Γαστρεντερίτιδα στα μωρά: Τι πρέπει να κάνετε
Η γαστρεντερίτιδα στα μωρά είναι μια ασθένεια που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα. Για αυτόν τον λόγο, είναι σημαντικό να την εντοπίσετε νωρίς και να ακολουθήσετε το κατάλληλο σχέδιο δράσης.
Για να αποφύγετε επιπλοκές, είναι θεμελιώδες να γνωρίζετε ποια είναι τα προειδοποιητικά σημάδια. Επίσης, υπάρχουν συγκεκριμένα πράγματα που μπορείτε να κάνετε για να φροντίσετε το μωρό ώστε να βελτιωθεί η κατάσταση. Θα πρέπει επίσης να αξιολογήσετε την ανάγκη εμβολιασμού με ροταϊό όταν το μωρό είναι ακόμη σε νεαρή ηλικία, ακολουθώντας πάντα τις συστάσεις του παιδίατρου.
Τι είναι η γαστρεντερίτιδα στα μωρά;
Η γαστρεντερίτιδα είναι μια φλεγμονώδης πεπτική νόσος που συνήθως προσβάλλει το στομάχι ή τα έντερα. Συνήθως ξεκινά με τα ακόλουθα σημάδια και συμπτώματα:
- Διάρροια: Οι κανονικές κινήσεις του εντέρου του μωρού είναι μαλακές ή υγρές. Αυτό καθιστά δύσκολη την αναγνώριση της διάρροιας. Ωστόσο, εάν παρατηρήσετε αλλαγές στις κινήσεις του εντέρου ή φαίνεται να υπάρχουν περισσότερες, θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας.
- Εμετός: Είναι σημαντικό να διαφοροποιήσετε τον εμετό από το φτύσιμο. Για να γίνει αυτό, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι ο εμετός συμβαίνει με την αναγκαστική έξοδο και το φτύσιμο αποτελείται από μια εύκολη έξοδο υγρών που συνήθως συνοδεύονται από ρέψιμο.
- Πυρετός: Εξωτερική θερμοκρασία (μετρούμενη στη μασχάλη ή στη βουβωνική χώρα) μεγαλύτερη από 37,5 ° C.
- Κοιλιακός πόνος: Αυτό είναι το πιο δύσκολο σύμπτωμα που μπορεί να εντοπιστεί αφού η μόνη ένδειξη θα είναι ότι το μωρό κλαίει.
Τι προκαλεί γαστρεντερίτιδα στα μωρά;
Η κύρια αιτία αυτής της κατάστασης είναι μια μολυσματική ασθένεια που μπορεί να εμφανιστεί λόγω ιών, βακτηρίων ή παρασίτων. Όσον αφορά τους ιούς, ο ροταϊός είναι ο πιο συχνός και πιο σημαντικός στις ανεπτυγμένες χώρες. Αυτή η κατάσταση μπορεί επίσης να οφείλεται σε μη εντερικές λοιμώξεις όπως ωτίτιδα ή ουρολοιμώξεις. Μπορεί ακόμη και να εμφανιστεί με μη μολυσματικές ασθένειες όπως διατροφικές ή άλλες πιο συστηματικές διαταραχές.
Τι μπορώ να κάνω για να αποτρέψω αυτήν την κατάσταση;
Για να αποτρέψετε τη γαστρεντερίτιδα στο μωρό, θα πρέπει να λάβετε υπόψη την κύρια αιτία. Όπως αναφέραμε νωρίτερα, τα μικρόβια είναι οι κύριες αιτίες και πρέπει να αποτρέψουμε τη μετάδοση και τη μόλυνση.
Κατά συνέπεια, θα πρέπει να κάνετε τις ακόλουθες ενέργειες για να αποτρέψετε τη μετάδοση:
- Να πλένετε τα χέρια σας συχνά. Αυτό είναι ένα από τα κύρια βήματα για να σπάσετε την αλυσίδα μετάδοσης μικροβίων.
- Ακολουθήστε προσεκτικά τις συστάσεις για τη διατήρηση του γάλακτος του μωρού, είτε είναι τεχνητό είτε μητρικό.
- Αποφύγετε την επαφή με ενήλικες ή παιδιά που εμφανίζουν σημάδια ή συμπτώματα ασθένειας. Εάν δεν είστε βέβαιοι ότι το άτομο μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια, είναι καλύτερα να περιορίσετε ή να ακυρώσετε τις επισκέψεις.
- Μην φιλάτε τα μωρά στο στόμα ή στα χέρια, εάν υπάρχει πιθανότητα λοίμωξης. Το σάλιο είναι φορέας πολλών παθογόνων.
- Να καθαρίζετε καλά τις θηλές και τις πιπίλες καθημερινά.
- Το ημερολόγιο εμβολίων πρέπει να είναι ενημερωμένο. Ζητήστε πληροφορίες από τον παιδίατρο για το εμβόλιο ροταϊού.
Πότε πρέπει να δω έναν γιατρό;
Η γαστρεντερίτιδα στα μωρά είναι μια ασθένεια που απαιτεί επιπλέον παρακολούθηση από τους γονείς και / ή την οικογένεια. Μεταξύ των πιο συχνών επιπλοκών είναι:
- Αφυδάτωση λόγω υπερβολικής απώλειας νερού και ηλεκτρολυτών.
- Υπογλυκαιμία, ως αποτέλεσμα της μείωσης των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.
- Προσωρινή δυσανεξία στη λακτόζη, λόγω της απώλειας ενζύμων στα τοιχώματα του εντέρου.
Διαβάστε ακόμα: Τι να κάνετε αν τα παιδιά σας έχουν παράσιτα στο έντερο
Για να αποφύγετε αυτές τις καταστάσεις, συνιστάται να επισκεφτείτε τον παιδίατρο όταν εμφανιστεί οποιοδήποτε από τα ακόλουθα προειδοποιητικά σημάδια:
- Σε περίπτωση διάρροιας σε μωρά ηλικίας κάτω των 6 μηνών.
- Εάν το μωρό έχει πυρετό 38ºC ή υψηλότερο.
- Όταν το μωρό κάνει εμετό ή αρνείται να φάει.
- Όταν έχει επιβεβαιωθεί η απώλεια βάρους.
- Εάν τα κόπρανα περιέχουν αίμα ή βλέννα.
Ο παιδίατρος μπορεί να κάνει διάγνωση γαστρεντερίτιδας αφού αξιολογήσει την κατάσταση και τα συμπτώματα. Ως αποτέλεσμα της αξιολόγησης, μπορείτε να ζητήσετε ένα τεστ κοπράνων για να εντοπίσετε το μικρόβιο που προκάλεσε τη γαστρεντερίτιδα.
Θεραπεία της γαστρεντερίτιδας σε μωρά
Όταν ένα μωρό αρχίζει να έχει πιθανά συμπτώματα γαστρεντερίτιδας, οι γονείς θα πρέπει να παρακολουθούν στενά την κατάσταση και να δίνουν προσοχή σε δυσανεξίες στα τρόφιμα:
- Συνεχίστε το θηλασμό. Αυτό είναι ένα από τα πιο σημαντικά βήματα που πρέπει να λάβετε όταν αντιμετωπίζετε αυτήν την κατάσταση σε μωρά ή βρέφη. Ωστόσο, το γάλα σε σκόνη δεν πρέπει να αραιώνεται και πρέπει να διατηρείτε τις ίδιες δόσεις κατά την προετοιμασία του.
- Μετά την αξιολόγηση, ο παιδίατρος μπορεί να εντοπίσει την ανάγκη για πρόσθετη θεραπεία με τη χορήγηση από του στόματος συμπληρωμάτων για την ανάκτηση της ενυδάτωσης.
- Εάν το μωρό σας δεν μπορεί να κρατήσει τα υγρά, ο γιατρός μπορεί να αξιολογήσει την ανάγκη για ορό για την αποφυγή σοβαρών επιπλοκών.
Υποψιάζεστε αυτήν την ασθένεια στο μωρό σας; Εάν εντοπίσετε τα συμπτώματα, επισκεφτείτε έναν παιδίατρο το συντομότερο δυνατό. Μπορούν να καθορίσουν την καλύτερη θεραπεία ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Casado Dones, M. J. (2010). Diarrea aguda infantil. Cuidados enfermeros. Revista de Enfermería (Barcelona, Spain).
- Spain. Ministerio de Sanidad y Consumo., Á., Godoy, P., Torner, N., Cardeñosa, N., & Martínez, A. (2009). Revista española de salud pública. In Revista Española de Salud Pública.
- Lucrecia, S. C., & Blanca, C. G. (2009). Manejo actual de la gastroenteritis aguda (GEA) con soluciones de rehidratación oral. Nutricion Clinica y Dietetica Hospitalaria.
- Giménez Sánchez, F., Martinón Torres, F., Bernaola Iturbe, E., Baca Cots, M., de Juan Martín, F., Díez Delgado, J., … Pineda Solas, V. (2006). El papel de la vacuna frente a rotavirus en los calendarios de vacunación infantil. Anales de Pediatría. https://doi.org/10.1157/13089923