Παιδικά συναισθηματικά τραύματα: μάθετε 6 από αυτά
Μήπως παιδικά συναισθηματικά τραύματα συνεχίζουν να σας επηρεάζουν σήμερα; Μερικές αρνητικές εμπειρίες της παιδικής ηλικίας μπορούν να επηρεάσουν την ψυχική υγεία κατά τα εφηβικά χρόνια, σύμφωνα με το άρθρο των Spinazzola et al., αλλά και την ενήλικη ζωή. Οι παιδικές εμπειρίες καθορίζουν τους παράγοντες της ανάπτυξης της προσωπικότητας κατά την ενήλικη ζωή. Η παιδική μας ηλικία καθορίζει εν μέρει το ποιοι είμαστε και το πώς αντιμετωπίζουμε τη ζωή.
Τα παιδικά συναισθηματικά τραύματα είναι αποτέλεσμα κακών εμπειριών που τραυματίζουν το άτομο κατά τα χρόνια της διαμόρφωσης της προσωπικότητάς του. Αν και τα γεγονότα αυτά συνέβησαν πριν από πολύ καιρό, αφήνουν σημάδια στη ζωή των ανθρώπων. Αυτός είναι ο λόγος που έχουμε άλυτους παιδικούς φόβους ως ενήλικες.
Επομένως, είναι πολύ σημαντικό να βοηθάτε τα παιδιά σας να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους και να ξεπερνούν τους φόβους τους. Ως γονείς πρέπει να κατανοήσετε ότι η ανατροφή των παιδιών είναι μια ομαδική εργασία.
Διαβάστε επίσης το άρθρο: Νίκησε τον καρκίνο στα τρία της χρόνια αλλά όχι τον σχολικό εκφοβισμό.
Τι είναι τα παιδικά συναισθηματικά τραύματα;
Τα περισσότερα ψυχολογικά προβλήματα έχουν τις ρίζες τους σε παιδικά συναισθηματικά τραύματα. Οι εμπειρίες της παιδικής ηλικίας επηρεάζουν την προσωπικότητα και τη στάση του ατόμου απέναντι σε διάφορες καταστάσεις της ζωής.
Αν αυτές οι εμπειρίες ήταν τραυματικές και προκάλεσαν πολύ πόνο, είναι πιθανό ότι οι φόβοι που τις συνόδεψαν θα επιμείνουν κατά την ενήλικη ζωή. Έτσι, το άτομο μπορεί να αντιδρά σαν παιδί όταν αντιμετωπίζει ορισμένες αγχογόνες καταστάσεις.
Αν βιώσατε παιδικά συναισθηματικά τραύματα, το παιδί μέσα σας, το οποίο ταπεινώθηκε, προδόθηκε ή είχε χαμηλή αυτοεκτίμηση, θα αναδυθεί και θα εκθέσει τους βαθύτερους φόβους σας. Έτσι οι συναισθηματικές πληγές σας παραμένουν ακόμα ανοιχτές μέσα σας και εξακολουθούν να σας επηρεάζουν σήμερα. Για παράδειγμα, για μερικές πληροφορίες πάνω στα κλινικά χαρακτηριστικά γυναικών που υπέστησαν κακοποίηση κατά την παιδική τους ηλικία, διαβάστε το άρθρο των McCauley et al. εδώ.
1. Ταπείνωση
Αν οι συμμαθητές, οι γονείς, τα αδέλφια ή οι συγγενείς σας σάς κορόιδευαν για ορισμένα γνωρίσματα ή για ορισμένες στάσεις σας κατά την παιδική σας ηλικία, αυτό μπορεί να έχει οδηγήσει στην ανάπτυξη μιας εσωστρεφούς προσωπικότητας με πολλά προβλήματα. Τα θύματα της καταστροφικής κριτικής θα μπορούσαν επίσης να μετατραπούν σε αδίστακτους ανθρώπους που θέλουν οι άλλοι να υποφέρουν όπως οι ίδιοι.
2. Φόβος της εγκατάλειψης
Τα εγκαταλειμμένα παιδιά τείνουν να αναζητούν τρόπους να καλύψουν το κενό που αισθάνονται ως ενήλικες. Για τον λόγο αυτό συχνά αφήνουν τους συντρόφους τους ή αποφεύγουν να κάνουν πράγματα επειδή φοβούνται ότι οι άλλοι θα τους εγκαταλείψουν. Λένε πράγματα όπως, “θα σε αφήσω πριν με αφήσεις”, “αν φύγεις, καλύτερα να μην ξαναγυρίσεις”, ή “γιατί να το ανεχτώ αυτό αφού κανένας δεν με στηρίζει;“.
Οι άνθρωποι με φόβο της εγκατάλειψης πρέπει να δουλέψουν πάνω στον φόβο της απόρριψης, στα τείχη που χτίζουν γύρω τους, στη μοναξιά και ειδικά στη σωματική επαφή.
Σας προτείνουμε να διαβάσετε το άρθρο: Συναισθηματική στέρηση στα παιδιά: 6 σημάδια που τη φανερώνουν.
3. Προβλήματα αυτοεκτίμησης
Η καλή αυτοεκτίμηση αναπτύσσεται κατά την παιδική ηλικία, ειδικά μέσα στην οικογένεια. Αν δεν δέχεστε τα παιδιά σας και δεν τα αγαπάτε όπως είναι, αισθάνονται ότι πρέπει να αλλάξουν για να ανταποκριθούν στις προσδοκίες σας.
Κάθε παιδί έχει διάφορα γνωρίσματα και διάφορες ικανότητες που το καθιστούν μοναδικό και διαφορετικό. Όταν το παιδί σας σάς μιλάει για κάποιο επίτευγμα που το έκανε να αισθανθεί υπερήφανο, εκφράστε τη χαρά σας με μια στοργική χειρονομία. Έτσι το παιδί σας θα καταλάβει ότι το αγαπάτε και το εκτιμάτε. Αυτό θα ενισχύσει την αυτοεκτίμησή του και θα το κάνει να αισθάνεται καλά για τον εαυτό του.
Οι άνθρωποι με χαμηλή αυτοεκτίμηση συνήθως είναι αναποφάσιστοι, νωθροί, αποθαρρημένοι, απαισιόδοξοι και ντροπιάζονται εύκολα. Γι’ αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό να καλλιεργείτε στα παιδιά σας μια καλή αυτοεκτίμηση σε όλη τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας τους.
4. Αδικία
Όταν ένα παιδί συνεχώς τιμωρείται άδικα ή υπερβολικά λόγω των ατελειών του, μπορεί να γίνει ανασφαλές. Η αδικία αποτελεί μια συναισθηματική πληγή που μπορεί να κάνει το άτομο να αναπτύξει μια πολύ αρνητική άποψη για τη ζωή. Επιπλέον, όσοι δεν αντιμετωπίζονταν δίκαια κατά την παιδική τους ηλικία, επικρίνουν τα πάντα γύρω τους.
5. Άγχος αποχωρισμού
Κατά την παιδική ηλικία ο φόβος της μοναξιάς ή της απομάκρυνσης από τους γονείς δημιουργεί στερημένους ενήλικες που θα έκαναν οτιδήποτε για λίγη αγάπη. Οι άνθρωποι με άγχος αποχωρισμού είναι συνήθως ντροπαλοί, ανασφαλείς και υποτακτικοί.
6. Προδοσία
Αν οι γονείς δεν τηρούν τις υποσχέσεις τους προς τα παιδιά τους, αυτά μπορεί τελικά να εξελιχθούν σε καχύποπτους και ακοινώνητους ενήλικες. Ο σεβασμός και η πίστη δημιουργούν ενήλικες που έχουν πολύ μεγαλύτερη εμπιστοσύνη στο μέλλον. Ξεγελώντας ένα παιδί του στερούμε την αθωότητά του και την αντικαθιστούμε με κακεντρέχεια.
Συμπέρασμα
Τα παιδικά συναισθηματικά τραύματα καθορίζουν τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε και αντιμετωπίζουμε τη ζωή. Αν δεν θέλετε τα παιδιά σας να μεγαλώσουν με συναισθηματικά τραύματα, πρέπει να είστε πολύ προσεκτικοί με την ανατροφή τους. Είναι σημαντικό να παίζετε ενεργό ρόλο στην παιδική ηλικία τους και να μην αναθέτετε τις ευθύνες σας σε τρίτους.
Πρέπει να θυμάστε ότι κάθε παιδί είναι μοναδικό και αναπτύσσει τις δεξιότητές του με τον δικό του ρυθμό. Έτσι, δεν θα πρέπει ποτέ να συγκρίνετε το παιδί σας με τους φίλους ή τους συμμαθητές του. Αν θέλετε το παιδί σας να αλλάξει κάτι, θα πρέπει να το παροτρύνετε να σκεφτεί πάνω στη συμπεριφορά του χωρίς να το τιμωρείτε άδικα.
Τέλος, είναι καθήκον κάθε γονέα να διατηρεί ανοιχτές τις γραμμές της επικοινωνίας με το παιδί του. Έτσι το παιδί θα αισθάνεται ασφαλές να μιλάει για τους φόβους ή τους προβληματισμούς του με τον γονέα, γεγονός που οδηγεί σε πιο γρήγορη επίλυση των προβλημάτων.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Ellis, P. (2018). Emotional resilience. Wounds UK. https://doi.org/10.1136/adc.2004.068163
- Spinazzola, J., Hodgdon, H., Liang, L.-J., Ford, J. D., Layne, C. M., Pynoos, R., … Kisiel, C. (2014). Unseen wounds: The contribution of psychological maltreatment to child and adolescent mental health and risk outcomes. Psychological Trauma: Theory, Research, Practice, and Policy. https://doi.org/10.1037/a0037766
- Stebnicki, M. A. (2007). Empathy fatigue: Healing the mind, body, and spirit of professional counselors. American Journal of Psychiatric Rehabilitation. https://doi.org/10.1080/15487760701680570
- McCauley, J. (1997). Clinical characteristics of women with a history of childhood abuse: unhealed wounds. JAMA: The Journal of the American Medical Association. https://doi.org/10.1210/endo.142.10.8416