Πρώιμη διάγνωση του Αλτσχάιμερ μέσω της ομιλίας
Γίνεται πρώιμη διάγνωση του Αλτσχάιμερ; Η ψυχή ενός ατόμου βρίσκεται στη μνήμη του. Χωρίς αυτή χάνει την ταυτότητα, τις ιδέες και τα συναισθήματά του.
Για το λόγο αυτό το να πάσχει κάποιος από μια ασθένεια όπως αυτή είναι τρομακτικό. Μοιάζει ασύλληπτο το να συνεχίσει να αναπνέει ή να προχωράει μπροστά χωρίς να είναι ο πραγματικός εαυτός του.
Για τον λόγο αυτό πολλοί ερευνητές έχουν αφιερώσει ένα μεγάλο μέρος της σταδιοδρομίας τους στην καταπολέμηση του συγκεκριμένου φαινομένου. Αν και η θεραπεία εξακολουθεί να απέχει πολύ ακόμα, έχει γίνει μεγάλη πρόοδος στον τομέα της πρώιμης διάγνωσης.
Η πρόοδος αυτή περιλαμβάνει τις μεθόδους μιας ομάδας βιοϊατρικών μηχανικών στο Πανεπιστήμιο της Χώρας των Βάσκων (UPV). Οι επιστήμονες αυτοί ανακάλυψαν πώς να διαγιγνώσκουν εγκαίρως τη νόσο του Αλτσχάιμερ μέσω της ομιλίας.
Δεν πρόκειται για κάποιο παρεμβατικό τεστ. Στην πραγματικότητα οι ασθενείς δεν συνειδητοποιούν καν ότι αξιολογούνται.
Το τεστ περιλαμβάνει την εκτίμηση της ικανότητας των ασθενών να μιλούν και να θυμούνται λέξεις καθώς αφηγούνται μια ιστορία.
Πρόκειται για ένα πολύ καλύτερο τεστ από την κλασική επανάληψη μιας σειράς λέξεων, επειδή στη δεύτερη περίπτωση ο ασθενής γνωρίζει το γεγονός ότι αξιολογείται. Όταν ο ασθενής γνωρίζει ότι υποβάλλεται σε κάποιο τεστ, είναι πιο εύκολο να αισθανθεί νευρικότητα και να κάνει περισσότερα λάθη.
Διαβάστε επίσης το άρθρο: Ο χορός και το περπάτημα μπορούν να προστατέψουν από το Αλτσχάιμερ.
Η πρώιμη διάγνωση του Αλτσχάιμερ δεν ήταν ποτέ πιο εύκολη
Συνήθως, αν υπάρχει η υποψία ότι κάποιο άτομο πάσχει από Αλτσχάιμερ, η συμβατική οδός είναι να ξεκινήσει μια αρκετά επιθετική διαδικασία εξετάσεων: εξετάσεις αίματος, μαγνητικές τομογραφίες, αξονικές τομογραφίες.
Αυτό μπορεί να αποτελεί πραγματική ταλαιπωρία για τους ασθενείς, πέρα από το ότι συνεπάγεται μεγάλο κόστος για το σύστημα υγείας.
Όμως η συγκεκριμένη μέθοδος διάγνωσης του Αλτσχάιμερ μέσω της ομιλίας έχει δώσει τέλος σε αυτή την κατάσταση.
Ζητείται από τον πιθανό ασθενή να μιλήσει για κάποιο περιστατικό της ζωής του μέσα σε χαλαρή ατμόσφαιρα. Στο μεταξύ ο γιατρός ηχογραφεί τη συζήτηση για να αξιολογήσει τις μεταβολές μέσα στην αφήγηση.
Η βασκική ερευνητική ομάδα τονίζει επίσης τη σημασία των παύσεων που κάνει ο ασθενής για να θυμηθεί ορισμένες λέξεις.
Ένα από τα πρώτα συμπτώματα που παρουσιάζουν οι ασθενείς με Αλτσχάιμερ είναι ότι ξεχνούν τις λέξεις τους, ακόμα και αν η νόσος δεν έχει προχωρήσει πολύ.
Ξαφνικά δυσκολεύονται να θυμηθούν καθημερινές λέξεις, όπως φούρνος μικροκυμάτων ή βούρτσα μαλλιών. Οι λέξεις δεν έχουν σβηστεί από το μυαλό τους, όμως πρέπει να ψάξουν για να βρουν ακριβώς τη λέξη για εκείνο που επιθυμούν να εκφράσουν.
Η πρώιμη διάγνωση του Αλτσχάιμερ μέσω της ομιλίας σώζει τις ζωές χιλιάδων ανθρώπων
Η ομάδα του UPV επέστησε την προσοχή στη σημασία αυτής της καινούργιας μεθόδου, καθώς πάνω από 46 εκατομμύρια άνθρωποι υποφέρουν από Αλτσχάιμερ.
Επιπλέον αναμένουν ότι, αν δεν αναπτυχθούν καινούργιες λύσεις, ο αριθμός των ασθενών απλώς θα αυξηθεί.
Για τον λόγο αυτό είναι σημαντικό να εφαρμόζεται η μέθοδος που προτείνουν. Δίνει τη δυνατότητα στους γιατρούς να πολεμήσουν τη νόσο πριν αυτή προκαλέσει υπερβολικά μεγάλη βλάβη στον εγκέφαλο.
Με αυτόν τον τρόπο οι ασθενείς μπορούν να αρχίσουν να κάνουν ασκήσεις για να δυναμώσουν τον εγκέφαλό τους, έτσι ώστε η ουσία των ανθρώπων που αγαπάτε -ή η δική σας- να μην εξαφανιστεί ή φθαρεί με τον καιρό.
Οι ωφέλειες της συγκεκριμένης έρευνας φαίνονται από τα ινστιτούτα που την υποστηρίζουν. Σε αυτά περιλαμβάνονται ισπανικά πανεπιστήμια υψηλού κύρους, όμως υπάρχουν επίσης και διάφορες οικογενειακές οργανώσεις που την υποστηρίζουν.
Θα σας ενδιαφέρει: Οι 8 καλύτερες ασκήσεις για την ενδυνάμωση του εγκεφάλου
Τα ευρήματα αυτά προσφέρουν παρηγοριά στα μέλη της οικογένειας
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι οι ασθενείς με Αλτσχάιμερ βιώνουν μια πολύ οδυνηρή διαδικασία.
Ωστόσο και τα μέλη της οικογένειάς τους βρίσκονται σε μια τρομερή δίνη αναπάντεχων γεγονότων και δεν ξέρουν πώς να αντιδράσουν.
Όπως συμβαίνει και στην περίπτωση άλλων παρόμοιων νόσων, οι ασθενείς συχνά απομονώνονται και αποπροσανατολίζονται.
Λόγω αυτού, οι οικογενειακές οργανώσεις αποτελούν ένα καταφύγιο και προσφέρουν ανεκτίμητη βοήθεια. Οι ασθενείς βρίσκουν έναν χώρο στον οποίο μπορούν να φροντίσουν κάπως τον εαυτό τους με τη συντροφιά άλλων που βιώνουν την ίδια διαδικασία.
Η ανάγκη αυτή, η γνώση ότι το πιο σημαντικό πρόσωπο στη ζωή τους θα εξαφανιστεί σιγά-σιγά, τους κάνει να αγωνίζονται καθημερινά για να κάνουν την κατάσταση πιο διαχειρίσιμη.
Για τον λόγο αυτό υποστηρίζουν πρωτοβουλίες όπως η συγκεκριμένη μέθοδος για την πρώιμη διάγνωση μέσω της ομιλίας. Ελπίζουν ότι οι γιατροί θα μπορέσουν τελικά να βρουν έναν τρόπο να δοθεί τέλος στη συγκεκριμένη νόσο.
Οι οικογενειακές οργανώσεις δεν είναι οι μόνες που εκτιμούν την αφοσίωση των συγκεκριμένων γιατρών -όλοι έχουμε επίγνωση αυτής της ανάγκης. Μπορεί αύριο η νόσος του Αλτσχάιμερ να προσβάλει τους γονείς σας ή ακόμα και εσάς.
Όπως γνωρίζετε, οι περιπτώσεις έναρξης Αλτσχάιμερ σε πιο μικρές ηλικίες γίνονται όλο και πιο συνηθισμένες. Για τον λόγο αυτό, κάθε καινοτομία ή πρώιμη διάγνωση θα πρέπει να εκτιμάται και να λειτουργεί ως ώθηση για μεγαλύτερη επένδυση σε αυτή τη μάχη.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Morley, J. E., Farr, S. A., & Nguyen, A. D. (2018). Alzheimer Disease. Clinics in Geriatric Medicine. https://doi.org/10.1016/j.cger.2018.06.006
- Iqbal, K., & Grundke-Iqbal, I. (2008). Alzheimer neurofibrillary degeneration: Significance, etiopathogenesis, therapeutics and prevention: Alzheimer Review Series. Journal of Cellular and Molecular Medicine. https://doi.org/10.1111/j.1582-4934.2008.00225.x
- Musiek, E. S., Xiong, D. D., & Holtzman, D. M. (2015). Sleep, circadian rhythms, and the pathogenesis of Alzheimer disease. Experimental & Molecular Medicine. https://doi.org/10.1038/emm.2014.121
- Nunomura, A., Castellani, R. J., Zhu, X., Moreira, P. I., Perry, G., & Smith, M. A. (2006). Involvement of oxidative stress in Alzheimer disease. Journal of Neuropathology and Experimental Neurology. https://doi.org/10.1097/01.jnen.0000228136.58062.bf