Τρεις από τις πιο συχνές ασθένειες των φωνητικών χορδών

Οι περισσότεροι από εμάς υποφέραμε κάποια στιγμή από μία από τις πιο συχνές ασθένειες των φωνητικών χορδών. Όλοι έχουμε χάσει τις φωνές μας ή γνωρίζουμε κάποιον που είχε δυσφωνία πρόσφατα. Θα θέλατε να μάθετε περισσότερα για αυτό;

Από τις φωνητικές χορδές προέρχονται οι δονήσεις που μας επιτρέπουν να επικοινωνούμε με την ομιλία. Ορισμένες ασθένειες των φωνητικών χορδών είναι συχνές, αλλά άλλες όχι και τόσο. Ωστόσο, όλα επηρεάζουν τη φωνή.

Οι φωνητικές χορδές βρίσκονται στο λάρυγγα. Στην πραγματικότητα, είναι μικροί μύες που συνδέονται με το άνω μέρος αυτής της δομής. Πάνω από αυτά, μπορούμε να βρούμε πτυχές που δεν αποτελούνται από μυς που ονομάζονται «ψεύτικες φωνητικές χορδές». Αν και δεν εκπληρώνουν την ίδια λειτουργία, παρεμβαίνουν στην ομιλία.

Σε αυτό το άρθρο, θα ρίξουμε μια ματιά στις πιο κοινές συνθήκες που μπορούν να επηρεάσουν τις φωνητικές χορδές.

Ποιες είναι οι πιο συχνές ασθένειες των φωνητικών χορδών;

Οι πιο συχνές ασθένειες των φωνητικών χορδών μπορούν να μετρηθούν στα δάχτυλα του ενός χεριού. Είναι οι κύριες φωνητικές διαταραχές από τις οποίες  υποφέρουν οι άνθρωποι.

Για να τις αποκτήσετε, υπάρχει συνήθως κάποιο στοιχείο κινδύνου. Οι εκπαιδευτικοί, για παράδειγμα, λόγω του επαγγέλματός τους, βρίσκονται σε συνεχή κατάσταση φωνητικής πίεσης. Από την άλλη πλευρά, εκείνοι που εργάζονται έξω σε κρύα κλίματα είναι επιρρεπείς σε δυσφωνία.

Ορισμένες διαταραχές έχουν μολυσματική προέλευση, ενώ άλλες οφείλονται σε υπερβολική χρήση. Αυτό συμβαίνει όταν υπάρχουν ανατομικές αλλαγές λόγω τριβής μεταξύ των δύο φωνητικών χορδών. Μερικές φορές, είναι πολύ δύσκολο να διαγνώσεις την ασθένεια στην αρχή, όταν τα συμπτώματα μόλις αρχίζουν να αναπτύσσονται.

Οι πιο συχνές ασθένειες των φωνητικών χορδών είναι οι ακόλουθες τρεις:

• Οζίδια
• Λαρυγγίτιδα
• Πολύποδες

Ας ρίξουμε μια πιο προσεκτική ματιά σε καθεμία από αυτές.

1. Οζίδια φωνητικών χορδών

Τα οζίδια του φωνητικού κορμού είναι καλοήθεις, ογκώδεις σχηματισμοί στις χορδές. Βρίσκονται στα άκρα και κλείνουν το χώρο όπου πρέπει να περάσει ο αέρας. Γι ‘αυτό επηρεάζεται η φωνή.

Τις περισσότερες φορές, το αρχικό σημάδι είναι μια αλλαγή στον τόνο της φωνής σας. Συνήθως, το άτομο μπορεί να παρατηρήσει ότι δεν μπορεί να μιλήσει με τον ίδιο τρόπο ή με την ίδια ένταση και τόνο που είχε πριν από τους τραυματισμούς.

Η κύρια αιτία των φωνητικών οζιδίων είναι η υπερβολική χρήση της φωνής. Για το λόγο αυτό, οι ειδικοί θεωρούν ότι είναι μια επαγγελματική ασθένεια, χαρακτηριστική των δασκάλων ή των τραγουδιστών που χρησιμοποιούν τη φωνή τους για μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ωστόσο, και άλλοι άνθρωποι μπορούν να υποφέρουν από αυτήν. Ορισμένοι παράγοντες κινδύνου μπορούν να ευνοήσουν την εμφάνιση της διαταραχής. Οι καπνιστές έχουν μεγάλη πιθανότητα ανάπτυξης οζιδίων επειδή η νικοτίνη δρα ως ερεθιστικό για τις φωνητικές χορδές. Ομοίως, η γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση είναι μια ασθένεια που μπορεί να βλάψει την ίδια περιοχή του λάρυγγα. Το οξύ στο στομάχι κινείται στον αεραγωγό, διαβρώντας τους βλεννογόνους που υπάρχουν εκεί.

Ευτυχώς, αυτά τα οζίδια είναι πάντα καλοήθη. Αυτό σημαίνει ότι δεν μπορεί να εξελιχθεί σε κακοήθη ασθένεια όπως ο καρκίνος του λάρυγγα. Αυτό επιτρέπει μια συντηρητική προσέγγιση στην αρχή, με αντιφλεγμονώδη φάρμακα και φωνητική επανεκπαίδευση. Οι λογοθεραπευτές πραγματοποιούν συνήθως αυτήν τη θεραπεία.

Εάν το οζίδιο είναι αρκετά μεγάλο και δεν ανταποκρίνεται καλά σε συντηρητικά μέτρα ή εάν δεν φαίνεται να υπάρχουν πάρα πολλές δυνατότητες βελτίωσης, τότε οι γιατροί μπορούν να επιλέξουν να κάνουν χειρουργική επέμβαση. Στη συνέχεια, ο ασθενής θα χρειαστεί αποκατάσταση.

1. Λαρυγγίτιδα

Η φλεγμονή του λάρυγγα από διαφορετικές αιτίες είναι γνωστή ως λαρυγγίτιδα. Αν και ο όρος αναφέρεται σε συσσώρευση φλεγμονώδους υγρού σε όλη τη δομή του οργάνου, επηρεάζει πάντα τις φωνητικές χορδές περισσότερο.

Για το λόγο αυτό, το πιο κοινό σύμπτωμα είναι η δυσφωνία, η οποία συμβαίνει όταν η φωνή γίνεται βραχνή ή εξαφανίζεται εντελώς. Είναι αρκετά επίμονο, πολύ περισσότερο από την φαρυγγίτιδα και μπορεί να διαρκέσει έως και τρεις εβδομάδες συνολικά.

Μαζί με την αλλαγή της φωνής, υπάρχει συνήθως ξηρός, ερεθιστικός βήχας που προκαλείται από την έλλειψη αδένων στο λάρυγγα. Δεδομένου ότι δεν μπορεί να λιπαίνεται, το σώμα δεν παράγει την απαραίτητη βλέννα για να αποβάλει τον ερεθιστικό παράγοντα, είτε πρόκειται για μικροοργανισμό ή αδρανές ξένο σώμα.

Οι αιτίες είναι σχεδόν πάντα μολυσματικές και οι ιοί είναι συνήθως οι ένοχοι. Η χειμερινή περίοδος και το κλίμα σας κάνουν επιρρεπείς στις περισσότερες αναπνευστικές καταστάσεις.

Δεδομένου ότι είναι ιογενείς λοιμώξεις, οι γιατροί δεν συνιστούν γενικά αντιβιοτικά, εκτός εάν υπάρχει βακτηριακή επιμόλυνση ή εάν η αιτία είναι ένα μικρόβιο που είναι ευαίσθητο σε αυτά τα φάρμακα. Η θεραπεία είναι τότε απλά συμπτωματική.

Συνήθως, οι γιατροί συστήνουν να ηρεμήσετε τη φωνή σας και να πάρετε αντιφλεγμονώδη για να μειώσετε το συσσωρευμένο υγρό μέσα στους ιστούς του λάρυγγα και νεφελοποιητές για να κάνετε τη βλέννα πιο υγρή. Οι γιατροί δεν θα πάρουν δείγμα καλλιέργειας εκτός εάν υποψιάζονται ότι η αιτία είναι βακτηριακή.

1. Πολύποδες, από τις ασθένειες των φωνητικών χορδών

Τέλος, έχουμε τους πολύποδες. Αυτά είναι πολύ παρόμοια με τα οζίδια, αν και δεν είναι αρκετά ίδια. Σε γενικές γραμμές, είναι προεξοχές στις φωνητικές χορδές που προεξέχουν και εμποδίζουν τον χώρο όπου πρέπει να περάσει ο αέρας.

Είναι μια κοινή ασθένεια των φωνητικών χορδών και οι γιατροί θα τους διαγνώσουν όταν ένας ασθενής πηγαίνει σε αυτούς με προβλήματα φωνής. Η απώλεια της φωνής και η αλλαγή του τόνου είναι συγκεκριμένα σημάδια που υποδηλώνουν την ανάγκη διάγνωσης.

Μπορούν επίσης να εμφανιστούν από την υπερβολική χρήση της φωνής. Αυτό δείχνει ότι η υποκείμενη διαδικασία είναι μια αλλαγή στον ιστό των φωνητικών χορδών, καθώς τείνουν να προεξέχουν έξω από τα αντίστοιχα όριά τους.

Πέρα από τη φυσική εξέταση, ο ειδικός μπορεί να πραγματοποιήσει μια συμπληρωματική μέθοδο για να επιβεβαιώσει την παρουσία των πολύποδων. Αυτή η εξέταση λέγεται λαρυγγοσκόπηση, που εκτελείται με μια ευέλικτη συσκευή που εισάγουν μέσω της μύτης. Με τη βοήθεια του πολύ μικρού φωτός και της κάμερας, ο ειδικός μπορεί να καταγράψει την τρέχουσα κατάσταση των φωνητικών χορδών.

Τι πρέπει να κάνετε εάν έχετε μία από τις κοινές ασθένειες των φωνητικών χορδών

Εάν υποψιάζεστε ότι υπάρχει φωνητικό οζίδιο ή πολύποδας, τότε είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν ωτορινολαρυγγολόγο. Αυτός ο ειδικός έχει όλες τις απαραίτητες γνώσεις για να εκτελέσει τις συμπληρωματικές εξετάσεις που απαιτεί η κάθε ασθένεια. Σε περίπτωση χειμερινής λαρυγγίτιδας με επίμονη δυσφωνία, ένας γιατρός μπορεί να βοηθήσει. Όποια και αν είναι η περίπτωση, είναι πάντα καλύτερο να λάβετε μια επαγγελματική αξιολόγηση πριν αρχίσετε να κάνετε αυτοθεραπεία.