Οδοντικά εμφυτεύματα: Τι είναι και πώς χρησιμοποιούνται
Τα οδοντικά εμφυτεύματα είναι μια από τις πιο συχνά χρησιμοποιούμενες επιλογές και με τα καλύτερα αποτελέσματα για την επίλυση της έλλειψης δοντιών στο στόμα. Κατά τη διάρκεια αυτού του τύπου θεραπείας, είναι σύνηθες οι οδοντίατροι να χρησιμοποιούν προσθετικά εξαρτήματα, τα οποία αποτελούν βασικά κομμάτια για την ανάκτηση του χαμόγελου.
Η θεραπεία με εμφυτεύματα συνίσταται στην τοποθέτηση μιας βίδας μέσα στο οστό που ενσωματώνεται σε αυτόν τον ιστό. Αυτό το στέλεχος στο πάχος του οστού λειτουργεί ως τεχνητή ρίζα που συγκρατεί την πρόθεση και αντικαθιστά τα χαμένα δόντια.
Τα προσθετικά εξαρτήματα είναι λιγότερο γνωστά εξαρτήματα που αποτελούν μέρος αυτής της διαδικασίας ανάκτησης των χαμένων δοντιών. Είναι κομμάτια που συνδέουν την προσθετική εργασία με τα εμφυτεύματα για να παρέχουν σταθερότητα και ασφάλεια στην όλη θεραπεία.
Τι είναι τα προσθετικά εξαρτήματα;
Τα προσθετικά εξαρτήματα είναι οι συσκευές που συνδέουν το οδοντικό εμφύτευμα με τις διάφορες δομές που αποτελούν την προσθετική εργασία. Η κύρια λειτουργία τους είναι να στερεώνουν, να συγκρατούν και να σταθεροποιούν το προσθετικό τμήμα στη βίδα του οστού.
Είναι κομμάτια που έχουν σχεδιαστεί και κατασκευαστεί με πολύ σχολαστικό και ακριβή τρόπο, ώστε να μπορούν να προσαρμόζονται ακριβώς στις επιφάνειες του εμφυτεύματος και της πρόθεσης. Αυτές οι μικρές κατασκευές ολοκληρώνουν την αποκατάσταση με το εμφύτευμα και προσδίδουν σταθερότητα σε ολόκληρο το προσθετικό σύμπλεγμα.
Όπως θα δούμε αναλυτικά στη συνέχεια αυτού του άρθρου, υπάρχουν διαφορετικοί τύποι προσθετικών εξαρτημάτων που εκπληρώνουν διαφορετικές λειτουργίες. Σε κάθε περίπτωση, οι συσκευές αυτές πρέπει να πληρούν ορισμένες απαιτήσεις για να εγγυηθούν τη λειτουργικότητά τους:
- Καλή σφράγιση: Τα προσθετικά εξαρτήματα πρέπει να σφραγίζουν επαρκώς τη διεπιφάνεια μεταξύ του εμφυτεύματος και της πρόθεσης. Έτσι αποφεύγεται η διήθηση εξωτερικών παραγόντων που θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο ολόκληρη τη θεραπεία.
- Συγκράτηση και προσαρμοστικότητα: Οι χρησιμοποιούμενες συσκευές πρέπει να προσαρμόζονται στο σχήμα του εμφυτεύματος και της προσθετικής αποκατάστασης και να παραμένουν προσκολλημένες και στις δύο επιφάνειες.
- Αναλλοίωτες: Η πάροδος του χρόνου, η χρήση της αποκατάστασης και οι εξωτερικοί παράγοντες, όπως τραύμα ή τροφικές ουσίες, δεν πρέπει να τις αλλοιώνουν ή να τις τροποποιούν.
- Σταθερότητα: Τα προσθετικά εξαρτήματα πρέπει να είναι σταθερά συνδεδεμένα με το εμφύτευμα και την πρόσθεση, αποτρέποντας έτσι κάθε είδους κίνηση που θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει την αποκατάσταση και να δημιουργήσει μελλοντικά προβλήματα.
Τύποι οδοντικών εμφυτευμάτων
Υπάρχουν διαφορετικοί τύποι που χρησιμοποιούνται για διαφορετικές λειτουργίες. Ο σχεδιασμός τους εξαρτάται από τη χρήση τους. Αυτά είναι τα πιο συνηθισμένα προσθετικά εξαρτήματα:
- Καπάκι ή πώμα κλεισίματος: Πρόκειται για μια συσκευή σε σχήμα μικρού καπακιού που βιδώνεται πάνω στο πρόσφατα τοποθετημένο εμφύτευμα στην περιοχή όπου θα τοποθετηθούν τα στηρίγματα. Η λειτουργία του είναι να εμποδίζει την κάλυψη της βίδας από το οστό και τα ούλα και να εμποδίζει την είσοδο εξωτερικών παραγόντων στην χειρουργημένη περιοχή.
- Υποστηρίγματα επούλωσης: Πρόκειται για μικρά στηρίγματα που βιδώνονται στο εμφύτευμα και προεξέχουν πάνω από τη ράχη των ούλων. Αυτά τα προσθετικά στηρίγματα επιτρέπουν στους μαλακούς ιστούς να επουλωθούν γύρω τους, δημιουργώντας έναν επαρκή βιολογικό χώρο για την τοποθέτηση της πρόθεσης. Σε γενικές γραμμές, τοποθετούνται συνήθως όταν το εμφύτευμα έχει ήδη οστεοενσωματωθεί.
- Οριστικά προσθετικά στηρίγματα: Πρόκειται για συσκευές που τοποθετούνται πάνω από το εμφύτευμα για να επιτρέπουν την πρόσβαση από τη στοματική κοιλότητα κατά τη στιγμή της βίδωσης ή της τσιμέντωσης της προσθετικής αποκατάστασης. Μπορεί να είναι κατασκευασμένα από μέταλλο ή να είναι κεραικά και τοποθετούνται μόλις επουλωθεί το ούλο, αν και ορισμένοι συγγραφείς προτείνουν την τοποθέτησή τους στο ίδιο χειρουργείο που εισάγεται η βίδα στο οστό για την αποφυγή συνδέσεων και αποσυνδέσεων που θα μπορούσαν να επηρεάσουν τους ιστούς.
- Μεταφορές ή τα καλύμματα μεταφοράς: Πρόκειται για στοιχεία από ανοξείδωτο χάλυβα ή πλαστικό που έχουν κωνικό ή τετράγωνο σχήμα και βιδώνονται στο εμφύτευμα όταν είναι απαραίτητο να ληφθεί αποτύπωμα της περιοχής. Με τον τρόπο αυτό καθίσταται δυνατή η αποστολή της ακριβούς θέσης του εμφυτεύματος στο εργαστήριο.
- Αναλογικά: Πρόκειται για μια συσκευή που επιτρέπει την αναπαραγωγή του εμφυτεύματος σε γύψινο μοντέλο προκειμένου να σταλεί στο εργαστήριο και να διευκολυνθεί ο χειρισμός του. Υποδεικνύει την ακριβή θέση του εμφυτεύματος στο στόμα του ασθενούς.
- Προσθετική βίδα pass-through: Πρόκειται για μια πολύ μικρή βίδα που χρησιμοποιείται για τη ρύθμιση της προσθετικής αποκατάστασης.
Διαβάστε επίσης: Πώς να αφαιρέσετε την πέτρα από τα δόντια σας με φυσικό τρόπο
Τα υλικά από τα οποία κατασκευάζονται συνήθως τα οδοντικά εμφυτεύματα
Τα οδοντικά εμφυτεύματα που τοποθετούνται μέσα στο οστό κατασκευάζονται συνήθως από τιτάνιο. Αυτό το βιοσυμβατό υλικό είναι το υλικό που διευκολύνει την ενσωμάτωση της βίδας με τον οστικό ιστό, προσδίδοντας στην πρόθεση την επιθυμητή στερέωση και σταθερότητα.
Από την άλλη πλευρά, οι προσθέσεις ή οι στεφάνες που αντικαθιστούν τα δόντια που λείπουν μπορούν να κατασκευαστούν από διάφορα υλικά. Κατασκευάζονται από μέταλλο, ζιρκόνιο, πορσελάνη, ρητίνη ή συνδυασμό κάποιων από αυτά. Το υλικό που θα επιλεγεί εξαρτάται από την περιοχή του στόματος που πρόκειται να αποκατασταθεί, τις ανάγκες, τις προτιμήσεις και τις δυνατότητες του ασθενούς.
Τα προσθετικά εξαρτήματα μπορούν επίσης να κατασκευαστούν από διάφορα υλικά. Στην περίπτωση αυτή, η σύνθεσή τους εξαρτάται από τη λειτουργία τους στη θεραπεία.
Πολλά προσθετικά εξαρτήματα κατασκευάζονται από τιτάνιο. Πρόκειται για ένα υλικό που συνδυάζει τη βιοσυμβατότητα, την αντοχή και το μικρό βάρος με υψηλή ανθεκτικότητα και αντοχή.
Ωστόσο, υπάρχουν και άλλα υλικά που μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν για την κατασκευή εμφυτευματικών εξαρτημάτων. Υπάρχουν ο χειρουργικός ανοξείδωτος χάλυβας, ο χυτός χρυσός, το ζιρκόνιο και ο πολυαιθέρας-αιθέρας-αιθέρας-κετόνης (PEEK).
Πώς να φροντίσετε τα οδοντικά σας εμφυτεύματα
Μετά την επέμβαση κατά την οποία το εμφύτευμα εισάγεται μέσα στο οστό, τα ούλα χρειάζονται περίπου 2 έως 4 εβδομάδες για να επουλωθούν. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, είναι σημαντικό να ακολουθήσετε τις συμβουλές του χειρουργού σας σχετικά με την τροφή και τη σωστή στοματική υγιεινή.
Γενικά, οι μαλακές δίαιτες που αποτρέπουν τη μεγάλη μασητική προσπάθεια είναι οι καλύτερες. Το κρύο είναι μεγάλος σύμμαχος όσον αφορά τη μείωση του πρηξίματος των ιστών, οπότε η κατανάλωση κρύων τροφών μετά την επέμβαση θα επιταχύνει την επούλωση.
Η σωστή στοματική υγιεινή αποτρέπει τις λοιμώξεις και προάγει την αποκατάσταση των ιστών. Για το λόγο αυτό, το βούρτσισμα των δοντιών δεν πρέπει να αναστέλλεται ή να παραμελείται.
Στη χειρουργική περιοχή, το βούρτσισμα πρέπει να γίνεται με μεγαλύτερη προσοχή και σύνεση, χρησιμοποιώντας μια μαλακή βούρτσα ή ειδικά εργαλεία για το σκοπό αυτό. Επιπλέον, εάν ο οδοντίατρος το κρίνει σκόπιμο, μπορεί να υποδείξει τη χρήση αντισηπτικών τζελ ή υγρών για την καλύτερη απολύμανση του στόματος.
Είναι ζωτικής σημασίας να ακολουθήσετε τις υποδείξεις του επαγγελματία για να αποφύγετε επιπλοκές ή λοιμώξεις που επηρεάζουν την επούλωση και την επιτυχία της επέμβασης. Αφού τα εμφυτεύματα τοποθετηθούν στο στόμα, ο οδοντίατρος θα τοποθετήσει τα διάφορα προσθετικά εξαρτήματα και θα σας πει πώς να συνεχίσετε τη θεραπεία σας.
Ο οδοντίατρος θα το κάνει αυτό σε διαφορετικές χρονικές στιγμές, ανάλογα με το στάδιο της διαδικασίας αποκατάστασης.
Σε κάθε περίπτωση, η ίδια προσοχή πρέπει να δίνεται όσον αφορά τη διατροφή και την οδοντική υγιεινή. Εάν το στόμα σας διατηρείται καθαρό, οι κίνδυνοι επιπλοκών είναι πολύ μικρότεροι.
Όταν οι οδοντίατροι τοποθετούν μια πρόθεση
Όταν τα εμφυτεύματα έχουν ενσωματωθεί με το οστό και τα ούλα έχουν επουλωθεί και θεραπευτεί γύρω από τα στηρίγματα, ήρθε η ώρα να ολοκληρωθεί η θεραπεία με την τοποθέτηση της οριστικής πρόθεσης. Η κατασκευή μοντέλων, οι εργαστηριακές εργασίες και οι δοκιμές στο στόμα απαιτούν μερικές εβδομάδες και αρκετές επισκέψεις στο ιατρείο.
Αρχικά, λαμβάνονται αποτυπώματα του στόματος, συμπεριλαμβανομένων των δοντιών και των εμφυτευμάτων με τα στηρίγματά τους. Καταγράφεται επίσης το δάγκωμα του ασθενούς για να δούμε πώς συνδέονται τα άνω δόντια με τα κάτω δόντια. Έτσι, λαμβάνονται μοντέλα που αναπαριστούν ακριβώς τη στοματική κοιλότητα του ασθενούς- η νέα πρόθεση κατασκευάζεται στη συνέχεια με βάση αυτά τα μοντέλα.
Όταν το εργαστήριο ολοκληρώσει την κατασκευή της πρόθεσης, γίνονται κάποιες προσαρμογές, ώστε η νέα τεχνητή οδοντοστοιχία να εφαρμόζει σωστά στη στοματική κοιλότητα. Στόχος είναι να φαίνεται φυσική και όμορφη, αλλά και να διασφαλίζεται ότι είναι άνετη και δεν βλάπτει τις άλλες δομές.
Τα αντίστοιχα προσθετικά εξαρτήματα χρησιμοποιούνται για την οριστική τοποθέτηση της πρόθεσης στα εμφυτεύματα. Στη συνέχεια, ο ασθενής θα μπορέσει να απολαύσει τα νέα του δόντια.
Όλη αυτή η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί σε ένα ή περισσότερα δόντια που λείπουν. Στην πραγματικότητα, εάν ο ασθενής έχει έλλειψη πολλών δοντιών, μπορούν να χρησιμοποιηθούν εναλλακτικές προσθετικές λύσεις για την ταυτόχρονη αντικατάστασή τους.
Μπορεί να σας ενδιαφέρει: Οι αιτίες των λεκιασμένων δοντιών
Ένα θεμελιώδες μέρος της θεραπείας
Το να έχετε ένα υγιές, ελκυστικό και μακράς διάρκειας χαμόγελο είναι εφικτό με τα οδοντικά εμφυτεύματα. Γνωρίζοντας σε τι συνίσταται λεπτομερώς η θεραπεία θα σας βοηθήσει να λάβετε μια τεκμηριωμένη απόφαση όταν πρόκειται να αποκαταστήσετε το χαμόγελό σας.
Τα προσθετικά εξαρτήματα είναι οι λιγότερο γνωστές δομές των θεραπειών σε σχέση με τα οδοντικά εμφυτεύματα. Στην πραγματικότητα, αποτελούν τη βασική και θεμελιώδη σύνδεση για τις βίδες στο οστό που συγκρατούν τα τεχνητά δόντια. Έτσι, τώρα ξέρετε γιατί αυτές οι μικρές συσκευές είναι τόσο απαραίτητες για να πετύχετε το υγιές και όμορφο χαμόγελο που επιθυμείτε!
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Padilla-Avalos, C. A., & Marroquín-Soto, C. (2021). Intermediarios protésicos en implantología oral. Revisión de la literatura. Revista Científica Odontológica, 9(2), e064-e064.
- Luque Millán, F. J., Ortiz García, I., Matos Garrido, N., Jiménez Guerra, A., España López, A., & Velasco Ortega, E. (2018). La evaluación topográfica de las superficies de los implantes de titanio. Avances en Odontoestomatología, 34(3), 121-129.
- Blanco López, P., Monsalve Guil, L., Matos Garrido, N., Moreno Muñoz, J., Nuñez Márquez, E., & Velasco Ortega, E. (2018). La oseointegración de implantes de titanio con diferentes superficies rugosas. Avances en odontoestomatología, 34(3), 141-149.
- Belloni, F. (2021). Análisis de fatiga y flexión sobre implantes monoblock de PEEK y la unión pilar PEEK-implante de titanio (Doctoral dissertation, Universidad Nacional de La Plata).
- Arellano Martínez, J. F., & ARELLANO MARTINEZ, J. F. (2021). Interfaz del cuerpo del implante dental y aditamento protésico.
- Sevilla García, R. M. (2020). Conexión y desconexión de los aditamentos protésicos.¿ Cómo afectan a tejidos blandos y duros?.
- Canullo, L., Tallarico, M., Gracis, S., Nebot, X. V., Ciurana, X. R., & Covani, U. (2020). Consideraciones clínicas sobre las estrategias que evitan múltiples conexiones y desconexiones de los pilares sobre implantes. Quintessence: Publicación internacional de odontología, 8(6), 400-409.
- Nicolás-Silvente, A. I., Rivas-Pérez, A., García-López, R., Alemán-Marín, J., Chiva-García, F., & Sánchez-Pérez, A. (2020). La utilización de pilares transmucosos definitivos de colocación inmediata. Avances en Odontoestomatología, 36(2), 99-106.
- Ortega-Martínez, J., i Planell, A. R., Salazar, R. C., & Monné, J. B. (2020). Pilares protésicos intermedios sobre implante y su influencia en el pronóstico de los tejidos peri-implantarios: Una revisión bibliográfica. RCOE: Revista del Ilustre Consejo General de Colegios de Odontólogos y Estomatólogos de España, 25(1), 136-144.