Τύποι της επιληψίας: Όσα πρέπει να ξέρετε

5 λεπτά

Η επιληψία είναι μια ασθένεια που πλήττει εκατομμύρια ανθρώπους παγκοσμίως. Η γνώση των τύπων αυτής της ασθένειας είναι απαραίτητη για την αντιμετώπισή της με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο.

Τύποι της επιληψίας: Όσα πρέπει να ξέρετε

Τελευταία ενημέρωση: 19 Οκτωβρίου, 2020

Η επιληψία είναι μια ασθένεια που προκαλείται από μια ανισορροπία στην ηλεκτρική δραστηριότητα των νευρώνων σε ορισμένες περιοχές του εγκεφάλου. Κάτι που δεν γνωρίζουν όλοι, είναι ότι υπάρχουν διαφορετικοί τύποι της επιληψίας.

Σύμφωνα με την Επιτροπή Ταξινόμησης και Ορολογίας του Διεθνούς Συνδέσμου κατά της Επιληψίας, χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση επαναλαμβανόμενων επιληπτικών κρίσεων, οι οποίες έχουν τόσο νευροβιολογικά όσο και γνωστικά και ψυχολογικά αποτελέσματα.

Παρά το γεγονός ότι είναι μια από τις παλαιότερες ασθένειες στην ιστορία, πολλές από τις δυναμικές της είναι άγνωστες. Για το λόγο αυτό, διάφορα ερευνητικά στοιχεία υπογραμμίζουν τη σημασία αυτής της παθολογίας. Κατά συνέπεια, ο τομέας της ιατρικής θεώρησε απαραίτητο να ταξινομήσει τους τύπους και τους τρόπους παρουσίασης της επιληψίας για να μάθει πώς να την αντιμετωπίσει αποτελεσματικά.

Η επιδημιολογία της επιληψίας

Υπάρχουν τρεις πολύ σημαντικές πτυχές όσον αφορά αυτήν την ασθένεια. Πρώτα απ ‘όλα, πρέπει να μάθουμε τι την προκαλεί και πώς να την αντιμετωπίσουμε. Δεύτερον, είναι ζωτικής σημασίας να γνωρίζουμε πώς συναντάται σε όλο τον κόσμο. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) παρουσίασε ορισμένα στατιστικά στοιχεία για την επιληψία σε παγκόσμιο επίπεδο. Ας δούμε:

Εκτιμάται ότι περισσότερα από 50 εκατομμύρια άτομα έχουν διαγνωστεί με επιληψία στον κόσμο.
Ανάλογα με την ηλικία των ασθενών και τη γεωγραφική περιοχή της μελέτης, ο επιπολασμός κυμαίνεται από 4 έως 10 ασθενείς ανά 1000 άτομα. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι αυτοί οι αριθμοί διπλασιάζονται στις φτωχές χώρες.
Περίπου το 80% των επιληπτικών ασθενών ζουν σε μέρη όπου η οικονομία εξακολουθεί να αναπτύσσεται.
Το 70% των ατόμων με επιληψία θα μπορούσαν να ζήσουν χωρίς επιληπτικές κρίσεις εάν η ασθένεια είχε αντιμετωπιστεί σωστά. Δυστυχώς, σε ορισμένες περιοχές του κόσμου, τα τρία τέταρτα των ασθενών δεν θεραπεύονται σε ολόκληρη τη ζωή τους.
Έτσι, τα άτομα με επιληψία είναι τρεις φορές πιο πιθανό να πεθάνουν σε σύγκριση με τον γενικό πληθυσμό.

Είναι ασφαλές να πούμε ότι αυτά τα δεδομένα είναι καταστροφικά. Η επιληψία μπορεί να αντιμετωπιστεί με φάρμακα, αλλά πολλοί άνθρωποι δεν έχουν τα μέσα να τα πάρουν και να ανακουφίσουν την ασθένειά τους. Για όλους αυτούς τους λόγους, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε πώς να αναγνωρίζουμε την επιληψία και να εκπαιδεύουμε τον γενικό πληθυσμό σχετικά με τις επιπτώσεις της.

Δείτε ακόμα: Απώλεια ακοής: Συμπτώματα και αντιμετώπιση

Τύποι της επιληψίας

Σύμφωνα με την Ανδαλουσιακή Εταιρεία Επιληψίας και το International League Against Epilepsy (ILAE), υπάρχουν δύο κύριες παραλλαγές αυτής της παθολογίας. Η μια από αυτές ορίζεται από τον γενικό της χαρακτήρα και η άλλη έχει πιο εστιακό χαρακτήρα.

Γενικευμένη κρίση

Παρακάτω, θα συνοψίσουμε τους διαφορετικούς τύπους γενικευμένης επιληψίας:

Γενικευμένη τονωτική-κλωνική κρίση. Μια ξαφνική απώλεια συνείδησης είναι το κύριο χαρακτηριστικό της. Αρχικά προκαλεί γενική ακαμψία σώματος (τονωτική φάση) και στη συνέχεια ρυθμικές κινήσεις (κλωνική φάση). Μπορεί να υπάρχουν άλλα συμπτώματα κατά τη διάρκεια αυτών των κρίσεων, όπως δάγκωμα της γλώσσας, αποβολή ούρων ή τραυματισμοί όταν πέφτει ο ασθενής στο έδαφος. Είναι η πιο προφανής και πιο σοβαρή παραλλαγή της νόσου.
Απουσία: Χαρακτηρίζεται από απώλεια συνείδησης με ακινησία και σταθερό βλέμμα για λίγα δευτερόλεπτα. Μπορεί να συμβεί πολλές φορές την ημέρα.
Μυοκλονική επιληψία: Βασίζεται σε έναν ξαφνικό σπασμό σε ολόκληρο το σώμα ή σε ένα μέρος του (ειδικά στα άνω άκρα). Κάνει το άτομο να πέσει.
Ατονική: Απώλεια μυϊκού τόνου, πτώση και στιγμιαία απουσία συνείδησης.

Εκτός από την τονική-κλωνική παραλλαγή, οι υπόλοιπες γενικευμένες κρίσεις είναι στιγμιαίες με γρήγορη ανάκαμψη. Μεγάλο μέρος του κινδύνου έγκειται στη δραστηριότητα που κάνει το άτομο τη στιγμή της επίθεσης.

Εστιακές επιληπτικές κρίσεις

Αυτές οι παραλλαγές εξαρτώνται από την περιοχή του εγκεφάλου όπου εμφανίζεται η νευρωνική ηλεκτρική ανισορροπία. Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι ανάλογα με τις εκδηλώσεις τους.

Χωρίς τη διαταραχή της συνείδησης (απλές μερικές κρίσεις). Ένα μέρος του σώματος αρχίζει να ανακινείται για δευτερόλεπτα ή λεπτά. Μπορούν να εκδηλωθούν με έντονο μυρμήγκιασμα, παράξενες σκέψεις ή εμφάνιση φώτων στην όραση.
Με αλλοιωμένη συνείδηση (σύνθετες μερικές κρίσεις). Αυτές είναι παρόμοιες με τις προηγούμενες. Ωστόσο, υπάρχει απώλεια συνείδησης σε αυτήν την περίπτωση. Η διαφορά από τις γενικευμένες είναι το γεγονός ότι το άτομο δεν πέφτει στο έδαφος αφού δεν υπάρχει απώλεια μυϊκού τόνου. Παρ ‘όλα αυτά, αισθάνονται έντονα διαχωρισμένοι από την πραγματικότητα.
Διμερής κατάσχεση. Συμβαίνει όταν ένα εστιασμένο επιληπτικό συμβάν εκτείνεται από το σημείο εστίασης σε ολόκληρη την επιφάνεια του εγκεφάλου.

Δείτε ακόμα: Ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα ο βασιλικός πολτός;

Αιτίες και θεραπεία

Οι αιτίες της επιληψίας είναι πολλές. Πολλές μελέτες συλλέγουν την πρόοδο που έχει σημειώσει η επιστήμη τις τελευταίες δεκαετίες στην κατανόηση των μηχανισμών δράσης και των υποκείμενων λόγων αυτής της παθολογίας. Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας απαριθμεί μερικές από τις πιο κοινές αιτίες. Ας δούμε ποιες είναι:

Βλάβη στον εγκέφαλο από προγεννητικούς τραυματισμούς ή κατά τη διάρκεια του τοκετού
Συγγενείς δυσπλασίες σε νευρολογικό ή γενετικό επίπεδο
Τραυματισμοί στο κεφάλι
Εγκεφαλικά επεισόδια (της κυκλοφορίας του αίματος) που περιορίζουν την παροχή απαραίτητου οξυγόνου στον εγκέφαλο
Λοιμώξεις του εγκεφάλου όπως η κυστικέρκωση (εισβολή των προνυμφών Taenia solium, η οποία δημιουργεί κύστεις μεταξύ των νευρώνων)
Όγκοι του εγκεφάλου

Σύμφωνα με το Εγχειρίδιο της Θεραπείας της Επιληψίας, η βασική φαρμακευτική αγωγή όλων των ασθενών βασίζεται στη χρήση αντιεπιληπτικών φαρμάκων (AEDs). Αυτά τα φάρμακα προσπαθούν να εξαλείψουν την εμφάνιση επιληπτικών κρίσεων με τον ελάχιστο αριθμό παρενεργειών.

Επιπλέον, αυτά τα φάρμακα είναι αρκετά φθηνά, μερικά από αυτά δεν υπερβαίνουν καν τα 5 ευρώ ετησίως. Παρόλα αυτά, πολλοί άνθρωποι στις αναπτυσσόμενες χώρες δεν μπορούν να τα αντέξουν οικονομικά. Επιπλέον, η χορήγησή τους είναι εύκολη χωρίς σημαντικές επιπλοκές, κάτι που σίγουρα διευκολύνει την ανάρρωση.

Τύποι της επιληψίας: τι πρέπει να θυμάστε

Η επιληψία αναφέρεται σε αύξηση της ηλεκτρικής δραστηριότητας σε μια γενική ή εστιασμένη περιοχή του εγκεφάλου. Όπως μπορείτε να δείτε, υπάρχουν διάφοροι τύποι ανάλογα με τη φύση τους, εκτός από άλλες ταξινομήσεις με βάση τα συμπτώματα που έχουν οι επιληπτικοί ασθενείς κατά τη διάρκεια της κρίσης τους.

Κατά κάποιον τρόπο, η πρόσβαση σε προσιτές θεραπείες προϋποθέτει αυτήν την παθολογία. Δυστυχώς, ένα σημαντικό ποσοστό του πληθυσμού δεν έχει πρόσβαση σε αυτές. Εν συντομία, είναι απίστευτα σημαντικό να μάθουμε για τους τύπους της επιληψίας προκειμένου να βελτιωθεί η ποιότητα ζωής αυτών των ασθενών.

Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.

Banerjee, P. N., Filippi, D., & Hauser, W. A. (2009). The descriptive epidemiology of epilepsy—a review. Epilepsy research, 85(1), 31-45.
Epilepsia, Organización mundial de la salud (OMS). Recogido a 16 de julio en https://www.who.int/es/news-room/fact-sheets/detail/epilepsy
Commission on Classification and Terminology of the International League Against Epilepsy. Proposal for revised clinical and electroencephalographic classification of epileptic seizures. Epilepsia 22:489-501, 1981. Recogido a 16 de julio en https://web.archive.org/web/20090218004720/http://ilae-epilepsy.org/ctf/over_frame.html
Tipos de epilepsia, ApIce. Recogido a 16 de julio en https://www.apiceepilepsia.org/que-es-la-epilepsia/diferentes-tipos-de-crisis-epilepticas/
Engel Jr, J. (2006). ILAE classification of epilepsy syndromes. Epilepsy research, 70, 5-10.
Moshé, S. L., Perucca, E., Ryvlin, P., & Tomson, T. (2015). Epilepsy: new advances. The Lancet, 385(9971), 884-898.
Shorvon, S. (2010). Handbook of epilepsy treatment. John Wiley & Sons.
Carrera-García, Laura. “Ausencias sintomáticas, la etiología menos conocida de las crisis de ausencia.” Revista de Neurología 65.6 (2017): 263-267.
LUCCI, RODRÍGUEZ, Matías Alet, and Sebastián F. Ameriso. “Epilepsia asociada al accidente cerebrovascular.” MEDICINA (Buenos Aires) 78.2 (2018).

Αυτό το κείμενο προσφέρεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν αντικαθιστά τη συμβουλή από επαγγελματία. Σε περίπτωση αμφιβολίας, συμβουλευτείτε τον ειδικό σας.