Τι είναι το σφράγισμα των δοντιών και για ποιο λόγο χρησιμοποιείται;

Θα σας πούμε σε τι συνίσταται το σφράγισμα των δοντιών και γιατί γίνεται. Μάθετε εδώ περί τίνος πρόκειται αυτή η οδοντιατρική διαδικασία.

Το σφράγισμα των δοντιών αποτελεί προληπτικό μέτρο κατά της τερηδόνας. Μαζί με την εφαρμογή φθορίου, είναι μια απλή διαδικασία που εκτελείται από τον οδοντίατρο για να μειωθεί ο κίνδυνος κοιλοτήτων στα δόντια.

Οι επιφάνειες των δοντιών με ανωμαλίες συχνά δεν είναι προσβάσιμες με την οδοντόβουρτσα. Δεδομένου ότι οι περιοχές αυτές δεν μπορούν να καθαριστούν επαρκώς, συγκρατούν βακτήρια και υπολείμματα τροφών. Αυτό αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης τερηδόνας σε αυτές τις περιοχές.

Η τοποθέτηση σφραγιστικών υλικών στις κοιλότητες, τις αυλακώσεις και τις σχισμές των δοντιών λειτουργεί ως προστατευτικό φράγμα και μειώνει τον κίνδυνο εμφάνισης τερηδόνας.

Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τα σφραγιστικά οδοντιατρικά υλικά. Θα σας πούμε από τι αποτελούνται, γιατί χρησιμοποιούνται και πώς είναι η διαδικασία.

Τι είναι το σφράγισμα των δοντιών;

Όπως αναφέραμε προηγουμένως, τα δόντια έχουν ανωμαλίες στην επιφάνειά τους. Η έλλειψη καθημερινής υγιεινής καθιστά τις σχισμές, τις κοιλότητες και τις αυλακώσεις της αποφυσιακής επιφάνειας βαθιές και δύσκολο να καθαριστούν.

Το σφράγισμα των δοντιών συνίσταται στην τοποθέτηση μιας λεπτής επικάλυψης ενός ειδικού υλικού πάνω σε αυτές τις ακανόνιστες περιοχές. Γεμίζοντας αυτές τις ατέλειες, μειώνει τη συγκράτηση βακτηρίων και υπολειμμάτων τροφής στην περιοχή και ευνοεί επίσης τον καθαρισμό του οδοντικού στοιχείου.

Γενικά, τα σφραγίσματα τοποθετούνται στη μασητική επιφάνεια των μόνιμων γομφίων και των προγομφίων. Αυτή είναι η περιοχή όπου αναπτύσσονται οι περισσότερες κοιλότητες στα δόντια. Ωστόσο, σε ορισμένες περιπτώσεις, η διαδικασία μπορεί να εφαρμοστεί και σε άλλες περιοχές όπου συσσωρεύεται πλάκα ή σε προσωρινά δόντια, εάν ο κίνδυνος τερηδόνας είναι πολύ υψηλός.

Η διαδικασία είναι ανώδυνη, πολύ γρήγορη και άνετη για τον ασθενή. Και δεδομένου ότι πρόκειται για μια ελάχιστα επεμβατική διαδικασία, δεν χρειάζεται αναισθησία.

Υπάρχουν διάφορα υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν για το σφράγισμα. Στις περισσότερες περιπτώσεις επιλέγονται ρευστές ρητίνες που σκληραίνουν με ειδικό φως και είναι διαφανείς, λευκές ή στο ίδιο χρώμα με το δόντι. Ωστόσο, ορισμένοι οδοντίατροι προτιμούν να χρησιμοποιούν υαλώδη ιονομερή.

Γιατί γίνεται σφράγισμα των δοντιών ;

Το σφράγισμα των δοντιών γίνεται για την πρόληψη της τερηδόνας, ιδίως στις αποφρακτικές επιφάνειες των οπίσθιων μόνιμων δοντιών. Σύμφωνα με έρευνες, ένα χρόνο μετά το σφράγισμα των δοντιών στα παιδιά, η συχνότητα εμφάνισης αυτής της στοματικής νόσου μειώνεται κατά 80%.

Και, σύμφωνα με τα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC), τα σφραγισμένα δόντια προστατεύουν από το 80% της τερηδόνας για 2 χρόνια. Και συνεχίζουν να το κάνουν σε ποσοστό έως και 50% για έως και 4 χρόνια.

Η τερηδόνα είναι μια από τις πιο κοινές παθολογικές καταστάσεις παγκοσμίως και μπορεί να επηρεάσει άτομα κάθε ηλικίας. Πρόκειται για την απομεταλλοποίηση της αδαμαντίνης και της οδοντίνης που οφείλεται στη δράση των οξέων που παράγονται από τα βακτήρια στο στόμα κατά τον μεταβολισμό των σακχάρων της διατροφής.

Οι περιοχές όπου συσσωρεύονται και πολλαπλασιάζονται τα βακτήρια είναι οι πιο ευαίσθητες περιοχές για την ανάπτυξη της νόσου. Οι μασητικές περιοχές των γομφίων που έχουν τραχιά τμήματα με βαθιές αυλακώσεις και σχισμές και όπου η οδοντόβουρτσα δεν μπορεί να φτάσει είναι ένα σαφές παράδειγμα.

Επομένως, με την τοποθέτηση σφραγισμάτων στις περιοχές που συγκρατούν τα βακτήρια, αλλάζει η ακανόνιστη ανατομία της σύγκλεισης. Το υλικό με το οποίο γεμίζονται οι βαθιές περιοχές λειτουργεί ως προστατευτικό φράγμα και επιτρέπει τον καθαρισμό.

Τα οδοντιατρικά σφραγίσματα εμποδίζουν τη συσσώρευση και την παραμονή στα δόντια υπολειμμάτων τροφής, βακτηριακής πλάκας και οξέων που προκαλούν κοιλότητες. Και, ως αποτέλεσμα, ο ασθενής γλιτώνει την ταλαιπωρία, το χρόνο και τα χρήματα που απαιτούνται για θεραπείες για την αντιμετώπιση της νόσου όταν αυτή εμφανιστεί.

Πότε συνιστάται το σφράγισμα των δοντιών;

Μόνο ένας οδοντίατρος μπορεί να συστήσει τα σφραγίσματα. Αυτός θα αποφασίσει αν αυτό το προληπτικό μέτρο είναι απαραίτητο, ανάλογα με τον κίνδυνο που διατρέχει ο ασθενής να υποφέρει από τερηδόνα.

Θα λάβει υπόψη του την οδοντική ανατομία, τις συστηματικές παθήσεις και το ιστορικό τερηδόνας, καθώς και τις διατροφικές συνήθειες και τις συνήθειες υγιεινής που μπορεί να προδιαθέτουν ή όχι τον ασθενή να υποφέρει από τερηδόνα. Χρησιμοποιώντας αυτές τις πληροφορίες, θα αποφασίσει αν είναι καλή ιδέα να γίνει το σφράγισμα ή όχι, και, αν ναι, πόσα δόντια πρέπει να σφραγιστούν.

Γενικά, συνιστάται το σφράγισμα των μόνιμων γομφίων μόλις τελειώσει η έξοδός τους. Και σε ασθενείς με υψηλό κίνδυνο τερηδόνας, συμπεριλαμβάνονται και οι προγόμφιοι. Εξαιτίας αυτού, είναι ένα μέτρο που χρησιμοποιείται συνήθως σε παιδιά και εφήβους.

Οι ασθενείς που έχουν παραμορφωμένα δόντια που ευνοούν τη συσσώρευση βακτηριακής πλάκας, καλό είναι επίσης να εξετάζουν αυτή τη διαδικασία. Είναι επίσης ένα χρήσιμο προληπτικό μέτρο για παιδιά με υποκείμενες συστηματικές παθολογίες.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι, όταν πρόκειται για οδοντιατρικά σφραγιστικά υλικά, υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται και είναι οι εξής:

• Τα σφραγιστικά υλικά τοποθετούνται μόνο σε υγιή δόντια ή σε δόντια με τερηδόνα που έχει ξεκινήσει πρόσφατα.
• Το δόντι που πρόκειται να σφραγιστεί πρέπει να έχει βγει πλήρως για να λάβει τη θεραπεία. Διαφορετικά, πρέπει να περιμένετε μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία και να μην καλύπτεται πλέον από τα ούλα.
• Τα σφραγιστικά υλικά δεν τοποθετούνται πάνω από προηγούμενα σφραγίσματα. Εάν το δόντι είναι ήδη σφραγισμένο, τότε δεν θα σφραγιστεί.

Οφέλη από το σφράγισμα των δοντιών

Η πρόληψη της τερηδόνας είναι το κύριο όφελος από το σφράγισμα των δοντιών. Ας δούμε τα πλεονεκτήματα από τα σφραγίσματα:

• Μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε παιδιά, εφήβους και ενήλικες: Το πιο συνηθισμένο είναι να εφαρμόζονται κατά την παιδική και εφηβική ηλικία, όταν τα δόντια έχουν βγει. Μπορούν όμως να εφαρμοστούν και σε ενήλικες, αν ο οδοντίατρος το κρίνει σκόπιμο.
• Είναι χρήσιμα σε κάθε επιφάνεια που συγκρατεί βακτηριακή πλάκα: Αν και τοποθετούνται συχνότερα σε κοιλότητες, αυλακώσεις και σχισμές στις επιφάνειες των γομφίων και των προγομφίων, μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε οποιαδήποτε οδοντική βλάβη που καθαρίζεται δύσκολα.
• Απλή τεχνική: Η εφαρμογή τους απαιτεί μόνο να παραμείνει ο ασθενής με το στόμα του ανοιχτό για λίγο. Δεν πονάει, δεν απαιτεί αναισθησία, εκτελείται γρήγορα και σε μία μόνο συνεδρία.
• Εφαρμόζονται σε μικρή ηλικία: Καθώς πρόκειται για μια διαδικασία χωρίς αναισθησία, γρήγορη, ανώδυνη και άνετη, μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόλις εμφανιστούν τα δόντια. Αυτό συμβαίνει σε ηλικία περίπου 6 ετών για τα πρώτα και σε ηλικία 12 ετών για τα μόνιμα δόντια.
• Έχουν καλό αισθητικό αποτέλεσμα: Οι ρητίνες που χρησιμοποιούνται για τη σφράγιση των δοντιών είναι διαφανείς, λευκές ή με χρώμα παρόμοιο με το δόντι, ώστε να περνούν απαρατήρητες.

Πώς γίνεται το σφράγισμα των δοντιών;

Όπως σας έχουμε ήδη πει, η τεχνική τοποθέτησης των σφραγισμάτων είναι γρήγορη, απλή και άνετη. Μόλις ο οδοντίατρος αποφασίσει να εφαρμόσει αυτό το προληπτικό μέτρο, ξεκινά με τον καθαρισμό των επιφανειών των δοντιών με μια ειδική πάστα και περιστρεφόμενες βούρτσες. Στη συνέχεια, θα ξεπλύνει με νερό και θα στεγνώσει τα δόντια.

Στη συνέχεια, θα πρέπει να προετοιμάσει την επιφάνεια των δοντιών με μια όξινη γέλη που δημιουργεί μια τραχιά επιφάνεια με μικροσκοπικούς πόρους που ευνοούν την πρόσφυση του υλικού. Η ουσία αυτή αφήνεται να δράσει για λίγα δευτερόλεπτα, στη συνέχεια ξεπλένεται και στεγνώνει.

Τώρα ο οδοντίατρος θα τοποθετήσει τη ρευστή ρητίνη στις βαθιές επιφάνειες του οδοντικού στοιχείου. Το υλικό θα στραγγίξει και θα γεμίσει τις αυλακώσεις, τις κοιλότητες και τις σχισμές του δοντιού.

Για να σκληρύνει το υλικό, πρέπει να υποστεί φωτοσκλήρυνση. Για να γίνει αυτό, εφαρμόζεται ένα ειδικό φως αλογόνου για λίγα δευτερόλεπτα.

Στη συνέχεια, δοκιμάζεται το δάγκωμα του ασθενούς. Αυτό επιτρέπει στον ειδικό να ελέγξει ότι η σύγκλειση είναι σωστή και ότι δεν υπάρχουν παρεμβολές. Εάν είναι απαραίτητο, το πλεονάζον υλικό λιμάρεται.

Και έτσι, σε μία μόνο επίσκεψη το σφράγισμα είναι έτοιμο και ο ασθενής μπορεί να χρησιμοποιήσει κανονικά το προστατευμένο δόντι (ή τα δόντια) του. Οι περιοδικές εξετάσεις θα είναι απαραίτητες για να ελέγχεται αν τα σφραγίσματα είναι ακόμα στη θέση τους, σε καλή κατάσταση ή αν πρέπει να ανανεωθούν.

Τα σφραγίσματα παραμένουν στο στόμα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Ορισμένα μπορούν να διαρκέσουν μεταξύ 5 και 10 ετών. Ωστόσο, αυτό εξαρτάται από τη σωστή τεχνική τοποθέτησης και την επακόλουθη συντήρηση.

Εάν κάποια στιγμή ο ασθενής αισθανθεί δυσφορία κατά το δάγκωμα ή ότι το υλικό έχει βγει, θα πρέπει να επισκεφθεί τον οδοντίατρο. Είναι δυνατόν να επαναλάβετε τη διαδικασία στο ίδιο οδοντικό στοιχείο για να το διατηρήσετε προστατευμένο.

Συντήρηση των σφραγισμάτων

Σας έχουμε ήδη πει ότι, αφού τοποθετηθούν τα σφραγίσματα, καλό είναι να τα αξιολογείτε ανά τακτά χρονικά διαστήματα και να ελέγχετε ότι δεν έχουν βγει ή φθαρεί. Οι οδοντιατρικές επισκέψεις κάθε 6 μήνες θα διασφαλίσουν ότι όλα πάνε καλά.

Καλό είναι επίσης να συμπληρώνετε τη θεραπεία με τη χρήση φθοριούχων ουσιών. Το στοιχείο αυτό ενισχύει το σμάλτο των δοντιών και έτσι προλαμβάνει και την τερηδόνα. Ο οδοντίατρος θα καθορίσει τον καλύτερο τρόπο ενσωμάτωσης του μετάλλου ανάλογα με τις ανάγκες του ασθενούς.

Αλλά για να διατηρήσετε αυτό το προληπτικό μέτρο και να αποφύγετε τις κοιλότητες , θα πρέπει να υιοθετήσετε συνήθειες στοματικής φροντίδας στο σπίτι. Το σωστό βούρτσισμα των δοντιών, η χρήση φθοριούχου οδοντόκρεμας, η χρήση οδοντικού νήματος και μια ποικίλη και υγιεινή διατροφή είναι απαραίτητα για τη διατήρηση της στοματικής υγείας.

Όπως θα διαπιστώσατε σήμερα, αν συμπληρώσετε τη σφράγιση των δοντιών με τη συνήθη στοματική φροντίδα, τότε η πρόληψη της τερηδόνας και η ύπαρξη υγιών δοντιών είναι εφικτή.