Κλοναζεπάμη: Τι είναι και σε τι χρησιμοποιείται;

Τα φάρμακα για τη θεραπεία των επιληπτικών κρίσεων επικεντρώνονται κυρίως στη μείωση της εγκεφαλικής υπερενεργοποίησης που είναι χαρακτηριστική αυτής της νόσου.

Η κλοναζεπάμη είναι ένα φάρμακο βενζοδιαζεπίνης που δρα στο κεντρικό νευρικό σύστημα (ΚΝΣ). Ειδικότερα, ασκεί αντισπασμωδική, αγχολυτική, ηρεμιστική, υπνωτική και σταθεροποιητική δράση. Ως εκ τούτου, χρησιμοποιείται συχνά στη θεραπεία διαταραχών κρίσεων και κρίσεων πανικού.

Διατίθεται ως δισκία και διαλυτικά δισκία από το στόμα (τα οποία διαλύονται στο στόμα). Αυτά μπορούν να βρεθούν με τα ονόματα “Clonax”, “Clonagin”, “Diocam”, “Klonopin”, “Rivotril”, “Zatrix” και άλλα.

Πώς λειτουργεί; Ποιες είναι οι παρενέργειές της;

Σημαντικές πληροφορίες για την κλοναζεπάμη

Η κλοναζεπάμη είναι ένα συνταγογραφούμενο φάρμακο λόγω του υψηλού κινδύνου παρενεργειών. Λόγω των ιδιοτήτων του, μερικοί άνθρωποι τείνουν να κάνουν κακή χρήση.

Επομένως, πρώτα απ ‘όλα, είναι σημαντικό να δώσετε προσοχή στα ακόλουθα:

• Η χρήση κλοναζεπάμης μπορεί να προκαλέσει σοβαρές αναπνευστικές δυσκολίες όταν λαμβάνεται ταυτόχρονα με ορισμένα φάρμακα. Αυτά περιλαμβάνουν οπιοειδή για τον βήχα ή τον πόνο. Το ίδιο αποτέλεσμα μπορεί να συμβεί εάν ληφθεί με αλκοολούχα ποτά ή άλλα φάρμακα.
• Η λήψη αυτού του φαρμάκου σε υψηλότερη δόση ή πιο συχνά μπορεί να οδηγήσει σε εθισμό, υπερβολική δόση ή θάνατο. Επομένως, είναι απαραίτητο να ακολουθείτε τις συμβουλές του γιατρού σας. Αυτό σημαίνει διακοπή της θεραπείας όταν ο γιατρός σας πει να σταματήσετε.
• Μερικοί άνθρωποι αναφέρουν ότι έχουν σκέψεις αυτοκτονίας ενώ λαμβάνουν αυτό το φάρμακο. Εάν συμβαίνει αυτό, ενημερώστε το γιατρό σας.
• Μην διακόπτετε τη θεραπεία ξαφνικά για κανένα λόγο. Επίσης, μην μειώσετε τη δόση σας χωρίς τη συμβουλή γιατρού. Αυτές οι καταστάσεις μπορεί να οδηγήσουν σε μια αντίδραση σωματικής εξάρτησης, η οποία μεταφράζεται σε σωματικά συμπτώματα όπως ασυνήθιστες κινήσεις, βούισμα στα αυτιά, άγχος, προβλήματα μνήμης, επιληπτικές κρίσεις, κατάθλιψη, μεταξύ άλλων.
• Τα συμπτώματα της υποκείμενης νόσου μπορεί επίσης να επιδεινωθούν.

Κάτω από ποιες συνθήκες συνταγογραφείται αυτό το φάρμακο;

Η κλοναζεπάμη χρησιμοποιείται επί του παρόντος μόνη της ή σε συνδυασμό με άλλα φάρμακα για τη θεραπεία των διαταραχών των επιληπτικών κρίσεων. Αυτό περιλαμβάνει επιληψία, μη σπασμωδικό status epilepticus και μικρές κινητικές κρίσεις της παιδικής ηλικίας, όπως αυτές που προκαλούνται από το σύνδρομο Lennox-Gastaut και τον βρεφικό σπασμό. Είναι επίσης εγκεκριμένο από τον FDA για διαταραχές πανικού.

Ωστόσο, όπως αναφέρεται σε μια δημοσίευση στο Εθνικό Κέντρο Πληροφοριών Βιοτεχνολογίας , έχει επίσης και άλλες χρήσεις εκτός ετικέτας, όπως στη θεραπεία της μανίας, του συνδρόμου ανήσυχων ποδιών, της αϋπνίας, της διαταραχής συμπεριφοράς ύπνου REM και της όψιμης δυσκινησίας.

Μηχανισμός δράσης για την κλοναζεπάμη

Η κλοναζεπάμη είναι μια βενζοδιαζεπίνη μακράς δράσης. Συνδέεται με τους υποδοχείς του εγκεφάλου που ονομάζονται υποδοχείς ΒΖ (βενζοδιαζεπίνης) και τους ενεργοποιεί. Με άλλα λόγια, είναι ένας αγωνιστής υποδοχέα ΒΖ.

Οι υποδοχείς ΒΖ ενισχύουν τη δραστηριότητα του GABA, η οποία μειώνεται κατά τη διάρκεια των επιληπτικών κρίσεων. Η αύξηση αυτής της αναστολής του εγκεφάλου επιβραδύνει την εξάπλωση των επιληπτικών κρίσεων, αν και δεν δρα στην επιληπτογόνο εστία.

Η κύρια οδός χορήγησης αυτού του φαρμάκου είναι η από του στόματος. Μόλις καταναλωθεί, η δράση της αρχίζει 20 με 60 λεπτά αργότερα. Τα αποτελέσματα τείνουν να διαφέρουν μεταξύ ενηλίκων και παιδιών και μπορεί να διαρκέσουν έως και 12 ώρες.

Στο αίμα, το φάρμακο διασχίζει τον αιματοεγκεφαλικό φραγμό και φτάνει στο νευρικό σύστημα. Επιπλέον, μεταβολίζεται στο ήπαρ και αποβάλλεται σε μεγάλο βαθμό με τα ούρα. Επομένως, η δόση του θα πρέπει να προσαρμόζεται όταν χορηγείται σε ασθενείς με ηπατική ανεπάρκεια.

Ωστόσο, πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό το φάρμακο μπορεί να διασχίσει τον φραγμό του πλακούντα. Ως εκ τούτου, η χρήση του κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θα πρέπει να εξετάζεται πολύ προσεκτικά από τους γιατρούς. Πιθανές βλαβερές συνέπειες για το έμβρυο περιλαμβάνουν υποθερμία και αναπνευστική καταστολή.

Επίσης αντενδείκνυται κατά τη διάρκεια της γαλουχίας.