίσουν τα παιδιά τους κάτω και να τους μιλήσουν. Δώστε τους μια απλή εξήγηση γιατί δεν είναι καλή ιδέα να συνεχίσουν να πιπιλάνε τον αντίχειρά τους.
Ίσως και να εκπλαγείτε από την κατανόηση που δείχνουν τα παιδιά όταν τους μιλάτε και από την συμπεριφορά τους έπειτα. Πείτε τους πως μπορεί τα δόντια τους να χαλάσουν και πως δεν είναι πια μωρά, πως ήρθε η ώρα να σταματήσουν να πιπιλάνε τον αντίχειρά τους.
Ωστόσο, μην τα κάνετε να ντραπούν μπροστά σε άλλους ανθρώπους. Σε καμία περίπτωση μην τους φωνάξετε και μην τα τιμωρήσετε αν τα δείτε με τον αντίχειρα μέσα στο στόμα. Μπορεί να σταματήσουν να το κάνουν μπροστά σας αλλά να συνεχίσουν να το κάνουν όταν είναι μόνα τους. Είναι πολύ καλύτερο να χρησιμοποιήσετε μία θετική προσέγγιση όταν τα δείτε να αντιμετωπίζουν τα προβλήματα που αναφέραμε ανωτέρω (αϋπνία, ανησυχία, βαρεμάρα).
3.Καλύψτε τον αντίχειρά τους ώστε να μην πιπιλάνε τον αντίχειρά τους
Ίσως φανεί απαραίτητο να λάβετε περαιτέρω μέτρα για να κρατήσετε το παιδί σας από το να πιπιλάει τον αντίχειρά του. Ίσως να έχουν κάποιο είδος κάλου στο δάχτυλό τους από το πιπίλισμα. Οπότε, καλύψτε το με έναν επίδεσμο και εξηγήστε τους πως το βάλατε για να θεραπεύσει τον κάλο.
Ο επίδεσμος θα πρέπει να είναι καλά κλειστός αλλά όχι σφικτός. Δεν θέλετε το παιδί σας να το βγάλει από μόνο του. Αλλάζετέ το δύο φορές την ημέρα και κρατήστε το για δύο βδομάδες μέρα και νύχτα. Αν προσπαθήσουν να πιπιλίσουν τον αντίχειρά τους, η υφή και η γεύση του επιδέσμου θα είναι απωθητική. Κάποιοι γονείς βάζουν επίσης ξύδι ή λεμόνι στον επίδεσμο για να το κάνουν ακόμα πιο δυσάρεστο. Κάντε αυτό που σας βολεύει.
Μετά από δύο εβδομάδες, αν το παιδί σας δεν έχει πιπιλίσει τον αντίχειρά του. Επίσης, αν έχετε προσπαθήσει να λύσετε την πραγματική πηγή του προβλήματος, η αλλαγή στη συμπεριφορά του μάλλον έχει ολοκληρωθεί.
4.Συμβουλευτείτε έναν ειδικό
Αν κανένα από τα παραπάνω κόλπα δεν λειτούργησε και το παιδί σας συνεχίζει να πιπιλάει τον αντίχειρά του, μάλλον ήρθε η ώρα να συμβουλευτείτε έναν ειδικό. Ένας ορθοδοντικός μπορεί να έχει κάποια συσκευή που να αποτρέπει το παιδί από το να βάζει τον αντίχειρά του στο στόμα του για παράδειγμα.
Ωστόσο, αν το πρόβλημα μοιάζει να είναι εκτός ελέγχου, τότε πρέπει να συμβουλευτείτε έναν παιδοψυχολόγο. Θα μπορούσε να είναι σημάδι ενός βαθύτερου πιο σοβαρού προβλήματος.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Ellingson, S. A., Miltenberger, R. G., Stricker, J. M., Garlinghouse, M. A., Roberts, J., Galensky, T. L., & Rapp, J. T. (2000). Analysis and treatment of finger sucking. J Appl Behav Anal. https://doi.org/10.1901/jaba.2000.33-41
- Stricker, J. M., Miltenberger, R. G., Anderson, C. F., Tulloch, H. E., & Deaver, C. M. (2002). A functional analysis of finger sucking in children. Behavior Modification. https://doi.org/10.1177/0145445502026003008
- Pădure, H., Negru, A. R., & Stanciu, D. (2012). The class II/1 anomaly of hereditary etiology vs. thumb-sucking etiology. Journal of Medicine and Life.