Μέθοδοι διάγνωσης της κολπικής μαρμαρυγής

Η κολπική μαρμαρυγή είναι ένας από τους συχνότερους τύπους αρρυθμίας. Εξαιτίας αυτού, είναι σημαντικό να μάθετε πώς να τη διαγιγνώσκετε.

Η μέθοδος διάγνωσης της κολπικής μαρμαρυγής που χρησιμοποιείται αρχικά είναι το ηλεκτροκαρδιογράφημα. Τα ιατρικά κέντρα οφείλουν να εκτελούν πολύ ακριβείς μελέτες επειδή υπάρχουν πολλά είδη αρρυθμίας.

Η σωστή και έγκαιρη διάγνωση επιτρέπει στον/ην ασθενή ν’ αντιμετωπίσει καλύτερα την ασθένεια κάνοντας αλλαγές στον τρόπο ζωής, αλλά και στις διατροφικές συνήθειες. Επίσης, θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα θεραπεία.

Συνεχίστε την ανάγνωση του σημερινού μας άρθρου προκειμένου να μάθετε τις πιθανές αιτίες και τις μεθόδους διάγνωσης της κολπικής μαρμαρυγής.

Τι είναι η κολπική μαρμαρυγή;

Πρόκειται για έναν ιατρικό όρο ο οποίος αναφέρεται σε μια διαταραχή της καρδιάς. Κατά τη διάρκεια μιας κολπικής μαρμαρυγής αλλοιώνονται τα φυσικά ηλεκτρικά σήματα. Γενικά, αυτά τα νευρικά ερεθίσματα ελέγχουν τη συστολή και τη χαλάρωση της καρδιάς. Σύμφωνα με την εξειδικευμένη ιατρική πύλη Medline Plus, οι συνέπειες είναι οι ακόλουθες:

“Η κολπική μαρμαρυγή είναι πιθανό να οδηγήσει σε αυξημένο κίνδυνο εγκεφαλικού. Σε πολλούς ασθενείς, μπορεί να προκαλέσει επίσης πόνο στο στήθος, καρδιακές προσβολές ή καρδιακή ανεπάρκεια”.

Αυτό που συμβαίνει είναι πως ο κόλπος της καρδιάς (οι άνω καρδιακοί θάλαμοι) συστέλλονται με έναν ακανόνιστο και ασυντόνιστο τρόπο με τις κοιλιές (κάτω καρδιακοί θάλαμοι).

Είδη κολπικής μαρμαρυγής και ομάδες υψηλού κινδύνου

Η διαταραχή αυτή εμφανίζεται συχνά σε άτομα άνω των 65 ετών. Ωστόσο, υπάρχουν κλινικές περιπτώσεις σε διάφορες ηλικιακές ομάδες. Από την άλλη, λόγω άγνωστων αιτιών, είναι συχνότερη στους άνδρες απ’ ότι στις γυναίκες.

Παρομοίως, είναι εφικτός ο διαχωρισμός ανάμεσα σε δύο είδη κολπικής μαρμαρυγής βάσει των χαρακτηριστικών τους:

• Χρόνια. Σε αυτή την περίπτωση, η κολπική μαρμαρυγή υπάρχει για αρκετό διάστημα και απαιτείται θεραπεία για την ανακούφιση των συμπτωμάτων.
• Παροξυντική. Εδώ η αλλοίωση εμφανίζεται περιοδικά και τα συμπτώματα που σχετίζονται με αυτή διορθώνονται μόνα τους.

Όπως και να έχει, οι επιπτώσεις της διαταραχής μπορούν να είναι αρκετά σοβαρές. Ανάμεσα στους συχνότερους κινδύνους βρίσκονται το εγκεφαλικό και η καρδιακή αρρυθμία, ή η διαταραχή του καρδιακού ρυθμού.

Ποιες είναι οι πιθανές αιτίες πρόκλησης της κολπικής μαρμαρυγής;

Μέχρι στιγμής, η έρευνα δε μπόρεσε ν’ αναγνωρίσει την ακριβή αιτία της ασθένειας. Όμως, υπάρχουν αρκετές ιατρικές παθήσεις και κίνδυνοι που μπορούν να οδηγήσουν στην κολπική μαρμαρυγή.

Μεταξύ αυτών βρίσκονται μία ή περισσότερες καρδιακές παθήσεις οι οποίες επηρεάζουν την καρδιά. Παραδείγματος χάρη:

• Περικαρδίτιδα ή φλεγμονή του περικαρδίου (το λεπτό στρώμα το οποίο περιβάλλει και προστατεύει το όργανο).
• Μυοκαρδίτιδα ή φλεγμονή του μυοκαρδίου (καρδιακός μυς).
• Έμφραγμα του μυοκαρδίου.
• Παθήσεις των βαλβίδων της καρδιάς ή αλλοιώσεις των βαλβίδων στο εσωτερικό της καρδιάς.
• Ζημιά η οποία προκλήθηκε κατά τη διάρκεια επέμβασης στην καρδιά.
• Κάπνισμα, κατανάλωση αλκοόλ, και/ή χρήση ναρκωτικών.
• Φάρμακα που μπορούν να προκαλέσουν πρόβλημα στην καρδιά.
• Παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος όπως η ΧΑΠ.
• Υπερθυρεοειδισμός.
• Άλλες παθήσεις όπως η άπνοια ύπνου.

Μέθοδοι διάγνωσης της κολπικής μαρμαρυγής

Η ιατρική ομάδα θα εκτελέσει μια σειρά ιατρικών δοκιμών για τη διάγνωση της κολπικής μαρμαρυγής. Έτσι, θα μπορέσουν ν’ αποκλείσουν άλλες διαταραχές με παρόμοια χαρακτηριστικά.

Οι πιο κοινές μέθοδοι διάγνωσης της κολπικής μαρμαρυγής είναι:

Ηλεκτροκαρδιογράφημα ή ΗΚΓ ως μέθοδος διάγνωσης της κολπικής μαρμαρυγής

Αυτό γίνεται με την τοποθέτηση ορισμένων συσκευών, γνωστές ως ηλεκτρόδια, στο στήθος και τα μπράτσα του/ης ασθενούς. Οι συσκευές αυτές είναι σχεδιασμένες για να καταγράφουν τα ηλεκτρικά σήματα που ελέγχουν τις κινήσεις της καρδιάς. Έπειτα, εμφανίζεται μια γραφική αναπαράσταση αυτών των νευρικών ερεθισμάτων.

Πρόκειται για μία από τις κύριες μεθόδους διάγνωσης της κολπικής μαρμαρυγής. Μπορείτε επίσης να τη βρείτε με τις ακόλουθες μορφές:

• Καρδιογράφος Holter. Είναι ένας κινητός καρδιογράφος στον οποίο ο/η ασθενής καταγράφει τη δραστηριότητα της καρδιάς για 24 ώρες ή παραπάνω.
• Καταγραφέας επεισοδίου. Σε αυτή την περίπτωση, ο/η ασθενής ενεργοποιεί τη συσκευή μόλις εμφανιστούν τα συμπτώματα της ταχυκαρδίας. Με αυτόν τον τρόπο μπορούν να μελετηθούν εύκολα οι χρόνοι της αλλοίωσης. Σε αντίθεση με τον καρδιογράφο Holter, η μελέτη διεξάγεται σε μια περίοδο αρκετών εβδομάδων ή μηνών.

Ηχοκαρδιογράφημα

Οι ειδικοί στέλνουν μια σειρά κυμάτων μέσω μιας συσκευής η οποία ονομάζεται μορφοτροπέας στο στήθος του/ης ασθενούς. Τα κύματα φθάνουν στην καρδιά και ανακλώνται ώστε να διαφύγουν στη θωρακική κοιλότητα. Στη συνέχεια, μετά από την ψηφιακή τους επεξεργασία, εμφανίζεται μια ζωντανή εικόνα από την καρδιά του/ης ασθενούς.

Η διαδικασία αυτή ονομάζεται διαθωρακικό ηχοκαρδιογράφημα. Όμως, οι γιατροί μπορούν να το περάσουν μέσα από το στόμα του/ης ασθενούς χρησιμοποιώντας έναν ευέλικτο σωλήνα ο οποίος περιέχει τον μορφοτροπέα. Μόλις φθάσει στον οισοφάγο η διάγνωση ολοκληρώνεται και λαμβάνονται ακριβέστερες λεπτομέρειες.

Οι ειδικοί μπορούν να ελέγξουν τη δομή του οργάνου και να δουν αν υπάρχουν θρόμβοι. Αποτελεί ένα καθοριστικό τεστ για τη διάγνωση της κολπικής μαρμαρυγής.

Άλλες μέθοδοι διάγνωσης της κολπικής μαρμαρυγής

• Λήψη εσωτερικών εικόνων. Κατά γενικό κανόνα, μια ακτινογραφία μπορεί να ελέγξει την κατάσταση των πνευμόνων και της καρδιάς.
• Τεστ κοπώσεως ή άγχους. Ο/η ασθενής εκτελεί μια σύντομη φυσική δραστηριότητα ενώ η ομάδα των ειδικών παρατηρεί την απόκριση της καρδιάς.
• Τεστ ρουτίνας. Συνήθως, οι γιατροί ζητούν ένα αιματολογικό τεστ προκειμένου ν’ αποκλείσουν υποβόσκουσες ασθένειες. Αυτό μπορεί να συμβεί σε περιπτώσεις υπερθυρεοειδισμού (υψηλά επίπεδα θυρεοειδικών ορμονών στο αίμα), για παράδειγμα. Μπορείτε επίσης να κάνετε άλλα τεστ για να δείτε αν έχετε προβλήματα με το αναπνευστικό σύστημα (συνήθως ΧΑΠ).