Συμπτώματα και θεραπεία για την τρύπα της ωχράς κηλίδας

Τα συμπτώματα της οπής της ωχράς κηλίδας περιλαμβάνουν θολή ή παραμορφωμένη όραση με την πάροδο του χρόνου. Αυτή η κατάσταση αποτελείται από μια μικρή τρύπα στο κέντρο του αμφιβληστροειδούς. Μάθετε περισσότερα σχετικά με το τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται σε αυτό το άρθρο.

Η τρύπα της ωχράς κηλίδας (ή οπή της ωχράς κηλίδας) είναι μια κατάσταση των ματιών που, όπως υποδηλώνει το όνομα, επηρεάζει την ωχρά κηλίδα. Αυτό είναι το κεντρικό και πιο σημαντικό μέρος του αμφιβληστροειδούς, επειδή σας επιτρέπει να διαβάζετε, να οδηγείτε και να βλέπετε τον κόσμο γύρω σας με λεπτομέρειες. Επομένως, ένας τραυματισμός σε αυτό το μέρος του ματιού προκαλεί μείωση της οπτικής οξύτητας.

Η Σχολή Επιστημών στο Αλικάντε (Ισπανία) αναφέρει ότι μια τρύπα της ωχράς κηλίδας είναι πολύ πιο συχνή σε ασθενείς άνω των 60 ετών. Επιπλέον, επηρεάζει 3 στους 1000 ανθρώπους. Επίσης, υπάρχει μια σαφής μεροληψία ως προς το φύλο αφού επηρεάζει περισσότερες γυναίκες παρά άνδρες, σε αναλογία 3 προς 1.

Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τα συμπτώματα και τη θεραπεία της οπής της ωχράς κηλίδας.

Τι είναι η τρύπα της ωχράς κηλίδας;

Σύμφωνα με την κλινική του Πανεπιστημίου της Navarra, μια τρύπα της ωχράς κηλίδας είναι ένα μικρό κυκλικό άνοιγμα στην ωχρά κηλίδα του ματιού. Η ωχρά κηλίδα είναι η κεντρική περιοχή του αμφιβληστροειδούς και είναι ένας ευαίσθητος στο φως ιστός που συλλαμβάνει ερεθίσματα φωτός. Στη συνέχεια, αντιλαμβάνεται τις εικόνες που θα σταλούν στον εγκέφαλο.

Ενώ μια τρύπα της ωχράς κηλίδας είναι ένας φυσιολογικός τραυματισμός, οι ασθενείς μπορεί επίσης να βιώνουν τον φυσικό εκφυλισμό της ωχράς κηλίδας που έρχεται με την ηλικία. Και οι δύο καταστάσεις έχουν παρόμοια συμπτώματα, τα οποία θα συζητήσουμε αργότερα στο άρθρο.

Ακολουθούν τα στάδια της τρύπας της ωχράς κηλίδας:

• Πρώτος βαθμός: Σε αυτό το στάδιο, η οσφυϊκή περιοχή του αμφιβληστροειδούς θα αποκολληθεί, αλλά δεν θα σχηματίσει ένα πλήρες τρήμα αμφιβληστροειδούς.
• Δεύτερος βαθμός: Μια μικρή, πλήρης τρύπα του αμφιβληστροειδούς θα εμφανιστεί. Χωρίς θεραπεία, περίπου το 70% αυτών των προβλημάτων θα επιδεινωθούν.
• Τρίτος βαθμός: Υπάρχει αύξηση του μεγέθους της τρύπας.
• Τέταρτος βαθμός: Το υαλοειδές τζελ είναι η ζελατίνη που βρίσκεται στα μάτια μας. Σε αυτή τη φάση, η οπή της ωχράς κηλίδας θα προκαλέσει οπίσθια αποκόλληση υαλοειδούς.

Όπως μπορείτε να δείτε, τα συμπτώματα της οπής της ωχράς κηλίδας διαφέρουν ανάλογα με τη σοβαρότητα της κατάστασης. Το μέγεθος της τρύπας, καθώς και το σημείο που βρίσκεται στον αμφιβληστροειδή, θα καθορίσει το πόσο θα εξασθενήσει η όραση των ασθενών.

Τι προκαλεί την τρύπα της ωχράς κηλίδας;

Σύμφωνα με τις προαναφερθείσες μελέτες, υπάρχουν δύο τύποι οπών ωχράς κηλίδας με βάση την αιτία της τρύπας. Αυτοί είναι:

1. Ιδιοπαθής τρύπα της ωχράς κηλίδας

Ονομάζεται επίσης γεροντική, επειδή επηρεάζει ασθενείς μεταξύ 50 και 70 ετών, με διαθλαστικά σφάλματα (ή χωρίς αυτά) και χωρίς σχετικές συστηματικές καταστάσεις. Το υαλοειδές τζελ αποδιοργανώνεται και αρχίζει να συστέλλεται με την ηλικία. Ως αποτέλεσμα, αυτή η αλλαγή προκαλεί πρόσφυση στην ωχρά κηλίδα που έχει ως αποτέλεσμα μια τρύπα.

Το Εθνικό Ινστιτούτο Ματιών δηλώνει ότι έως και το 15% των ασθενών που αναπτύσσουν ιδιοπαθή οπή ωχράς κηλίδας κινδυνεύουν να την αναπτύξουν και στο άλλο μάτι με την πάροδο του χρόνου.

2. Δευτερεύουσα τρύπα της ωχράς κηλίδας

Οι οπές της ωχράς κηλίδας μπορούν επίσης να εμφανιστούν ως δευτερεύουσα συνέπεια προηγούμενης κατάστασης. Για παράδειγμα, σε ασθενείς που είχαν σοβαρή μυωπία ή είχαν υποστεί οφθαλμικό τραυματισμό. Επιπλέον, εκείνοι με αποκόλληση του αμφιβληστροειδούς ή που έχουν αναπτύξει κυστικό οίδημα της ωχράς κηλίδας διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να αναπτύξουν αυτόν τον τύπο τραυματισμού.

Ωστόσο, μόνο το 1% έως 9% των σοβαρών τραυματισμών των ματιών καταλήγουν να προκαλούν τραυματική οπή της ωχράς κηλίδας. Επίσης, στους νέους, μπορούν να κλείσουν οι τρύπες μόνες τους.

Συμπτώματα οπής ωχράς κηλίδας

Η Αμερικανική Εταιρεία Ειδικών Αμφιβληστροειδούς (ASRS) μας δείχνει μερικά από τα πιο κοινά συμπτώματα οπής ωχράς κηλίδας. Στις περισσότερες περιπτώσεις (εκτός εάν προκαλούνται από άμεσο χτύπημα), θα εμφανιστούν σταδιακά. Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής θα παρατηρήσει ότι η όρασή του σταδιακά θολώνει.

Εκτός από τη μείωση της όρασης, τα άτομα με οπές της ωχράς κηλίδας μπορεί να παρατηρήσουν ότι οι ευθείες γραμμές αρχίζουν να λυγίζουν. Οι τύποι παραμορφωμένης όρασης ονομάζονται μεταμορφώσεις. Επιπλέον, μπορεί να παρατηρήσετε ότι εμφανίζονται σκοτεινές περιοχές στο οπτικό σας πεδίο.

Διάγνωση οπής ωχράς κηλίδας

Το πρώτο βήμα για την ανίχνευση μιας οπής της ωχράς κηλίδας είναι να επισκεφθείτε έναν οφθαλμίατρο το συντομότερο δυνατό. Θα σας δώσουν ειδικές σταγόνες στο προσβεβλημένο μάτι που διαστέλλουν την κόρη. Στη συνέχεια, θα είναι σε θέση να επιθεωρήσουν το μάτι σας. Μετά από αυτό, θα χρησιμοποιήσουν μεθόδους οπτικής τομογραφίας (OCT).

Το OCT βασίζεται στην οπτική παρεμβολή με συνοχή και χρησιμοποιείται για τη λήψη τομογραφικών εικόνων του οφθαλμικού ιστού του οφθαλμικού βυθού του ασθενούς. Μοιάζει πολύ με υπερηχογράφημα. Η διαφορά είναι ότι σε αυτή την περίπτωση, χρησιμοποιούν φως αντί για ηχητικά κύματα για να χαρτογραφήσουν τα εσωτερικά μέρη του ματιού.

Θεραπεία οπής ωχράς κηλίδας

Η Αμερικανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας (ΑΑΟ) μας δίνει τη γενική θεραπεία για μια τρύπα της ωχράς κηλίδας. Ωστόσο, η ατομική θεραπεία κάθε ασθενούς θα εξαρτηθεί πολύ από την εξέλιξη του τραυματισμού και τη θέση του στο μάτι.

Στα στάδια 2 έως 4, η θεραπεία απαιτεί χειρουργική επέμβαση. Ο γιατρός θα κάνει μια υαλοειδεκτομή που είναι μια χειρουργική επέμβαση που γίνεται για την αφαίρεση του υαλοειδούς υγρού που προκαλεί την προεξοχή της ωχράς κηλίδας. Η χειρουργική επέμβαση απαιτεί τοπική εξωτερική αναισθησία και τα ακόλουθα όργανα:

• Ένα φως οπτικών ινών που φωτίζει τον αμφιβληστροειδή
• Μια κάνουλα άρδευσης για διατήρηση της ενδοφθάλμιας πίεσης.
• Όργανο που κόβει και αφαιρεί την περίσσεια του υαλοειδούς τζελ.

Αυτή η διαδικασία είναι ελάχιστα επεμβατική, αφού γίνεται χρησιμοποιώντας μια σειρά πολύ μικρών, στρατηγικών τομών. Αφού αφαιρέσει την περίσσεια υαλοειδούς υγρού, ο χειρουργός θα τοποθετήσει ένα είδος φυσαλίδας αερίου στα μάτια που θα κρατήσει τη ωχρά κηλίδα στη θέση της και θα τη σταθεροποιήσει μέχρι να θεραπευτεί το μάτι.

Κίνδυνοι

Σύμφωνα με το Ινστιτούτο Οφθαλμικής Μικροχειρουργικής (ΙΜΟ), υπάρχει 15% πιθανότητα η οπή της ωχράς κηλίδας να ανοίξει ξανά με την πάροδο του χρόνου. Επιπλέον, οι ασθενείς θα πρέπει να έχουν κατά νου τα ακόλουθα σημεία εάν πρόκειται να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση:

• Το μάτι σας μπορεί να πονέσει μετά την επέμβαση. Ίσως χρειαστεί να πάρετε κάποια φάρμακα.
• Πρέπει να κρατήσετε το πρόσωπό σας στην ίδια θέση για έως και μία εβδομάδα ή περισσότερο για να διατηρήσετε τη φυσαλίδα αερίου στη θέση της. Επομένως, δεν μπορείτε να ακολουθήσετε την κανονική σας ρουτίνα.
• Δεν μπορείτε να πάρετε αεροπλάνα ή να ανεβείτε στα βουνά μέχρι να διαλυθεί η φυσαλίδα αερίου. Κάθε δραστηριότητα που αλλάζει την ενδοφθάλμια πίεση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τα αποτελέσματα της επέμβασης.

Εκτός από όλες αυτές τις σκέψεις, πρέπει να έχετε κατά νου ότι η επούλωση είναι σταδιακή και ότι η τρύπα της ωχράς κηλίδας δεν θα κλείσει ξαφνικά.

Επίσης, το ποσοστό όρασης που θα επιστρέψει ο ασθενής εξαρτάται από το μέγεθος της οπής και πόσο καιρό ήταν εκεί. Η λειτουργία δεν χρειάζεται να διορθώσει την όρασή σας 100%.

Δεν είναι κάτι σοβαρό, αλλά η ανάρρωση είναι αργή

Όπως μπορείτε να δείτε, οι οπές της ωχράς κηλίδας δεν είναι μια σοβαρή κλινική κατάσταση. Ωστόσο, η διαδικασία αποκατάστασης μετά από χειρουργική επέμβαση είναι αρκετά αργή και δύσκολη. Το απλό γεγονός ότι ο ασθενής πρέπει να κρατήσει το κεφάλι του στην ίδια θέση για περισσότερες από 7 ημέρες είναι αξιοσημείωτο από μόνο του.

Επομένως, πριν υποβληθείτε σε χειρουργική επέμβαση για την τρύπα της ωχράς κηλίδας, θα πρέπει να προγραμματίσετε καλά τις δραστηριότητές σας και να ενημερώσετε τους γύρω σας. Ωστόσο, το πιο σημαντικό πράγμα είναι να μην αφήνετε να περάσει περισσότερος χρόνος από όσο χρειάζεται πριν την ελέγξετε.