Σκολίωση στα παιδιά: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε

Η σκολίωση στα παιδιά δεν είναι ένα πολύ κοινό πρόβλημα, αλλά αντιπροσωπεύει μια κατάσταση που πρέπει να δοθεί η δέουσα προσοχή. Πώς την αναγνωρίζετε; Πώς την αντιμετωπίζετε;

Η σκολίωση στα παιδιά είναι ένα σοβαρό πρόβλημα που πρέπει να αντιμετωπιστεί μόλις το διαγνώσει ένας γιατρός. Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται για τυχόν παραμορφώσεις της σπονδυλικής στήλης που εμφανίζονται σε ανηλίκους και που μπορεί να έχουν διαφορετικούς βαθμούς σοβαρότητας.

Γενικά, η σκολίωση στα παιδιά τείνει να επιδεινώνεται καθώς συνεχίζουν να αναπτύσσονται. Μια παραπλανητική πτυχή αυτής της κατάστασης είναι ότι τα παιδιά και οι έφηβοι συνήθως ανέχονται αυτό το πρόβλημα. Ωστόσο, εάν το αφήσετε να συνεχίσει, θα επιδεινωθεί και θα απαιτηθούν πολύ περίπλοκες θεραπείες αργότερα.

Η πιο κοινή μορφή σκολίωσης στα παιδιά ονομάζεται «ιδιοπαθή σκολίωση». Αυτό συμβαίνει σε 4 στα 1000 άτομα. Από αυτές τις περιπτώσεις, περίπου το 1% θα είναι σοβαρό και θα απαιτήσει μακροχρόνια θεραπεία. Τα παιδιά πρέπει να έχουν τουλάχιστον μία ετήσια ορθοπεδική διαβούλευση με έναν γιατρό, ειδικά όταν φτάσουν στην εφηβεία.

Τι είναι η σκολίωση στα παιδιά;

Η σκολίωση στα παιδιά ορίζεται ως ένα πρόβλημα με την καμπύλη της σπονδυλικής στήλης που εμφανίζεται στα παιδιά. Στην πραγματικότητα, η σπονδυλική στήλη έχει καμπυλότητα, αλλά είναι πιο έντονη σε ορισμένα παιδιά και μπορεί να μοιάζει με το γράμμα “C” ή “S”. Αυτή η ανωμαλία προκαλεί μερικές φορές πόνο και δυσκολία στην αναπνοή.

Όταν ένα παιδί πάσχει από σκολίωση, η σπονδυλική στήλη κινείται προς τη μία πλευρά. Αυτό το πρόβλημα μπορεί να οδηγήσει σε περιστροφή των οστών. Εάν συμβεί αυτό, ο ένας ώμος ή η μία πλευρά του ισχίου μπορεί να είναι υψηλότερη από την άλλη.

Συνολικά, υπάρχουν διάφοροι τύποι σκολίωσης σε ανηλίκους:

• Σκολίωση στα παιδιά. Αυτό συμβαίνει σε παιδιά ηλικίας κάτω των 3 ετών και μπορεί να είναι γεννητική ανωμαλία ή συγγενής. Ωστόσο, μερικές φορές προκαλείται από άλλες διαταραχές ή από άγνωστες αιτίες.
• Εφηβική ιδιοπαθή σκολίωση. Αυτή είναι η πιο κοινή μορφή και εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας άνω των 10 ετών. Η αιτία της είναι άγνωστη.
• Νεανική σκολίωση Αυτή η μορφή εμφανίζεται σε παιδιά ηλικίας μεταξύ 3 και 10 ετών και είναι η πιο σπάνια μορφή όλων.

Αιτίες και παράγοντες κινδύνου

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η αιτία της σκολίωσης κατά την παιδική ηλικία είναι άγνωστη. Ωστόσο, γνωρίζουμε ότι επηρεάζει τα κορίτσια περισσότερο από τα αγόρια. Σύμφωνα με τον λόγο, η σκολίωση μπορεί να ταξινομηθεί ως εξής:

• Συγγενής σκολίωση. Αυτό εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και περιλαμβάνει διάφορες ανωμαλίες όπως η απουσία σπονδύλων, δυσπλασιών ή ελλιπής ανάπτυξη.
• Ιδιοπαθή. Σε αυτήν την περίπτωση, οι γιατροί δεν γνωρίζουν γιατί συμβαίνει σκολίωση.
• Νευρομυϊκή. Αυτό είναι συνέπεια ορισμένων νευρολογικών καταστάσεων όπως μυϊκή δυστροφία, εγκεφαλική παράλυση, όγκοι μυελού, νευροϊνωμάτωση ή παραλυτικές καταστάσεις.
• Άλλες μορφές. Σε μερικές περιπτώσεις, η σκολίωση στα παιδιά οφείλεται σε λοιμώξεις, τραυματισμούς, όγκους, πόδια διαφορετικών μηκών ή γενετικές ασθένειες.

Συμπτώματα και διάγνωση στη σκολίωση στα παιδιά

Κάθε παιδί μπορεί να εμφανίσει διαφορετικά συμπτώματα σκολίωσης. Παρόλα αυτά, ορισμένα συμπτώματα εμφανίζονται σε πολλές περιπτώσεις. Έχουν ως εξής:

• Το κεφάλι δεν βρίσκεται στο κέντρο, σχετικά με το υπόλοιπο σώμα.
• Κάθε χέρι κρέμεται διαφορετικά όταν το παιδί στέκεται.
• Ένας από τους ώμους ή μία από τις περιοχές του ισχίου είναι υψηλότερη από την άλλη.
• Εάν το παιδί κλίνει προς τα εμπρός, η μία περιοχή της πλάτης φαίνεται ψηλότερη από την άλλη.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, η σκολίωση δεν προκαλεί πόνο ή άλλα παρόμοια συμπτώ ματα. Οι γιατροί κάνουν συνήθως τη διάγνωση από κλινική παρατήρηση και συχνά τη συνοδεύουν με μαγνητική τομογραφία ή αξονική τομογραφία (CT).

Θεραπεία

Η θεραπεία της σκολίωσης στα παιδιά εξαρτάται από την ηλικία, το στάδιο ανάπτυξης του παιδιού, την αιτία του προβλήματος, τη σοβαρότητα της καμπυλότητας και την υγεία του παιδιού. Οι γιατροί λαμβάνουν επίσης υπόψη την ανοχή τους στα διαθέσιμα φάρμακα και θεραπείες.

Εάν η καμπυλότητα είναι μικρή ή το παιδί είναι κοντά στην εφηβεία, συνήθως κάνουν απλώς παρακολούθηση για να βεβαιωθούν ότι η κατάσταση δεν επιδεινώνεται. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ή όταν η καμπυλότητα είναι μεγαλύτερη, συχνά χρησιμοποιούν έναν κορσέ. Αυτό αποτρέπει την αύξηση της καμπυλότητας.

Εάν η καμπυλότητα είναι πολύ έντονη, μπορεί να προχωρήσουν σε χειρουργική επέμβαση για να κάνουν τη διόρθωση. Εάν δεν αντιμετωπίσετε μια σοβαρή περίπτωση, θα μπορούσε να οδηγήσει σε μειωμένη ικανότητα πνευμόνων και στην ανάπτυξη πνευμονικής νόσου. Επομένως, είναι μια κατάσταση που αξίζει προσοχή.