Μάθετε ποια είναι η χρήση του Madopar
Το Madopar είναι ένα φάρμακο το οποίο χρησιμοποιείται για την αντιμετώπιση της νόσου του Πάρκινσον. Αποτελείται από δύο ενεργά συστατικά, 200 χιλιόγραμμα λεβοντόπας και 50 χιλιόγραμμα βενσεραζίδης. Έρχεται σε δισκία με αυλάκια σε σχήμα σταυρού, επιτρέποντας στον ασθενή να το κόψει για να λάβει τέσσερις δόσεις.
Πώς λειτουργεί το Madopar και ποια η χρήση του;
Η λεβοντόπα είναι μια ουσία πρόδρομος της ντοπαμίνης. Η λεβοντόπα βρίσκεται σε αυτό το φάρμακο επειδή η ίδια η ντοπαμίνη δε μπορεί να φτάσει στον εγκέφαλο. Όμως, ο πρόδρομός της, η λεβοντόπα, μπορεί να φτάσει στην περιοχή του εγκεφάλου. Εκεί η λεβοντόπα μετατρέπεται σε ντοπαμίνη και αυξάνει τα επίπεδα ντοπαμίνης του εγκεφάλου.
Πρόκειται για το πιο αποτελεσματικό ενεργό συστατικό για την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων που σχετίζονται με την κίνηση και τη δυσκαμψία της νόσου του Πάρκινσον.
Αν λαμβάνετε Madopar δε θα πρέπει να το διακόψετε απότομα καθώς ίσως βιώσετε ανεπιθύμητες αντιδράσεις όπως πυρετό, μυϊκή δυσκαμψία, και σύγχυση.
Ίσως σας ενδιαφέρει: Άνοια LATE: Ένας νέος τύπος άνοιας που πρέπει να γνωρίζετε
Γιατί συνδυάζει λεβοντόπα με άλλα ενεργά συστατικά το Madopar;
Αν χορηγούνταν μόνη της η λεβοντόπα, το σώμα θα τη μεταβόλιζε εκτενώς πριν φτάσει στον εγκέφαλο. Γι’ αυτόν τον λόγο συνδυάζεται με άλλα ενεργά συστατικά, όπως καρβιντόπα ή βενσεραζίδη.
Αυτά τα ενεργά συστατικά εξασφαλίζουν ότι θα φτάσει στον εγκέφαλο επαρκής ποσότητα λεβοντόπας, βελτιώνοντας έτσι την αποτελεσματικότητά της μειώνοντας παράλληλα τις πιθανές παρενέργειες.
Ο συνδυασμός που περιέχεται στο Madopar είναι 4 προς 1 αυτών των δύο συστατικών. Έτσι, το αποτέλεσμα είναι πρακτικά ίδιο με τη χορήγηση υψηλότερων δόσεων λεβοντόπας, με καλύτερη ανεκτικότητα όμως.
Γενικά, όλα τα συμπτώματα της νόσου του Πάρκινσον βελτιώνονται σημαντικά μετά τη θεραπεία με αυτό το φάρμακο.
Πώς θα πρέπει να παίρνετε το Madopar;
Το Madopar είναι ένα χάπι το οποίο το παίρνετε 30 λεπτά πριν από τα γεύματα ή 2 ώρες μετά. Αν νιώσετε δυσφορία στο στομάχι, μπορείτε να το πάρετε μαζί με το φαγητό, αν και θα πρέπει να βεβαιωθείτε ότι το φαγητό δεν είναι πλούσιο σε πρωτεΐνη.
Ο λόγος που καλό είναι να μη το παίρνετε μαζί με φαγητά πλούσια σε πρωτεΐνη είναι πως μπορεί μειωθεί η απορρόφηση της λεβοντόπας.
Τα δισκία Madopar απελευθερώνονται σταδιακά, παρέχοντας δράση που διαρκεί. Επειδή το φάρμακο μπορεί να επηρεάσει τα αντανακλαστικά σας, θα πρέπει να προσέχετε με τη λήψη του όταν οδηγείτε.
Διαβάστε επίσης: Κινητικές διαταραχές: Τι είναι η αθέτωση
Δοσολογία
Ένας γιατρός είναι εκείνος που θα ορίσει την ημερήσια δόση σε κάθε περίπτωση, ανάλογα με τον ασθενή. Ωστόσο, γενικά, οι συχνότερες δόσεις είναι:
Αρχική θεραπεία
Οι γιατροί ξεκινούν συνήθως τη θεραπεία με μισό δισκίο τρεις φορές την ημέρα, αυξάνοντας την ημερήσια δόση κατά μισό δισκίο την εβδομάδα, μέχρι να φτάσουν σε μια αποτελεσματική δόση για τον κάθε ασθενή.
Όταν είναι εφικτή η στενή παρακολούθηση του ασθενή, η δόση μπορεί ν’ αυξηθεί πιο γρήγορα, και ίσως την αυξήσουν κατά ένα δισκίο την εβδομάδα αντί για μισό.
Γι’ αυτό, απαιτείται λίγος χρόνος για να φτάσετε μια αποτελεσματική δόση. Αυτή η αποτελεσματική δόση κυμαίνεται από 2 έως 4 δισκία την ημέρα, χωρισμένα σε 3 ή 4 δόσεις.
Δόση συντήρησης
Σε κάθε περίπτωση, η ημερήσια δόση θα πρέπει να χωρίζεται σε τρεις δόσεις, τουλάχιστον, και ο γιατρός θα αυξήσει κατά μέσο όρο τρεις δόσεις ενός δισκίου την ημέρα. Όμως, η διαίρεση της ημερήσιας δόσης συντήρησης εξαρτάται από το τι είναι καταλληλότερο για τον κάθε ασθενή.
Μια άλλη επιλογή για την καθιέρωση της δόσης συντήρησης ίσως είναι η διατήρηση της ημερήσιας δόσης με την πιθανότητα αλλαγής της ποσότητας κατά 1/4 του δισκίου και με συχνότερη λήψη της.
Το Madopar δε θεραπεύει, αλλά βοηθά
Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει θεραπεία ικανή να γιατρέψει τη νόσο του Πάρκινσον, αλλά αυτό το φάρμακο έχει καταφέρει να καταπραΰνει τα κύρια συμπτώματα, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής των ασθενών.
Το Madopar είναι μια καλή επιλογή για χιλιάδες άτομα με νόσο του Πάρκινσον. Είναι απαραίτητο να σας παρακολουθεί ο γιατρός σας και να προσαρμόζει τις δόσεις κατά περίπτωση.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
-
FERREIRA, F. D; FERREIRA, F.M.D; HELENO, R.B; MELLA, S. E. J. (2010). Parkinson’S Disease: Physiopathologic and Therapeutic Aspects. Revista de Saúde e Pesquisa.
-
Díaz, F., Chaná, P., Droguett, P., Gutiérrez, A., & Martínez, C. (1995). Complicaciones motoras precoces en parkisonianos de novo tratados con L-Dopa más inhibidor periférico de la decarboxilasa. Rev. Chil. Neuro-Psiquiatr.
-
Fernandez Pardal, M. M., Gatto, E., Micheli, F., Casas Parera, I., & Diaz, S. (1991). UN NUEVO PREPARADO DE LEVODOPA BENSERAZIDA EN PARKINSONIANOS CON FLUCTUACIONES MOTORAS REFRACTARIAS A TRATAMIENTOS CON L-DOPA STANDARD. Medicina.