Still: Η ζωή του Michael J. Fox με τη νόσο του Πάρκινσον

Το πρόσφατο ντοκιμαντέρ "Still" επαινέθηκε για τον τρόπο που αφηγείται την ιστορία της ζωής του ηθοποιού και τον αγώνα του με τη νόσο του Πάρκινσον. Το έχετε δει;

Έχει εξετασθεί και εγκριθεί από: γιατρό Leonardo Biolatto.

Έχει γραφτεί από Jonatan Menguez

Τελευταία ενημέρωση: 28 Ιουνίου, 2023

Στο νέο βιογραφικό ντοκιμαντέρ του με τίτλο: Still: A Michael J. Fox Film, ο καλλιτέχνης αποφασίζει να διηγηθεί σε πρώτο πρόσωπο πώς ζει με την πολύπλοκη κατάστασή του. Ο καναδοαμερικανός ηθοποιός, γνωστός για τον πρωταγωνιστικό του ρόλο στην τριλογία ” Επιστροφή στο μέλλον “, έχει χτίσει μια παράλληλη καριέρα ως ακτιβιστής για την έρευνα της νόσου του Πάρκινσον.

Ο ερμηνευτής του Marty McFly πάσχει από αυτή τη νευροεκφυλιστική διαταραχή για περισσότερα από 30 χρόνια

“Still”: Η ζωή, η καριέρα και ο ακτιβισμός του Michael J. Fox

Την Παρασκευή 12 Μαΐου έκανε πρεμιέρα στο Apple TV το ντοκιμαντέρ ” Still: A Michael J. Fox Movie“, σε σκηνοθεσία Davis Guggenheim. Με διθυραμβικές κριτικές από την κυκλοφορία του, η παραγωγή αποκαλύπτει σε πρώτο πρόσωπο λεπτομέρειες της ζωής και της καριέρας του Fox. Ωστόσο, θέτει επίσης στο επίκεντρό της την πρώιμη διάγνωση της νόσου του Πάρκινσον.

Σε ηλικία μόλις 29 ετών, οι γιατροί προειδοποίησαν τον Michael για τη διαταραχή. Είχε περάσει λίγος χρόνος από την παγκόσμια επιτυχία του με την ταινία “Επιστροφή στο μέλλον“, οπότε ομολόγησε ότι στην αρχή ήταν σε άρνηση. Ωστόσο, το 1998 δημοσιοποίησε την κατάστασή του και, 2 χρόνια αργότερα, δημιούργησε το Ίδρυμα Michael J. Fox, με στόχο την έρευνα για την ασθένεια.

Ποια συμπτώματα είχε αρχικά ο Michael J. Fox;

Ο ηθοποιός είπε ότι ένιωσε τα πρώτα συμπτώματα στο μικρό του δάχτυλο, ενώ εργαζόταν στα γυρίσματα της ταινίας Doc Hollywood. Αυτή είναι μια συνηθισμένη εκδήλωση κατά τα πρώτα στάδια της νόσου.

Η νόσος του Πάρκινσον είναι μια νευροεκφυλιστική παθολογία που επηρεάζει τα νευρικά κύτταρα ή νευρώνες, μειώνοντας την παραγωγή ντοπαμίνης

Αυτό προκαλεί διάφορα κινητικά συμπτώματα, τα οποία επιδεινώνονται καθώς η νόσος εξελίσσεται, καθώς πρόκειται για μια χρόνια και μη αναστρέψιμη κατάσταση. Μερικά από τα πιο συχνά συμπτώματά της είναι τα ακόλουθα.

• Τρόμος
• Μυϊκή δυσκαμψία
• Αστάθεια της στάσης του σώματος
• Δυσκολίες στην ομιλία και τη γραφή
• Επιβράδυνση ή απώλεια κινήσεων

Ποια είναι η έκταση της νόσου του Πάρκινσον;

Σύμφωνα με το βιβλίο με τίτλο: “Parkinson’s Disease: Pathogenesis and Clinical Aspects” πρόκειται για μια τόσο πολύπλοκη πάθηση που οι μηχανισμοί της δεν είναι ακόμη πλήρως κατανοητοί. Οι ειδικοί αναφέρουν ότι πρόκειται για τη δεύτερη πιο συχνή νευροεκφυλιστική νόσο μετά τη νόσο Αλτσχάιμερ, η οποία πλήττει κυρίως άτομα άνω των 60 ετών.

Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) δημοσίευσε το 2019 ότι περισσότεροι από 8,5 εκατομμύρια άνθρωποι πάσχουν από αυτήν στον κόσμο. Ενώ ο ιστότοπος parkinson.org καθορίζει έναν αριθμό 10 εκατομμυρίων. Όσον αφορά τους παράγοντες που εμπλέκονται στην εμφάνιση της νόσου, αυτοί είναι ποικίλοι και περιλαμβάνουν γενετικές και περιβαλλοντικές συνθήκες.

Όπως προκύπτει από το προαναφερθέν δημοσίευμα, η ηλικία είναι ο μεγαλύτερος παράγοντας κινδύνου, αλλά και ορισμένες συνήθειες, όπως το κάπνισμα και η κατανάλωση καφεΐνης, καθώς και γενετικά ζητήματα. Ωστόσο, τα σημερινά στοιχεία δεν επαρκούν για να καθοριστούν οι παράγοντες κινδύνου, πέραν των γενετικών.

Πρόληψη και θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον

Αν και πρόκειται για μια ασθένεια που σχετίζεται με τη γενετική και δεν έχει καθορισμένη θεραπεία, διάφορες υγιεινές συνήθειες θα μπορούσαν να συμβάλουν στην πρόληψή της. Για παράδειγμα:

• Η κατανάλωση ισορροπημένης διατροφής
• Αποφυγή της κατανάλωσης καπνού και αλκοόλ
• Άσκηση σωματικής δραστηριότητας
• Καλός ύπνος

Από την άλλη πλευρά, μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Brain Sciences έδειξε ότι ο χορός έχει θετικές επιδράσεις στην ψυχική ευεξία και τις κινητικές δεξιότητες των ασθενών. Η θεραπεία της νόσου του Πάρκινσον χαρακτηρίζεται συνήθως από τη χορήγηση φαρμάκων που αποσκοπούν στην αποκατάσταση του επιπέδου της ντοπαμίνης.

Για παράδειγμα, η λεβοντόπα, με την οποία ο Fox ελέγχει την κατάστασή του εδώ και χρόνια. Ωστόσο, μελέτες δείχνουν ότι η θεραπεία με λεβοντόπα χάνει την αποτελεσματικότητά της με την πάροδο του χρόνου. Ως εκ τούτου, απαιτείται αύξηση της δοσολογίας.

Επιπλέον, το 1998 ο ηθοποιός υποβλήθηκε σε θαλαμοτομή. Πρόκειται για μια χειρουργική επέμβαση που συνίσταται στην αφαίρεση ενός μικρού τμήματος του θαλάμου, ο οποίος ελέγχει ορισμένες ακούσιες κινήσεις.

Το “Still” αντικατοπτρίζει το έργο του Michael J. Fox στον αγώνα κατά της νόσου του Πάρκινσον

Όλοι αυτοί οι λόγοι καθιστούν ιδιαίτερα σημαντική την προσπάθεια των οργανώσεων που συνεχίζουν να εργάζονται για την ανακάλυψη νέων θεραπειών για τη νόσο. Από την άποψη αυτή, το έργο ενημέρωσης που πραγματοποίησε ο Michael J. Fox κατά τη διάρκεια της καριέρας του έλαβε νέα ώθηση με την κυκλοφορία του ντοκιμαντέρ.

Ο ηθοποιός έχει λάβει πολλά βραβεία για το έργο του με το ίδρυμα, το οποίο έχει συγκεντρώσει περισσότερα από 1,2 δισεκατομμύρια δολάρια. Το ίδρυμα είναι υπεύθυνο για τη χρηματοδότηση της έρευνας και την παροχή υποστήριξης στους ασθενείς με Πάρκινσον.

Πριν από μερικά χρόνια, ο Fox είχε ήδη εκδώσει ένα βιβλίο με τίτλο Lucky Man, στο οποίο αναλύει ορισμένες πτυχές της νόσου και της θεραπείας της. Ωστόσο, στο Still, ο διάσημος ηθοποιός παρουσιάζει μια νέα και μαζική ευκαιρία να ευαισθητοποιήσει το κοινό μέσα από την προσωπική του ιστορία.