Hyperemesis Gravidarum: Σοβαρή ναυτία την ώρα του πρωινού
Εάν, κατά τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης, έχετε ναυτία ή έμετο το πρωί, αυτό είναι απολύτως φυσιολογικό. Όταν όμως αυτό είναι συνεχές ή επιδεινώνεται, ονομάζεται hyperemesis gravidarum.
Μπορεί επίσης να υπάρχουν και άλλα συμπτώματα, όπως ζάλη, ταχυκαρδία, αφυδάτωση και απώλεια βάρους. Εάν δεν ληφθούν μέτρα, μπορεί να επηρεαστεί η υγεία της γυναίκας ή του εμβρύου.
Τι σημαίνει hyperemesis gravidarum;
Hyperemesis gravidarum είναι ο όρος που χρησιμοποιείται για να αναφερθεί σε σοβαρή πρωινή ναυτία που εμφανίζεται συχνά ή υπερβολικά, μαζί με άλλα συμπτώματα που θα συζητήσουμε αργότερα. Και, παρόλο που ονομάζεται “πρωινή” ναυτία, στην πραγματικότητα μπορεί να εμφανιστεί οποιαδήποτε ώρα της ημέρας.
Η ναυτία, από την άλλη πλευρά, εμφανίζεται συνήθως μεταξύ της 6ης έως 8ης εβδομάδας της εγκυμοσύνης και τείνει να εξαφανίζεται καθώς εισέρχεστε στο δεύτερο τρίμηνο.
Η hyperemesis gravidarum, από την άλλη πλευρά, διαρκεί περισσότερο. Μερικές φορές βελτιώνεται μέχρι την 20ή εβδομάδα, αλλά άλλες φορές διαρκεί καθ’ όλη τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.
Η συχνότητα εμφάνισης αυτής της κατάστασης μπορεί να ποικίλλει. Σύμφωνα με έρευνες, περίπου το 70% των γυναικών υποφέρουν από ναυτία, αλλά μεταξύ 0,3% και 2% των περιπτώσεων επιδεινώνεται. Πιθανόν να πάσχουν περισσότερες, καθώς πιθανότατα δεν θα πάνε όλες να επισκεφθούν γιατρό.
Συμπτώματα της hyperemesis gravidarum
Εκτός από την έντονη ναυτία κατά το πρωινό ή άλλες ώρες της ημέρας, που συνοδεύεται από εμετό και άλλα συμπτώματα, μπορεί να εμφανιστούν και τα ακόλουθα:
- Δυσκολία στο φαγητό ή το ποτό
- Υπερβολική σιελόρροια
- Κακή γεύση στο στόμα
- Επίμονη δίψα
- Αυξημένη ευαισθησία στις οσμές
- Χαμηλή παραγωγή ούρων
- Δυσκοιλιότητα
- Χαμηλή αρτηριακή πίεση
- Ταχυκαρδία
- Αίσθηση ζάλης
Διαβάστε επίσης: Τρεις συνταγές για άζυμα μπισκότα βρώμης
Αίτια και σχετικοί παράγοντες κινδύνου
Η ναυτία κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης πιστεύεται ότι προκαλείται από την αύξηση της παραγωγής της ανθρώπινης χοριακής γοναδοτροπίνης (hCG) που απελευθερώνεται από τον πλακούντα. Η έναρξη των συμπτωμάτων αντιστοιχεί σε ταχεία αύξηση αυτής της ουσίας.
Πιστεύεται επίσης ότι μπορεί να εμπλέκονται και άλλες ορμόνες. Σε αυτές περιλαμβάνονται η κορτιζόλη, οι προσταγλανδίνες, τα οιστρογόνα (σχετίζονται με αυξημένη οσφρητική ευαισθησία) και η προγεστερόνη (επηρεάζει τις περισταλτικές κινήσεις), μεταξύ άλλων.
Η ακριβής αιτία της επιδείνωσης της ναυτίας και του εμέτου είναι άγνωστη. Ωστόσο, έχουν εντοπιστεί ορισμένοι παράγοντες κινδύνου που σχετίζονται με αυτήν:
- Προσωπικό και οικογενειακό ιστορικό
- Προδιάθεση για ζάλη (ναυτία κίνησης) ή ημικρανίες
- Πολλαπλή εγκυμοσύνη
- Μολυβδωτή κύηση
- Τροφοβλαστική νόσος της κύησης
- Χαμηλά επίπεδα σακχάρου στο αίμα
- Παρουσία ελικοβακτηριδίου του πυλωρού
- Υπερβολικό βάρος ή παχυσαρκία
- Στρες
Ανακαλύψτε περισσότερα εδώ: Πώς να αναγνωρίσετε την επιλόχειο κατάθλιψη και να την αντιμετωπίσετε
Διάγνωση της hyperemesis gravidarum
Η διάγνωση τίθεται λαμβάνοντας υπόψη το ιστορικό της ασθενούς και πραγματοποιώντας τόσο αναμνηστική όσο και λεπτομερή φυσική εξέταση. Αξιολογείται η κατάσταση του εμβρύου και η παρουσία αφυδάτωσης.
Κατ’ αποκλεισμό, η ναυτία και ο έμετος πρέπει να αποκλείονται εάν σχετίζονται με άλλες παθήσεις του πεπτικού ή του ενδοκρινικού συστήματος ή με νευρολογικά ή ψυχολογικά προβλήματα. Διάφορες διαταραχές μπορεί να προκαλέσουν αυτά τα συμπτώματα.
Όσον αφορά τις εξετάσεις, συνιστώνται, μεταξύ άλλων, εξετάσεις αίματος και ούρων, υπερηχογράφημα κοιλίας και μαιευτηρίου, εξετάσεις νεφρικής λειτουργίας.
Επιλογές θεραπείας
Η θεραπεία θα εξαρτηθεί από το πόσο έντονη είναι η ναυτία την ώρα του πρωινού. Με άλλα λόγια, από τη σοβαρότητα των συμπτωμάτων και τις συνέπειες.
Ενδοφλέβια σίτιση
Ένα από τα πρώτα μέτρα μπορεί να περιλαμβάνει τη διακοπή της πρόσληψης τροφής και τη χορήγηση υγρών μέσω σωλήνα ή ενδοφλέβια. Ανάλογα με τις απαιτήσεις, θα αντικατασταθούν ηλεκτρολύτες, βιταμίνες, καθώς και φάρμακα.
Μόλις σταθεροποιηθεί η κατάσταση, ο ασθενής μπορεί να συνεχίσει την πρόσληψη υγρών. Εάν είναι ανεκτή, θα αρχίσει να καταναλώνει και πάλι πολύ σταδιακά στερεά τροφή.
Φαρμακευτική αγωγή
Μεταξύ των φαρμάκων που μπορούν να χορηγηθούν, πάντα κατόπιν ιατρικής σύστασης, είναι συμπληρώματα βιταμίνης Β, αντιισταμινικά και αντιεμετικά ή προκινητικά, όπως η δοξυλαμίνη, η προμεθαζίνη ή η μετοκλοπραμίδη.
Εάν η θεραπεία αυτή είναι αναποτελεσματική, μπορούν να χορηγηθούν κορτικοστεροειδή (όπως η μεθυλπρεδνιζολόνη). Ωστόσο, αυτά θα πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή, για μικρό χρονικό διάστημα και με την ελάχιστη δόση.
Η απόφαση για τη χρήση φαρμάκων περιπλέκεται σε ορισμένες περιπτώσεις, καθώς δεν είναι πάντα απαλλαγμένα από επιπτώσεις για το έμβρυο ή τη μητέρα. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να γίνεται μόνο όταν κρίνεται ότι τα πιθανά οφέλη υπερτερούν των πιθανών κινδύνων.
Φυσικές θεραπείες
Ορισμένες φυσικές φυτικές θεραπείες μπορούν να χρησιμοποιηθούν όταν επιτρέπεται από τον γιατρό. Από την άποψη αυτή, η έρευνα δείχνει ότι τα παρασκευάσματα τζίντζερ έχουν δοκιμαστεί με επιτυχία όταν επιδιώκεται η διαχείριση ορισμένων συμπτωμάτων στην hyperemesis gravidarum.
Άλλες εναλλακτικές επιλογές
Επιλογές όπως η ψυχοθεραπεία, οι τεχνικές χαλάρωσης και οι ζώνες βελονισμού μπορούν να εξεταστούν, ειδικά όταν εμπλέκονται θέματα ψυχικής υγείας στην εμφάνιση αυτής της κατάστασης.
Διατροφικές προσαρμογές
Συνιστάται να λαμβάνετε υπόψη σας τα τρόφιμα των οποίων η μυρωδιά ή η γεύση μπορεί να σχετίζονται με τη ναυτία και τον έμετο. Να τα αποφεύγετε όσο το δυνατόν περισσότερο.
Συνιστάται επίσης να αντικαταστήσετε τα μεγάλα γεύματα με μικρότερα, πιο συχνά γεύματα. Αντί για τρία μεγάλα γεύματα, καταναλώστε περίπου έξι μικρά γεύματα, συν τα σνακ.
Επιπλέον, αποφύγετε τα πικάντικα και καυτερά φαγητά, καθώς και τα τηγανητά και την καφεΐνη. Αντ’ αυτού, τα μπισκότα, ο χυλός λαχανικών και τα θρεπτικά smoothies με φρούτα είναι καλές επιλογές.
Όσον αφορά τα υγρά, θα πρέπει να καταναλώνονται συχνά, αν και σε μικρές ποσότητες. Ωστόσο, δεν πρέπει να πίνετε τίποτα με τα γεύματα, αλλά άφθονα υγρά σε άλλες ώρες.
Τέλος, είναι προτιμότερο να μην πάτε για ύπνο αμέσως μετά το φαγητό, αλλά να περιμένετε λίγο. Ούτε πρέπει να αναβάλλετε τα γεύματα ή να περνάτε πολλή ώρα με άδειο στομάχι.
Γενικά μέτρα
Εκτός από τη φαρμακευτική αγωγή ή σε συνδυασμό με αυτήν, ορισμένα μέτρα όπως τα ακόλουθα μπορεί να είναι χρήσιμα:
- Ζητάτε από κάποιον άλλο να μαγειρέψει
- Αρκετή ξεκούραση και αποφυγή του στρες
- Βουρτσίζετε τα δόντια σας μετά το φαγητό
- Λήψη φαρμάκων το βράδυ και όχι το πρωί
- Αποφεύγετε τις έντονες οσμές, όπως τα αρώματα
- Να μη φοράτε ρούχα που πιέζουν την κοιλιά
- Αποφύγετε τους θορύβους, τα έντονα φώτα ή το ταξίδι με αυτοκίνητο.
Κίνδυνοι, επιπλοκές και συνέπειες της hyperemesis gravidarum
Γενικά, στην hyperemesis gravidarum, η πρόγνωση τείνει να είναι καλή και οι επιπλοκές είναι μάλλον σπάνιες. Ωστόσο, θα πρέπει ακόμη να δίνεται προσοχή και να ακολουθούνται οι συστάσεις του γιατρού.
Έχει παρατηρηθεί αυξημένη συχνότητα εμφάνισης προβλημάτων της χοληδόχου κύστης και νεφρικής και ηπατικής βλάβης κατά τη διάρκεια και μετά την εγκυμοσύνη. Μπορεί επίσης να εμφανιστεί αιμορραγία του αμφιβληστροειδούς.
Οι καταστάσεις που προκύπτουν από την hyperemesis gravidarum σχετίζονται συνηθέστερα με αφυδάτωση και απώλεια βάρους. Αυτό, με τη σειρά του, μπορεί να οδηγήσει σε αναιμία.
Άλλες συνέπειες παρουσιάζονται επίσης σε κοινωνικό, διανοητικό ή ψυχοσωματικό επίπεδο, επηρεάζοντας την ποιότητα ζωής της γυναίκας. Σε αυτές περιλαμβάνονται η κόπωση, το άγχος και η αποθάρρυνση.
Όσον αφορά τις επιπτώσεις στο έμβρυο, η hyperemesis gravidarum σχετίζεται με πρόωρο τοκετό και χαμηλό βάρος και μέγεθος του μωρού κατά τη γέννηση. Μπορεί επίσης να υπάρχουν διαταραχές ηλεκτρολυτών.
Εάν η ναυτία, ο έμετος και η απώλεια βάρους συνεχίζονται παρά τη θεραπεία και τις προφυλάξεις, μπορεί να ληφθούν περαιτέρω μέτρα.
Πότε πρέπει να επισκεφθώ γιατρό εάν υποψιάζομαι ότι έχω hyperemesis gravidarum;
Τα παρακάτω είναι τα προειδοποιητικά σημάδια που πρέπει να γνωρίζετε και, σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να επικοινωνήσετε αμέσως με τον γιατρό σας:
- Ναυτία κατά τη διάρκεια της ημέρας
- Συχνός έμετος 4 ή περισσότερες φορές μέσα σε 24 ώρες
- Αδυναμία συγκράτησης τροφής
- Ζάλη ή λιποθυμία
- Κοιλιακό άλγος
- Απώλεια βάρους μεγαλύτερη από 2,5 κιλά
- Αίσθημα σύγχυσης
Το αίσθημα έντονης ναυτίας την ώρα του πρωινού μπορεί να είναι κάτι περισσότερο από μια παροδική ενόχληση. Και παρόλο που οι επιπλοκές που σχετίζονται με την hyperemesis gravidarum δεν είναι πολύ συχνές, ποτέ δεν βλάπτει να προσπαθήσετε να αποτρέψετε περαιτέρω επιπλοκές. Αυτό είναι εφικτό, αλλά τα αίτια της κατάστασης δεν είναι πάντα σαφή.
Τα μέτρα που πρέπει να ληφθούν θα είναι παρόμοια με εκείνα που σχετίζονται με την καθημερινή φροντίδα: λήψη βιταμινών και φυλλικού οξέος, φαγητό τις σωστές ώρες και προσπάθεια αποφυγής όσων προκαλούν τη ναυτία.
Αρκετά από αυτά τα μέτρα έχουν να κάνουν με την αλλαγή συνηθειών. Εν ολίγοις, όλα όσα πρέπει να κάνουμε για να εξασφαλίσουμε μια υγιή ζωή.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Ezpeleta1 J, López Cousillas A. Enfermedad trofoblástica gestacional. Aspectos clínicos y morfológicos. Rev Esp Patol. 2002; 35(2): 187-200
- Fejzo M, Ingles S, Wilson M, et al. High prevalence of severe nausea and vomiting of pregnancy and hyperemesis gravidarum among relatives of affected individuals. European Journal of Obstetrics & Gynecology and Reproductive Biology. 2008; 141(1): 13-17.
- González-González A, Álvarez-Silvares E, Veiga-Vázquez A, Gómez-Mosquera M. Síntomas y signos digestivos durante la gestación: náuseas y vómitos/hiperémesis gravídica. SEMERGEN – Medicina de Familia. 2011; 37(10): 559-564.
- Pacheco J, Alegre J, Paniagua G. Características clínicas y anatomopatológicas en mola hidatiforme. Anales de la Facultad de Medicina. 2002; 63(4): 275-280.
- Sibaja M, Vargas Q. Manejo de la hiperémesis gravídica. Rev Med Cos Cen. 2011; 68(599): 441-445.
- Rashid M, Rashid MH, Malik F, Herath R. Hyperemesis gravidarum and fetal gender: A retrospective study. Journal of Obstetrics and Gynaecology. 2012; 32(5): 475-478.
- Silva C, Pagés G. Hiperémesis gravídica. Rev Obstet Ginecol Venez. 2006; 66( 3): 178-186.
- Velázquez N. La hormona gonadotrofina coriónica humana. Una molécula ubicua y versátil. Rev Obstet Ginecol Venez. 2014; 74(2): 122-133.