Τι είναι η πρόκληση τοκετού και πώς γίνεται;
Πρόκληση τοκετού έχουμε όταν οι συσπάσεις της μήτρας προκαλούνται με τεχνητό τρόπο ώστε να ξεκινήσει ο τοκετός. Πρόκειται για μια προγραμματισμένη διαδικασία που χρησιμοποιούν οι γυναικολόγοι σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Σε αυτό το άρθρο, θα σας πούμε όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για την πρόκληση τοκετού.
Πρόκληση τοκετού
Σε αντίθεση με τον φυσιολογικό τοκετό, στον οποίο οι συσπάσεις προκαλούνται μόνες τους, στην πρόκληση τοκετού, ξεκινούν τεχνητά με τη χορήγηση φαρμάκων.
Αν και είναι πάντοτε καλύτερο να περιμένετε να ξεκινήσει μόνη της η διαδικασία του τοκετού, η τεχνητή πρόκληση είναι απαραίτητη σε ορισμένες περιπτώσεις. Έτσι, η πρόκληση τοκετού συνιστάται για διάφορους λόγους. Στις περιπτώσεις αυτές, ο/η γιατρός ξεκινά τη διαδικασία.
Πότε συστήνουν την πρόκληση τοκετού οι γιατροί;
Η πρόκληση τοκετού συνιστάται σε ειδικές περιπτώσεις όπου βρίσκεται σε κίνδυνο η υγεία της μητέρας ή του μωρού. Σε αυτές περιλαμβάνονται:
- Ρήξη των μεμβρανών πριν τον τοκετό. Όταν σπάνε τα νερά μιας γυναίκας, είναι φυσιολογικό να αρχίσουν οι συσπάσεις. Σε ορισμένες περιπτώσεις, όμως, αυτό συμβαίνει νωρίτερα, και έτσι οι συσπάσεις δεν ξεκινούν. Αν δεν αρχίσουν έπειτα από 12 με 24 ώρες, ο/η γιατρός ίσως προκαλέσει τοκετό για να αποφύγει τις επιπλοκές.
- Παρατεταμένη εγκυμοσύνη. Μετά από τη 42η εβδομάδα κύησης, οι ειδικοί ίσως σκεφτούν την πρόκληση τοκετού αν δεν έχει συμβεί φυσικά.
- Ασθένειες της μητέρας. Υπάρχουν περιπτώσεις όπου η μητέρα ίσως υποφέρει από κάποια ασθένεια όπως διαβήτη, υπέρταση, κ.λπ.. Τότε, προς αποφυγή επιπλοκών, είναι καλύτερη η πρόκληση τοκετού.
- Ύπαρξη μηκωνίου. Το μηκώνιο είναι εν δυνάμει επικίνδυνο ή ακόμη και θανατηφόρο για το έμβρυο. Γι’ αυτό, είναι προτιμότερο να γίνει πρόκληση τοκετού.
- Μακροσκόπηση εμβρύου. Πρόκειται για περιπτώσεις όπου το έμβρυο ζυγίζει πάνω από 4,4 κιλά. Καθώς αυτό συνεπάγεται ορισμένους κινδύνους τόσο για τη μητέρα όσο και για το έμβρυο, ο/η γιατρός ίσως συμβουλέψει την πρόκληση τοκετού.
- Θάνατος του εμβρύου στη μήτρα. Δυστυχώς, σε αυτές τις περιπτώσεις, θα πρέπει να προκληθεί ο τοκετός.
Έπειτα από μια λεπτομερή αξιολόγηση της περίπτωσης και της συγκεκριμένης κατάστασης του εμβρύου και της μητέρας, ο/η ειδικός θα αποφασίσει αν χρειάζεται να προκληθεί ή όχι ο τοκετός.
Σας προτείνουμε να διαβάσετε: Η εγκυμοσύνη μετά τα 35. Μάθετε περισσότερα σήμερα
Πώς γίνεται η πρόκληση τοκετού;
Μόλις αποφασιστεί πως η πρόκληση τοκετού αποτελεί την καλύτερη επιλογή, ξεκινά η διαδικασία. Εκτελείται σε δύο φάσεις:
Πρώτη φάση: Διαστολή του τραχήλου της μήτρας
Για να προκληθεί ο τοκετός, θα πρέπει να έχει διασταλεί ο τράχηλος της μήτρας τουλάχιστον δύο ή τρία εκατοστά. Ο/η γιατρός θα χορηγήσει προσταγλανδίνη (ορμόνη που διεγείρει τη μήτρα), ώστε να ξεκινήσει η διαστολή.
Όμως, αυτό μπορεί να πάρει 12 με 24 ώρες από τη στιγμή της χορήγησης προσταγλανδίνης. Γι’ αυτόν τον λόγο, χορηγείται συνήθως τη νύχτα για να μπορέσει να ξεκουραστεί η μητέρα και να προετοιμαστεί για τον τοκετό.
Δεύτερη φάση: Αμνιοτομή ή οξυτοκίνη
Μόλις έχουμε διαστολή, ο/η γυναικολόγος σπάει τον αμνιακό σάκο για να προκαλέσει συσπάσεις. Ωστόσο, αν δεν ξεκινήσουν φυσικά μετά το σπάσιμο του αμνιακού σάκου, θα χορηγηθεί οξυτοκίνη.
Πρόκειται για μια ορμόνη που προκαλεί συσπάσεις στους μύες της μήτρας και χορηγείται ενδοφλεβίως. Ταυτόχρονα, ελέγχονται οι καρδιακοί παλμοί της μητέρας και του εμβρύου, καθώς και οι συσπάσεις.
Υπό φυσιολογικές συνθήκες, η πρώτη δόση οξυτοκίνης είναι μικρή και θα αυξηθεί σύμφωνα με τις υποδείξεις του/ης γυναικολόγου. Μετά τη χορήγησή της, οι συσπάσεις ίσως ξεκινήσουν ξαφνικά και επώδυνα, κάτι που προκαλεί πόνο τόσο στη μητέρα όσο και στο έμβρυο. Έτσι, ο/η γυναικολόγος θα πρέπει να παρακολουθεί στενά την όλη διαδικασία.
Από εκεί, ο τοκετός θα αρχίσει φυσικά εκτός και αν υπάρχουν επιπλοκές όπου θα χρειαστεί καισαρική τομή.
Ρίξτε μια ματιά σε αυτό το άρθρο: H μαύρη γραμμή στην κοιλιά της εγκύου: μια συνέπεια της εγκυμοσύνης
Κίνδυνοι της πρόκλησης τοκετού
Παρότι η διαδικασία είναι μακρά και μπορεί να γίνει επώδυνη, η πρόκληση τοκετού δεν παρουσιάζει σοβαρές επιπλοκές.
Οι σημαντικότεροι κίνδυνοι για τη μητέρα πηγάζουν από τη μεγάλη διάρκεια της διαδικασίας, καθώς μπορεί να προκαλέσει κόπωση ή πυρετό (εξαιτίας των φαρμάκων).
Εξαιτίας αυτού, θα πρέπει να θυμάστε ότι μπορεί να πάρει έως και τέσσερις ώρες από τη στιγμή που θα χορηγηθεί η προσταγλανδίνη μέχρι να διασταλεί τρία εκατοστά η μήτρα. Επιπλέον, αν προσθέσετε τον απαραίτητο χρόνο για τη χορήγηση οξυτοκίνης και τον ίδιο τον τοκετό, μιλάμε για μια διαδικασία μεγάλης διάρκειας.
Επιπροσθέτως, το έμβρυο ίσως να μην αισθάνεται άνετα στη μήτρα στη διαδικασία αυτή. Έτσι, ο/η γυναικολόγος ίσως αποφασίσει να προχωρήσει σε καισαρική τομή, ακόμη και αν αυτό ενέχει τους δικούς του κινδύνους. Ωστόσο, δε συμβαίνει πάντα αυτό. Για την ακρίβεια, οι περισσότερες προκλήσεις τοκετού καταλήγουν σε φυσικές γέννες χωρίς επιπλοκές.
Αν λοιπόν ανήκετε σε αυτή την περίπτωση, μην ανησυχείτε. Ανεξάρτητα από τη διάρκεια της διαδικασίας, το ιατρικό προσωπικό θα σας καθοδηγήσει βήμα προς βήμα. Μέσα σε λίγες ώρες, θα κρατάτε στην αγκαλιά σας το μωρό σας!
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Tenore J (2003). «Methods for cervical ripening and induction of labor». Am Fam Physician 67 (10): 2123-8
- Järvelin, M. R., Hartikainen‐Sorri, A. and Rantakallio, P. (1993), Labour induction policy in hospitals of different levels of specialisation. BJOG: An International Journal of Obstetrics & Gynaecology, 100: 310-315. doi:10.1111/j.1471-0528.1993.tb12971.x
- A Metin Gülmezoglu et al. “Induction of labour for improving birth outcomes for women at or beyond term”, Cochrane Database Syst Rev. 2012; 6: CD004945.
- Ekaterina Mishanina et al. “Use of labour induction and risk of cesarean delivery: a systematic review and meta-analysis”, CMAJ. 2014 Jun 10; 186(9): 665–673.