5 τύποι ηπατίτιδας και τα κύρια χαρακτηριστικά τους
Σήμερα, θα δούμε ποιοι είναι οι πέντε τύποι ηπατίτιδας που προκαλούνται από ιούς. Ωστόσο, καθένας τους έχει τα δικά του χαρακτηριστικά που τον κάνουν να ξεχωρίζει από τους υπόλοιπους.
Εξ’ ορισμού, η ηπατίτιδα είναι μια φλεγμονή του ήπατος. Όμως, δεν προκαλείται πάντα από το ίδιο πρόβλημα. Για την ακρίβεια, αυτό το όργανο μπορεί να πρηστεί εξαιτίας υπερδραστηριότητας της χοληδόχου κύστης, μετά από ένα μεγάλο γεύμα, ή εξαιτίας κάποιας σοβαρής ίωσης.
Ας ρίξουμε μια πιο κοντινή ματιά.
Οι 5 τύποι ηπατίτιδας
Η ιογενής ηπατίτιδα μπορεί να προκληθεί από πέντε διαφορετικούς ιούς ηπατίτιδας. Σύμφωνα με την παγκόσμια κατηγοριοποίησή τους, κάθε ιός έχει πάρει ένα γράμμα της αλφαβήτου για την ονομασία του: A, B, C, D, και Ε.
Παρακάτω, θα ανακαλύψουμε τι συμβαίνει όταν μολύνεται κάποιος με οποιονδήποτε από αυτούς τους ιούς.
Τύποι ηπατίτιδας: Ηπατίτιδα Α
Η ηπατίτιδα Α είναι η πιο ήπια ίωση. Μεταδίδεται μέσω της διαδρομής κοπράνων-στόματος. Με άλλα λόγια, ένα μολυσμένο άτομο την αποβάλλει μέσω των κοπράνων του, μολύνει το φαγητό ή το νερό το οποίο καταναλώνει ένα άλλο άτομο, και ο ιός βρίσκει τον νέο του ξενιστή.
Οι ασθενείς με ηπατίτιδα Α υποφέρουν από γαστρεντερικά συμπτώματα με ηπατική εμπλοκή. Έτσι, εμφανίζονται πυρετός, κοιλιακός πόνος, διάρροια, και εμετός.
Καθώς προκαλείται φλεγμονή στο ήπαρ, η χολή λιμνάζει και δεν κυκλοφορεί. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να γίνεται κιτρινωπό το δέρμα (ίκτερος). Ο λόγος που συμβαίνει αυτό είναι επειδή η χολερυθρίνη εμποτίζεται στο δέρμα και τις βλεννώδεις μεμβράνες, γι’ αυτό γίνεται κίτρινο και το άσπρο τμήμα των ματιών. Η παραπανίσια χολερυθρίνη αποβάλλεται από τα ούρα, τα οποία γίνονται πιο σκούρα.
Τα συμπτώματα κρατούν συνήθως 15 ημέρες. Αν και η ασθένεια μπορεί να κρατήσει έναν μήνα ή και παραπάνω, αυτό δεν είναι ιδιαίτερα συχνό. Οι ασθενείς αναρρώνουν χωρίς κάποιο σημαντικό πρόβλημα και, αν δεν υπήρξε αφυδάτωση, δε θα υποφέρουν από παρενέργειες.
Το πιο επικίνδυνο σύμπτωμα είναι η απώλεια υγρών, ειδικά στα νέα παιδιά. Εξαιτίας της ταχείας μετάδοσής του, θα πρέπει να λαμβάνονται ακραία προληπτικά μέτρα όπου υπάρχουν ξεσπάσματα σε κλειστούς πληθυσμούς, όπως τα σχολεία.
Ηπατίτιδα Β
Η ηπατίτιδα Β είναι ο πιο γνωστός τύπος και επηρεάζει άτομα σε ολόκληρο τον πλανήτη. Μεταδίδεται μέσω των σωματικών υγρών όπως το αίμα και το σπέρμα, γι’ αυτό οι ειδικοί τη θεωρούν σεξουαλικώς μεταδιδόμενο νόσημα.
Οι μακροπρόθεσμες επιπτώσεις της ηπατίτιδας Β είναι σοβαρές. Σε πολλούς ασθενείς μετατρέπεται σε χρόνιας μορφής νόσημα, όπως κίρρωση ή καρκίνο του ήπατος. Παρότι είναι δύσκολη η αποτροπή της εξέλιξής της, εμφανίζονται όλο και περισσότερα φάρμακα που μπορούν να βελτιώσουν τα ποσοστά επιβίωσης των ασθενών.
Η ανοσοποίηση και η εκπαίδευση είναι δύο σημαντικοί πυλώνες πρόληψης. Υπάρχουν πολλά εμβόλια τα οποία αρκετές χώρες τα περιλαμβάνουν στο επίσημο πρόγραμμα ανοσοποίησης του πληθυσμού τους. Η αποτελεσματικότητά τους εξαρτάται από το άτομο και αν ολοκληρώσει τις συνιστώμενες δόσεις.
Από την άλλη, η εκπαίδευση πάνω στην πρόληψη, με μεγαλύτερη έμφαση στα θέματα γύρω από το σεξ, είναι το κλειδί. Η χρήση προφυλακτικών και τα βασικά μέτρα πρόληψης στις σχέσεις είναι σημαντικά για τον περιορισμό της μετάδοσης της ασθένειας.
Ομοίως, οι περιορισμοί στη χρήση κοινών ενέσεων ανάμεσα σε χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών είναι κρίσιμη.
Ηπατίτιδα C
Πρακτικά, οι ειδικοί πιστεύουν ότι η ηπατίτιδα C δεν έχει οξεία μορφή. Δηλαδή, οι ασθενείς υποφέρουν απευθείας από τη χρόνια μορφή της και ίσως να μη γνωρίζουν ότι την έχουν μέχρι ν’ ανιχνευτεί από εξετάσεις.
Ο συνήθης τρόπος μετάδοσης είναι μέσω του αίματος, εξαιτίας μεταγγίσεων που γίνονται σε μη εξειδικευμένα κέντρα ή των συρίγγων που χρησιμοποιούν χρήστες ενδοφλέβιων ναρκωτικών. Η σεξουαλική του μετάδοση είναι ελάχιστη σε αντίθεση με την ηπατίτιδα Β.
Οι θεραπευτικές επιλογές είναι περίπλοκες. Αρχικά, τα συνιστώμενα αντιιικά φάρμακα είναι πάρα πολύ ακριβά. Σχεδόν κανείς δεν μπορεί να αντέξει οικονομικά να πάρει όλες τις απαιτούμενες δόσεις, γι’ αυτό είναι σημαντική η βοήθεια του κράτους.
Δεύτερον, αν έχει προχωρήσει η ηπατίτιδα C και τα φάρμακα δε λειτουργούν, τότε ο/η ασθενής θα χρειαστεί μεταμόσχευση ήπατος. Αυτό συμβαίνει σε περιπτώσεις κίρρωσης ή καρκίνου του ήπατος εξαιτίας της διάρκειας της λοίμωξης. Όμως, δεν περνούν όλοι οι ασθενείς από αυτό το στάδιο.
Τύποι ηπατίτιδας: Ηπατίτιδα D
Ο ιός ηπατίτιδας D (HDV), ο οποίος είναι δορυφόρος (ένας τύπος υποϊού), είναι υπεύθυνος γι’ αυτή την ασθένεια. Για να μεταδοθεί, ο/η ασθενής ή ο ξενιστής θα πρέπει να έχει μολυνθεί με τον ιό ηπατίτιδας Β (HBV).
Η μετάδοσή του μπορεί να συμβεί μέσω του αίματος ή της σεξουαλικής επαφής. Επίσης, μία μολυσμένη μητέρα μπορεί να τον μεταδώσει στο έμβρυο. Ευτυχώς, το εμβόλιο ηπατίτιδας Β είναι αποτελεσματικό και μπλοκάρει και το σωματίδιο D.
Οι ειδικοί δε γνωρίζουν πολλά πράγματα για τον παράγοντα D. Σε κάποιες περιπτώσεις, τα συμπτώματα ηπατίτιδας Β χειροτερεύουν εξαιτίας συν-μόλυνσης που πέρασε απαρατήρητη.
Ίσως σας ενδιαφέρει: Καταπολεμήστε τις φλεγμονές στο συκώτι και το πάγκρεας
Ηπατίτιδα Ε
Όπως και με την ηπατίτιδα Α, το σωματίδιο του ιού ακολουθεί την οδό κοπράνων-στόματος και μεταδίδεται από το φαγητό και το νερό. Η κλινική της εικόνα είναι όμοια με της γαστρεντερίτιδας που έρχεται και φεύγει χωρίς εξωτερική παρέμβαση.
Σε έγκυες γυναίκες έχει παρατηρηθεί μία επιθετική μορφή του ιού η οποία οδηγεί σε ηπατική ανεπάρκεια. Το ήπαρ σταματά την κανονική του λειτουργία και υπάρχουν επιπλοκές που θέτουν σε κίνδυνο την υγεία της γυναίκας και του εμβρύου, όπως η αδυναμία πήξης και η συσσώρευση υγρών στους ιστούς.
Όλοι οι τύποι ηπατίτιδας απαιτούν ιατρική φροντίδα και είναι αποτρέψιμοι
Παρότι είναι διαφορετικοί, όλοι οι τύποι ηπατίτιδας μπορούν ν’ αποτραπούν. Η βασική υγιεινή και τα μέτρα προστασίας μειώνουν σημαντικά τον κίνδυνο μόλυνσης.
Οι ειδικοί θεωρούν την ιογενή ηπατίτιδα μια σιωπηλή επιδημία η οποία συνεχίζει να εξαπλώνεται, καθώς πολλοί ασθενείς δεν έχουν επίγνωση της ασθένειάς τους. Γι’ αυτό, είναι σημαντικό να γνωρίζουμε για την ηπατίτιδα και να εμβολιαζόμαστε προκειμένου να ελαχιστοποιήσουμε τη μετάδοσή της.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Desmet, Valeer J., et al. “Classification of chronic hepatitis: diagnosis, grading and staging.” Hepatology 19.6 (1994): 1513-1520.
- Florentini, Mariano Quino. “ICTERICIA COLESTASICA ASOCIADA A HEPATITIS A AGUDA.” Revista Médica Carriónica 4.2 (2017).
- Gaiche, Nuria Suárez, María Jesús Purriños-Hermida, and Anxela Pousa Ortega. “BROTE DE HEPATITIS A EN GALICIA DURANTE 2016-2018.” Rev Esp Salud Pública 94.24 (2020): 13.
- Quiroz, Jorge Ferrándiz, et al. “Hepatitis B crónica: Actualización en el diagnóstico y tratamiento.” Diagnóstico 56.1 (2017): 17-23.
- Salleras, L. “Veinticinco años de vacunación sistemática frente a la hepatitis B de los preadolescentes en Cataluña.” Vacunas 18.2 (2017): 59-70.
- Platt, Lucy, et al. “Needle syringe programmes and opioid substitution therapy for preventing hepatitis C transmission in people who inject drugs.” Cochrane Database of Systematic Reviews 9 (2017).
- Burstow, Nicholas J., et al. “Hepatitis C treatment: where are we now?.” International journal of general medicine 10 (2017): 39.
- Arnold, Kate C., and Caroline J. Flint. “Viral Hepatitis in Pregnancy.” Obstetrics Essentials. Springer, Cham, 2017. 59-65.
- Donnelly, M. C., et al. “hepatitis E—a concise review of virology, epidemiology, clinical presentation and therapy.” Alimentary pharmacology & therapeutics 46.2 (2017): 126-141.
- Ejecutivo, Consejo. Mejora de la salud de los pacientes con hepatitis virales: Informe de la Secretaría. No. EB133/17. 2013.