Ακοκκιοκυττάρωση: Συμπτώματα και θεραπείες

Η ακοκκιοκυττάρωση μπορεί να προκαλέσει συχνές λοιμώξεις, πυρετό, ρίγη και άλλα μη ειδικά συμπτώματα.

Η ακοκκιοκυττάρωση είναι μια ασθένεια του αίματος που εμφανίζεται όταν ο αριθμός των κοκκιοκυττάρων γίνεται πολύ χαμηλός. Η ακοκκιοκυττάρωση ονομάζεται επίσης ουδετεροπενία ή κοκκιοκυτταροπενία. Σύμφωνα με τον πιο διαδεδομένο ορισμό, συμβαίνει όταν ο αριθμός των ουδετερόφιλων είναι μικρότερος από 1.000 – 1.500 κύτταρα ανά κυβικό χιλιοστό του αίματος. Συνολικά, υπάρχουν τρεις τύποι κοκκιοκυττάρων: Ουδετερόφιλα, ηωσινόφιλα και βασεόφιλα.

Πρόκειται για μια σπάνια αλλά δυνητικά σοβαρή ασθένεια. Σε αυτό το άρθρο, θα μάθετε τι είναι αυτή η ασθένεια και ποια είναι τα συμπτώματά της.

Γιατί συμβαίνει η ακοκκιοκυττάρωση

Όπως έχετε δει, η ακοκκιοκυττάρωση είναι μια ασθένεια που εμφανίζεται όταν ο αριθμός των ουδετερόφιλων στο αίμα μειώνεται. Αυτό μπορεί να συμβεί για δύο διαφορετικούς λόγους:

• Αναποτελεσματική κοκκιοποίηση: Υπάρχει αποτυχία κατά τη διαδικασία δημιουργίας ουδετερόφιλων, η οποία λαμβάνει χώρα στο μυελό. Επομένως, οποιαδήποτε διαταραχή της σπονδυλικής στήλης μπορεί να την προκαλέσει. Για παράδειγμα, μπορεί να συμβεί λόγω απλαστικής αναιμίας ή λευχαιμίας.
• Πρόωρη καταστροφή ή χρήση ουδετερόφιλων: Εάν αυτό συμβεί γρηγορότερα από ότι ο μυελός μπορεί να δημιουργήσει νέα ουδετερόφιλα, μπορεί να αναπτυχθεί ακοκκιοκυττάρωση. Τα ουδετερόφιλα είναι τα κύτταρα που είναι υπεύθυνα για την καταπολέμηση βακτηριακών λοιμώξεων. Ως αποτέλεσμα, θα εργάζονται πυρετωδώς σε αυτές τις καταστάσεις.
• Από την άλλη πλευρά, η πρόωρη καταστροφή μπορεί να συμβεί λόγω ορισμένων φαρμάκων, όπως η μεταμιζόλη. Επίσης, αυτό μπορεί να συμβεί λόγω ακτινοβολίας ή αυτοάνοσων διεργασιών.

Έτσι, οι πιθανές αιτίες της ακοκκιοκυττάρωσης μπορεί να είναι:

• Γενετικές: Όταν η παραγωγή των κυττάρων μεταβάλλεται από ένα πρόβλημα στα γονίδια.
• Συγγενείς: Σε ορισμένες περιπτώσεις, μπορεί να γεννηθείτε με αυτήν την ασθένεια.
• Επίκτητες: Μπορεί να προκληθεί από φάρμακα ή ως συνέπεια κακοηθειών.

Πώς ταξινομείται

Η σοβαρότητα της ακοκκιοκυττάρωσης ταξινομείται σύμφωνα με τον αριθμό των ουδετερόφιλων στο αίμα. Έτσι, οι διαφορετικές ταξινομήσεις είναι:

• Ήπια: Ο αριθμός των ουδετερόφιλων είναι μικρότερος από 1.000 – 1.500 κύτταρα / κυβικό χιλιοστό του αίματος.
• Μέτρια: Ο αριθμός των ουδετερόφιλων είναι μικρότερος από 500 – 1.000 κύτταρα / κυβικό χιλιοστό του αίματος.
• Σοβαρή: Ο αριθμός των ουδετερόφιλων είναι μικρότερος από 500 κύτταρα / κυβικό χιλιοστό του αίματος.

Συμπτώματα

Αυτή η ασθένεια συχνά δεν έχει συγκεκριμένα συμπτώματα. Στην πραγματικότητα, μπορεί ακόμη και να περάσει απαρατήρητη. Ωστόσο, μερικά από τα πιο κοινά σημεία είναι:

• Πυρετός μεγαλύτερος από 38 ° C, συνήθως συνοδεύεται από ρίγη και εφίδρωση.
• Βήχας και δύσπνοια
• Αδυναμία και κόπωση.
• Πληγές στο στόμα και αγγειακά έλκη.
• Δυσφορία κατά την ούρηση.
• Έμετος και διάρροια.

Επιπλέον, για τις γυναίκες, μπορεί να υπάρχει αλλαγή στις κολπικές εκκρίσεις. Το σημαντικό είναι να γνωρίζουμε ότι ο ασθενής πάσχει συχνότερα από λοιμώξεις. Επίσης, τείνουν να είναι ασυνήθιστες λοιμώξεις.

Διάγνωση

Οι γιατροί μπορεί να υποψιάζονται αυτήν την ασθένεια όταν ο ασθενής υποφέρει συχνά από λοιμώξεις. Πρώτον, ο γιατρός θα γράψει μια εξέταση αίματος, η οποία θα δείξει χαμηλό αριθμό κοκκιοκυττάρων εάν ο ασθενής έχει την ασθένεια. Επίσης, ο μυελός των οστών μπορεί να εξεταστεί με βιοψία ή αναρρόφηση.

Άλλες εξετάσεις που χρησιμεύουν για την επίτευξη της διάγνωσης είναι:

• Ανάλυση ούρων ή άλλων υγρών: Με αυτόν τον τρόπο, μπορούν να βρεθούν μολυσματικοί παράγοντες εάν το άτομο έχει πυρετό.
• Γενετικές δοκιμές.
• Δοκιμές αντισωμάτων: Είναι χρήσιμες για τον αποκλεισμό μιας αυτοάνοσης αιτίας.

Θεραπεία για την ακοκκιοκυττάρωση

Η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία και τη σοβαρότητα της περίπτωσης. Έτσι, εάν η αιτία είναι φαρμακολογική, ο ασθενής πρέπει να σταματήσει να παίρνει αμέσως το φάρμακο που την προκαλεί. Εάν δεν μπορείτε, ιδανικά θα πρέπει να προσπαθήσετε να αντικαταστήσετε το φάρμακο με άλλο. Επίσης, οι γιατροί πρέπει να προβούν σε εξετάσεις αίματος.

Σε περίπτωση μόλυνσης, ο ασθενής πρέπει να ξεκινήσει να λαμβάνει αντιβιοτικά. Η πιο διαδεδομένη στρατηγική είναι η λήψη αντιβιοτικών έναντι των πιο κοινών μικροοργανισμών. Όταν η ακοκκιοκυττάρωση οφείλεται σε αυτοάνοση διαταραχή, τα κορτικοστεροειδή μπορούν να οδηγήσουν σε καλά αποτελέσματα.

Επίσης, υπάρχουν επί του παρόντος πιο συγκεκριμένες θεραπείες, όπως:

• Μετάγγιση λευκοκυττάρων.
• Παράγοντας διέγερσης αποικιών κοκκιοκυττάρων (G-CSF): Αυτή είναι μια μέθοδος που διεγείρει τον μυελό των οστών για την παραγωγή περισσότερων κοκκιοκυττάρων. Αυτή η θεραπεία είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική σε άτομα των οποίων η ακοκκιοκυττάρωση οφείλεται σε χημειοθεραπεία.
• Μεταμόσχευση μυελού των οστών: Αυτό προορίζεται για περιπτώσεις όπου δεν έχουν λειτουργήσει άλλες θεραπείες. Ένας υγιής μυελός των οστών μπορεί να παράγει υγιή κοκκιοκύτταρα. Ωστόσο, είναι δύσκολο να βρείτε συμβατούς δωρητές.

Συμπέρασμα

Η ακοκκιοκυττάρωση είναι μια πολύπλοκη ασθένεια του αίματος. Είναι απαραίτητο να επισκεφτείτε έναν γιατρό εάν υποφέρετε συχνά από λοιμώξεις και υποψιάζεστε ότι μπορεί να την έχετε. Θα πρέπει επίσης να επισκεφτείτε το γιατρό εάν αισθάνεστε αδύναμοι, έχετε πυρετό ή άλλα συμπτώματα. Ο γιατρός θα πραγματοποιήσει τις κατάλληλες εξετάσεις και χορηγήσει τη θεραπεία.