Υπερινσουλιναιμία: Ποια τα χαρακτηριστικά και η θεραπεία της
Οι μεταβολικές ασθένειες εκδηλώνονται μέσω διαφόρων σημείων και συμπτωμάτων και η αύξηση των τιμών της ινσουλίνης είναι ένα από αυτά. Στην πραγματικότητα, σχετίζεται συνήθως με σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Η υπερινσουλιναιμία είναι σοβαρή αν και η θεραπεία της είναι αρκετά απλή. Το σημερινό άρθρο θα το συζητήσει λεπτομερώς.
Πρώτον, ας δούμε τις λειτουργίες της ινσουλίνης. Είναι η ορμόνη που είναι υπεύθυνη για τη ρύθμιση των επιπέδων γλυκόζης στο αίμα. Έτσι, προάγει την είσοδο του σακχάρου στους μύες και άλλους περιφερικούς ιστούς.
Υπερινσουλιναιμία
Αυτή είναι μια πολύ γνωστή ασθένεια, αλλά είναι δύσκολο να δοθεί ένας ακριβής ορισμός του τι είναι. Μερικοί την περιγράφουν ως περίσσεια ινσουλίνης στο αίμα. Ωστόσο, είναι δύσκολο να προσδιοριστεί πότε είναι παρούσα καθώς δεν υπάρχουν τιμές αναφοράς.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι γιατροί κάνουν διάγνωση όταν κάνουν εξετάσεις για άλλες ασθένειες. Το κάνουν συγκρίνοντας τα επίπεδα γλυκόζης και ινσουλίνης στο αίμα κατά τη διάρκεια μιας περιόδου νηστείας.
Τα συμπτώματα αυτής της ορμονικής αλλοίωσης δεν είναι ακριβή, αλλά τα υψηλά επίπεδα ινσουλίνης, η υπογλυκαιμία και η χαμηλή γλυκόζη στο αίμα είναι κοινά. Ωστόσο, η υπογλυκαιμία δεν είναι συγκεκριμένη και μπορεί να είναι σύμπτωμα πολλών παθολογιών.
Τα ακόλουθα ξεχωρίζουν μεταξύ άλλων συμπτωμάτων που μπορεί να παρουσιάσουν άτομα με υπερινσουλιναιμία:
- Λιγούρα για ζάχαρη και υδατάνθρακες
- Αύξηση βάρους και δυσκολία στην απώλεια
- Κόπωση και έλλειψη κινήτρων
- Έλλειψη συγκέντρωσης
- Αυξημένη όρεξη
Διαβάστε επίσης: 9 φρούτα που καταπολεμούν τη δυσκοιλιότητα.
Θεραπεία για τη υπερινσουλιναιμία
Η θεραπεία της υπερινσουλιναιμίας είναι πολύ παρόμοια με αυτή του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2. Η ιατρική προσέγγιση και των δύο εστιάζει στην αλλαγή του τρόπου ζωής ενός ασθενούς. Γενικά, ο στόχος είναι να υιοθετήσουν υγιείς καθημερινές συνήθειες.
Αλλαγές στη διατροφή
Το πρώτο πράγμα που θα δώσει ένας γιατρός σε ένα άτομο με υπερινσουλιναιμία θα είναι μια υγιεινή, χαμηλή σε θερμίδες δίαιτα απώλειας βάρους. Στην πραγματικότητα, οι ερευνητές παρατήρησαν ότι η μείωση του 5 έως 10% του σωματικού βάρους είναι αρκετή για να βελτιώσει διάφορες μεταβολικές καταστάσεις.
Από αυτή την άποψη, προτείνουν επίσης σημαντική μείωση της κατανάλωσης υδατανθράκων για τη μείωση της γλυκόζης στο αίμα. Ταυτόχρονα, πρέπει να περιορίσουν την κατανάλωση κορεσμένων και trans λιπαρών. Στην ιδανική περίπτωση, πρέπει να διατηρούν ημερήσια πρόσληψη λιγότερο από 7% κορεσμένων λιπών και λιγότερο από 1% trans λιπαρών.
Επιπλέον, πρέπει επίσης να αυξήσουν την πρόσληψη τροφών πλούσιων σε φυτικές ίνες όπως δημητριακά, φρούτα και λαχανικά. Επιπλέον, πρέπει επίσης να αυξήσουν την κατανάλωση μονοακόρεστων και ωμέγα 3 λιπών. Η ημερήσια πρόσληψη πρωτεϊνών πρέπει να είναι περίπου 20%.
Άσκηση και απώλεια βάρους
Αυτό το μέρος αφορά τη συμπλήρωση μιας υγιεινής διατροφής για την προώθηση της απώλειας βάρους. Αλλαγές στη διατροφή και η ελαφρά απώλεια βάρους μειώνουν τις πιθανότητες να αποκτήσετε από σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 μετά από υπερινσουλιναιμία κατά 58%.
Από αυτή την άποψη, η αερόβια άσκηση για 30 ή 40 λεπτά, 4 φορές την εβδομάδα, βελτιώνει την ποιότητα ζωής σας. Επιπλέον, είναι σημαντικό να μην σταματάτε τις ασκήσεις σας για περισσότερο από 2 ημέρες. Αυτό γίνεται κυρίως για την επίτευξη καλύτερων αποτελεσμάτων.
Επιπλέον, ξεκινήστε με ελαφριές ασκήσεις και αυξήστε το επίπεδο δυσκολίας σταδιακά καθώς η φυσική σας κατάσταση βελτιώνεται εάν κάνετε έναν καθιστικό τρόπο ζωής.
Ίσως σας ενδιαφέρει: Υγιεινά πρωινά για αδυνάτισμα: οι 6 καλύτερες επιλογές
Μείωση του στρες
Το ψυχολογικό στρες επηρεάζει το σώμα και μπορεί να οδηγήσει σε υπερβολική απελευθέρωση γλυκόζης στην κυκλοφορία του αίματος και κατά συνέπεια, μια επιπλέον έκκριση ινσουλίνης. Το χρόνιο στρες προάγει την υπερινσουλιναιμία.
Έτσι, η μείωση του στρες είναι μέρος της θεραπείας της υπερινσουλιναιμίας. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι επαγγελματίες συχνά προτείνουν να ζείτε μια λιγότερο ταραχώδη ζωή με διάφορες τεχνικές χαλάρωσης.
Φαρμακολογική και χειρουργική θεραπεία για υπερινσουλιναιμία
Υπάρχουν φορές που χρειάζονται περισσότερα από τις αλλαγές στον τρόπο ζωής για να αντιστραφεί η διαδικασία της υπερινσουλιναιμίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις, ένας ασθενής μπορεί να απαιτεί φαρμακολογική θεραπεία, που πρέπει να προσαρμόζεται στις ατομικές ανάγκες του καθενός.
Αυτά είναι μερικά από τα φάρμακα που μπορεί να συνταγογραφήσει ένας γιατρός:
- Αναστολείς έκκρισης ινσουλίνης
- Διεγερτικά απελευθέρωσης δεξτρόζης ή γλυκόζης
- Αναστολείς της επίδρασης της ινσουλίνης
Υπάρχουν φορές που η υπερινσουλιναιμία μπορεί να οφείλεται σε παγκρεατικό όγκο που παράγει ινσουλίνη. Αυτές οι περιπτώσεις απαιτούν μια ελαφρώς πιο επιθετική προσέγγιση ακόμη και μετά από παγκρεατεκτομή.
Θεραπεία και τρόπος ζωής υπερινσουλιναιμίας
Όπως μπορείτε να δείτε, η διάγνωση της υπερινσουλιναιμίας είναι πολύπλοκη και συχνά περνά απαρατήρητη. Ωστόσο, το πρωτόκολλο θεραπείας είναι εύκολο να εφαρμοστεί. Στις περισσότερες περιπτώσεις, μια ριζική αλλαγή προς έναν υγιέστερο τρόπο ζωής θα βελτιώσει σημαντικά την κατάσταση.
Τέλος, κάθε άτομο με υπερινσουλιναιμία πρέπει να βελτιώσει τη διατροφή του, να αυξήσει τη σωματική δραστηριότητα και να μειώσει το άγχος. Αυτό συμβαίνει επειδή όλα αυτά θα μειώσουν τα επίπεδα σακχάρου στο αίμα και, κατά συνέπεια, θα μειώσουν την έκκριση ινσουλίνης. Ευχαριστούμε για την ανάγνωση.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Madonna R, De Caterina R. Aterogénesis y diabetes: resistencia a la insulina e hiperinsulinemia. Revista Española de Cardiología. 2012;65(4):309-313.
- Fung J, Berger A. Hyperinsulinemia and Insulin Resistance: Scope of the Problem. Journal of Insulin Resistance. 2016;1(1).
- Perez de Inestrosa B, Vallecillos Perez M, Torres A, Molina Perez M. Obesidad e hiperinsulinismo. Medicina General y de la Familia. 2014;3(1):5-7.
- Tovar, Alejandro Pinzón, and Samuel Yucumá Gutiérrez. “Hiperinsulinismo endógeno diagnosticado como epilepsia.” Revista Colombiana de Endocrinología, Diabetes & Metabolismo 3.1 (2017): 51-55.
- Turcios Tristá, Silvia Elena, et al. “Hipoglucemia por hiperinsulinismo endógeno.” Revista Cubana de Endocrinología 30.2 (2019).
- Cabezas-Zábala, Claudia Constanza, Blanca Cecilia Hernández-Torres, and Melier Vargas-Zárate. “Aceites y grasas: efectos en la salud y regulación mundial.” Revista de la Facultad de Medicina 64.4 (2016): 761-768.
- Tárraga López, Bárbara María. “Revisión de los efectos de la dieta cetogénica sobre enfermedades derivadas de la hiperinsulinemia y de la inflamación crónica de bajo grado.” (2019).
- Rojas, Joselyn, et al. “Insulinorresistencia e hiperinsulinemia como factores de riesgo para enfermedad cardiovascular.” Archivos Venezolanos de Farmacología y Terapéutica 27.1 (2008): 30-40.
- Burgos SJ, Luis. “Tumores neuroendocrinos del páncreas.” Revista médica de Chile 132.5 (2004): 627-634.
- DEL SÍNDROME, G. D. E. “Consenso Mexicano sobre el tratamiento integral del síndrome metabólico.” Rev Mex Cardiol 13.1 (2002): 4-30.