Θεραπευτικές κρέμες και αλοιφές: Ποιες χρησιμοποιούνται συχνά;
Οι θεραπευτικές κρέμες και αλοιφές χρησιμοποιούνται τόσο για την επιτάχυνση της διαδικασίας όσο και για την πρόληψη σημαδιών που επηρεάζουν το δέρμα από αισθητικής άποψης. Συνήθως περιλαμβάνουν ενώσεις όπως αντιβιοτικά, σιλικόνη και κολλαγόνο, μεταξύ άλλων.
Με αυτόν τον τρόπο, βοηθούν στην πρόληψη των λοιμώξεων, ενυδατώνουν και παρεμβαίνουν στην αναγέννηση των ιστών. Υπάρχει επίσης η δυνατότητα εφαρμογής κάποιων συστατικών φυσικής προέλευσης, όπως για παράδειγμα η αλόη βέρα.
Επούλωση τραυμάτων
Μόλις εμφανιστεί ένα τραύμα, η διαδικασία επούλωσης ξεκινά αμέσως και αρχίζει να επουλώνεται, να επιδιορθώνεται και να αναγεννάται ο ιστός. Η διαδικασία αποτελείται από διάφορες επιμέρους διαδικασίες ή στάδια, τα οποία περιλαμβάνουν τα εξής:
- Φλεγμονή: Κατά τη διάρκεια αυτής της φάσης, το σώμα καταπολεμά τη μόλυνση. Οι άμυνες του ανοσοποιητικού συστήματος δρουν σκοτώνοντας τη βρωμιά και τα βακτήρια που μπορεί να έχουν διεισδύσει στο δέρμα.
- Ο καταρράκτης πήξης: Αυτή τη στιγμή, το αίμα γίνεται παχύρρευστο για να σχηματίσει θρόμβους και να αποτρέψει την περαιτέρω διαρροή.
- Επιθηλιοποίηση: Αρχίζει να σχηματίζεται νέος ιστός, μειώνοντας τα όρια του τραύματος.
- Ωρίμανση: Σε αυτόν τον νέο ιστό, οι ίνες κολλαγόνου ευθυγραμμίζονται, οργανώνονται και συνδέονται μεταξύ τους για να δώσουν την εμφάνιση του δέρματος.
- Αναδιαμόρφωση: Τα αιμοφόρα αγγεία που εμφανίστηκαν για να επουλώσουν τον τραυματισμό εξαλείφονται, έτσι ώστε το δέρμα να μην φαίνεται πλέον κόκκινο.
Δείτε και αυτό: Απίστευτο φυσικό ντεμακιγιάζ φτιαγμένο με αλόη
Κρέμες και αλοιφές επούλωσης: Τι είναι και για ποιο λόγο χρησιμοποιούνται;
Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ουλών, καθώς δεν είναι όλες οι πληγές ίδιες. Όσο μικρότερη είναι η πληγή, τόσο πιο γρήγορα επουλώνεται και τόσο λιγότερα σημάδια μένουν. Αν όμως είναι πολύ μεγάλη, ο νέος ιστός θα είναι μεγαλύτερος και θα μπορείτε να παρατηρήσετε τη διαφορά. Από την άλλη πλευρά, διαφορετικοί παράγοντες μπορούν επίσης να επηρεάσουν τη διαδικασία, καθώς υπάρχουν διαφορετικοί τύποι δέρματος. Ακόμη και στο ίδιο άτομο, το δέρμα στην περιοχή των αγκώνων δεν είναι το ίδιο με το δέρμα στο πρόσωπο. Άλλα πράγματα που επηρεάζουν είναι τα εξής:
- Ηλικία
- Διατροφή
- Ενυδάτωση
- Πιθανές λοιμώξεις
- Παθολογικές καταστάσεις (διαβήτης, καρδιαγγειακά νοσήματα κ.λπ.)
- Φάρμακα (κορτικοστεροειδή)
- Κάπνισμα
Κατά συνέπεια, σε ορισμένες περιπτώσεις, τα αποτελέσματα μπορεί να μην είναι ικανοποιητικά, καθώς μπορεί να παραμείνουν μόνιμα σημάδια στο δέρμα, με τη μορφή ατροφικών, υπερτροφικών ή κελοειδών ουλών.
Είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν αυτές οι περιπτώσεις και ακόμη και να προληφθούν. Έτσι, όταν είναι γνωστό ότι υπάρχουν παράγοντες κινδύνου, μπορούν να χρησιμοποιηθούν προϊόντα όπως επουλωτικές κρέμες και αλοιφές. Η σύνθεσή τους περιλαμβάνει διάφορα δραστικά συστατικά, για τα οποία θα μάθουμε αργότερα.
Αυτές εφαρμόζονται για να επιταχύνουν την αναγέννηση του δέρματος όταν υπάρχουν πληγές, εγκαύματα ή έλκη πίεσης. Μπορούν επίσης να παρέχουν τα ακόλουθα οφέλη:
- Πρόληψη λοιμώξεων
- Μείωση της φλεγμονής
- Μείωση της ευαισθησίας και της ερυθρότητας
- Αποτροπή της μη αισθητικής εμφάνισης της τελικής εικόνας
Διαφορετικοί τύποι επουλωτικών κρεμών και αλοιφών
Οι επουλωτικές κρέμες και αλοιφές που θα αναφέρουμε τώρα, ακόμη και αυτές που περιλαμβάνουν φυσικά συστατικά, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται υπό την καθοδήγηση ειδικού, επειδή δεν παράγουν τα ίδια αποτελέσματα σε όλους τους τύπους πληγών ή δέρματος.
Νεομυκίνη και κλοστέμπολη
Η νεομυκίνη είναι ένα αντιβιοτικό που χρησιμοποιείται συχνά στο δέρμα για την πρόληψη ή τη θεραπεία λοιμώξεων που προκαλούνται από βακτήρια. Ωστόσο, δεν είναι αποτελεσματική κατά των ιογενών λοιμώξεων ή των λοιμώξεων από έρπητα.
Η θειική νεομυκίνη μπορεί να βρεθεί ως το κύριο συστατικό σε κρέμες και αλοιφές επούλωσης πληγών, στις οποίες υπάρχουν και άλλες ενώσεις όπως η οξική κλοστέμπολη. Πρόκειται για ένα συνθετικό αναβολικό-ανδρογόνο στεροειδές, το οποίο προέρχεται από την τεστοστερόνη.
Έτσι, εκτός από την αντιβακτηριακή του δράση, έχει και αντιφλεγμονώδεις δυνατότητες. Ως εκ τούτου, η χρήση του προτείνεται συχνά για την επούλωση δερματικών τραυμάτων που προκαλούνται από τα ακόλουθα:
- Έλκη
- Ρωγμές
- Εγκαύματα
2. Νεομυκίνη, βακιτρακίνη και πολυμυξίνη Β
Η προαναφερθείσα θειική νεομυκίνη βρίσκεται επίσης σε επουλωτικές κρέμες και αλοιφές, μαζί με τη βακιτρακίνη και την πολυμυξίνη Β, αμφότερα αντιβιοτικά.
Ως γνωστόν, η βακιτρακίνη έχει πεπτιδικό χαρακτήρα και χρησιμοποιείται σε τοπικές λοιμώξεις. Η πολυμυξίνη Β έχει ευρεία βακτηριοκτόνο δράση έναντι σχεδόν όλων των αρνητικών κατά gram βακτηρίων.
Έτσι, το προϊόν αναστέλλει την ανάπτυξη των παθογόνων μικροοργανισμών και συνιστάται για να βοηθήσει στην επούλωση των πληγών, ιδίως όταν οι πληγές είναι μολυσμένες, είτε έχουν πύον είτε όχι.
3. Δεοξυμεθαζόνη
Μετά τα αντιβιοτικά, οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες κρέμες για τη θεραπεία των πληγών είναι οι ίδιες οι κρέμες για την επούλωση των πληγών. Αυτές έχουν αντιφλεγμονώδη δράση και προάγουν την ανάπλαση του δέρματος.
Η δεξαμεθαζόνη είναι μια από αυτές τις ουσίες. Είναι ένα τοπικό κορτικοστεροειδές συνθετικής προέλευσης, που χρησιμοποιείται για τη μείωση τόσο της φλεγμονής όσο και του κνησμού του δέρματος.
Εφαρμόζεται για να βοηθήσει στην επούλωση των εγκαυματικών πληγών, του ξεφλουδίσματος, του σκασίματος του δέρματος και των φουσκάλων, ακόμη και όταν υπάρχει ψωρίαση ή δερματίτιδα.
4. Θειικός χαλκός και ψευδάργυρος
Ο θειικός χαλκός και ο ψευδάργυρος δίνουν μια επουλωτική κρέμα που μπορεί να συμβάλει στη διαδικασία επούλωσης σε πληγές και δερματικά έλκη. Είναι επίσης χρήσιμη για το έκζεμα, τη δερματίτιδα, την ψωρίαση και την ακμή.
Μάλιστα, συνιστάται η εφαρμογή της μετά από θεραπείες του δέρματος, όπως το peeling. Ενυδατώνει και επανορθώνει, ενώ παράλληλα προστατεύει από μολύνσεις, καθώς έχει αντιβακτηριακή δράση.
5. Σουλφαδιαζίνη αργύρου
Υπάρχουν και άλλες αλοιφές με επουλωτική δράση, των οποίων το κύριο συστατικό είναι η σουλφαδιαζίνη αργύρου. Πρόκειται για ένα σουλφοναμίδιο με αντιβακτηριακή δράση που χρησιμοποιείται για τη θεραπεία εγκαυμάτων δευτέρου και τρίτου βαθμού
Βοηθά στην πρόληψη των λοιμώξεων. Συνιστάται ακόμη και σε περιπτώσεις χειρουργικών ουλών, ελκών και κατακλίσεων- έχει επίσης αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες.
6. Δεξπανθενόλη
Όπως υποδηλώνει και το όνομά του, περιέχει πανθενόλη (προβιταμίνη Β5). Εξαιτίας αυτού, μπορεί να συμβάλει στη διαδικασία αναγέννησης των κυττάρων του δέρματος, η οποία βελτιώνει την επούλωση.
Είναι επίσης ενυδατική. Ως εκ τούτου, βοηθά στην καταπολέμηση του εξανθήματος της πάνας, της ξηρότητας και του σκασίματος του δέρματος, καθώς και πιθανών επακόλουθων των τατουάζ.
7. Ινωδολυσίνη
Πρόκειται για ένα ένζυμο που προέρχεται από το πλάσμα- μπορεί να είναι βοοειδούς προέλευσης ή να καλλιεργείται από ορισμένα βακτήρια. Πιστεύεται ότι μπορεί να καταστρέψει τα νεκρά κύτταρα σε μολυσμένες ή φλεγμονώδεις πληγές, συμπεριλαμβανομένων των χειρουργικών ουλών.
Ωστόσο, δεν πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο του, αλλά σε συνδυασμό με τη δεοξυριβονουκλεάση. Επιπλέον, το προϊόν αυτό περιέχει επίσης χλωραμφενικόλη, η οποία αποτελεί αντιβιοτικό.
8. Κολλαγενάση
Η κολλαγενάση είναι ένα ένζυμο (μεταλλοπρωτεϊνάση), το οποίο μπορεί να διασπάσει τους πεπτιδικούς δεσμούς των κολλαγόνων. Ως εκ τούτου, επιτρέπει την απομάκρυνση των νεκρών κυττάρων του δέρματος από πληγές, από έλκη μέχρι γάγγραινα. Έτσι, προάγει τον καθαρισμό και διευκολύνει την επούλωση.
9. Σιλικόνη
Η ενυδάτωση είναι επίσης σημαντική στις διαδικασίες επούλωσης των πληγών. Σε αυτή τη σειρά ιδεών, οι κρέμες και οι θεραπευτικές αλοιφές με σιλικόνη βοηθούν στην ενυδάτωση και την αναγέννηση του δέρματος για τη βελτίωση της επούλωσης
Ενδείκνυνται για τη θεραπεία διαφόρων τύπων μετεγχειρητικών ουλών, καθώς και εγκαυμάτων ή δερματικών τραυμάτων που προκαλούνται από τραύματα ή χτυπήματα. Επίσης, αποτρέπουν τον σχηματισμό χηλοειδών. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε ήδη κλειστές πληγές ή μετά την αφαίρεση των χειρουργικών ραμμάτων, σε περιπτώσεις χειρουργικών επεμβάσεων.
Μπορεί επίσης να σας αρέσει να διαβάσετε αυτό το άρθρο: 12 καλλυντικές χρήσεις της βαζελίνης
10. Centella asiatica με νεομυκίνη
Εκτός από τις ενώσεις που είδαμε, υπάρχουν και θεραπευτικά προϊόντα με φυσικά συστατικά, είτε εντελώς φυσικά είτε σε συνδυασμό με κάποια φάρμακα. Τέτοια είναι η περίπτωση της Centella asiatica με νεομυκίνη.
Αυτή η κρέμα βοηθά στην ενσωμάτωση και τη σταθεροποίηση του κολλαγόνου για την τόνωση της διαδικασίας κοκκίδωσης και τη διευκόλυνση της επιθηλιοποίησης. Επιπλέον, λόγω της περιεκτικότητάς της σε αντιβιοτικά, προστατεύει από τον κίνδυνο μόλυνσης ή επιτρέπει τη θεραπεία ήδη μολυσμένων διεργασιών.
Χρησιμοποιείται σε διάφορους τύπους πληγών (έλκη, πληγές, πληγές κατάκλισης), καθώς και σε εγκαύματα, εκζέματα και χειρουργικά τραύματα. Βοηθά ακόμη και στη στερέωση δερματικών μοσχευμάτων.
11. Καστορέλαιο με βάλσαμο Περού
Μια άλλη εναλλακτική λύση είναι τα θεραπευτικά φάρμακα που περιλαμβάνουν στη σύνθεσή τους καστορέλαιο με βάλσαμο Περού. Φαίνεται ότι διεγείρουν τη ροή του αίματος και μπορούν να εφαρμοστούν με επιδέσμους.
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας που διεξήχθη σε ασθενείς που έλαβαν δερματικά μοσχεύματα, η χρήση αλοιφής με καστορέλαιο, βάλσαμο του Περού και θρυψίνη είχε θετικά αποτελέσματα, αφού βοήθησε στην επιθηλιοποίηση κατά μέσο όρο σε 8 ημέρες, χωρίς να παρατηρηθούν επιπλοκές στο τραύμα.
12. Σπιτικές επουλωτικές αλοιφές
Υπάρχουν ορισμένες θεραπείες φυσικής προέλευσης των οποίων οι ιδιότητες ευνοούν τη διαδικασία επούλωσης. Μερικά από τα πιο δημοφιλή είναι τα ακόλουθα:
- Περσικαρία: Έχει επουλωτικές και αντιφλεγμονώδεις ιδιότητες. Επιπλέον, μειώνει τον πόνο στις πληγές.
- Αλόη βέρα: Έχει ευρύτατα και γνωστά θεραπευτικά οφέλη. Έχει επίσης ενυδατικές, αναλγητικές και αντισηπτικές ιδιότητες.
- Χαμομήλι: Βοηθά στην επούλωση των πληγών και του εκζέματος και είναι επίσης αντιαλλεργικό.
- Δενδρολίβανο: Αντιφλεγμονώδες και αντισηπτικό. Το αιθέριο έλαιό του είναι αντιβακτηριδιακό και μυκητοκτόνο.
Τα συστατικά αυτά χρησιμοποιούνται συχνά για την παρασκευή αλοιφών, σπιτικών αλοιφών και άλλων θεραπευτικών προϊόντων. Ωστόσο, θα πρέπει να χρησιμοποιούνται συμπληρωματικά και πάντα σε συνεννόηση με τον γιατρό.
Θεραπευτικές κρέμες και αλοιφές: υπάρχουν αντενδείξεις;
Οι περισσότερες από αυτές τις θεραπευτικές κρέμες και αλοιφές δεν έχουν σημαντικές παρενέργειες ή αντενδείξεις. Ακόμα κι έτσι όμως, καλό είναι να συμβουλευτείτε έναν γιατρό στις ακόλουθες περιπτώσεις:
- Εγκυμοσύνη και γαλουχία
- Ιστορικό δερματικών αλλεργιών
- Προδιαγνωσμένες δερματικές παθήσεις
Σε ορισμένες περιπτώσεις έχουν παρατηρηθεί παρενέργειες όπως ερυθρότητα, κάψιμο ή φλεγμονή. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί συχνό φαινόμενο. Εάν εμφανιστούν δυσμενείς αντιδράσεις, συνιστάται να διακόψετε τη χρήση, να προσπαθήσετε να αφαιρέσετε το προϊόν με νερό και στη συνέχεια να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια.
Άλλες πληροφορίες σχετικά με τις ουλές
Μια μη αισθητική ουλή μπορεί να είναι αποτέλεσμα διαφόρων παραγόντων, όπως μια ανισορροπία στην παραγωγή κολλαγόνου. Αν και οι παράγοντες αυτοί δεν μπορούν πάντα να ελεγχθούν, είναι δυνατόν να ληφθούν ορισμένα μέτρα προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι.
Από αυτή την άποψη, συνιστάται η προστασία από τον ήλιο. Ωστόσο, οι αντηλιακές κρέμες μπορούν να εφαρμοστούν στην πληγείσα περιοχή μόνο όταν το δέρμα έχει ήδη επουλωθεί.
Ο καθαρισμός πρέπει να γίνεται με καθαρό νερό (κατά προτίμηση αποσταγμένο), χρησιμοποιώντας ένα αντισηπτικό σαπούνι που συνιστά ο γιατρός. Δεν θα πρέπει να εφαρμόζονται ουσίες όπως το υπεροξείδιο του υδρογόνου ή το αλκοόλ.
Επιπλέον, θα πρέπει να υιοθετήσετε μια καλή διατροφή, η οποία θα πρέπει να περιλαμβάνει τροφές όπως άπαχο κρέας, ψάρι, αυγά, εσπεριδοειδή και κόκκινα φρούτα. Τέλος, δεν πρέπει να παραβλέπεται η ενυδάτωση.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Berlanga-Acosta J, Valdez-Pérez C, Savigne-Gutierrez W, et al . Cellular and molecular insights into the wound healing mechanism in diabetes. Biotecnol Apl. 2010; 27(4): 255-261
- Carson S, Wiggins C, Overall K, Herbert J. Using a castor oil-balsam of Peru-trypsin ointment to assist in healing skin graft donor sites. Ostomy/wound Management. 2003; 49(6): 60-64.
- Cintrôn-Machón G, Poveda-Xatruch J. La cicatrización queloide. Acta méd. costarric. 2008; 50(2): 87-93.
- Gallardo Zavala A, Cohen Benzaquen R, Zurita Malavé E, Sáenz A, Calebotta A, Lara Rivero A. Cicatrización de las heridas. Dermatología Venezolana. 2009; 47(3 – 4): 8-12.
- Llatas P, Fernández L, Sanchís A. Protección y tratamiento piel periulceral: Óxido de zinc, película barrera, eosina al 2%. Enfermería dermatológica. 2011; 13-14: 46-50.
- Losardo R. Tabaquismo crónico y cirugía plástica. Revista de la Asociación Médica Argentina. 2017; 130(1): 34-36.
- Mollinedo Patzi M, González Villalobos C. Bacterias Gram Negativas. Rev. Act. Clin. Med. 2014; 49: 2609-2613.
- Senet P. Fisiología de la cicatrización cutánea. EMC – Dermatología. 2008; 42(1): 1-10.