Τι είναι η υπερδιάταση των μεσοπλεύριων μυών;

Η διάταση των μεσοπλεύριων μυών είναι μια πάθηση που εκδηλώνεται στους μύες μεταξύ των πλευρών. Μπορεί να προκληθεί από υπερβολική άσκηση, χτύπημα ή κακή στάση του σώματος.

Έχει εξετασθεί και εγκριθεί από: τον/την γιατρό Mariel Mendoza.

Έχει γραφτεί από Rafael Victorino Muñoz

Τελευταία ενημέρωση: 22 Ιουλίου, 2024

Η υπερδιάταση των μεσοπλεύριων μυών είναι μια πάθηση που εκδηλώνεται στους μύες μεταξύ των πλευρών. Μπορεί να προκληθεί από υπερβολική άσκηση, χτύπημα ή κακή στάση του σώματος. Η ένταση του πόνου ποικίλλει ανάλογα με τη σοβαρότητα του τραυματισμού. Ωστόσο, τείνει να επιδεινώνεται όταν βήχετε ή φτερνίζεστε.

Η θεραπεία βασίζεται συνήθως σε παυσίπονα, ζεστές και κρύες κομπρέσες, καθώς και σε φυσικοθεραπεία. Αν και συνήθως δεν είναι σοβαροί αυτοί οι τραυματισμοί, είναι απαραίτητο να τους δίνεται προσοχή για να αποφεύγονται περαιτέρω επιπλοκές. Μάθετε πώς να αναγνωρίσετε αυτόν τον τραυματισμό και πότε πρέπει να επισκεφθείτε γιατρό.

Τι είναι η υπερδιάταση των μεσοπλεύριων μυών;

Οι μεσοπλεύριοι μύες είναι εκείνοι που βρίσκονται μεταξύ των πλευρών και σχηματίζουν το θωρακικό τοίχωμα. Αποτελούνται από τρία στρώματα, που ονομάζονται εξωτερικοί, εσωτερικοί και ενδότεροι μεσοπλεύριοι.

Κατά τη διάρκεια της αναπνοής, οι μύες αυτοί συστέλλονται για να βοηθήσουν στη διαστολή του θώρακα και να επιτρέψουν στους πνεύμονες να γεμίσουν με αέρα. Παρέχουν επίσης σταθερότητα στο άνω μέρος του σώματος.

Σε μια μυϊκή διάταση , υπάρχει μερική ή πλήρης ρήξη των ινών, οι οποίες μπορεί να υποχωρήσουν, προκαλώντας την εμφάνιση ενός κενού μεταξύ των ινών. Μπορούν επίσης να επηρεαστούν και άλλες δομές, όπως η μυοτενόντια συμβολή (μεταξύ του μυός και του τένοντα), οι τένοντες, ακόμη και τα αιμοφόρα αγγεία.

Έτσι, ονομάζεται “μεσοπλεύρια μυϊκή καταπόνηση” που συμβαίνει όταν το μυϊκό σύστημα μεταξύ των πλευρών επηρεάζεται από υπερβολική σύσφιξη ή υπερβολική διάταση, προκαλώντας πόνο και δύσπνοια.

Συμπτώματα της υπερδιάτασης των μεσοπλεύριων μυών

Σε αυτή την κατάσταση, το κύριο σύμπτωμα είναι ένας οξύς πόνος στα πλευρά, ο οποίος μπορεί να εμφανιστεί είτε στη δεξιά είτε στην αριστερή πλευρά του θώρακα, λόγω της συμπίεσης των νεύρων του θώρακα. Μερικές φορές επεκτείνεται στην πλάτη, τον ώμο ή το χέρι.

Υπάρχει επίσης ευαισθησία στο στήθος ή στα πλευρά όταν αγγίζονται, καθώς και μυϊκοί σπασμοί. Ο πόνος μπορεί να είναι απότομος και ξαφνικός, ή άλλες φορές, σταδιακός και συνεχής. Επιδεινώνεται όταν το άτομο σκύβει, βήχει, φτερνίζεται, παίρνει βαθιά ανάσα ή κάνει ορισμένες κινήσεις του χεριού.

Άλλα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν κάπως, ανάλογα με την αιτία. Μπορεί να εμφανιστούν τα ακόλουθα:

• Πρήξιμο γύρω από τα πλευρά
• Ακαμψία
• Ένταση
• Δυσκολία στην κίνηση των άνω άκρων
• Δυσκολία στην αναπνοή

Πιθανές αιτίες

Όπως αναφέρθηκε, αυτός ο τύπος υπερδιάτασης εμφανίζεται όταν οι μεσοπλεύριοι μύες σφίγγονται υπερβολικά. Αυτό μπορεί να συμβεί για διάφορους λόγους, όπως:

• Στροφή ή υπερβολική συστροφή.
• Τέντωμα κατά την προβολή του βραχίονα προς τα πάνω.
• Ανύψωση βαρέων αντικειμένων πάνω από τους ώμους ή το κεφάλι.
• Κακή στάση του σώματος.
• Επαναλαμβανόμενη κίνηση.
• Υπερκόπωση.
• Χτύπημα ή τραύμα.
• Ισχυρό κρυολόγημα με βίαιο φτέρνισμα.
• Αυξημένη ένταση σωματικής δραστηριότητας.

Με τη σειρά τους, ορισμένες δραστηριότητες μπορεί να συμβάλλουν στην εμφάνιση αυτού του τραυματισμού. Για παράδειγμα, η κοπή καυσόξυλων, το βάψιμο προς τα πάνω και άλλες που εκτελούνται με το χέρι υψωμένο για μεγάλο χρονικό διάστημα. Εμφανίζεται επίσης συχνά στην άσκηση ορισμένων αθλημάτων:

• Τένις.
• Γκολφ.
• Κωπηλασία.
• Μπάσκετ.
• Άρση βαρών.

Αυτά περιλαμβάνουν ξαφνικές κινήσεις συστροφής, δύναμης και έκτασης. Άλλα αθλήματα, όπως η πυγμαχία, οι πολεμικές τέχνες και το χόκεϊ επί χόρτου, ενέχουν επίσης κινδύνους.

Ειδικότερα, μια έρευνα του 2012 σημειώνει ότι είναι διαδεδομένη αυτή η πάθηση στο μπέιζμπολ, είτε για κάποιον που χτυπάει είτε για κάποιον που πετάει την μπάλα. Υποστηρίζεται ότι η πάθηση αυτή αντιπροσωπεύει το 5% όλων των τραυματισμών στα μεγάλα πρωταθλήματα.

Εν τω μεταξύ, έχουν εντοπιστεί περιπτώσεις στις οποίες η υπερδιάταση του μεσοπλεύριου μυός εμφανίζεται μετά την εισαγωγή σωλήνα παροχέτευσης σε ασθενείς με πλευριτική νόσο. Αυτό συχνά προκαλεί πόνο και σπασμό.

Μια άλλη μελέτη αναφέρει ότι όταν το άτομο βρίσκεται σε μεγάλο υψόμετρο (π.χ. κατά την ορειβασία), υπάρχει ερεθισμός και ξηρότητα των αεραγωγών, με μεταρινική σταγόνα, βρογχόσπασμο και βήχα, που με τη σειρά τους μπορεί να προκαλέσουν υπερδιάταση των μεσοπλεύριων μυών και πόνο στο θωρακικό τοίχωμα.

Πώς φαίνεται η διάγνωση;

Όταν υπάρχουν αρκετά από τα παραπάνω συμπτώματα -ειδικά αν ο πόνος γίνεται επίμονος, επιδεινώνεται και παρεμποδίζει τις καθημερινές δραστηριότητες και την ανάπαυση- καλό είναι να επισκεφθείτε έναν γιατρό για να γίνει η διάγνωση και να αποκλειστεί άλλου τύπου πρόβλημα, όπως η πνευμονία.

Αυτό περιλαμβάνει μια φυσική εξέταση, η οποία θα παρατηρήσει αν υπάρχει περιορισμός της κίνησης και πού και πότε υπάρχει περισσότερος πόνος. Ο γιατρός θα πρέπει επίσης να ρωτήσει για το επάγγελμα του ασθενούς, αν υπήρξε πρόσφατο ατύχημα ή τραυματισμός.

Μπορεί να παραγγελθεί ακτινογραφία θώρακα ή μαγνητική τομογραφία για να αναζητηθούν κατάγματα πλευρών ή εσωτερικές κακώσεις, όπως στους πνεύμονες- μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί σπιρόμετρο για τον προσδιορισμό του όγκου της αναπνοής και της πνευμονικής χωρητικότητας.

Ωστόσο, ανάλογα με τα συμπτώματα και την έντασή τους, υπάρχουν διάφοροι βαθμοί υπερδιάτασης των μεσοπλεύριων μυών:

• I ή ήπια: πρόκειται για ήπια διάταση όπου ορισμένες μυϊκές ίνες μπορεί να έχουν σχιστεί (λιγότερο από 5%), η απώλεια της κίνησης και της δύναμης είναι μικρή. Μπορεί να βελτιωθεί σε λίγες εβδομάδες, με κάποια φροντίδα.
• II ή μέτρια: υπάρχει μεγαλύτερη βλάβη στις μυϊκές ίνες, πρήξιμο και πόνος στο στήθος. Ως εκ τούτου, η κίνηση επηρεάζεται περισσότερο.
• III ή σοβαρή: σοβαρή ρήξη, η οποία μπορεί να απαιτήσει χειρουργική επέμβαση.

Θεραπεία

Απαιτείται επείγουσα ιατρική φροντίδα όταν η υπερδιάταση του μεσοπλεύριου μυός είναι αποτέλεσμα τραυματισμού (π.χ. τροχαίο ατύχημα) και υπάρχει δύσπνοια.

Γενικά, η θεραπεία αποσκοπεί στην αποκατάσταση της κινητικότητας και στην ανακούφιση των συμπτωμάτων, όπως ο πόνος. Για τους σκοπούς αυτούς, και ανάλογα με τη σοβαρότητα, υπάρχουν διάφορες θεραπευτικές επιλογές, όπως θα δούμε παρακάτω.

Ανάπαυση και αναλγητικά

Το πρώτο πράγμα που συνιστάται είναι η ανάπαυση του πάσχοντος τμήματος και η αναστολή της δραστηριότητας που θεωρείται ότι προκάλεσε τον τραυματισμό.

Με τη σειρά του, ο γιατρός μπορεί να συστήσει τη χρήση αναλγητικών και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων, όπως η ιβουπροφαίνη, η ναπροξένη ή η παρακεταμόλη. Σε περιπτώσεις πολύ έντονου πόνου, μπορεί να χορηγηθεί ένεση λιδοκαΐνης ή κορτικοστεροειδή.

Φυσικοθεραπεία

Υπάρχουν επίσης διατάσεις που μπορούν να βοηθήσουν στη διαδικασία ανάρρωσης, αρκεί να εκτελούνται από επαγγελματία φυσικοθεραπευτή. Ωστόσο, εάν οι κινήσεις αυτές επιδεινώσουν τον πόνο, θα πρέπει να διακοπούν αμέσως.

Στο πλαίσιο αυτό, μια έρευνα του 2017 αναφέρει μια σειρά ασκήσεων ανύψωσης του θώρακα, οι οποίες εφαρμόστηκαν σε ασθενή με κύφωση, ο οποίος παρουσίαζε πόνο στους μεσοπλεύριους μυς, και αποδείχθηκαν αποτελεσματικές.

Κατ’ οίκον φροντίδα

Εκτός από την προαναφερθείσα ανάπαυση, με την άδεια του γιατρού μπορεί να διατηρηθεί κάποια κατ’ οίκον φροντίδα, ιδίως εάν η καταπόνηση και τα συμπτώματα είναι ήπια. Αυτό περιλαμβάνει ενέργειες όπως:

• Χρήση ζεστών και κρύων κομπρεσών.
• Λουτρό σε ζεστό νερό με άλατα Epsom.
• Αναπνευστικές ασκήσεις, κρατώντας ένα μαξιλάρι στο στήθος, εισπνέοντας και εκπνέοντας αργά και βαθιά.

Μπορεί να προληφθεί η υπερδιάσπαση των μεσοπλεύριων μυών;

Περιστασιακά, η υπερδιάταση των μεσοπλεύριων μυών είναι αποτέλεσμα απότομης συστροφής, υπερκόπωσης ή επαναλαμβανόμενης δραστηριότητας. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να προληφθεί- όχι όμως όταν έχει συμβεί εξαιτίας ενός χτυπήματος.

Προκειμένου να ελαχιστοποιηθούν οι κίνδυνοι να υποστείτε αυτόν ή οποιονδήποτε άλλο τραυματισμό, είναι απαραίτητο να αποφεύγετε να αυξάνετε απότομα το επίπεδο έντασης της δραστηριότητας. Και είναι πάντα σκόπιμο να προθερμαίνεστε πριν από την άσκηση, τον αθλητισμό, ακόμη και αν πρόκειται να κάνετε βαριά εργασία.

Αυτό είναι κάτι που συχνά παραβλέπουμε. Όχι, μόνο επειδή δε συνηθίζουμε να κάνουμε προθέρμανση, αλλά και επειδή ξεχνάμε να τεντώνουμε τους μυς της πλάτης, οι οποίοι συνήθως είναι σχετικά ακίνητοι.

Τέλος, θα πρέπει να προσπαθούμε να διατηρούμε καλή στάση του σώματος όταν στεκόμαστε ή καθόμαστε για να εργαστούμε, να δούμε τηλεόραση ή να χρησιμοποιήσουμε το τηλέφωνο και να σηκωνόμαστε κάθε τόσο για να τεντώνουμε την πλάτη μας.