Τραυματισμοί στα χέρια και τα δάκτυλα των παιδιών

Οι τραυματισμοί στα χέρια και τα δάκτυλα είναι ιδιαίτερα συχνοί στα παιδιά. Μάθετε περισσότερα γι' αυτούς και πώς να τους αντιμετωπίζετε σε αυτό το άρθρο.

Τα παιδιά υποφέρουν συχνότερα από τραυματισμούς στα χέρια και τα δάκτυλα από τους μεγάλους. Από τη στιγμή που γεννιόμαστε έχουμε την περιέργεια να εξερευνήσουμε το περιβάλλον μας. Τα παιδιά ακουμπούν πράγματα και τα βάζουν στο στόμα τους επειδή πειραματίζονται με την αίσθηση της αφής.

Υπάρχει μια γραφική αναπαράσταση για την ευαισθησία του σώματος η οποία ονομάζεται το ανθρωπάριο του Penfield. Αυτό περιγράφτηκε για πρώτη φορά από τον Δρ. Penfield, ένα νευροχειρουργό που έγινε διάσημος κατά τα μέσα του 20^ου αιώνα για τη δουλειά του στις περιοχές του εγκεφάλου. Αν παρατηρήσετε τη ζωγραφιά, θα δείτε ότι τα χείλη και τα χέρια είναι μεγαλύτερα επειδή έχουν πολλούς αισθητικούς νευρώνες. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο τα παιδιά ακουμπούν και βάζουν στο στόμα τους τα πάντα.

Επιπλέον, όσο μεγαλώνουν τα παιδιά και αρχίζουν να περπατούν, αναπτύσσουν το σύστημα ισορροπίας. Έτσι, όταν πέφτουν, βάζουν πρώτα τα χέρια τους στο έδαφος ως αντανακλαστικό για την προστασία του κεφαλιού.

Τραυματισμοί στα χέρια και τα δάκτυλα των παιδιών εξαιτίας ατυχημάτων

Οι τραυματισμοί στα χέρια και τα δάκτυλα είναι κάτι πολύ συχνό.

Δυστυχώς, τα σπίτια είναι γεμάτα κινδύνους τους οποίους πρέπει ν’ αποφεύγουν τα παιδιά. Ηλεκτρικά εγκαύματα και κόψιμο δακτύλων είναι τα συχνότερα ατυχήματα στο σπίτι. Γι’ αυτό, είναι πολύ σημαντικό να γνωρίζετε ποιοι είναι οι συχνότεροι τραυματισμοί στα χέρια και τα δάκτυλα, και πώς να τους αντιμετωπίζετε προς αποφυγή επιπλοκών.

Οι συχνότεροι τραυματισμοί στα χέρια και τα δάκτυλα

Όπως προαναφέραμε στην προηγούμενη ενότητα, αυτοί οι τραυματισμοί συμβαίνουν κυρίως στα παιδιά. Εδώ σας έχουμε τις συχνότερες αιτίες γι’ αυτό το είδος τραυματισμών:

• Πληγές σε ιστό (αυτό που γνωρίζουμε ως κόψιμο): Το δέρμα των παιδιών είναι πολύ λεπτό, έτσι τέτοιες πληγές μπορούν να γίνουν ακουμπώντας τις άκρες από κονσέρβες, από μικροσκοπικούς κρυστάλλους στο πάτωμα, κ.λπ..
• Μώλωπες: Αυτοί συμβαίνουν έπειτα από πτώσεις. Σχετίζονται συνήθως με αιματώματα και μελανιές. Αν είναι δυνατή η πτώση, τα παιδιά μπορεί να σπάσουν τον καρπό τους ή κάποιο δάκτυλο.
• Πληγές από τρύπημα: Είναι το δυσκολότερο, στην αντιμετώπιση, είδος πληγής. Η πληγή είναι βαθύτερη καθώς το αντικείμενο διαπερνά το δέρμα. Αυτό αυξάνει και τον κίνδυνο μόλυνσης. Σε αυτή την περίπτωση, θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι δεν υπάρχουν ίχνη ξένου σώματος στον ιστό και να καθαρίσετε καλά την πληγή.
• Πληγές από τριβή: Πρόκειται για γρατζουνιές οι οποίες προκαλούνται όταν τρίβεται το δέρμα με το έδαφος κατά την πτώση. Τα γόνατα είναι αυτά που υποφέρουν περισσότερο, αλλά μπορούν να εμφανιστούν και στα χέρια (όταν το παιδί πέφτει από το ποδήλατο ή στην αυλή του σχολείου).

Πώς ν’ αντιμετωπίζετε τους τραυματισμούς

Ασχέτως του είδους της πληγής, θα πρέπει ν’ ακολουθήσετε μια σειρά οδηγιών για ν’ αποφύγετε κάποια μόλυνση.

1. Καταρχάς, θα χρειαστεί να σιγουρευτείτε πως δεν υπάρχουν ίχνη ξένων σωμάτων μέσα στο δέρμα και να καθαρίσετε την περιοχή.
2. Το δέρμα είναι γεμάτο από μικροσκοπικούς θύλακες. Έτσι, ακόμη και αν είναι επιφανειακή η πληγή, ίσως ματώσει πολύ. Βάλτε πάγο ή κρύο νερό (κατά προτίμηση με μια γάζα για ν’ αποφύγετε την άμεση επαφή με το δέρμα) για να σφίξουν τα αγγεία. Επίσης, το κρύο βοηθά στη μείωση της φλεγμονής.
3. Έπειτα, θα πρέπει ν’ απολυμάνετε την πληγή. Τα εμπορικά προϊόντα, όπως η ιωδιούχος ποβιδόνη ή χλωρεξιδίνη, είναι πολύ αποτελεσματικά. Συνήθως βρίσκονται και με τη μορφή σπρέι.
4. Αν το τραύμα δεν επουλωθεί καθόλου ή έχετε να κάνετε με μια βρόμικη και βαθιά πληγή, σας συνιστούμε να πάτε το παιδί σας σε κάποιον παιδίατρο και να ελέγξετε το ιστορικό ανοσοποίησής του. Ίσως να χρειαστεί ράμματα προς αποφυγή επιπλοκών και για να επουλωθεί η πληγή.