Αιτίες για την εξάρθρωση της κροταφογναθικής άρθρωσης
Έχετε αντιμετωπίσει ποτέ εξάρθρωση της κροταφογναθικής άρθρωσης; Συνήθως, οι διάφοροι τένοντες και οι σύνδεσμοι της γνάθου το διατηρούν στη θέση τους. Ωστόσο, ενδέχεται να αποτύχουν και να οδηγήσουν σε αυτήν την κατάσταση.
Εμφανίζεται όταν ένα από τα συστατικά της άρθρωσης, που ονομάζεται κονδύλιο, διαχωρίζεται από την επιφάνεια της άρθρωσης και κινείται πάνω από το οστό. Είναι πολύ συνηθισμένο να συμβαίνει αυτή η μετατόπιση προς το πρόσθιο επίπεδο της άρθρωσης. Ωστόσο, μπορεί να κινηθεί προς οποιαδήποτε κατεύθυνση.
Λόγοι για την εξάρθρωση της άρθρωσης
Πριν μπούμε στις πιθανές αιτίες μιας μετατοπισμένης γνάθου, είναι σημαντικό να θυμάστε ότι είναι μια ασυνήθιστη παθολογία. Στην πραγματικότητα, αρκετές μελέτες ισχυρίζονται ότι αντιπροσωπεύει μόνο το 3% όλων των εξάρσεων. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο υπάρχει τόσο μεγάλη διαφωνία σχετικά με την κύρια αιτία της.
Αυτό που μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα είναι ότι οι αιτίες θα εξαρτηθούν από τον τύπο της εξάρθρωσης. Η πιο συχνή αιτία οξείας εξάρθρωσης είναι το τραύμα μέσα σε λίγα λεπτά ή ώρες από αυτήν.
Διαβάστε επίσης: Σε τι μας χρειάζονται οι υπογνάθιοι αδένες;
Από αυτή την άποψη, καταστάσεις που συνεπάγονται άμεσο πλήγμα σε αυτήν την περιοχή θα μπορούσαν να προκαλέσουν εξάρθρωση της γνάθου. Ωστόσο, μην αποκλείσετε ότι αυτός ο τραυματισμός μπορεί να έχει συμβεί αυθόρμητα. Μπορεί να προέρχεται από διάφορες καταστάσεις που περιλαμβάνουν το μεγάλο άνοιγμα του στόματος ή το να το κρατάτε ανοιχτό για μεγάλο χρονικό διάστημα. Για παράδειγμα:
- Χασμουρητό
- Γέλιο
- Έμετος
- Οδοντική θεραπεία
- Ενδοτραχειακή διασωλήνωση
Η χρόνια υποτροπή είναι ένας άλλος τύπος εξάρθρωσης της κροταφογναθικής άρθρωσης. Αυτή ορίζεται ως μια σταθερή διακύμανση με την πάροδο του χρόνου και περιλαμβάνει τη φθορά της άρθρωσης. Σε αυτήν την περίπτωση, οι συχνότερες αιτίες μιας μετατοπισμένης γνάθου είναι αυθόρμητες.
Ομοίως, το σαγόνι μπορεί εύκολα να μετατοπιστεί σε άτομα με βρουξισμό ή με κάποια ψυχιατρική διαταραχή. Αυτό οφείλεται στο συνεχές στρες στο οποίο υποβάλλουν την άρθρωση τους.
Πώς αναγνωρίζετε την εξάρθρωση της κροταφογναθικής άρθρωσης;
Τα άτομα με αυτή τη βλάβη έχουν συχνά ξαφνικό πόνο στην περιοχή της γνάθου, συνήθως σαν να μπήγουν μαχαίρι που περιορίζει την κίνηση. Επιπλέον, η άρθρωση κάνει θόρυβο όταν προσπαθείτε να την μετακινήσετε.
Εν ολίγοις, τα δύο κύρια συμπτώματα είναι ο πόνος και το “κλικ” των αρθρώσεων. Επίσης, μπορείτε να παρατηρήσετε την απόκλιση της γνάθου, είτε προς τις υγιείς πλευρές είτε προς τα εμπρός.
Πολλοί ασθενείς αναφέρουν ότι δεν είναι σε θέση να κλείσουν το στόμα τους ή να επιτύχουν οδοντική απόφραξη. Ωστόσο, αυτά τα σημεία μπορεί να διαφέρουν. Στην πραγματικότητα, εξελίσσεται σημαντικά σε μερικούς ασθενείς μέσα σε λίγους μήνες, επειδή δεν ένιωθαν ενόχληση.
Ένας γιατρός πρέπει να χρησιμοποιήσει όλα τα στοιχεία του ιατρικού ιστορικού για να επιτύχει τη σωστή διάγνωση. Από αυτή την άποψη, πρέπει να διερευνήσουν τα χαρακτηριστικά του πόνου και να πραγματοποιήσουν μια σχολαστική φυσική εξέταση της άρθρωσης. Συχνά, μια ακτινογραφία θα είναι απαραίτητη ως επιβεβαιωτική μέθοδος.
Ποια είναι η θεραπεία;
Υπάρχει διαθέσιμη ιατρική περίθαλψη για την εξάρθρωση της γνάθου. Επομένως, πρέπει να συμβουλευτείτε έναν επαγγελματία υγείας εάν υποψιάζεστε ότι μπορεί να έχετε αυτό το πρόβλημα.
- Στην περίπτωση οξέων εξάρσεων, αυτές μπορούν να μειωθούν με τους ελιγμούς Nelaton ή Dupuis στις περισσότερες περιπτώσεις. Αυτές θα διαφέρουν εάν πρόκειται για διμερή ή μονομερή παραλλαγή, αντίστοιχα.
- Και οι δύο ελιγμοί έχουν την ίδια αρχή. Ένας γιατρός θα εισάγει τους αντίχειρές του στη στοματική κοιλότητα και θα τους τοποθετήσει στους κάτω γομφίους. Στη συνέχεια, θα πατήσουν προς τα κάτω ενώ προσπαθούν να σηκώσουν το πηγούνι, κάτι που θα προκαλέσει αρνητική πίεση ή ένταση που θα οδηγήσει το κόνδυλο της γνάθου στη θέση του.
- Σε ορισμένες περιπτώσεις, ειδικά σε ασθενείς με άγχος, θα χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί γενική αναισθησία για να διευκολύνετε τη διαδικασία. Αφού εκτελέσουν τον ελιγμό που περιγράφεται παραπάνω, μπορεί να χρειαστούν έναν επίδεσμο για να σταθεροποιήσουν την περιοχή για μερικές ημέρες.
- Σε περιπτώσεις πιο σοβαρών οξέων ή χρόνιων υποτροπών, μπορεί να χρειαστεί χειρουργική επέμβαση. Ωστόσο, η χρήση τοξίνης αλλαντίασης έχει αποδειχθεί ωφέλιμη για την αποφυγή χειρουργικής επέμβασης σε ορισμένες περιπτώσεις.
- Τέλος, η φυσιοθεραπεία θα βοηθήσει στην αποκατάσταση της λειτουργικότητας της άρθρωσης. Συνεπώς, συνιστάται σε περιπτώσεις χρόνιων επαναλαμβανόμενων εξάρσεων.
Ανακαλύψτε: Τρίξιμο των δοντιών: 4 φυσικές θεραπείες
Τι πρέπει να κάνετε για την εξάρθρωση της κροταφογναθικής άρθρωσης;
Αυτή η κατάσταση δεν είναι πολύ σοβαρή για την υγεία σας, αλλά μπορεί να είναι αρκετά ενοχλητική και να μειώσει την ποιότητα ζωής σας, καθώς είναι δύσκολο να συνεχίσετε με τη συνήθη ρουτίνα. Έτσι, το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνετε είναι να συμβουλευτείτε έναν επαγγελματία υγείας εάν υποψιάζεστε ότι έχει υποστεί μετατόπιση της γνάθου.
Οι προαναφερθέντες ελιγμοί και η κατάλληλη θεραπεία με αναλγητικά και αντιφλεγμονώδη είναι οι μόνοι τρόποι για την αναστροφή του προβλήματος. Προσπαθήστε να μείνετε με τον ίδιο γιατρό εάν πρόκειται για επαναλαμβανόμενη κατάσταση, ώστε να είναι εξοικειωμένοι με την περίπτωσή σας και να υποδείξουν τα πιο κατάλληλα μέτρα που πρέπει να ακολουθήσετε.
Μπορεί να σας ενδιαφέρει ...
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Gómez de Terreros Caro G., Martínez Jimeno L., Gómez Gutiérrez I., Ramos Herrera A.. Luxación temporomandibular. Maniobra de Nelaton: exposición de un caso y revisión de la literatura. Sanid. Mil. 2020; 76( 1 ): 36-38.
- Alarcón-Ariza Diego Fernando, Zambrano-Jerez Laura Cristina, Sosa-Vesga Cristian David, Pardo-Parra Laura Marcela. Luxación de la articulación temporomandibular: apropósito de un caso y su diagnóstico diferencial. Medicas UIS. 2019 Dec; 32( 3 ): 49-54.
- Arista Apolinario, J. B. (2020). Enfoque fisioterapéutico de la luxación temporomandibular.
- Renapurkar, Shravan Kumar, and Robert A. Strauss. “Temporomandibular joint trauma.” Atlas of the oral and maxillofacial surgery clinics of North America 27.2 (2019): 99-106.
- Singh, Ishwar, et al. “Spontaneous temporomandibular joint herniation: a rare case.” Oral and maxillofacial surgery 21.1 (2017): 87-90.
- Larheim, Tore A., et al. “The role of imaging in the diagnosis of temporomandibular joint pathology.” Oral and Maxillofacial Surgery Clinics 30.3 (2018): 239-249.
- Prechel, Ulla, et al. “The Treatment of Temporomandibular Joint Dislocation: A Systematic Review.” Deutsches Aerzteblatt International 115.5 (2018): 59.
- Tatli, Ufuk, et al. “Comparison of the effectiveness of three different treatment methods for temporomandibular joint disc displacement without reduction.” International journal of oral and maxillofacial surgery 46.5 (2017): 603-609.