Φλούδες φιστικιών: Μπορείτε να τις καταναλώσετε;

Τα φιστίκια με τη φλούδα τους είναι μια υγιεινή επιλογή. Αντί να την αφαιρείτε, θα πρέπει να την εκμεταλλευτείτε και να την τρώτε. Να γιατί.
Φλούδες φιστικιών: Μπορείτε να τις καταναλώσετε;
Maria Patricia Pinero Corredor

Γράφτηκε και επαληθεύτηκε από διατροφολόγο Maria Patricia Pinero Corredor.

Τελευταία ενημέρωση: 04 Νοεμβρίου, 2022

Τα φιστίκια είναι ένα φανταστικό σνακ και, για το λόγο αυτό, έχει κυκλοφορήσει στην αγορά μεγάλη ποικιλία προϊόντων που τα περιέχουν. Ωστόσο, το να τρώτε φλούδες φιστικιών δεν είναι εύκολη υπόθεση, καθώς η βιομηχανία εξαλείφει αυτό το μέρος του ξηρού καρπού.

Η πιο συνηθισμένη μορφή παρουσίασης είναι εντελώς ξεφλουδισμένη και με πολύ αλάτι, ανεξάρτητα από τις αντιοξειδωτικές ιδιότητες του κοκκινωπού κελύφους του. Η φλούδα του φιστικιού είναι ένα υποπροϊόν που θεωρείται χαμηλής αξίας, οπότε απορρίπτεται ή χρησιμοποιείται για ζωοτροφές.

Ωστόσο, περιέχει οφέλη. Για παράδειγμα, παρέχει φαινολικές ενώσεις που προάγουν την υγεία. Σε αυτό το άρθρο, σας προσκαλούμε να μάθετε περισσότερα για τα πλεονεκτήματα της κατανάλωσης φλούδας φιστικιού.

Τι είναι το φιστίκι;

Η επιστήμη δίνει το όνομα Arachis hypogaea στο φιστίκι. Αν και έχει θεωρηθεί ξηρός καρπός λόγω του ξυλώδους κελύφους του, στην πραγματικότητα είναι όσπριο. Συγγενεύει με τον αρακά, τις φακές, τα ρεβίθια και τα φασόλια, μεταξύ άλλων.

Ως σπόρος της ομάδας των ψυχανθών, αναπτύσσεται καλυμμένος από μια κάψουλα, που ονομάζεται λοβός ή κέλυφος. Σε ένα ολόκληρο φιστίκι, το κέλυφος αντιπροσωπεύει περίπου το 30%, ο σπόρος περίπου το 70% και η φλούδα μεταξύ 3 και 3,6%.

Καλλιεργείται σε όλες τις ηπείρους και είναι ιθαγενές στη Νότια Αμερική. Το μεγαλύτερο μέρος του παράγεται στην Ασία, την Αφρική, τη Νότια Αμερική και τη Βόρεια Αμερική

Είναι η έκτη σημαντικότερη καλλιέργεια στον κόσμο, λόγω του πλούτου της σε λιπαρά. Σύμφωνα με τον Οργανισμό Τροφίμων και Γεωργίας των Ηνωμένων Εθνών, είναι σημαντικό λόγω της διατροφικής του αξίας, καθώς είναι χρήσιμο ως πηγή ελαίου και φυτικής πρωτεΐνης.

Some peanuts.

Διατροφικές ιδιότητες από τις φλούδες φιστικιών

Ο πυρήνας του φιστικιού είναι θρεπτικός. Περιέχει 44 έως 54% λίπος. Η πρωτεΐνη του είναι 2,7 φορές υψηλότερη από ό,τι στο μοσχάρι και έως και 16 φορές υψηλότερη από ό,τι στο γάλα.

Η βιολογική του αξία είναι χαμηλότερη από εκείνη της ζωικής πρωτεΐνης, καθώς στερείται πολλών βασικών αμινοξέων. Ωστόσο, το 90% αφομοιώνεται χωρίς δυσκολία.

Περιέχει επίσης υδατάνθρακες διαφόρων τύπων, μεταξύ των οποίων 3% φυτικές ίνες. Η σακχαρόζη και το άμυλο αποτελούν το μεγαλύτερο μέρος τους, με χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη.

Ξεχωρίζει επίσης για την περιεκτικότητά του σε βιταμίνη Ε, σύμπλεγμα Β, παντοθενικό οξύ και φολικό οξύ. Από την άλλη πλευρά, τα φιστίκια είναι ένας από τους πλουσιότερους σπόρους σε νιασίνη, παρέχοντας 16 χιλιοστόγραμμα ανά 100 γραμμάρια του προϊόντος. Το ψήσιμο αυξάνει τη συγκέντρωσή της.

Τα φιστίκια παρέχουν ψευδάργυρο, φώσφορο, κάλιο και μαγνήσιο. Ο πλούτος τους σε λάδι τα κάνει να χρησιμοποιούνται για την παραγωγή φυστικοβούτυρου, καραμέλες, σνακ και ως αραιωτικό για προϊόντα κρέατος, σούπες και επιδόρπια.

Πιστεύουμε ότι θα σας αρέσει επίσης να διαβάζετε αυτό το άρθρο: 2 τρόποι για να φτιάξετε μπισκότα σοκολάτας με αλεύρι ρεβιθιού

Βιοδραστικές ενώσεις στις φλούδες φιστικιών

Υπολογίζεται ότι ανά κιλό αποφλοιωμένου πυρήνα φιστικιού παράγονται 35 έως 45 γραμμάρια φλούδας φιστικιού. Οι περισσότερες ποικιλίες έχουν ροζ ή κόκκινο χρώμα φλοιού.

Πολλές από τις χρωστικές ουσίες είναι φλαβονοειδή, όπως οι ανθοκυανίνες. Οι φαινολικές ενώσεις βρίσκονται επίσης σε υψηλότερες συγκεντρώσεις από ό,τι στο πράσινο τσάι, οι οποίες συγκεντρώνονται όταν το φιστίκι καβουρδίζεται ή φρυγανίζεται.

Σύμφωνα με διάφορους ειδικούς, μεταξύ των φαινολικών είναι το χλωρογενικό οξύ, το καφεϊκό οξύ, το κουμαρικό οξύ, το φερουλικό οξύ και τα στιλβένια, όπως η ρεσβερατρόλη (η οποία περιέχεται και στα σταφύλια). Όλα αυτά έχουν αντιοξειδωτική δράση, όχι μόνο με την παγίδευση των ελεύθερων ριζών, αλλά και με την αναγωγική τους δύναμη.

Η ρεσβερατρόλη και τα φλαβονοειδή είναι τα πιο δραστικά στα φιστίκια και προλαμβάνουν ορισμένες ασθένειες. Είναι παρόντα σε όλο το φιστίκι, από τη ρίζα μέχρι τη φλούδα, ακόμη και το κέλυφος.

Τα εκχυλίσματα φλούδας φιστικιού θεωρούνται δυνητικές πηγές φυσικών αντιοξειδωτικών.

Ρεσβερατρόλη

Η ρεσβερατρόλη είναι μια αντιοξειδωτική πολυφαινόλη που μελετήθηκε για τον προστατευτικό της ρόλο έναντι των καρδιακών παθήσεων, εκφυλιστικών ασθενειών όπως η νόσος Αλτσχάιμερ, της συστηματικής φλεγμονής και του καρκίνου.

Η περιεκτικότητα των φιστικιών σε ρεσβερατρόλη είναι παρόμοια με εκείνη του χυμού σταφυλιών, ενώ είναι 3 φορές υψηλότερη όταν τα φιστίκια καβουρδίζονται με τη φλούδα. Αν και χρειάζονται περισσότερες μελέτες, ορισμένοι συγγραφείς αποκαλύπτουν ότι η ουσία δρα ως χημειοπροληπτικός παράγοντας κατά διαφόρων τύπων κακοήθων όγκων.

Φαινολικά οξέα και φλαβονοειδή

Τα φιστίκια και η φλούδα τους αποτελούν εξαιρετικές πηγές λειτουργικών ενώσεων, όπως τα φαινολικά οξέα. Συγκεκριμένα, έχουν υψηλά επίπεδα p-κουμαρικού οξέος, το οποίο αυξάνει τη συνολική περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικά έως και 22%. Επιπλέον, οι ψημένες φλούδες φιστικιών έχουν υψηλότερη αντιοξειδωτική ικανότητα από τα ψημένα φιστίκια χωρίς τη φλούδα.

Η υψηλή πρόσληψη φλαβονοειδών πιστεύεται επίσης ότι προστατεύει από καρδιακές παθήσεις και καρκίνο. Οι τύποι των φλαβονοειδών είναι οι ίδιοι με αυτούς που βρίσκονται στο πράσινο και το μαύρο τσάι, τα μήλα, το κόκκινο κρασί και τη σόγια.

Με άλλα λόγια, τρώγοντας φιστίκια με τη φλούδα μπορείτε να πάρετε περισσότερα αντιοξειδωτικά. Ορισμένες μελέτες δείχνουν ότι με την προσθήκη 0,5 έως 2,5% της φλούδας σε ένα τρόφιμο, η αντιοξειδωτική ικανότητα του τροφίμου αυξάνεται κατά 30%, χωρίς να τροποποιείται η αποδοχή του.

Προσοχή στην κατανάλωση φιστικιών

Παρά τα οφέλη των φιστικιών για την υγεία και τη χρήση τους ως λειτουργικό συστατικό, η κατανάλωσή τους με τη φλούδα δεν μειώνει την αλλεργιογόνο δύναμή τους. Θα πρέπει να λαμβάνονται ορισμένες προφυλάξεις, ειδικά αν είναι η πρώτη φορά που το κάνετε.

Φαίνεται ότι οι πρωτεΐνες αραχίνη και κοναραχίνη βρέθηκαν να είναι τα κύρια αλλεργιογόνα των διαφόρων πυρήνων φιστικιών. Αυτές είναι συγκεντρωμένες στον σπόρο και όχι στη φλούδα. Σχετίζονται με τη δράση της ανοσοσφαιρίνης Ε και άλλων αναφυλακτοξινών που απελευθερώνουν ισταμίνη.

Τα συμπτώματα της αλλεργίας μπορεί να περιλαμβάνουν τα εξής:

  • Εμετός
  • Διάρροια
  • Αναφυλακτικό σοκ
  • Κνίδωση και έκζεμα
  • Βρογχόσπασμος και άσθμα
  • Φλεγμονή των χειλιών, του προσώπου και του λαιμού

Ένα άλλο πιθανό πρόβλημα που πρέπει να γνωρίζετε είναι η τροφική δηλητηρίαση, καθώς το προϊόν είναι συχνά μολυσμένο με τον μύκητα Aspergillus flavus, ο οποίος μπορεί να παράγει τοξική αφλατοξίνη.

A woman removing peanuts.
Η αλλεργία στα φιστίκια δεν μειώνεται αν η φλούδα διατηρείται κατά την κατανάλωση φιστικιών. Η πιθανότητα αντίδρασης είναι η ίδια με αυτή που υπάρχει αν τα φιστίκια καταναλώνονταν χωρίς τη φλούδα.

Πρέπει να τρώω φλούδες φιστικιών;

Τα φιστίκια είναι μια μεγάλη πηγή θρέψης και αποτελούν ένα υγιεινό συστατικό για όλο τον πληθυσμό. Η φλούδα των φιστικιών αποτελεί πηγή για τη λήψη πολυφαινολών και συμβάλλει θετικά στην υγεία.

Από αυτή την άποψη, η εμπορία φιστικιών με τη φλούδα θα πρέπει να συνεχίσει να υποστηρίζεται, καθώς παρέχει υψηλή περιεκτικότητα σε αντιοξειδωτικές ενώσεις, όπως η ρεσβερατρόλη.

Συνιστάται να τα ψήνετε στο φούρνο για 10 λεπτά για να αυξήσετε τα αντιοξειδωτικά στη φλούδα. Εάν είναι δυνατόν, η ψημένη φλούδα θα πρέπει επίσης να χρησιμοποιείται για να προστεθεί σε άλλα παρασκευάσματα, όπως σούπες ή smoothies. Με αυτόν τον τρόπο, αυξάνουμε την πρόσληψη διαιτητικών ινών.


Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.


  • FAO (Organización de las Naciones Unidas para la Alimentación y la Agricultura). 2020. FAO: Perspectivas por sectores principales. Producción de cultivos (en línea). Consultado 29 oct. 2020. Disponible en http://www.fao.org/3/y3557s/y3557s08.htm#TopOfPage.
  • Vollmann, J; Rajcan, I. 2009. Oil Crops y Peanuí. London New York. Primera edición. Springer (ed). 548 p. ISBN 978-0-387-77593-7.   Disponible en: https://www.springer.com/de/book/9780387775937
  • Al-Khayri, JM; Jain, SM; Johnson, DV. 2019. Advances in plant breeding strategies: nut and beverage crops y Peanut (Arachis hypogaea L.) breeding. Primera edición. Cham, Switzerland. Springer Nature Switzerland AG (ed). 573 p. ISBN 978-3-030-23111-8. Disponible en: https://vdoc.pub/documents/advances-in-plant-breeding-strategies-nut-and-beverage-crops-volume-4-4tram5cfov30
  • Arya, S. S., Salve, A. R., & Chauhan, S. (2016). Peanuts as functional food: a review. Journal of food science and technology53(1), 31–41. https://doi.org/10.1007/s13197-015-2007-9
  • Rudolf JL, Resurrección AV. Obtención de resveratrol en granos de maní mediante la aplicación de estrés abiótico. J Química alimentaria agrícola. 2006; 53 :10186–10192. doi: 10.1021/jf0506737.
  • Juan ME, Vinardell MP, Planas JM (2002) La administración oral diaria de dosis altas de trans-resveratrol a ratas durante 28 días no es dañina. The J Nutr 132(2):257–260 . Disponible en: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/11823587
  • Chen SIRTI proyecta contra la toxicidad de amiloide-b dependiente de microglía mediante la inhibición de la señalización de NF-kB. J Biol Chem. 2005; 280 (48):40364–40374. doi: 10.1074/jbc.M509329200. Disponible en: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16183991
  • Gagliano N, Aldini G, Colombo G, Rossi R, Colombo R, Gioia M, Milzani A, Dalle-Donne I. El potencial del resveratrol contra los gliomas humanos. Medicamento contra el cáncer. 2010; 21 : 140-150. doi: 10.1097 / CAD.0b013e32833498f1. Disponible en: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20010425
  • Delmas D, Lançon A, Colin D, Jannin B, Latruffe N (2006) El resveratrol como agente quimiopreventivo: una molécula prometedora para combatir el cáncer. Curr Drug Targets 7(4):423–442. Disponible en: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/16611030
  • Lopes RM, Agostini-Costa TDS, Gimenes MA, Silveira D (2011) Composición química y actividades biológicas de especies de Arachis. J Agri Food Chem 59(9):4321–4330. Disponible en: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/21425852
  • Francisco ML, Resurrección AV. Componentes funcionales en maní. Crit Rev Food Sci Nutr. 2008; 48 (8):715–746. doi: 10.1080/10408390701640718. Disponible en: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/18756396
  • Adriano Costa de Camarg, Carolina Maldonado Martins Vidal, Solange Guidolin Canniatti-Brazaca, Fereidoon Shahidi. Fortification of Cookies with Peanut Skins: Effects on the Composition, Polyphenols, Antioxidant Properties, and Sensory Quality. J. Agric. Food Chem. 2014, 62, 46, 11228–11235. https://doi.org/10.1021/jf503625p
  • Achar PN, et al. Estudios microscópicos sobre granos de maní comerciales infectados con Aspergillus flavus en Georgia. Ecotoxicol Environ Saf. 2009; 72 :2115–2120. doi: 10.1016/j.ecoenv.2009.04.002. Disponible en: https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/19443032

Αυτό το κείμενο προσφέρεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν αντικαθιστά τη συμβουλή από επαγγελματία. Σε περίπτωση αμφιβολίας, συμβουλευτείτε τον ειδικό σας.