9 θεραπείες για μια χηλοειδή ουλή

Η εμφάνιση των χηλοειδών ουλών δεν χρειάζεται πλέον να είναι μόνιμη. Υπάρχουν ιατρικές διαδικασίες και εναλλακτικές θεραπείες που αποκαθιστούν την εμφάνιση του δέρματος.

Έχει εξετασθεί και εγκριθεί από: γιατρό Leonardo Biolatto.

Έχει γραφτεί από Luz Marina Carpio Hernández

Τελευταία ενημέρωση: 22 Δεκεμβρίου, 2022

Σε γενικές γραμμές, μια χηλοειδής ουλή δεν είναι επιβλαβής για την υγεία ενός ατόμου. Ωστόσο, τα σημάδια αυτά θεωρούνται  αντιαισθητικά και, σε πολλές περιπτώσεις, βρίσκονται σε ορατές περιοχές που επηρεάζουν την αυτοεκτίμηση όσων τα έχουν. Ποια είναι οι θεραπείες για μια χηλοειδή ουλή;

Ευτυχώς, στις μέρες μας, η ιατρική διαθέτει πολλαπλές εναλλακτικές λύσεις για τη βελτίωση της εμφάνισής τους ή ακόμη και την πλήρη εξάλειψή τους. Ποιες είναι οι επιλογές; Σε αυτό το άρθρο, θα ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά στις 9 πιο ενδιαφέρουσες.

Ποιες είναι οι αιτίες για την χηλοειδή ουλή

Η Κολομβιανή Ένωση Δερματολογίας και Δερματολογικής Χειρουργικής ορίζει την χηλοειδή ουλή ως την υπερβολική ανάπτυξη ινώδους ιστού κατά την αποκατάσταση ενός τραυματισμού. Η εμφάνισή τους συχνά υπερβαίνει τα όρια του αρχικού τραύματος.

Εμφανίζονται συνήθως μετά από ένα κόψιμο του δέρματος, αλλά είναι επίσης πιθανό να εμφανιστούν αυθόρμητα, ειδικά αν το άτομο έχει κάποια προδιάθεση.

Το περιοδικό Acta Médica Costarricense αναφέρει ότι οι διαταραχές στη φυσιολογική δομή του κολλαγόνου συνδέονται με τη δυσανάλογη πάχυνση του δέρματος κατά την επούλωση, η οποία οδηγεί σε αυτό το ανεπιθύμητο αποτέλεσμα.

Σε αυτό το σημείο, το περιοδικό Pascua Dermatology Center Journal προσθέτει ότι η αύξηση των ινοβλαστών και της μήτρας κολλαγόνου έχει ως αποτέλεσμα υπερτροφικά δερματικά επακόλουθα και πόνο.

Συμπτώματα από μια χηλοειδή ουλή

Το κύριο σύμπτωμα των χηλοειδών ουλών είναι μια σκληρή, ογκώδης εμφάνιση. Άλλα χαρακτηριστικά αυτής της πάθησης είναι τα εξής:

• Κνησμός
• Πόνος
• Ερεθισμός
• Ερυθρότητα της σάρκας
• Ένα εξόγκωμα με κορυφογραμμές ή οζίδια
• Αλλαγή της αίσθησης στην περιοχή

Αυτές οι ουλές τείνουν να αναπτύσσονται οπουδήποτε στο σώμα, αν και οι πιο συνηθισμένες περιοχές είναι ο λοβός του αυτιού, ο λαιμός, το κεφάλι και το στήθος.

Μπορεί να προληφθεί χηλοειδή ουλή;

Σύμφωνα με δημοσίευση της Εθνικής Βιβλιοθήκης Ιατρικής των ΗΠΑ, τέτοιες ουλές είναι πιο κοινές στους Ασιάτες, τους ισπανόφωνους και τα άτομα κάτω των 30 ετών. Αναφέρουν ότι η προδιάθεση μπορεί να μεταδοθεί από τους γονείς στα παιδιά.

Όλοι αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν την πιθανότητα δημιουργίας αυτού του τύπου ουλής. Ωστόσο, ορισμένες προφυλάξεις μπορούν να βοηθήσουν στην αποφυγή της παραμόρφωσης των σημαδιών.

Είναι σημαντικό να χρησιμοποιείτε αντηλιακό, να καλύπτετε την ουλή και να εφαρμόζετε τα φάρμακα που έχει συνταγογραφήσει ο γιατρός. Επιπλέον, για τους ασθενείς που είναι επιρρεπείς και έχουν πλήρη επίγνωση της κατάστασής τους, προτείνουν να αποφεύγονται τα piercing και οι χειρουργικές επεμβάσεις που δεν είναι απαραίτητες.

Θεραπείες για την αφαίρεση μιας χηλοειδούς ουλής

Ανάλογα με τα χαρακτηριστικά της ουλής, η διαδικασία καθορίζεται από έναν δερματολόγο. Υπάρχουν συντηρητικές θεραπείες, όπως για παράδειγμα το μακιγιάζ καμουφλάζ, το οποίο είναι μια βολική μέθοδος αν το άτομο προτιμά να αποφύγει άλλες τεχνικές.

Μπορεί να χρειαστεί να συνδυαστούν διάφορες διαδικασίες για να σβήσουν οι ουλές. Ας ρίξουμε μια ματιά στο ποιες θεραπείες συνιστώνται.

1. Θεραπεία με λέιζερ

Αρκετές συνεδρίες με λέιζερ παλμικού φωτός βοηθούν στην ισοπέδωση ενός χηλοειδούς εξογκώματος. Το διάστημα μεταξύ των συνεδριών είναι 1 έως 2 μήνες. Για καλύτερη ανταπόκριση, είναι καλύτερο να συνδυάσετε τις θεραπείες με αμπούλες κορτιζόνης.

2. Ενέσεις κορτικοστεροειδών

Οι ενέσεις κορτικοστεροειδών ασκούν αντιφλεγμονώδη και ανοσοκατασταλτικά αποτελέσματα. Οι δόσεις αυτές μειώνουν το πρήξιμο του χηλοειδούς εξογκώματος. Στόχος είναι να γίνει το σημάδι πιο επίπεδο.

Για να γίνει αυτό, ο ειδικός διαγιγνώσκει το είδος της ουσίας που πρέπει να διηθηθεί και τον αριθμό των σχετικών συνεδριών. Στις περισσότερες περιπτώσεις, καθιερώνει τρεις παρακεντήσεις, με απόσταση μεταξύ τους κάθε μήνα.

3. Χειρουργική επέμβαση

Η χειρουργική επέμβαση ως θεραπεία για μια χηλοειδή ουλή είναι αμφιλεγόμενη. Αν και η εκτομή και η διήθηση του εξογκώματος θα μπορούσε να μειώσει την επανεμφάνισή του, για ορισμένους θεωρείται η τελευταία εναλλακτική λύση.

Στην πραγματικότητα, η αφαίρεση αυτών των ουλών σε άτομα με ιστορικό χηλοειδών αυξάνει τον κίνδυνο νέων σχηματισμών. Η συναίνεση σχετικά με την επέμβαση είναι να καταφεύγουμε σε αυτήν μόνο εάν οι ελάχιστα επεμβατικοί αισθητικοί μηχανισμοί δεν προσφέρουν αποτελέσματα. Με τη σειρά τους, οι κίνδυνοι πιστεύεται ότι μειώνονται με το συνδυασμό της χειρουργικής επέμβασης με άλλους τύπους θεραπείας.

4. Βοτουλινική τοξίνη

Σε σχετικό άρθρο αναφέρεται ότι η χρήση βοτουλινικής τοξίνης τύπου Α (BAT) αποτελεί αποτελεσματική θεραπευτική επιλογή σε περιπτώσεις χηλοειδών ουλών. Με τη σειρά του, το περιοδικό Cirugía Plástica Ibero-Latinoamericana υπογραμμίζει την επίδραση της ΤΒΑ στην απόπτωση και τον κυτταρικό πολλαπλασιασμό, η οποία προκαλεί κλινική και ιστολογική βελτίωση των χηλοειδών.

Οι ενέσεις ΤΒΑ πρέπει να εφαρμόζονται το συντομότερο δυνατό για την ανακούφιση από την ένταση που προκαλείται από τραύμα ή τραυματισμό. Με μόλις δύο ή τρεις συνεδρίες, είναι ήδη δυνατό να παρατηρηθεί μια αλλαγή. Ο συνολικός αριθμός των απαραίτητων συναντήσεων καθορίζεται από τον ιατρό.

Η Ισπανική Ακαδημία Δερματολογίας και Αφροδισιολογίας σημειώνει ότι αν δεν υπάρχει βελτίωση στην εμφάνιση της ουλής, η βοτουλινική τοξίνη σχεδόν πάντα θεραπεύει στο ελάχιστο τον κνησμό που σχετίζεται με τα χηλοειδή.

5. Αλοιφές

Οι αλοιφές προάγουν την απόκρυψη της ουλής, καταπραΰνουν τον κνησμό, προλαμβάνουν τη δυσφορία και ανακουφίζουν από τον πόνο. Πρόκειται για τοπικά κορτικοστεροειδή με αντιφλεγμονώδεις, αγγειοσυσπαστικές, αντιπυρετικές, αντιπολλαπλασιαστικές και αποπτωτικές ιδιότητες, σύμφωνα με το Fundación Piel Sana.

Συνήθως πρόκειται για σκευάσματα που περιέχουν δεσοξιμεταζόνη, ινωδόλυση, θειικό ψευδάργυρο και χαλκό. Λόγω της λεπτότητας αυτών των τοπικών φαρμάκων, πρέπει να συνταγογραφούνται από επαγγελματία υγείας.

6. Πρεσοθεραπεία

Η πρεσοθεραπεία είναι ένα είδος θεραπείας που λειτουργεί συμπιέζοντας τις χηλοειδείς ουλές με μονωτικές ταινίες και ελαστικούς επιδέσμους. Πρόκειται για μια τεχνική μείωσης, όπως υποστηρίζει το περιοδικό Medicina Integral σε δημοσίευμά του.

Για να είναι αποτελεσματική αυτή η τεχνική, η πίεση πρέπει να είναι 24 χιλιοστά υδραργύρου (mmHg). Με αυτό, υπερβαίνει τη φυσιολογική τριχοειδική πίεση, σύμφωνα με ανάλυση του περιοδικού Cirugía Plástica Ibero-Latinoamericana.

7. Σιλικόνη

Η θεραπεία αυτή συνίσταται στην κάλυψη της ουλής με ένα αυτοκόλλητο και αδιάβροχο επίθεμα. Τα επιθέματα σιλικόνης είναι ιδανικά για να μην κοκκινίζει το δέρμα και μειώνουν το ύψος του εξογκώματος.

Πριν την τοποθέτησή της στη χηλοειδή ουλή, καθαρίστε και στεγνώστε την περιοχή. Το επίθεμα θα πρέπει να δρα για 12 ώρες σε διάστημα τριών μηνών. Αφήστε το επάνω σας ενώ εκτελείτε τις καθημερινές σας δραστηριότητες- δεν πειράζει αν βραχεί- τα επιθέματα είναι έτοιμα για επαναχρησιμοποίηση για τουλάχιστον μία εβδομάδα.

8. Ακτινοθεραπεία

Η Κολομβιανή Ένωση Δερματολογίας αναφέρει ότι η ακτινοθεραπεία είναι θετική στην αντιμετώπιση των χηλοειδών και στην πρόληψη των υποτροπών. Η διαδικασία έχει δείξει καλύτερα αποτελέσματα εάν έχει προηγηθεί χειρουργική επέμβαση για την καταστροφή του χηλοειδούς ιστού.

Σε διάστημα το πολύ τριών ημερών μετά την επέμβαση, η ακτινοβολία προχωρά για να μετατρέψει το χηλοειδές σε υποχηλοειδή ιστό και να αποτρέψει τον υπερβολικό πολλαπλασιασμό των ινοβλαστών. Η τεχνική αυτή απαιτεί την από κοινού συμμετοχή πλαστικών χειρουργών, δερματολόγων και ακτινολόγων.

9. Φυσικές θεραπείες για μια χηλοειδή ουλή

Η φυσική ιατρική είναι λιγότερο δαπανηρή από άλλες θεραπείες ουλών. Υπάρχουν σπιτικές θεραπείες που αμβλύνουν τα χηλοειδή. Η αλόη βέρα, το μέλι και το ροδόνερο είναι μεταξύ των βιολογικών επιλογών που κρύβουν αυτά τα ανεπιθύμητα σημάδια.

Υπάρχει κίνδυνος επιπλοκών από μια χηλοειδή ουλή;

Οι χηλοειδείς ουλές δεν ενέχουν κινδύνους για την υγεία. Σε σπάνιες περιπτώσεις, οι γιατροί παραγγέλνουν βιοψίες προκειμένου να αποκλείσουν άλλου είδους δερματικές βλάβες.

Εφόσον ακολουθείτε τις συμβουλές των ειδικών, οι ουλές δεν επιδεινώνονται. Τα επιθέματα, οι ενυδατικές κρέμες, οι τοπικοί οροί και το αντηλιακό είναι σημαντικά για να βοηθήσουν στη μείωση της εμφάνισης μιας χηλοειδούς ουλής.