Γιατί μιλάμε στον ύπνο μας και τι γίνεται με το υποσυνείδητο;
Είναι σημαντικό να έχουμε υπόψη ότι, όταν μιλάμε στον ύπνο μας, όσα λέμε προέρχονται από το υποσυνείδητό μας και δεν είναι απαραίτητο να έχουν νόημα ή να σχετίζονται με την πραγματική ζωή.
Σας είπαν ποτέ ότι μιλάτε στον ύπνο σας; Σας είπαν ποτέ ότι μπορείτε ακόμα και να συνομιλήσετε με τους ανθρώπους γύρω σας ή στο τηλέφωνο;
Θέλετε να μάθετε γιατί μιλάτε στον ύπνο σας; Θα σας πούμε.
Είπα κάτι απρεπές;
Όταν κάποιος με τον οποίο κοιμηθήκαμε στο ίδιο δωμάτιο μας λέει, “μιλάς στον ύπνο σου”, το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε είναι “όχι, δεν είναι αλήθεια” και το δεύτερο “μήπως είπα κάτι περίεργο;”.
Έπειτα μπορεί να θέλετε να μάθετε γιατί μιλάτε στον ύπνο σας. Τα καλά νέα είναι ότι υπάρχει επιστημονική εξήγηση για την ομιλία στον ύπνο.
Δεν είναι περίεργο να μιλάει κάποιος στον ύπνο του. Η υπνολαλία εκδηλώνεται υποσυνείδητα και στις περισσότερες περιπτώσεις περιλαμβάνει απλές δηλώσεις ή φράσεις χωρίς νόημα που διαρκούν μερικά δευτερόλεπτα.
Όμως υπάρχουν φυσικά εξαιρέσεις, για παράδειγμα όταν οι άνθρωποι μιλάνε πολλές φορές μέσα στη νύχτα. Πρόκειται για κάτι πολύ πιο συνηθισμένο από ό,τι νομίζετε, ειδικά σε παιδιά και σε εφήβους.
Η ομιλία στον ύπνο εξαρτάται από διάφορους παράγοντες. Αυτοί μπορεί να περιλαμβάνουν το ότι περάσατε μια περίπλοκη μέρα, το ότι αισθάνεστε καταβεβλημένοι, ή το ότι δεν θέλετε να πείτε αυτά που αισθάνεστε. Όπως αναφέρει και το Διεθνές Κέντρο Ύπνου το άγχος και η κατάθλιψη είναι επίσης κάποιοι από τους παράγοντες που μας κάνουν να μιλάμε στον ύπνο μας.
Όμως, αν κάποιος ενήλικας μιλάει στον ύπνο κάθε νύχτα (ή για πολλές νύχτες στη σειρά), αυτό μπορεί να θεωρηθεί ως διαταραχή ύπνου.
Η υπερβολική ομιλία στον ύπνο μπορεί να οφείλεται στην παρατεταμένη έκθεση σε άγχος, στην ένταση και στην εξάντληση, τόσο σωματική όσο και διανοητική. Άλλα σχετικά προβλήματα μπορεί να είναι ο βρουξισμός (το τρίξιμο των δοντιών) και η υπνοβασία.
Ρίξτε μια ματιά σ’ αυτό το άρθρο: Συμβουλές για να ελέγξετε το άγχος
Υπνολαλία: το σύνδρομο του να μιλάμε στον ύπνο μας
Η υπνολαλία, ή η ομιλία στον ύπνο, είναι μια διαταραχή που περιλαμβάνει το να μιλάτε ενώ κοιμάστε.
Δεν είναι επικίνδυνη και δεν θεωρείται ψυχολογικό ή ιατρικό πρόβλημα, ούτε προκαλεί προβλήματα στους ανθρώπους που την παρουσιάζουν (εκτός αν κάνουν σημαντικές δηλώσεις ενώ κοιμούνται).
Βασικά πρόκειται απλώς για ένα προσωπικό χαρακτηριστικό ενός ατόμου στον ύπνο.
Η υπνολαλία εμφανίζεται κατά τη διάρκεια δύο φάσεων ύπνου. Πρώτα κατά τη φάση REM (Φάση Γοργής Κίνησης των Ματιών) και έπειτα κατά τη φάση μη REM.
Κατά την πρώτη φάση, οι νευρώνες μας λειτουργούν με τρόπο παρόμοιο με όταν είμαστε ξύπνιοι. Έτσι, αυτό που συμβαίνει σε αυτήν τη φάση είναι γνωστό ως “παράδοξος ύπνος” και τα όνειρα είναι πολύ έντονα.
Στη φάση μη REM, από την άλλη πλευρά, υπάρχει μια διαφορά. Το στόμα, ο λαιμός και οι φωνητικές χορδές (που παραμένουν απενεργοποιημένες) “παίρνουν μπρος” και λειτουργούν για μερικά δευτερόλεπτα. Έτσι, τα λόγια στον ύπνο μας λέγονται “δυνατά”.
Όταν μιλάμε στον ύπνο μας κατά τη φάση μη REM, είναι επειδή ονειρευόμαστε. Είμαστε κατά το ήμισυ ξύπνιοι και ο μηχανισμός της εγρήγορσης μας επιτρέπει να μιλήσουμε.
Αντίθετα με ό,τι συμβαίνει όταν είμαστε ξύπνιοι 100%, οι λέξεις και οι φράσεις που μπορούμε να πούμε σε αυτήν τη φάση δεν έχουν νόημα.
Τι μπορώ να κάνω;
Αν κοιμάστε μαζί με τον/τη σύντροφό σας ή μοιράζεστε ένα υπνοδωμάτιο με κάποιον, πιθανώς έχει προσπαθήσει να αποκρυπτογραφήσει όσα λέτε ή να καταλάβει τα λόγια σας.
Ωστόσο είναι βέβαιο ότι αυτό είναι χαμένος κόπος. Γιατί; Επειδή δεν έχετε συνείδηση των όσων λέτε!
Το περιεχόμενο της ομιλίας είναι εντελώς τυχαίο και διαρκεί μονάχα λίγα δευτερόλεπτα. Μπορεί να περιλαμβάνει σκόρπιες λέξεις, ασυναρτησίες ή πράγματα που συνδέονται με τις εμπειρίες της προηγούμενης μέρας (ή των τελευταίων ημερών).
Επομένως είναι σημαντικό να καταλάβετε ότι πρόκειται για ένα υποσυνείδητο φαινόμενο που δεν συνδέεται απαραίτητα με τις σκέψεις ή τα συναισθήματά μας κατά την εγρήγορση, όπως συμβαίνει και με τα όνειρα.
Τα λόγια που λέγονται αποτελούν αποσπάσματα πραγμάτων που βιώσατε κατά τη διάρκεια της μέρας ή ίσως δύο εβδομάδες πριν, ή ακόμα και την προηγούμενη χρονιά. Δεν ξέρουμε πότε ο εγκέφαλος θα τα φέρει στην επιφάνεια! Γι’αυτό τόσο όσοι μιλούν στον ύπνο τους όσο και όσοι τους ακούνε δεν θα πρέπει να ανησυχούν ή να σκέφτονται υπερβολικά τα όσα λέγονται.
Η υπνολαλία δεν αποτελεί κάποιο σοβαρό πρόβλημα που απαιτεί ψυχολογική αντιμετώπιση. Το μόνο πράγμα που ίσως σας ανησυχεί όταν μιλάτε στον ύπνο σας είναι το να πείτε κάτι απρεπές, κάτι ντροπιαστικό ή κάτι που μπορεί να σας δημιουργήσει προβλήματα.
Διαβάστε επίσης: Οι 10 εντολές για νέο και υγιή εγκέφαλο
Αν ο/η σύντροφός σας κοιμάται ελαφριά, το να μιλάτε στον ύπνο μπορεί να είναι ενοχλητικό. Ωστόσο το ίδιο ισχύει και αν ροχαλίζετε ή αν βλέπετε κάποιον εφιάλτη και τον/την ξυπνήσετε.
Από την άλλη πλευρά, αν το φαινόμενο εμφανίζεται ξαφνικά μετά την ηλικία των 25 ετών ή αν συμβαίνει αρκετές φορές την εβδομάδα, καλό θα ήταν να δείτε κάποιον ειδικό.
Μπορεί να οφείλεται σε φόβο, συναισθηματικά προβλήματα ή αυξημένο άγχος.
Μερικές από τις πιο συνηθισμένες μεθόδους αντιμετώπισης για τη σοβαρή ή χρόνια υπνολαλία περιλαμβάνουν συνήθειες που χαλαρώνουν πριν τον ύπνο, όπως οι εξής:
- Ένα ζεστό ντους.
- Ακρόαση κλασικής μουσικής.
- Διάβασμα ενός βιβλίου.
Για να αποφύγετε την υπερβολική ομιλία κατά τον ύπνο, θα πρέπει να αποφεύγετε τα εξής:
- Κατανάλωση οινοπνεύματος ή αναψυκτικών.
- Άσκηση μετά τη δύση του ήλιου.
- Παρακολούθηση τηλεοπτικών ειδήσεων ή ταινιών που μπορούν να επιταχύνουν την εγκεφαλική δραστηριότητα (για παράδειγμα, ταινίες τρόμου).
Όπως είδατε το να μιλάμε στον ύπνο μας δεν είναι κάτι ανησυχητικό. Αν όμως θέλετε να το αποφύγετε δοκιμάστε τις συμβουλές μας.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Adrados RP. Parasomnias: fenómenos episódicos del sueño. Revista española de pediatría: clínica e investigación 2005; 61 (1): 49-54. Available at: https://www.seinap.es/wp-content/uploads/Revista-de-Pediatria/2005/REP%2061-1.pdf#page=45. Accessed 01/11, 2019.
- Cruz Menor E, Hernández Rodríguez Y, Morera Rojas BP, Fernández Montequín Z, Rodríguez Benítez JC. Trastornos del sueño en el adulto mayor en la comunidad. Revista de Ciencias Médicas de Pinar del Río 2008; 12 (2): 121-130. Available at: http://scielo.sld.cu/scielo.php?pid=S1561-31942008000200014&script=sci_arttext&tlng=en. Accessed 01/11, 2019.
- Marín Agudelo HA, Vinaccia S. Contribuciones desde la medicina comportamental del sueño al manejo de la somnolencia excesiva diurna. Psicología desde el Caribe 2011; 15: 95-116. Available at: http://rcientificas.uninorte.edu.co/index.php/psicologia/article/view/1874. Accessed 01/11, 2019.
- Ohayon MM, Guilleminault C, Priest RG. Night terrors, sleepwalking, and confusional arousals in the general population: their frequency and relationship to other sleep and mental disorders. The Journal of clinical psychiatry 1999; 60 (4): 268-76. Available at: https://europepmc.org/abstract/med/10221293. Accessed 01/11, 2019.
- Portuondo Alacán O, Fernández Rivero CG, Cabrera Amigo P. Trastornos del sueño en adolescentes. Revista Cubana de Pediatría 2000; 72 (1): 10-14. Available at: http://scielo.sld.cu/scielo.php?script=sci_arttext&pid=S0034-75312000000100002. Accessed 01/11, 2019.