Τι να κάνετε όταν τα παιδιά προτιμούν τον ένα γονέα από τον άλλο
Για τους γονείς, το γεγονός ότι τα παιδιά προτιμούν έναν από αυτούς μπορεί να είναι ένα σκληρό πλήγμα. Οι πατέρες μπορεί να αισθάνονται απομονωμένοι και να μην βρίσκουν τη θέση τους στην ισχυρή δυάδα μητέρας-παιδιού. Οι μητέρες, από την πλευρά τους, μπορεί να αισθάνονται ότι αποτελεί αδικία ή προδοσία το γεγονός ότι το παιδί τους επιδιώκει περισσότερη επαφή με τον πατέρα του. Σε κάθε περίπτωση, πριν το πάρετε προσωπικά και ενεργήσετε με τρόπο που μπορεί να είναι επιβλαβής, είναι σημαντικό να κατανοήσετε γιατί τα παιδιά μπορεί να συμπαθούν περισσότερο τη μαμά ή τον μπαμπά.
Είναι σημαντικό να γνωρίζετε ότι, στις περισσότερες περιπτώσεις, αυτό είναι ένα μεταβατικό στάδιο. Αυτή η προτίμηση μπορεί να αλλάξει.
Δεν είναι ότι το κάνετε λάθος ή ότι δεν είστε ικανοί να αναλάβετε το έργο του γονέα. Είναι απλώς ότι το μυαλό και τα συναισθήματα του παιδιού εξελίσσονται και μπορεί να ταυτίζεται περισσότερο με το ένα ή το άλλο ανά πάσα στιγμή. Ας δούμε αναλυτικότερα γιατί.
Τα παιδιά συχνά προτιμούν περισσότερο τη μαμά ή τον μπαμπά ανάλογα με το στάδιο ανάπτυξής τους
Κατά τη διάρκεια των πρώτων μηνών και ετών, είναι σύνηθες η μητέρα να καταλαμβάνει την πρώτη θέση στην ιεραρχία προσκόλλησης του μωρού. Έχει κουβαλήσει το μωρό στη μήτρα της, μοιράζεται το δεσμό του θηλασμού (σε πολλές περιπτώσεις) και είναι συνήθως εκείνη που φροντίζει το μωρό.
Η προτίμηση προς αυτήν μπορεί να αυξηθεί ή να γίνει πιο έντονη γύρω στους 7-8 μήνες της ηλικίας. Σε αυτό το στάδιο εμφανίζεται το λεγόμενο άγχος αποχωρισμού.
Το μωρό αρχίζει τότε να καταλαβαίνει ότι υπάρχει διαχωρισμός ανάμεσα σε εκείνο και τη μητέρα του και φοβάται ότι αν τη χάσει από τα μάτια του, εκείνη θα πάψει να υπάρχει ή δεν θα επιστρέψει ποτέ. Για το λόγο αυτό, μπορεί να προσκολληθεί σε αυτήν με ένταση και να αντιδράσει με αγωνία αν προσπαθήσουν να τους χωρίσουν, ακόμη και αν είναι ο πατέρας που επιδιώκει την επαφή. Αυτή η στάση μπορεί να μοιάζει με απόρριψη για τον άλλο γονέα, αλλά πρόκειται απλώς για ένα στάδιο που θα επιλυθεί από μόνο του.
Από την άλλη πλευρά, στην ηλικία των 2-3 ετών περίπου, μπορεί να υπάρχουν και πολύ έντονες προτιμήσεις. Σε αυτό το στάδιο, το παιδί αρχίζει να διαμορφώνει την ταυτότητά του και να διεκδικεί την ατομικότητά του.
Σε αυτή τη διαδικασία, θα εκφράσει τα γούστα, τις προτιμήσεις και τις απόψεις του. Έτσι, μπορεί να θέλει να περνάει περισσότερο χρόνο με τη μαμά ή τον μπαμπά και θα το δείξει ευθέως, ενώ μπορεί να πληγώσει ακόμα και αυτόν που δεν έχει επιλέξει.
Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά. Αντιθέτως, είναι ένα υγιές σημάδι της ωρίμανσης του μικρού.
Μάλιστα, είναι πιθανό σε αυτή την ηλικία να υπάρχει αυξημένη προτίμηση για τον μπαμπά, αφού ο αποχωρισμός από τον κύριο φροντιστή και η τοποθέτηση της προσοχής του σε άλλους το βοηθά να ανοιχτεί στον κόσμο.
Τα μωρά που θηλάζουν συχνά αναπτύσσουν ένα λογικό δέσιμο με τη μαμά τους κατά τους πρώτους μήνες της ζωής τους.Πιστεύουμε ότι θα απολαύσετε και εσείς την ανάγνωση αυτού του άρθρου: Τι πρέπει να σκεφτείτε πριν αποκτήσετε ένα κουνέλι ως κατοικίδιο
Γιατί τα παιδιά προτιμούν περισσότερο τη μαμά ή τον μπαμπά;
Ωστόσο, όταν αυτή η προτίμηση είναι πολύ έντονη και διατηρείται με την πάροδο του χρόνου, μπορεί να παίζουν ρόλο διαφορετικοί παράγοντες που αξίζει να γνωρίζουμε. Ας ρίξουμε μια ματιά σε αυτούς.
Συγγένεια και προσωπικότητες
Καθώς το παιδί μεγαλώνει, η διαφορετική συγγένεια με τον καθένα από τους γονείς τείνει να είναι πιο έντονη. Λάβετε υπόψη σας ότι κάθε παιδί και κάθε ενήλικας έχει τη δική του ιδιοσυγκρασία και προσωπικότητα, κάποιοι απλώς ταιριάζουν καλύτερα μεταξύ τους από άλλους.
Αυτό δεν σημαίνει ότι το παιδί νιώθει περισσότερη αγάπη για έναν από τους γονείς του, αλλά ότι απλώς μπορεί να τα πηγαίνει καλύτερα μαζί του και να μοιράζεται περισσότερα ενδιαφέροντα και χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του.
Για παράδειγμα, ένα δραστήριο και συναισθηματικό παιδί μπορεί να αισθάνεται περισσότερο κατανοητό και να αντανακλάται σε έναν γονέα που μοιράζεται αυτά τα χαρακτηριστικά από ό,τι σε έναν άλλο που είναι πολύ παθητικός και όχι πολύ εκφραστικός.
Ποιον προτιμούν τα παιδιά; Γονεϊκότητα και στυλ προσκόλλησης
Δεν πρέπει επίσης να ξεχνάμε ότι η προτίμηση δεν είναι έμφυτη, αλλά κερδίζεται μέσα από καθημερινές πράξεις και μέσα από τον εδραιωμένο δεσμό προσκόλλησης. Οι πατέρες και οι μητέρες που εφαρμόζουν δημοκρατική και με σεβασμό ανατροφή και που προσφέρουν παρουσία, στοργή και ακρόαση, δημιουργούν έναν ασφαλή δεσμό. Τα παιδιά αισθάνονται άνετα και αγαπημένα στο πλευρό τους και φυσικά απολαμβάνουν την παρέα τους.
Αντίθετα, ένα στυλ αγωγής που είναι υπερβολικά αυταρχικό, επικριτικό ή ψυχρό ή βασίζεται σε φωνές ή τιμωρίες μπορεί να δημιουργήσει στο παιδί αισθήματα απόρριψης και αμφιθυμίας. Έτσι, αν οι γονείς χρησιμοποιούν άνισα στυλ ανατροφής, αυτό μπορεί να γείρει την ισορροπία προς εκείνον που προσφέρει καλύτερη εκπαιδευτική και συναισθηματική ποιότητα.
Σας άρεσε αυτό το άρθρο; Μπορεί επίσης να σας αρέσει να διαβάσετε: Τα οφέλη της επιστήμης για τα παιδιά: Περιέργεια και εξερεύνηση
Ποιον προτιμούν τα παιδιά; Οικογενειακή δυναμική
Η δυναμική κάθε οικογένειας μπορεί επίσης να τονίσει τις προτιμήσεις των μικρών παιδιών. Για παράδειγμα, αν η μαμά περνάει τον περισσότερο χρόνο της μαζί τους και ο μπαμπάς φτάνει το βράδυ και δεν είναι σχεδόν καθόλου στο σπίτι, η επιστροφή του μπορεί να αναχθεί σε σημαντικό γεγονός και η παρέα του να γίνει δώρο.
Επιπλέον, κάθε γονέας μπορεί να έχει διαφορετικούς ρόλους και αυτό μπορεί να είναι άδικο και να προκαλέσει ανισότητα. Αν ο ένας είναι αφοσιωμένος στο να θέτει όρια και να βάζει κανόνες για να διασφαλίσει ότι τα μικρά έχουν μια υγιή ζωή και ο άλλος κάνει μόνο παραχωρήσεις, τα κακομαθαίνει και τα διασκεδάζει, είναι φυσικό να προτιμούν τη δεύτερη φιγούρα.
Συναισθηματική και χρονική επένδυση
Τέλος, είναι αναμφισβήτητο ότι τα παιδιά αντιλαμβάνονται τι συμβαίνει γύρω τους και αντιλαμβάνονται πότε οι γονείς τους νοιάζονται για αυτά και τους δίνουν προτεραιότητα και πότε όχι. Επομένως, αν δεν αφιερώνετε χρόνο στα μικρά σας ή αν δεν έχετε την υπομονή να τα ακούσετε, να τα γνωρίσετε και να παίξετε μαζί τους, θα νιώσουν αυτό το κενό και είναι πιθανό να επιλέξουν τον γονέα που κάνει αυτά τα πράγματα γι’ αυτά.
Τι να κάνετε όταν τα παιδιά προτιμούν τη μαμά ή τον μπαμπά;
Το να νιώθετε ότι το παιδί σας προτιμά τον άλλο γονέα μπορεί να είναι δύσκολο και επώδυνο. Για το λόγο αυτό, θα θέλαμε επίσης να σας προτείνουμε κάποιες κατευθυντήριες γραμμές για να αντιμετωπίσετε αυτή την κατάσταση:
- Δημιουργήστε έναν ασφαλή δεσμό προσκόλλησης με τα παιδιά σας. Προσφέρετέ τους στοργή, προσοχή και ακούστε τα με ενσυναίσθηση. Περάστε χρόνο μαζί τους και ενδιαφερθείτε για τις προτιμήσεις και τα χόμπι τους. Κάντε τα να νιώθουν ότι τα αγαπάτε και ότι είναι αποδεκτά. Αυτό είναι θεμελιώδες, ώστε η προτίμηση για τον έναν ή τον άλλο γονέα να μην οφείλεται σε έλλειψη στοργής.
- Κατανοήστε τα στάδια και τις εξελικτικές διαδικασίες που περνούν τα παιδιά. Αυτό θα σας βοηθήσει να καταλάβετε ότι δεν πρόκειται για κάτι προσωπικό ή μόνιμο, αλλά απλώς για ένα ακόμη βήμα στη φυσιολογική ανάπτυξή τους.
- Δημιουργήστε ένα ενιαίο μέτωπο με τον σύντροφό σας. Είναι σημαντικό να είστε και οι δύο εξίσου υπεύθυνοι για την προσφορά στοργής και ορίων και όλες οι ευθύνες να είναι μοιρασμένες και δίκαιες.
- Μάθετε να ρυθμίζετε τα δικά σας συναισθήματα. Είναι φυσιολογικό η προτίμηση των παιδιών σας για τον άλλο γονέα να σας κάνει να νιώθετε άσχημα, αλλά δεν πρέπει να αντιδράσετε με απόρριψη προς τα παιδιά σας, να αποσύρετε τη στοργή σας ή να προσπαθήσετε να τα εξαγοράσετε ή να τα πείσετε να σας επιλέξουν. Με το να σέβεστε και να αποδέχεστε πάντα τις προτιμήσεις και τις αποφάσεις τους, τους παρέχετε μια αίσθηση ασφάλειας.
Εν ολίγοις, πρόκειται για μια συνηθισμένη κατάσταση που μπορεί να προκύψει σε πολλές οικογένειες σε διαφορετικές περιόδους. Ωστόσο, είναι καθήκον των γονέων να κατανοήσουν τι συμβαίνει και να μην αντιδράσουν με συναισθηματικές εκρήξεις που μπορεί να βλάψουν τα μικρά.
Να θυμάστε ότι αν επενδύετε χρόνο και στοργή στα παιδιά σας και δίνετε τον καλύτερο εαυτό σας, δεν έχετε λόγο να ανησυχείτε. Σας αγαπούν, ανεξάρτητα από το αν νιώθουν μεγαλύτερη συμπάθεια για τον άλλο γονέα τους κατά καιρούς.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Thomas, A., & Chess, S. (1985). Genesis and evolution of behavioral disorders: From infancy to early adult life. Annual Progress in Child Psychiatry & Child Development, 140–158.
- Sociedad española de psiquiatría y psicoterapia del niño y del adolescente. (s. f.). La función paterna. Disponible en: https://www.sepypna.com/documentos/libro_01_La-funcion-paterna.pdf
- Villanueva Suárez, C., & Sanz Rodríguez, L. J. (2009). Ansiedad de separación: delimitación conceptual, manifestaciones clínicas y estrategias de intervención. Pediatría Atención Primaria, 11(43), 457-469.