5 σημαντικά στοιχεία για την ρευματοειδή αρθρίτιδα
Τι πρέπει να ξέρετε για την ρευματοειδή αρθρίτιδα! Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια χρόνια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή και παραμορφώσεις των αρθρώσεων και του περιβαλλόμενου ιστού.
Αυτός ο τύπος αρθρίτιδας είναι πολύ κοινός στους ενήλικες ηλικίας άνω των 60 ετών, αν και υπάρχουν ειδικές περιπτώσεις όταν αναπτύσσεται σε μικρότερες ηλικίες.
Συχνά επηρεάζει τα μέρη του σώματος όπως τα γόνατα και τα χέρια. Ωστόσο, μπορεί να επηρεάσει και άλλα μέρη του σώματος, συμπεριλαμβανομένων μερικών μυών και ιστών.
Παρόλο που δεν υπάρχει συγκεκριμένη αιτία που να εξηγεί την εμφάνισή της, η ρευματοειδής αρθρίτιδα έχει συνδεθεί με διάφορα αίτια. Αυτά περιλαμβάνουν κληρονομικούς παράγοντες, φθορά στις αρθρώσεις με την πάροδο του χρόνου και ορισμένους τραυματισμούς.
Το κύριο σύμπτωμα είναι ο πόνος που ποικίλλει σε ένταση. Αυτός ο πόνος συνοδεύεται σχεδόν πάντα από φλεγμονή, βαρύ συναίσθημα και δυσκολία στην εκτέλεση κανονικών κινήσεων.
Μερικοί ασθενείς αισθάνονται καλύτερα με το χρόνο, ενώ άλλοι πρέπει να αναζητήσουν ιατρική περίθαλψη όταν η κατάσταση επιδεινώνεται.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο είναι σημαντικό όλοι να γνωρίζουν για αυτήν την ασθένεια, συμπεριλαμβανομένων των παραγόντων κινδύνου, της ανάπτυξής της και των τύπων θεραπείας.
Ας δούμε τα 5 σημαντικά στοιχεία σχετικά με την ρευματοειδή αρθρίτιδα.
1.Επηρεάζει αρκετές αρθρώσεις
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια ασθένεια που συνήθως επηρεάζει αρκετές διαφορετικές αρθρώσεις, ειδικά στα χέρια και τα γόνατα.
Πολύ σπάνια συμβαίνει σε μια ενιαία άρθρωση επειδή αναπτύσσεται βαθμιαία με την πάροδο του χρόνου και εκτείνεται σε άλλα μέρη του σώματος.
Μερικοί ασθενείς με αρθρίτιδα πάντοτε την αισθάνονται στη μία πλευρά, ωστόσο, αυτό μπορεί να διευκολύνει τον έλεγχο του πόνου.
Υπάρχουν ακόμη και οι περιπτώσεις στις οποίες τα παυσίπονα και τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα, καθώς και οι εναλλακτικές θεραπείες, αρκούν για να παρέχουν ανακούφιση.
Διαβάστε: Τα πολλά πλεονεκτήματα της ζελατίνης
2.Οποιοσδήποτε μπορεί να αναπτύξει την ρευματοειδή αρθρίτιδα
Γενικά, ο συνεχής πόνος στις αρθρώσεις που σχετίζεται με τη ρευματοειδή αρθρίτιδα σχετίζεται με τη φθορά που συμβαίνει με την ηλικία.
Ωστόσο, αυτή η ασθένεια δεν είναι συνήθης μόνο μεταξύ των ηλικιωμένων ανθρώπων. Μπορεί επίσης να αναπτυχθεί σε παιδιά ή νεαρά άτομα.
Αν και είναι αλήθεια ότι στις περισσότερες περιπτώσεις η αρθρίτιδα εμφανίζεται σε ενήλικες μεγαλύτερης ηλικίας, η πιθανότητα πάθησης μπορεί να συμβεί πολύ νωρίτερα, ειδικά αν έχετε οικογενειακό ιστορικό της νόσου ή τραυματισμούς.
3. Συνεχίζει να συγχέει την ιατρική κοινότητα
Παρόλο που η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι σχετικά κοινή, η ανάπτυξή της συνεχίζει να συγχέει τις ιατρικές και τις επιστημονικές κοινότητες σε όλο τον κόσμο.
Αυτό συμβαίνει επειδή κανείς δεν ξέρει ποια μπορεί να είναι η ακριβής αιτία δεδομένου ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που συνδέονται με την φθορά των αρθρώσεων.
Αυτό που είναι σαφές στους ειδικούς είναι ότι η κατάσταση αυτή προκύπτει όταν το ανοσοποιητικό σύστημα του οργανισμού αρχίζει να προσβάλει τους ιστούς του, πράγμα που συμβαίνει γύρω από τους αρθρώσεις.
Δεν είναι ακόμα σαφές, όμως, τι προκαλεί το σώμα να ξεκινήσει αυτή την αντίδραση.
Έτσι, ορισμένοι από τους παράγοντες κινδύνου περιλαμβάνουν:
- Γενετική προδιάθεση
- Ορμονικές ανισορροπίες
- Κατανάλωση αλκοόλ και καπνού
- Βλάβες στους ιστούς των μυών, των αρθρώσεων και των οστών
- Υπερβολική σωματική δραστηριότητα
- Η διατήρηση ενός καθιστικού τρόπου ζωής
- Παχυσαρκία
4.Η διάγνωση είναι περίπλοκη
Πολλές ασθένειες είναι εύκολο να διαγνωσθούν επειδή τα δείγματα σωματικών υγρών μπορούν να παράσχουν τεκμηριωμένες ενδείξεις.
Ωστόσο, η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μια ειδική περίπτωση. Η ανίχνευσή της είναι πολύ δύσκολη λόγω του τρόπου εμφάνισης των συμπτωμάτων.
Στα αρχικά στάδια, ο πόνος μπορεί να συγχέεται με άλλα δευτερεύοντα προβλήματα υγείας και οι άνθρωποι μπορεί ακόμη και να το παραβλέψουν, υποθέτοντας ότι αυτή η κατάσταση σχετίζεται με την κόπωση.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της κλινικής Mayo, δεν υπάρχει μόνο μία εξέταση που να μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την αναγνώριση αυτής της διαταραχής.
Επιπλέον, και επειδή τα συμπτώματα τείνουν να εμφανίζονται σταδιακά, μπορεί να χρειαστούν αρκετά χρόνια για να επιτευχθεί η ακριβής διάγνωση.
Τα συμπτώματα, το οικογενειακό ιστορικό και η ακτινογραφία είναι μερικές από τις μεθόδους που χρησιμοποιούνται για την αναγνώριση της ασθένειας αυτής.
5.Υπάρχουν διάφοροι τύποι θεραπείας
Παρόλο που η ασθένεια δεν έχει μια οριστική θεραπεία, υπάρχουν πολλές μέθοδοι που μπορούν να βοηθήσουν να ξεπεράσετε και να ελέγξετε την σοβαρότητα των συμπτωμάτων σας.
Μάθετε περισσότερα για ασκήσεις που μπορούν να σας βοηθήσουν να χάσετε βάρος.
Οι θεραπείες αυτές είναι σχεδιασμένες για τον έλεγχο της φλεγμονής και του πόνου, επιτρέποντας στους ασθενείς να ακολουθούν έναν φυσιολογικό τρόπο ζωής.
- Πρώτα απ ‘όλα, συνιστάται να εκπαιδεύονται οι ασθενείς μέσω των προγραμμάτων αυτοβοήθειας και ομάδων υποστήριξης, διότι αυτή η διάγνωση μπορεί να έχει ισχυρό αντίκτυπο στη συναισθηματική κατάσταση τους.
- Τα παυσίπονα και τα αντιφλεγμονώδη φάρμακα στη συνέχεια συνταγογραφούνται για τον έλεγχο του πόνου και την ανακούφιση της δυσκαμψίας.
- Εκτός από αυτό, καλό είναι να παρακολουθήσετε κάποιες συνεδρίες φυσικής θεραπείας για να ενισχύσετε και να προστατέψετε τους περιβαλλόμενους ιστούς στις πληγείσες αρθρώσεις.
Υπάρχουν επίσης πολλά φυσικά προϊόντα που μπορούν να χρησιμεύσουν ως συμπληρώματα για να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων της ρευματοειδούς αρθρίτιδας.
Υποψιάζεστε ότι υποφέρετε από την ρευματοειδή αρθρίτιδα; Με το πρώτο ανησυχητικό σημάδι, είναι καλύτερο να λάβετε ιατρική βοήθεια και να κάνετε έναν έλεγχο.
Σε περίπτωση που λάβετε θετικό αποτέλεσμα, θα χρειαστεί να τροποποιήσετε τις καθημερινές σας συνήθειες για να μην επηρεαστεί η ποιότητα της ζωής σας.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Rutherford, A., Nikiphorou, E., & Galloway, J. (2017). Rheumatoid arthritis. In Comorbidity in Rheumatic Diseases. https://doi.org/10.1007/978-3-319-59963-2_3
- Weissmann, G. (2006). The pathogenesis of rheumatoid arthritis. In Bulletin of the NYU Hospital for Joint Diseases. https://doi.org/10.1056/NEJMra1004965
- Rosen, A., & Diamond, J. S. (2010). Arthritis & rheumatism. Arthritis and Rheumatism. https://doi.org/10.1002/art.27480
- Coleman, L. A., & Roubenoff, R. (2012). Arthritis. In Encyclopedia of Human Nutrition. https://doi.org/10.1016/B978-0-12-375083-9.00018-0
- Deane, K. D., Demoruelle, M. K., Kelmenson, L. B., Kuhn, K. A., Norris, J. M., & Holers, V. M. (2017). Genetic and environmental risk factors for rheumatoid arthritis. Best practice & research. Clinical rheumatology, 31(1), 3–18. https://doi.org/10.1016/j.berh.2017.08.003
- Hahn, Y. S., & Kim, J. G. (2010). Pathogenesis and clinical manifestations of juvenile rheumatoid arthritis. Korean journal of pediatrics, 53(11), 921–930. https://doi.org/10.3345/kjp.2010.53.11.921