Ανάλυση ούρων: Τι μπορεί να ανιχνεύσει και πού είναι χρήσιμη

Μια ανάλυση ούρων μπορεί να αναλύσει διαφορετικές μεταβλητές. Ο κύριος στόχος της είναι να προσδιορίσει την παρουσία ή την απουσία ορισμένων συστατικών στα ούρα. Αυτές οι πληροφορίες είναι απαραίτητες για τη διάγνωση.

Η ανάλυση ούρων είναι ένα διαγνωστικό τεστ που χρησιμοποιούν οι ιατροί για την ανίχνευση διαφόρων τύπων διαταραχών υγείας. Σε αυτήν την ανάλυση, ένας γιατρός εξετάζει την εμφάνιση, τη συγκέντρωση και το περιεχόμενο των ούρων. Τα αποτελέσματα μπορεί να υποδηλώνουν την παρουσία μιας ασθένειας. Στη συνέχεια, ο γιατρός θα επιβεβαιώσει τη διάγνωση με άλλες μεθόδους.

Επίσης, είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι, από μόνη της, η ανάλυση ούρων δεν αποδίδει οριστική διάγνωση. Στην πραγματικότητα, ένας γιατρός πρέπει να ερμηνεύσει τις επιπτώσεις των αποτελεσμάτων. Αυτού του είδους οι εξετάσεις πραγματοποιούνται για να διαπιστωθεί η παρουσία μιας πάθησης, αλλά και για την πρόληψη ή την παρακολούθησή της.

Μια ανάλυση ούρων ανιχνεύει ουσίες που ο οργανισμός δεν μπορεί να συγκρατήσει ή που πρέπει να εξαλείψει. Με μόνο 10 χιλιοστόλιτρα ούρων, ένας επαγγελματίας ιατρός μπορεί να πάρει στοιχεία για ορισμένες ασθένειες. Για παράδειγμα, για τον διαβήτη, το πολλαπλό μυέλωμα και τη νεφρική ανεπάρκεια.

Πότε ζητούν οι γιατροί μια ανάλυση ούρων

Σε γενικές γραμμές, ένας γιατρός μπορεί να ζητήσει μια ανάλυση ούρων για:

• Πρώτον, για να αξιολογήσει τη λειτουργία των νεφρών. Η πυκνότητα των ούρων μπορεί να καθορίσει εάν τα νεφρά λειτουργούν σωστά ή όχι.
• Δεύτερον, για να εντοπίσει μικρόβια. Εάν υπάρχει υποψία λοίμωξης του ουροποιητικού συστήματος, ο γιατρός παραγγέλνει αναλύσεις για να εντοπίσει την παρουσία μικροβίων ή / και τον ακριβή τύπο μικροβίου που υπάρχει με μια επακόλουθη καλλιέργεια ούρων.
• Επίσης, για να εντοπίσει την παρουσία ορισμένων ουσιών. Υπό κανονικές συνθήκες, ορισμένες ουσίες δεν πρέπει να υπάρχουν στα ούρα. Εάν εμφανιστούν στα ούρα, μπορεί να είναι ενδεικτικά μιας διαταραχής της υγείας.
• Τέλος, για να αξιολογήσει τον αντίκτυπο ορισμένων ασθενειών ή φαρμάκων. Η παρουσία ή το επίπεδο ορισμένων συστατικών μπορεί να υποδείξει εάν μια ασθένεια έχει βελτιωθεί ή επιδεινωθεί ή εάν ένα φάρμακο έχει προκαλέσει ανεπιθύμητη παρενέργεια.

Ανάλυση ούρων: Τύποι

Υπάρχουν διάφοροι τύποι ούρων, σύμφωνα με τη διαδικασία που χρησιμοποιεί ο επαγγελματίας και ο στόχος του. Οι συνήθεις αναλύσεις είναι οι εξής:

• Ουροσκοπία. Συνίσταται στην οπτική ανάλυση της εμφάνισης των ούρων με μια ματιά. Το χρώμα, η θολότητα και η οσμή δίνουν σημαντικά, αν και ασαφή, δεδομένα.
• Δοκιμαστική ταινία. Αυτή η εξέταση συνίσταται στην έκχυση μικρής ποσότητας ούρων σε μια ειδική ταινία που έχει ορισμένα χημικά συστατικά. Αυτές οι λωρίδες στη συνέχεια αντιδρούν παρουσία ορισμένων ουσιών στα ούρα και αλλάζουν χρώμα.
• Ίζημα ούρων. Αυτό γίνεται σε εργαστήριο και συνίσταται, πρώτον, στον διαχωρισμό των υγρών από τα στερεά στα ούρα. Τα τελευταία εξετάζονται στη συνέχεια κάτω από το μικροσκόπιο για να προσδιοριστεί εάν υπάρχουν ορισμένα σωματίδια ή κυτταρικά στοιχεία.
• Βιοχημική εξέταση. Αυτή η εξέταση διεξάγεται επίσης σε εργαστήριο και επιτρέπει σε έναν επαγγελματία να γνωρίζει εάν υπάρχουν ορισμένες ουσίες ή στοιχεία που μπορεί να είναι ενδεικτικά μιας ασθένειας. Είναι μια πιο εξαντλητική ανάλυση που πραγματοποιούν οι επαγγελματίες του ιατρικού τομέα με ειδικές βιοχημικές τεχνικές.
• Μικροβιολογική εξέταση. Αυτή η εξέταση μπορεί να εξακριβώσει εάν υπάρχει λοίμωξη και να ονομάσει το μικρόβιο που την προκαλεί.

Ευρήματα από την ανάλυση ούρων

Συνήθως, ένας γιατρός κάνει μια γενική επιθεώρηση ούρων για να ανιχνεύσει ασυνήθιστα χαρακτηριστικά. Τα φυσιολογικά ούρα είναι καθαρά και δεν μυρίζουν πολύ έντονα. Έτσι, όταν είναι θολά ή έχουν πολύ έντονη μυρωδιά, μπορεί να υπάρχει κάποιο πρόβλημα.

Αυτό που ακολουθεί είναι μια αρχική εξέταση με μια ταινία μέτρησης. Όταν ο επαγγελματίας εφαρμόζει ένα μικρό δείγμα ούρων σε μια ταινία μέτρησης, δεν αλλάζει χρώμα εάν τα ούρα είναι φυσιολογικά ή αλλάζει χρώμα εάν υπάρχει μια ουσία που δεν πρέπει να είναι εκεί.

Αυτό το όργανο εντοπίζει:

• Πρώτον, οξύτητα ή pH. Εάν είναι μη φυσιολογικά, μπορεί να είναι ενδεικτικά προβλημάτων στο ουροποιητικό σύστημα ή στα νεφρά.
• Πυκνότητα. Η υψηλή πυκνότητα είναι ένα σύμπτωμα αφυδάτωσης.
• Πρωτεΐνη. Η αυξημένη πρωτεΐνη είναι ενδεικτική των προβλημάτων των νεφρών.
• Γλυκόζη. Εάν τα ούρα περιέχουν γλυκόζη, μπορεί να είναι ενδεικτικά του διαβήτη.
• Σώματα κετόνης. Επίσης ενδεικτικό του διαβήτη, ειδικά των αντισταθμίσεων που θα μπορούσαν να είναι σοβαρές.
• Μπιλιρουμπίνη. Η παρουσία της υποδηλώνει την πιθανότητα ηπατικής νόσου ή ηπατικής βλάβης.
• Αίμα. Μπορεί να είναι ένα σημάδι μόλυνσης, βλάβης στα νεφρά, για πέτρες στα νεφρά ή καρκίνος των νεφρών ή της ουροδόχου κύστης. Είναι ένα σημάδι που χρειάζεται συμπληρωματικές εξετάσεις για να καταλήξει σε μια διάγνωση.
• Τέλος, τα νιτρώδη ή η εστεράση των λευκοκυττάρων. Υπονοούμενη λοίμωξη.

Η παρουσία ορισμένων συστατικών στα ούρα απαιτεί περαιτέρω εργαστηριακή ανάλυση, όπως ίζημα ούρων, βιοχημική εξέταση ή μικροβιολογική εξέταση. Ο ιατρός θα καθορίσει τα επόμενα βήματα. Είναι σημαντικό να ακολουθήσετε τις οδηγίες του γιατρού σας και να μην παραλείψετε οποιαδήποτε βήματα και να επισκεφθείτε τον γιατρό σας εάν έχετε συμπτώματα ή προβλήματα με τα ούρα.