Επινεφρίνη: Πότε και πώς να την λαμβάνετε

Η επινεφρίνη ή η αδρεναλίνη είναι ένα φάρμακο που χορηγείται με διαφορετικούς τρόπους, ανάλογα με τα συμπτώματα και την κατάσταση του ασθενούς.
Επινεφρίνη: Πότε και πώς να την λαμβάνετε

Έχει γραφτεί από Equipo Editorial

Τελευταία ενημέρωση: 21 Δεκεμβρίου, 2022

Η επινεφρίνη, γνωστή ως αδρεναλίνη, είναι μια ορμόνη και νευροδιαβιβαστής που χρησιμοποιείται σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης όταν ο ασθενής παθαίνει καρδιακή ανακοπή. Αυτό το φάρμακο έχει ιστορικά χρησιμοποιηθεί για τη θεραπεία των βρογχοσπασμών και της υπογλυκαιμίας. Ωστόσο, σήμερα υπάρχουν άλλα πιο συγκεκριμένα φάρμακα για τη θεραπεία αυτών των καταστάσεων.

Η αδρεναλίνη είναι μια ουσία που αυξάνει τον καρδιακό ρυθμό, συστέλλει τα αιμοφόρα αγγεία, διαστέλλει τους αεραγωγούς και συμμετέχει στην αντίδραση του νευρικού συστήματος σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης. Για να μιλήσουμε λίγο πιο τεχνικά, η αδρεναλίνη είναι μια κατεχολαμίνη. Είναι μια μονοαμίνη που συντίθεται στα επινεφρίδια και οι πρόδρομοι αυτής της ουσίας είναι η φαινυλαλανίνη και η τυροσίνη.

Πώς χορηγείται η επινεφρίνη;

τύπος αδρεναλίνης

Η επινεφρίνη παρασκευάζεται ως μέρος ενός ενέσιμου διαλύματος. Επίσης, μπορείτε να λάβετε αυτήν την ουσία με διαφορετικούς τρόπους, όπως:

  • Ενδομυϊκά (IM)
  • Υποδόρια
  • Ενδοφλέβια (IV)
  • Ενδοκαρδιακά: μόνο σε περιπτώσεις εξαιρετικής σοβαρότητας και εάν η ενδοφλέβια οδός δεν είναι εφικτή.

Οι δύο τελευταίοι τύποι χορήγησης πρέπει να πραγματοποιούνται στο νοσοκομείο, με παρακολούθηση της καρδιάς. Επιπλέον, το διάλυμα επινεφρίνης πρέπει να αραιωθεί με μία από τις ακόλουθες ουσίες πριν από την ένεση:

  • 0,9% διάλυμα χλωριούχου νατρίου
  • 5% γλυκόζη
  • 5% γλυκόζη σε 0,9% διάλυμα χλωριούχου νατρίου.

Επίσης, για να αποτρέψετε την αδράνεια του φαρμάκου λόγω του φωτός ή της οξείδωσης, είναι καλή ιδέα να χρησιμοποιήσετε το προϊόν αμέσως μετά την αραίωσή του.

Όσον αφορά τη δοσολογία και τη μέθοδο χορήγησης, και οι δύο παράμετροι θα εξαρτηθούν από τη διάγνωση και την κατάσταση του ασθενούς. Ωστόσο, σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης, απαιτείται η ταχύτερη μέθοδος χορήγησης (για παράδειγμα, μέσω της ενδοφλέβιας οδού).

Χρήσεις της επινεφρίνης

ένεση στε πόδι

Όπως μπορείτε να δείτε, η επινεφρίνη είναι μια ουσία διαθέσιμη σε μια ποικιλία διαφορετικών συγκεντρώσεων. Οι ακόλουθες καταστάσεις είναι μερικές από τις πιο συχνές ιατρικές εφαρμογές της επινεφρίνης:

Έμφραγμα

Εκτός από την καρδιακή ανακοπή, η αδρεναλίνη είναι επίσης χρήσιμη για τη θεραπεία άλλων καρδιακών προβλημάτων, όπως οι αρρυθμίες που προκύπτουν από τη μειωμένη ή την απουσία καρδιακής απόδοσης.

Ο σκοπός της χορήγησης επινεφρίνης είναι να προκαλέσει αγγειοσυστολή και να αυξήσει την καρδιακή έξοδο. Με άλλα λόγια, συστέλλει την καρδιά και αυξάνει τον καρδιακό σας ρυθμό για να ξαναρχίσει να χτυπά.

Αναφυλαξία και επινεφρίνη

Η επινεφρίνη είναι επίσης μια θεραπεία πρώτης γραμμής για την αναφυλαξία. Η κατάσταση της αναφυλαξίας μπορεί να αναπτυχθεί λόγω σοβαρής αλλεργικής αντίδρασης και μπορεί ακόμη και να οδηγήσει σε θάνατο σε περίπτωση ακραίας βρογχοσυστολής. Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι γιατροί χορηγούν αυτό το φάρμακο δεδομένου ότι είναι ικανό να διαστέλλει την αναπνευστική οδό και επιτρέπει στον ασθενή να αναπνέει.

Από κοινού χορήγηση με τοπικά αναισθητικά

Η επινεφρίνη προστίθεται σε μια ποικιλία τοπικών αναισθητικών που χορηγούνται ως ενέσιμα. Ο λόγος για αυτόν τον συνδυασμό είναι ότι τα αγγειοσυσταλτικά αποτελέσματα της αδρεναλίνης καθιστούν δυνατή την καθυστέρηση της απορρόφησης και συνεπώς την παράταση της επίδρασης του αναισθητικού φαρμάκου.

Ωστόσο, ορισμένες από τις παρενέργειες της χρήσης τοπικών αναισθητικών με επινεφρίνη μπορεί να οφείλονται στις επιδράσεις της επινεφρίνης και μπορεί να περιλαμβάνουν:

Πιθανές παρενέργειες από την επινεφρίνη

Κουρασμένη γυναίκα και επινεφρίνη

Η χρήση αυτής της ουσίας μπορεί να έχει πιθανές παρενέργειες και επιπλοκές, ειδικά όταν χορηγείται ενδοφλεβίως και ενδοκαρδιακά. Πιθανές ανεπιθύμητες ενέργειες περιλαμβάνουν:

  • Αυξημένοι παλμοί και τρέμουλο
  • Ταχυκαρδία.
  • Καρδιακές αρρυθμίες.
  • Άγχος και υπέρταση.
  • Πονοκέφαλοι.
  • Οξύ πνευμονικό οίδημα.

Επίσης, υπάρχουν πολλές αντενδείξεις για την επινεφρίνη. Υπό κάποιες συνθήκες, η επινεφρίνη δεν είναι το κατάλληλο φάρμακο. Για παράδειγμα, για ασθενείς που υποβάλλονται σε θεραπεία με μη επιλεκτικά φάρμακα βήτα-αποκλειστή, η επινεφρίνη δεν είναι κατάλληλο φάρμακο. Αυτό συμβαίνει επειδή μπορεί να οδηγήσει σε μια πολύ επικίνδυνη αλληλεπίδραση φαρμάκου, η οποία μπορεί να προκαλέσει σοβαρή υπέρταση, ακόμη και εγκεφαλική αιμορραγία.

Αν και πολλοί άνθρωποι πιστεύουν ότι η χορήγηση επινεφρίνης μπορεί να προκαλέσει καρδιακή ανεπάρκεια λόγω της ισχυρής αγγειοσυσταλτικής της δράσης, αυτό δεν ισχύει. Οι στεφανιαίες αρτηρίες έχουν μόνο έναν τύπο υποδοχέα που προκαλεί αγγειοδιαστολή, όχι αγγειοσυστολή, όταν έρχεται σε επαφή με την αδρεναλίνη.

Συμπέρασμα

Η επινεφρίνη ή η αδρεναλίνη είναι ένα φάρμακο που χορηγείται μέσω διαφόρων καναλιών ανάλογα με την κατάσταση του ασθενούς. Επιπλέον, είναι μια πολύτιμη θεραπεία για την καρδιακή ανακοπή και τις αναφυλακτικές αντιδράσεις.

Υπάρχουν τύποι επινεφρίνης που μπορείτε να κάνετε αυτοένεση εάν κινδυνεύετε να πάθετε αναφυλακτικό σοκ.

Όπως όλα τα φάρμακα, δεν είναι απαλλαγμένο από παρενέργειες, τις οποίες θα πρέπει να λάβετε υπόψη κατά τη χορήγηση αυτού του φαρμάκου.


Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.


  • Luis Navarro J. C. (2000). Adrenalina (Epinefrina). Revista de Emergencias y Catástrofes.
  • Cardona Dahl, V. (2010). Guía de actuación en anafilaxia. Medicina Clínica. https://doi.org/10.1016/j.medcli.2010.10.003
  • Ateneo, E. El. (2006). Drogas vasoactivas en el paciente critico. Medicina Intensiva.

Αυτό το κείμενο προσφέρεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν αντικαθιστά τη συμβουλή από επαγγελματία. Σε περίπτωση αμφιβολίας, συμβουλευτείτε τον ειδικό σας.