Φυματίωση νεφρού: Διάγνωση και αντιμετώπιση

Για να διαγνωσθεί η φυματίωση νεφρού, οι ειδικοί θα πρέπει να κάνουν ελέγχους σε μικροσκόπιο. Θα πρέπει να ληφθεί μια καλλιέργεια και να απομονωθεί προκειμένου να ελεγχθεί.

Έχει εξετασθεί και εγκριθεί από: γιατρό Diego Pereira.

Έχει γραφτεί από Equipo Editorial

Τελευταία ενημέρωση: 21 Δεκεμβρίου, 2022

Η φυματίωση νεφρού είναι μια χρόνια πάθηση. Γενικά, την προκαλεί το βακτήριο Μυκοβακτήριο της φυματίωσης (Mycobacterium tuberculosis). Μπορεί να προκαλέσει ζημιά και στα δύο νεφρά προκαλώντας νεφρική ανεπάρκεια, ακόμη και θάνατο.

Συχνά, ξεκινά από τους πνεύμονες και συμβαίνει περισσότερο σε ασθενείς με πνευμονική φυματίωση. Το μυκοβακτήριο της φυματίωσης  φτάνει στα νεφρά μέσω του αίματος, της άμεσης επαφής, και του λεμφικού συστήματος. Για την ακρίβεια, η φυματίωση νεφρού είναι η δεύτερη πιο συχνή μορφή, μετά την πνευμονική.

Τα πρώτα όργανα που επηρεάζονται από τη φυματίωση νεφρού είναι τα νεφρά, η επιδιδυμίδα και ο προστάτης. Ωστόσο, μπορεί να επηρεάσει και τα ουρογεννητικά όργανα.

Φυματίωση νεφρού – Συμπτώματα

Τα πιο συχνά συμπτώματα είναι τα εξής:

• Πόνος στα νεφρά
• Συχνή και επίπονη ούρηση
• Αίμα στα ούρα

Οι περισσότεροι ασθενείς έχουν θετική αντίδραση στη φυματίνη. Επιπλέον, βρίσκονται θετικοί στον βάκιλο του Κοχ στα ούρα τους. Επίσης, για τους άνδρες, συνδέεται συνήθως με την επιδιδυμίδα. Δεν είναι τόσο συχνό, αλλά μπορεί να συσχετιστεί και με την προστατίτιδα.

Διάγνωση

Για να διαγνωσθεί η φυματίωση νεφρού, οι ειδικοί θα πρέπει να κάνουν ελέγχους σε μικροσκόπιο. Θα πρέπει να ληφθεί μια καλλιέργεια και να απομονωθεί προκειμένου να ελεγχθεί.

Μικροβιακή διάγνωση

Η διάγνωση γίνεται σε τρία βήματα:

• Επίδειξη βακίλων ανθεκτικών στα οξέα και το αλκοόλ
• Απομόνωση των βακτηρίων
• Ορισμένες φορές, οι ειδικοί θα πρέπει να κάνουν ελέγχους για να δουν αν είναι ευαίσθητο σε φάρμακα κατά της φυματίωσης.

Επιπροσθέτως, αυτά τα βακτήρια χρειάζονται ειδικές τεχνικές χρωματισμού για να μπορέσουν ν’ αναγνωριστούν. Ο λόγος είναι η ύπαρξη πολλών λιπιδίων στα κυτταρικά τους τοιχώματα. Επίσης, αναπτύσσονται αργά. Γι’ αυτό, οι ειδικοί θα πρέπει να αναπτύσσουν τις καλλιέργειες για 8 εβδομάδες.

Ο χρωματισμός των καλλιεργειών και ο έλεγχός τους κάτω από το μικροσκόπιο είναι η ευκολότερη και ταχύτερη διαδικασία. Για την ακρίβεια, είναι συνήθως η πρώτη διάγνωση.

Καλλιέργεια και αναγνώριση των μυκοβακτηρίων

Υπάρχουν διαφορετικά μέσα καλλιέργειας: στερεά, ραδιομετρικά υγρά, μη ραδιομετρικά και διφασικά υγρά. Σήμερα, τα πιο ευαίσθητα και τα ταχύτερα είναι τα στερεά και τα υγρά μέσα.

Οι αποτελεσματικότερες τεχνικές είναι η φυγοκέντρηση και οι ραδιομετρικές τεχνικές. Οι ειδικοί τις χρησιμοποιούν σε σοβαρές περιπτώσεις HIV και πυρετών από άγνωστη αιτία.

Νέες τεχνικές διάγνωσης: Γονιδιακή ενίσχυση των DNA και RNA

Αυτές οι τεχνικές κάνουν πολύ γρήγορη τη διάγνωση. Γίνονται εκατομμύρια αντίγραφα συγκεκριμένων τμημάτων των κυττάρων.

Εργαστηριακές μελέτες ευαισθησίας

Επιπλέον, υπάρχουν διαφορετικές μέθοδοι για εργαστηριακές μελέτες.

Φυματίωση νεφρού – Παθολογική διάγνωση

Η παθολογική διάγνωση περιλαμβάνει τον έλεγχο δειγμάτων κάτω από το μικροσκόπιο. Οι ειδικοί λαμβάνουν τα δείγμα με βιοψία.

Φυματίωση νεφρού – Αντιμετώπιση

Για να αντιμετωπιστεί η φυματίωση νεφρού, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι δεν είστε ανθεκτικοί σε ορισμένα φάρμακα. Επίσης, αν δεν ακολουθείτε τη θεραπεία σας ή δεν είστε συνεπείς σε αυτή, τότε γίνεται πιο εύκολο για το σώμα σας να αναπτύξει αντίσταση.

Θα πρέπει να ακολουθείτε τη θεραπεία για ορισμένο διάστημα προκειμένου να αποτρέψετε την επιστροφή της ασθένειας. Ο καλύτερος τρόπος για να ελέγξετε την απόκρισή σας στη θεραπεία είναι να κάνετε έλεγχο για τα βακτήρια.

Για την ακρίβεια, υπάρχουν δύο ομάδες φαρμάκων για την αντιμετώπιση της φυματίωσης νεφρού. Αυτές οι ομάδες βασίζονται στην αποτελεσματικότητά τους και τις παρενέργειές τους:

• Η πρώτη επιλογή για την αντιμετώπιση αρχικών περιπτώσεων:
  • Βακτηριοκτόνα: ισονιαζίδη, ριφαμπικίνη
  • Βακτηριοστατικά: εθαμβουτόλη
• Δεύτερη επιλογή: αυτά είναι τα λιγότερο ενεργά, και έχουν περισσότερες παρενέργειες. Οι γιατροί τα γράφουν για τις ανθεκτικές μορφές, ή ειδικές περιπτώσεις. Όμως, ορισμένα βρίσκονται δύσκολα, και θα πρέπει να τα χρησιμοποιούν μόνο εκπαιδευμένοι επαγγελματίες. Παραδείγματος χάρη, κάποια από αυτά είναι:
  • Η καναμυκίνη
  • Η αμικασίνη

Φυματίωση νεφρού – Παρενέργειες της θεραπείας

Οι πιο συχνές παρενέργειες είναι η πρόκληση βλάβης στο ήπαρ (ηπατοτοξικότητα). Αυτό μπορεί να συμβεί από τη χρήση ισονιαζίδης και ριφαμπικίνης.

Οι ήπιες παρενέργειες είναι συχνές. Αν τις βιώσετε δε θα χρειαστεί να διακόψετε τη θεραπεία. Από την άλλη, στις σοβαρές παρενέργειες ίσως είναι απαραίτητη η διακοπή της λήψης του φαρμάκου ή η αλλαγή της θεραπείας. Όμως, αυτές τις αντιμετωπίζει το 3 με 5% των ασθενών.

Οι ειδικοί δε γνωρίζουν πολλά για τη φυματίωση νεφρού ακόμη. Ο λόγος των διαφορών ανάμεσα σε ασθενείς ανεπτυγμένων και αναπτυσσόμενων χωρών δεν είναι ακόμη ξεκάθαρος. Οι επιστήμονες χρειάζεται να μελετήσουν περισσότερο εις βάθος την πάθηση.