Πλιγούρι: Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε
Έχετε ακουστά το πλιγούρι;
Η λέξη έχει Τουρκική προέλευση (bulgur) και αναφέρεται σε ένα συστατικό που προέρχεται από το σιτάρι. Οι άνθρωποι το καταναλώνουν από αρχαίων χρόνων στη Μέση Ανατολή.
Σήμερα, χρησιμοποιείται σε διάφορες συνταγές σε ολόκληρο τον κόσμο. Για την ακρίβεια, ακόμη και σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως την Παραγουάη και την Αργεντινή, χρησιμοποιείται στη μαγειρική, μόνο που εκεί το ονομάζουν burgol.
Ανακαλύψτε περισσότερα εδώ!
Πλιγούρι, ένα τυπικό δημητριακό στη Μέση Ανατολή
Το πλιγούρι είναι ένα δημητριακό που προέρχεται από σκληρό σιτάρι (Triticum durum). Η παραδοσιακή προετοιμασία του περιλαμβάνει τον καθαρισμό των σπόρων και το μαγείρεμά τους σε μια κατσαρόλα με νερό.
Έπειτα, θα πρέπει να το ανακατέψετε για να εξασφαλίσετε ένα ομοιόμορφο μαγείρεμα. Αυτή η διαδικασία απαιτεί χρόνο, ενώ χρησιμοποιείται μέτρια θερμοκρασία έως ότου, έπειτα από ένα συγκεκριμένο διάστημα, μειωθεί.
Μόλις ετοιμαστεί το δημητριακό, σουρώνεται και αφήνεται στον ήλιο όσο διάστημα χρειαστεί ώστε να ξεραθεί. Στη συνέχεια έρχεται το άλεσμα. Αυτή η διαδικασία παράγει ανομοιόμορφους σπόρους οι οποίοι θα περάσουν από ένα κόσκινο ανάλογα με το επιθυμητό μέγεθος, μικρό, μεσαίο, πιλάφι, χοντρό.
Επίσης, η επεξεργασία περιλαμβάνει την απομάκρυνση του πίτουρου ή του εξωτερικού στρώματος του σπόρου. Τέλος, η διαδικασία ξήρανσης προετοιμάζει τους σπόρους, γι’ αυτό το πλιγούρι θα πρέπει να μείνει αρκετές μέρες στον ήλιο.
Σύμφωνα με μια μελέτη που εμφανίστηκε στο περιοδικό Journal of Food Science and Technology, όλα τα βήματα της διαδικασίας προμηθεύουν με συγκεκριμένα οφέλη. Δημιουργούν μια αντίσταση στη μόλυνση από μούχλα και στις επιθέσεις από έντομα, καθώς επίσης απενεργοποιούν τα ένζυμα μέσω του μαγειρέματος.
Αυτή η επεξεργασία βελτιώνει και τη θρεπτική ποιότητα του δημητριακού. Όχι μόνο του δίνει μια ελκυστική γεύση, αλλά επεκτείνει και τη διάρκεια ζωής του τροφίμου. Γι’ αυτό, πετυχαίνουμε ένα προϊόν για γρήγορη κατανάλωση το οποίο είναι και φθηνό.
Ίσως σας ενδιαφέρει: Τρεις πεντανόστιμες σαλάτες με κινόα. Είναι εκπληκτικές!
Πώς διαφέρει από το κουσκούς;
Το κουσκούς και το πλιγούρι προέρχονται και τα δύο από το σιτάρι. Επιπλέον, μοιάζουν και ορισμένες φορές μπορούμε να τα χρησιμοποιήσουμε στα ίδια πιάτα. Όμως, δεν είναι το ίδιο πράγμα. Για την ακρίβεια, υπάρχουν σημαντικές διαφορές ανάμεσα στα δύο.
Όπως αναφέραμε ήδη, η επεξεργασία του πλιγουριού περιλαμβάνει το άλεσμα των μαγειρεμένων σπόρων. Ωστόσο, η επεξεργασία του κουσκούς, δημοφιλές στη Μεσόγειο, ξεκινά με ψιλό αλεύρι αναμεμειγμένο με νερό και αλάτι έως ότου αποκτήσουμε μια παχιά ζύμη. Έπειτα, φτιάχνουμε μικρές μπάλες σε μέγεθος ρυζιού οι οποίες προμαγειρεύονται για να επεκταθεί η διάρκεια ζωής του τροφίμου και να μειωθεί ο χρόνος μαγειρέματος μετέπειτα.
Σε ποιες συνταγές χρησιμοποιείται το πλιγούρι;
Μία από τις τυπικές συνταγές με πλιγούρι είναι το ταμπουλέ. Αυτό το φαγητό είναι μια μίξη φρέσκων λαχανικών με πλιγούρι και είναι ιδανικό για τους καυτούς μήνες του καλοκαιριού.
Μπορείτε επίσης να χρησιμοποιήσετε πλιγούρι για να φτιάξετε κεφτέδες με αρνίσιο κιμά. Επίσης, μπορείτε να κάνετε ριζότο, γεμιστά λαχανικά, και hamburgers.
Η θρεπτική αξία του πλιγουριού
Το πλιγούρι έχει τις ίδιες θρεπτικές ιδιότητες με το σιτάρι. Σύμφωνα με τη μελέτη “Υγιεινά βιοενεργά συστατικά στο πλιγούρι“, αυτό το τρόφιμο περιέχει πρωτεΐνες, σύνθετους υδατάνθρακες, και ακόρεστα λιπαρά. Γι’ αυτό, είναι μια πηγή βασικών μακροθρεπτικών ουσιών.
Επιπλέον, το πλιγούρι έχει φυτικές ίνες, σίδηρο, μαγνήσιο, σελήνιο, φώσφορο, και ψευδάργυρο. Οι ίνες, συγκεκριμένα, είναι μια ουσία χρήσιμη για τα άτομα με γαστρεντερικές διαταραχές που σχετίζονται με τη δυσκοιλιότητα. Η τακτική του κατανάλωση σταθεροποιεί την περίσταλση και αποτρέπει τη δυσκοιλιότητα.
Τέλος, θα πρέπει να σημειώσουμε ότι το πλιγούρι είναι μια πηγή αντιοξειδωτικών και βιταμινών. Τα φαινολικά οξέα δρουν εμποδίζοντας τις ελεύθερες ρίζες που προάγουν τη γήρανση των κυττάρων, έτσι έχουν ωφέλιμη επίδραση στην ανθρώπινη υγεία.
Ποια είναι τα οφέλη του πλιγουριού;
Ορισμένες θετικές επιδράσεις της τακτικής κατανάλωσης του πλιγουριού στην ανθρώπινη υγεία σχετίζονται με τη ρύθμιση της γλυκαιμίας και της ενδυνάμωσης του ανοσοποιητικού συστήματος. Ταυτόχρονα, η συμβολή του στο αδυνάτισμα είναι αναμφισβήτητη.
Διατηρεί σε φυσιολογικά επίπεδα τη γλυκόζη στο αίμα
Το πλιγούρι έχει χαμηλό γλυκαιμικό δείκτη σε σύγκριση με άλλα δημητριακά. Αυτό οφείλεται στις φυτικές ίνες που περιέχει. Αυτό το στοιχείο μειώνει την απορρόφηση των ζαχάρων.
Χάρη σε αυτό, διατηρεί σε φυσιολογικά επίπεδα το σάκχαρο. Γι’ αυτόν τον λόγο, θεωρείται και τρόφιμο για την αποτροπή του διαβήτη τύπου 2.
Αποτρέπει τη βλάβη των κυττάρων και βελτιώνει το ανοσοποιητικό
Αυτό το τρόφιμο προμηθεύει με αντιοξειδωτικές ουσίες, ειδικά με φαινολικές ενώσεις και βιταμίνη Ε. Χάρη σε αυτό, συμβάλλει στη φυσιολογική λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος καθώς προστατεύει τα κύτταρα από τη ζημιά που προκαλούν διάφορα τοξικά στοιχεία. Επιπλέον, τα μέταλλα που περιέχει είναι απαραίτητα για τον μεταβολισμό.
Το πλιγούρι προάγει το αδυνάτισμα
Αυτή η ποικιλία σίτου είναι μια εξαιρετική επιλογή όταν θέλετε να φτάσετε το βέλτιστο βάρος σας. Αυτό επειδή, αν το προσθέσετε σε υγρές παρασκευές, όπως σούπες και ζωμούς, συμβάλλει στη δημιουργία μεγαλύτερου αισθήματος κορεσμού. Σε αυτές τις περιπτώσεις οι ίνες φουσκώνουν και αισθάνεστε πλήρεις νωρίτερα.
Διαβάστε ακόμη: Τα τέσσερα είδη διατροφής που υποστηρίζει η επιστήμη
Τι να θυμάστε για το πλιγούρι
Όπως είδατε, αυτό το τυπικό τρόφιμο της Μέσης Ανατολής έχει ίδιες θρεπτικές ιδιότητες με το σιτάρι. Γι’ αυτό, η τακτική κατανάλωσή του είναι ωφέλιμη. Βοηθά στην ισορροπία της γλυκαιμίας και των λειτουργιών του ανοσοποιητικού συστήματος.
Επιπλέον, χάρη στην επεξεργασία την οποία περνά, μπορείτε να το μαγειρέψετε σε μικρό χρόνο. Έχει ευχάριστη γεύση και μπορείτε να το εισάγετε σε πολλές συνταγές.
Αν δεν το έχετε δοκιμάσει, τι περιμένετε; Απλά να θυμάστε ότι, αν πάσχετε από κοιλιοκάκη, έχετε δυσανεξία στη γλουτένη, ή αλλεργία στο σιτάρι, τότε θα πρέπει να μείνετε μακριά από το πλιγούρι.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Yuksel, A. N., Öner, M. D., & Bayram, M. (2017). Development and characterization of couscous-like product using bulgur flour as by-product. Journal of food science and technology, 54(13), 4452-4463.
- Tacer Caba, Z., Boyacioglu, M. H., & Boyacioglu, D. (2012). Bioactive healthy components of bulgur. International Journal of Food Sciences and Nutrition, 63(2), 250-256.
- Yilmaz, V. A. (2020). Effects of several production methods on technological, textural and sensorial properties of emmer (Triticum turgidum ssp. dicoccum) bulgur. Journal of Food Science and Technology, 1-10.
- Ertaş, N., & Türker, S. (2014). Bulgur processes increase nutrition value: possible role in in-vitro protein digestability, phytic acid, trypsin inhibitor activity and mineral bioavailability. Journal of food science and technology, 51(7), 1401-1405.
- Balci, F., & Bayram, M. (2015). Improving the color of bulgur: new industrial applications of tempering and UV/sun-light treatments. Journal of food science and technology, 52(9), 5579-5589.
- Vilcanqui-Pérez, Fulgencio, and Carlos Vílchez-Perales. “Fibra dietaria: nuevas definiciones, propiedades funcionales y beneficios para la salud. Revisión.” Archivos Latinoamericanos de Nutrición 67.2 (2017): 146-156.
- Urías-Orona, Vania, et al. “Ácidos fenólicos con actividad antioxidante en salvado de maíz y salvado de trigo.” Ecosistemas y recursos agropecuarios 3.7 (2016): 43-50.
- Almeida-Alvarado, Sonia Lorena, Tania Aguilar-López, and Deisy Hervert-Hernández. “La fibra y sus beneficios a la salud.” Anales Venezolanos de Nutrición. Vol. 27. No. 1. Fundación Bengoa, 2014.
- Febles Fernández, Carmen, et al. “Funciones de la vitamina E: actualización.” Revista Cubana de Estomatología 39.1 (2002): 28-32.
- De Munter, Jeroen SL, et al. “Whole grain, bran, and germ intake and risk of type 2 diabetes: a prospective cohort study and systematic review.” PLoS Med 4.8 (2007): e261.