Οι επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί του Ραφαέλ Ναδάλ

Όλοι ξέρουν τον Ραφαέλ Ναδάλ ως το αστέρι του τένις. Με την πάροδο του χρόνου, όμως, αυτή η σωματική φθορά είχε το τίμημά της.

Έχει εξετασθεί και εγκριθεί από: γιατρό Leonardo Biolatto.

Έχει γραφτεί από Fernando Clementin

Τελευταία ενημέρωση: 30 Ιανουαρίου, 2023

Το όνομα του Ραφαέλ Ναδάλ θα μείνει για πάντα χαραγμένο στην ιστορία του τένις για το παιχνίδι, τους τίτλους και τα ρεκόρ του. Έχτισε και συνεχίζει να χτίζει μια εντυπωσιακή καριέρα. Αν δεν υπήρχαν ορισμένοι τραυματισμοί, θα μπορούσε να έχει κερδίσει ακόμη περισσότερα.

Είναι αλήθεια ότι οι τραυματισμοί συνοδεύουν σχεδόν όλους τους κορυφαίους αθλητές, όχι μόνο στο τένις, αλλά σε όλα σχεδόν τα αθλήματα.

Ωστόσο, η “κακή τύχη” του Ναδάλ ήταν ότι έχει υποστεί επαναλαμβανόμενες παθήσεις, οι οποίες επανεμφανίζονταν από σεζόν σε σεζόν. Παρακάτω, θα δώσουμε μια σύνοψη όλων των τραυματισμών που ταλαιπώρησαν περισσότερο τον τενίστα στη σχεδόν 20ετή επαγγελματική του καριέρα.

Ο Ραφαέλ Ναδάλ και οι τραυματισμοί που δυσκόλεψαν την καριέρα του

Στα 19 χρόνια της μέχρι τώρα καριέρας του, ο Ραφαέλ Ναδάλ υπέστη 21 τραυματισμούς. Και σε αυτούς δεν συμπεριλαμβάνονται οι μικροενοχλήσεις που δεν οδήγησαν στο να αποσυρθεί από ένα τουρνουά ή να μην εμφανιστεί καθόλου.

Αρκετοί από αυτούς τους τραυματισμούς συνέβησαν σε περιοχές ή δομές του σώματος που είχαν ήδη προσβληθεί στο παρελθόν. Ήταν δηλαδή επαναλαμβανόμενοι τραυματισμοί, όπως θα δούμε στην παρακάτω λίστα.

1. Προβλήματα στην κοιλιακή χώρα

Ο Ραφαέλ Ναδάλ, ο μεγαλύτερος νικητής τουρνουά Grand Slam όλων των εποχών (22 τίτλοι), αναγκάστηκε να αποσυρθεί από το Wimbledon 2022 λόγω ρήξης στην κοιλιακή χώρα. Θα έπαιζε στον ημιτελικό της διοργάνωσης του Λονδίνου, αλλά δεν μπόρεσε να αγωνιστεί.

Ένας άλλος τραυματισμός είχε ήδη επηρεάσει μια κοντινή περιοχή του σώματός του λίγους μήνες νωρίτερα, στο Masters 1000 του Indian Wells. Σε εκείνη τη διοργάνωση υπέστη κάταγμα τάσης στο αριστερό τρίτο πλευρικό τόξο, ενώ έπαιζε στον ημιτελικό με τον επίσης Ισπανό Κάρλος Αλκαράζ.

Χρόνια νωρίτερα, το 2018 και το 2019, ο Ισπανός είχε επίσης μυϊκά προβλήματα στην περιοχή της κοιλιάς. Λαμβάνοντας υπόψη την επανάληψη αυτού του τραυματισμού, φαίνεται ξεκάθαρα ότι ο τενίστας χρησιμοποιεί σε μεγάλο βαθμό τη μεσαία περιοχή του σώματός του για να κινηθεί όπως κάνει στο γήπεδο.

2. Τα γόνατα

Οι μαλακοί ιστοί που υπάρχουν σε αυτή την άρθρωση αποτελούσαν πάντα ένα προβληματικό σημείο για τον Ναδάλ. Ωστόσο, αυτό δεν αποτελεί έκπληξη αν λάβει κανείς υπόψη του την ακραία σωματική φθορά που έχει ο Ισπανός σε κάθε αγώνα, αποτέλεσμα της αγριότητας και της επιμονής του να μη χάνει ούτε μια μπάλα.

Από το 2008, ο Ράφα υπέφερε από φλεγμονές στους τένοντες των γονάτων του (τενοντίτιδα). Ένα από τα πρώτα προβλήματα εμφανίστηκε στον επιγονατιδικό τένοντα του δεξιού του γόνατος.

Την επόμενη χρονιά, το 2009, ο ίδιος τραυματισμός του κόστισε την απώλεια του αήττητου ρεκόρ του στο Roland Garros, στο οποίο έχει 14 συνολικές νίκες. Επίσης, δεν μπόρεσε να αγωνιστεί στο Wimbledon εκείνη τη χρονιά.

Οι τραυματισμοί στους τένοντες των γονάτων του ακολούθησαν ο ένας μετά τον άλλο τα επόμενα χρόνια. Ακόμη και το 2012 υπέστη ρήξη τένοντα, η οποία απαίτησε ανάρρωση 7 μηνών.

Μετά από μερικά χρόνια “ηρεμίας” στο θέμα αυτό, το 2018 απέσυρε και πάλι τη συμμετοχή του από ένα τουρνουά (US Open) λόγω έντονων πόνων στον επιγονατιδικό τένοντα του δεξιού του γόνατος. Με τόσα χρόνια χτυπημάτων και φθοράς, το πρόβλημα αυτό έχει ήδη γίνει χρόνιο για το σώμα του Ισπανού.

3. Τραυματισμοί στον καρπό

Όπως και τα γόνατα, έτσι και οι καρποί είναι μια πολύ απαιτητική περιοχή για τους αγωνιζόμενους τενίστες. Ο Ναδάλ, με το χαρακτηριστικό του χτύπημα forehand, έθεσε σε δοκιμασία τους καρπούς του σε κάθε έναν από τους περισσότερους από 1.200 αγώνες που έδωσε στην καριέρα του ως επαγγελματίας.

Το 2016 εμφανίστηκε ο πρώτος τραυματισμός που σχετίζεται με αυτή την περιοχή. Συγκεκριμένα, αυτό που συνέβη ήταν μια αποκόλληση της οπίσθιας ωλένιας θήκης του δεξιού του καρπού. Εξαιτίας αυτού έμεινε εκτός αγωνιστικών χώρων για τρεις μήνες.

Δύο χρόνια αργότερα, οι ενοχλήσεις μεταφέρθηκαν στον άλλο καρπό και εκδηλώθηκαν με τη μορφή φλεγμονής. Και πάλι αναγκάστηκε να εγκαταλείψει στη μέση του Roland Garros και να αγωνιστεί διηθητικά στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Ρίο το 2016 για να υπομείνει τον πόνο. Τέλος, το 2019 εγκατέλειψε ένα τουρνουά επίδειξης λόγω υποτροπής.

4. Σύνδρομο Müller-Weiss, ένας από τους τελευταίους τραυματισμούς του Ναδάλ

Το πρόβλημα αυτό είχε ξεκινήσει το 2005, στην αρχή της καριέρας του. Το σύνδρομο Müller-Weiss είναι μια εκφυλιστική ασθένεια που εκδηλώνεται σε ένα από τα οστά του ποδιού: το σκαφοειδές, συγκεκριμένα. Προκαλεί μια παραμόρφωση στους ιστούς που μπορεί να οδηγήσει σε πόνο και μούδιασμα στο άκρο.

Προκαλείται από μια καθυστέρηση στην οστεοποίηση του σκαφοειδούς (οστό που βρίσκεται στην κορυφή της εσωτερικής καμάρας στο πίσω μέρος του ποδιού). Το σύνδρομο μπορεί να οδηγήσει σε άλλα προβλήματα στα κάτω άκρα. Τα άτομα που πάσχουν από αυτή την πάθηση συχνά τροποποιούν τον φυσικό τρόπο βαδίσματος για να αποφύγουν τον πόνο.

Στην περίπτωση του Ναδάλ, ο τραυματισμός επανεμφανίστηκε με μεγαλύτερη ένταση στο Roland Garros 2021 (αν και εξακολουθούσε να είναι πρωταθλητής) και τον ανάγκασε να χάσει πρακτικά την υπόλοιπη σεζόν, συμπεριλαμβανομένων των Ολυμπιακών Αγώνων και των Grand Slam.

Ραφαέλ Ναδάλ, ένας αστέρας του τένις που στοιχειώνεται από τραυματισμούς

Ο μεγάλος αριθμός τραυματισμών που είχε ο Ναδάλ κατά τη διάρκεια της καριέρας του έχει να κάνει με τη φυσική του εμφάνιση σε κάθε αγώνα. Ειδικά όταν ήταν νεότερος, ο Ισπανός χαρακτηριζόταν από την πυγμή, την αντοχή και την ψυχική του δύναμη. Για πολλούς, είναι ο καλύτερος αθλητής όλων των εποχών σε ψυχολογικό επίπεδο.

Ωστόσο, όλη αυτή η φθορά τον επιβάρυνε με την πάροδο των χρόνων, και μάλιστα όλο και πιο συχνά. Χρειάστηκε μάλιστα να τροποποιήσει τη στρατηγική και τα χτυπήματά του, ώστε να είναι πιο επιθετικός και να παίζει μικρότερους πόντους.

Συνολικά, είναι σαφές ότι πέτυχε και πέτυχε σχεδόν όλα όσα είχε θέσει ως στόχο. Τώρα, ένας από τους τελευταίους στόχους της καριέρας του είναι να θεραπευτεί από τους τραυματισμούς του και να τελειώσει την καριέρα του στο τένις με τον τρόπο που αξίζει στον ίδιο.