Πότε είναι απαραίτητο να χειρουργήσετε την κήλη δίσκου

Η επέμβαση σε κήλη δίσκου είναι μια επιλογή όταν άλλες θεραπείες έχουν αποτύχει, όπως αναλγητικά ή ενέσεις κορτικοστεροειδών. Εξηγούμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για τη διαδικασία.

Η κήλη δίσκου είναι μια κοινή παθολογία που επηρεάζει σημαντικά τη ζωή όσων υποφέρουν από αυτήν. Η επιλογή χειρουργείου σε κήλη δίσκου προκύπτει πάντα όταν αυτή η κατάσταση έχει σημαντικό αντίκτυπο στις καθημερινές δραστηριότητες του ασθενούς ή εάν έχουν αποτύχει άλλοι τύποι προσεγγίσεων.

Σήμερα υπάρχουν πολυάριθμες τεχνικές γι αυτό το χειρουργείο. Το καθένα είναι καλύτερα προσαρμοσμένο στα χαρακτηριστικά του τραυματισμού και του ασθενούς, καθώς και στην εμπειρία και τις προτιμήσεις του χειρουργού.

Χάρη σε αυτήν την παρέμβαση, η ποιότητα ζωής μπορεί να βελτιωθεί. Ωστόσο, δεν είναι εύκολη διαδικασία και ενέχει επίσης πολλούς κινδύνους. Σε αυτό το άρθρο, θα εξηγήσουμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το θέμα.

Τι είναι η κήλη δίσκου;

Για να καταλάβετε τι είναι η κήλη δίσκου, πρέπει πρώτα να γνωρίζετε την ανατομία της σπονδυλικής στήλης. Η σπονδυλική στήλη αποτελείται από σπονδύλους, τα οποία είναι μεμονωμένα οστά. Ανάμεσά τους υπάρχουν δίσκοι χόνδρινου ιστού των οποίων η λειτουργία είναι να μειώσουν την κρούση. Είναι οι μεσοσπονδύλιοι δίσκοι.

Οι δίσκοι αποτελούνται από έναν πυρήνα και ένα δακτύλιο ινώδους. Ο δακτύλιος είναι το εξωτερικό μέρος που περιβάλλει τον πυρήνα. Όπως εξηγείται από ειδικούς της Κλινικής Mayo, μια κήλη δίσκου εμφανίζεται όταν ο πυρήνας προεξέχει από τον ινώδη δακτύλιο.

Οι κήλες μπορεί να εμφανιστούν οπουδήποτε στη σπονδυλική στήλη. Ο δίσκος μπορεί στη συνέχεια να ερεθίσει κάποια νεύρα. Τα συμπτώματα διαφέρουν ανάλογα με τη θέση και τη σοβαρότητα της προεξοχής.

Οι δισκοειδείς δίσκοι είναι πολύ συνηθισμένοι. Εκτιμάται ότι επηρεάζουν μεταξύ 5 και 20 από κάθε 1000 ενήλικες κάτω των 49 ετών. Το πιο συνηθισμένο είναι ότι εμφανίζονται στην οσφυϊκή ή αυχενική περιοχή και συνοδεύονται από πόνο ή αλλαγές στην κινητικότητα και την ευαισθησία.

Θεραπείες για την κήλη δίσκου

Πριν από τη χειρουργική κήλη, συνήθως δοκιμάζονται διαφορετικές λιγότερο επιθετικές θεραπείες. Το φυσιολογικό είναι να ξεκινήσετε με μια φαρμακολογική θεραπεία για να ανακουφίσετε τον πόνο και τη δυσφορία. Εάν ο πόνος είναι ήπιος, συνιστώνται αναλγητικά όπως η ιβουπροφαίνη ή η ναπροξένη.

Εάν ο πόνος  δεν μπορεί να ελεγχθεί με αυτά τα είδη φαρμάκων, μπορείτε να δοκιμάσετε κορτικοστεροειδή. Εγχέονται στην πληγείσα περιοχή, κοντά στα νωτιαία νεύρα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, συνταγογραφούνται ακόμη και οπιοειδή φάρμακα.

Το πρόβλημα είναι ότι αυτά τα φάρμακα τείνουν να δημιουργούν ανοχή, εξάρτηση και εθισμό. Επιπλέον, έχουν πολλές παρενέργειες. Επομένως, πρέπει να χρησιμοποιούνται με προσοχή. Οποιαδήποτε από τις ιατρικές θεραπείες συνδυάζεται με φυσιοθεραπεία και εξατομικευμένες ασκήσεις.

Πότε είναι απαραίτητο το χειρουργείο;

Το χειρουργείο σε κήλη δίσκου γίνεται μία από τις επιλογές όταν οι υπόλοιπες θεραπείες έχουν αποτύχει. Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι ασθενείς δεν χρειάζονται χειρουργική επέμβαση. Τείνουν να βελτιώνονται μετά από ημέρες ή εβδομάδες με την ιατρική προσέγγιση.

Ωστόσο, εάν τα συμπτώματα επιμένουν για μήνες ή υπάρχει αναπηρία, η επέμβαση είναι σχεδόν προτεραιότητα. Η αναπηρία μπορεί να είναι συνέπεια βλάβης που προκαλείται από το δίσκο σε ένα νεύρο. Η κινητικότητα ή η ικανότητα ελέγχου των σφιγκτήρων μπορεί να επηρεαστεί.

Επιπλέον, προς το παρόν, υπάρχουν διαφορετικές τεχνικές για την επέμβαση. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η παρέμβαση μπορεί να εξεταστεί με μια ελάχιστα επεμβατική τεχνική, με μικρές τομές και ταχύτερη ανάρρωση. Συνήθως υπάρχουν πολύ καλά αποτελέσματα.

Προετοιμασία για την επέμβαση για την κήλη δίσκου

Για να χειρουργηθεί μια κήλη δίσκου, ο ασθενής πρέπει να γνωρίζει τους κινδύνους και τις προφυλάξεις πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Συνιστάται η υιοθέτηση υγιεινών συνηθειών.

Για παράδειγμα, το ιδανικό είναι ο ασθενής να χάσει βάρος και να είναι σε φόρμα πριν από τη χειρουργική επέμβαση. Το υπερβολικό βάρος μπορεί να επιβαρύνει περισσότερο τη σπονδυλική σας στήλη από ό, τι συνιστάται. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο η διαδικασία ανάκτησης μπορεί να επιβραδυνθεί.

Η ενδυνάμωση των μυών της πλάτης συνιστάται για οποιαδήποτε κατάσταση επηρεάζει τη σπονδυλική στήλη. Πρέπει να γίνονται ασκήσεις με καθοδήγηση ειδικού για να αποφευχθεί η επιδείνωση της βλάβης.

Όπως και με οποιαδήποτε άλλη χειρουργική επέμβαση, είναι σημαντικό να σταματήσετε το κάπνισμα. Ο καπνός αυξάνει τον κίνδυνο χειρουργικών επιπλοκών, εκτός από την παρεμβολή στη διαδικασία επούλωσης.

Ποιες είναι οι επιλογές για την επέμβαση σε κήλη δίσκου;

Όπως έχουμε εξηγήσει σε όλο το άρθρο, αυτές τις μέρες υπάρχουν πολλές επιλογές. Στις επόμενες ενότητες, θα εξηγήσουμε ποιες είναι οι κύριες τεχνικές και από τι αποτελούνται.

Επέμβαση σε κήλη δίσκου με δισκεκτομή

Η δισκεκτομή είναι η πιο διαδεδομένη τεχνική. Αποτελείται από την εξάλειψη του κατεστραμμένου τμήματος του δίσκου ή ολόκληρου του δίσκου. Όταν το πρόβλημα βρίσκεται στην αυχενική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, πραγματοποιείται με πρόσθια προσέγγιση.

Σε αυτή την περίπτωση, γίνεται μια μικρή τομή στο μπροστινό μέρος του λαιμού και αφαιρείται ο δίσκος. Ο χώρος που αφήνει πρέπει να γεμίσει, αντικαθιστώντας τον με ένα μικρό βύσμα οστού στις περισσότερες περιπτώσεις. Μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί ένας τεχνητός δίσκος.

Λαμινοπλαστική και λαμινεκτομή

Η λαμινοπλαστική είναι μια τεχνική που χρησιμοποιείται για την επέμβαση στο λαιμό. Αποτελείται από το άνοιγμα ενός χώρου μέσα στο νωτιαίο κανάλι, χρησιμοποιώντας ένα είδος μεντεσέ. Η ιδέα είναι να δημιουργηθεί περισσότερος χώρος για την κήλη δίσκου και έτσι να ανακουφιστούν τα συμπτώματα.

Η λαμινεκτομή συνίσταται στο κόψιμο ή αφαίρεση τμήματος του σπονδύλου που προσβάλλεται. Έτσι, είναι δυνατό να επεκταθεί ο χώρος στο νωτιαίο κανάλι και να μειωθεί η πίεση στον νωτιαίο μυελό, επιπλέον να δημιουργηθεί περισσότερος χώρος για τα νεύρα.

Κορεκτομή τραχήλου

Η τραχηλική κορεκτομή είναι παρόμοια με την προηγούμενη τεχνική. Είναι μια διαδικασία κατά την οποία αφαιρείται ένα μέρος του σπονδύλου, αλλά και ένα μέρος των παρακείμενων μεσοσπονδύλιων δίσκων. Γίνεται προσπάθεια σταθεροποίησης της σπονδυλικής στήλης χρησιμοποιώντας μεταλλικές πλάκες, βίδες ή μοσχεύματα οστών.

Σπονδυλοδεσία

Η σπονδυλοδεσία είναι επίσης μια συχνά χρησιμοποιούμενη τεχνική. Αποτελείται από τη σύνδεση των δύο σπονδύλων που περιέχουν την κήλη του δίσκου. Πολλοί τύποι οργάνων μπορούν να χρησιμοποιηθούν για αυτό, όπως συμβαίνει στην κορεκτομή.

Ανάρρωση από χειρουργείο

Η επέμβαση κήλης δίσκου έχει σχετικά σύντομο χρόνο ανάρρωσης. Οι περισσότεροι άνθρωποι πηγαίνουν σπίτι την επόμενη μέρα μετά τη διαδικασία. Ωστόσο, είναι σημαντικό να αποφύγετε ορισμένες δραστηριότητες τον επόμενο μήνα.

Για παράδειγμα, πολύ έντονη άσκηση ή ανύψωση βαρέων αντικειμένων. Επίσης δεν συνιστάται η οδήγηση ή το να κάθεστε για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα.

Ωστόσο, μπορεί να υποδειχθεί ένα πρόγραμμα αποκατάστασης, το οποίο προωθεί την ταχύτερη ανάρρωση και τη βελτίωση της κινητικότητας.

Κίνδυνοι και επιπλοκές μετά από επέμβαση σε κήλη δίσκου

Η επέμβαση σε κήλη δίσκου είναι κάτι που, στη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών, είναι πολύ ευνοϊκό. Ο κίνδυνος επιπλοκών είναι χαμηλός και οι ασθενείς συνήθως παρατηρούν σημαντική αύξηση της ποιότητας ζωής τους.

Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν επιπλοκές. Για παράδειγμα, μπορεί να υπάρχουν λοιμώξεις ή αιμορραγία, ειδικά σε ηλικιωμένους ασθενείς. Εμφανίζεται επίσης μετεγχειρητική ίνωση, η οποία παρεμβαίνει στην αποκατάσταση της κινητικότητας.

Ο ασθενής μπορεί να μην αισθάνεται ικανοποιημένος μετά τη χειρουργική επέμβαση. Εμφανίζεται συνήθως σε άτομα στα οποία η βλάβη πριν από την επέμβαση δεν ήταν καλά διαπιστωμένη. Δεδομένου ότι δεν υπάρχουν προφανή σημάδια ότι τα συμπτώματα οφείλονταν σε συμπίεση ενός νεύρου, τα συμπτώματα διατηρούνται και η χειρουργική επέμβαση θεωρείται αποτυχία.

Η κήλη δίσκου συνήθως βελτιώνεται με ιατρική θεραπεία

Αν και η επέμβαση σε κήλη δίσκου είναι μια καλή επιλογή, η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι ασθενείς δεν χρειάζονται χειρουργική επέμβαση. Με ιατρική θεραπεία συνήθως βελτιώνονται αισθητά.

Ωστόσο, εάν χρησιμοποιηθεί αυτή η διαδικασία, ο ασθενής πρέπει να γνωρίζει όλους τους κινδύνους και τις πιθανές επιπλοκές. Ωστόσο, συνήθως υπάρχουν καλά αποτελέσματα και η ποιότητα ζωής του ασθενούς βελτιώνεται.