Συμπτώματα και θεραπεία για την αδενοειδίτιδα στα μωρά
Η αδενοειδίτιδα στα μωρά είναι μια ασθένεια που χαρακτηρίζεται από φλεγμονή στο μέγεθος των αδενοειδών (μάζα λεμφοειδούς ιστού κοντά στα ρουθούνια) σε σχέση με το μέγεθος του ρινοφάρυγγα των μωρών. Προκαλεί ρινική απόφραξη μεταξύ άλλων επιπλοκών. Η κύρια αιτία είναι ένα μολυσματικό επεισόδιο, σύμφωνα με παιδιατρικές πηγές.
Η αδενοειδίτιδα έχει χαρακτηριστική συμπτωματολογία και είναι σχετικά συχνή στα μωρά. Ωστόσο, είναι σημαντικό να γνωρίζετε πότε πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό για πιθανή θεραπεία όταν υποψιάζεστε αυτήν την πάθηση. Συνεχίστε να διαβάζετε για να μάθετε περισσότερα για αυτήν.
Ποιος είναι επιρρεπής στην αδενοειδίτιδα;
Πριν μπούμε στο θέμα, ας μιλήσουμε για την ομάδα πληθυσμού που είναι πιο πιθανό να υποφέρει από αυτήν την πάθηση. Οι διάφορες ιατρικές εξετάσεις παρέχουν τα ακόλουθα δεδομένα:
- Ο επιπολασμός της αδενοειδίτιδας στα μωρά είναι δύσκολο να προσδιοριστεί ποσοτικά, καθώς συνήθως σχετίζεται με άλλες κλινικές εικόνες, όπως η ρινοκολπίτιδα
- Η υψηλότερη νοσηρότητα (πιθανότητα εμφάνισης της νόσου), σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, είναι μεταξύ της ηλικίας ενός και εννέα ετών
- Ο αδενοειδής ιστός αρχίζει να ατροφεί από την ηλικία των έξι και επτά και συνεχίζει να μειώνεται στο μέγεθος κατά την εφηβεία. Γι’ αυτό είναι μια χαρακτηριστική ασθένεια σε μωρά και παιδιά
Όπως μπορείτε να δείτε, αυτή είναι μια παθολογία που επηρεάζεται από την ηλικία ενός ατόμου. Η αδενοειδίτιδα δεν είναι μια από τις κύριες αιτίες όταν υπάρχει ρινική απόφραξη σε ενήλικες.
Διαβάστε επίσης: 11 συνήθειες που θα πρέπει να αποφύγετε κατά την εγκυμοσύνη
Χαρακτηριστικά για την αδενοειδίτιδα στα μωρά
Όπως είπαμε παραπάνω, αυτή η παθολογία εκδηλώνεται ως οίδημα του αδενοειδούς ιστού, ένα έμπλαστρο ακριβώς πίσω από τη μύτη που είναι μέρος του λεμφικού συστήματος. Αυτή η δομή αντιδρά σε μολύνσεις παγιδεύοντας μικρόβια και βακτήρια, ώστε να μην εισέλθουν στην άνω αναπνευστική οδό.
Τα αδενοειδή είναι λειτουργικά σε βρέφη και παιδιά, αλλά σύμφωνα με τις πηγές που αναφέρονται παραπάνω, φτάνουν στη μέγιστη ανάπτυξη στην ηλικία των επτά. Από τότε, αρχίζουν να μειώνονται στο σημείο να έχουν σχεδόν εξαφανιστεί από τη στιγμή που ένα παιδί φτάσει στην ενηλικίωση. Αυτό συμβαίνει επειδή αναπτύσσουμε νέους ανοσοποιητικούς μηχανισμούς καθώς γερνάμε.
Πρέπει να επισημάνουμε τη διαφορά μεταξύ οξείας και χρόνιας αδενοειδίτιδας – αν και αυτή η ιδέα δεν φαίνεται να τυποποιείται από όλες τις βιβλιογραφικές πηγές. Ο αδενοειδής ιστός μπορεί να παρουσιάσει φλεγμονή προσωρινά κατά τη διάρκεια ενός μολυσματικού επεισοδίου, το οποίο είναι αναμενόμενο. Ωστόσο, εάν μολυνθούν τα αδενοειδή, η κλινική εικόνα μπορεί να γίνει χρόνια.
Η Εθνική Βιβλιοθήκη Ιατρικής των ΗΠΑ αναφέρει ότι οι λοιμώξεις είναι η πιο κοινή αιτία οξείας αδενοειδίτιδας. Ωστόσο, αλλεργικές διεργασίες ή ερεθισμός από οξέωση του στομάχου μπορεί να διαδραματίσουν ρόλο. Τα βακτήρια που σχετίζονται περισσότερο με αυτήν την κλινική εικόνα είναι:
- Αιμόφιλος ινφλουέντζα τύπου B
- Στρεπτοκοκκική πνευμονία
- Πυογενής στρεπτόκοκκος
- Η ασθένεια του σταφυλοκοκου
Τέλος, σημειώστε ότι η επαναλαμβανόμενη αδενοειδίτιδα οδηγεί σε αδενοειδή υπερτροφία. Σε αυτήν την περίπτωση, μπορεί να απαιτείται χειρουργική αφαίρεση του ιστού, καθώς δεν θα μειωθεί σε μέγεθος μετά τη μόλυνση.
Ανακαλύψτε: Πέντε φυτικές πηγές των λιπαρών οξέων ωμέγα-3
Συμπτώματα από την αδενοειδίτιδα στα μωρά
Παιδιατρικές πύλες, όπως το Kidshealth, απαριθμούν τα συμπτώματα αυτής της ασθένειας τόσο σε βρέφη όσο και σε παιδιά. Μερικά από τα πιο κοινά συμπτώματα είναι:
- Ξηρό στόμα και κακή αναπνοή
- Σκασμένα χείλια
- Τρέξιμο μύτης
- Προβλήματα στα αυτιά
- Θορυβώδης αναπνοή
- Επαναλαμβανόμενες ρινικές ή φλεβοκομβικές λοιμώξεις
Όλα αυτά τα συμπτώματα οφείλονται στην αδυναμία του νεογέννητου να αναπνέει σωστά. Ο πρησμένος ιστός κάνει τον αέρα να ρέει στους άνω αεραγωγούς, έτσι το μωρό αρχίζει να αναπνέει από το στόμα του.
Θεραπεία της αδενοειδίτιδας στα μωρά
Το κλειδί για τη θεραπεία της αδενοειδίτιδας στα μωρά είναι να περιμένετε και να δείτε. Δεν έχει νόημα η χορήγηση αντιβιοτικών σε νεογέννητο με αλλεργική αντίδραση. Πρέπει να συμβουλευτείτε έναν παιδίατρο και μπορεί να λάβουν διάφορα μέτρα:
- Οι ιογενείς λοιμώξεις συνήθως δεν απαιτούν θεραπεία. Στην πραγματικότητα, αυτός ο τύπος παθολογίας του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος συνήθως υποχωρεί μετά από 5 έως 7 ημέρες, τουλάχιστον σύμφωνα με ορισμένες επιστημονικές πηγές.
- Μερικές βακτηριακές λοιμώξεις απαιτούν αντιβιοτικά. Για παράδειγμα, η αμοξικιλλίνη είναι ένα από τα πιο χρησιμοποιούμενα φάρμακα και συνήθως οδηγεί σε βελτίωση σε περίπου 48 έως 72 ώρες.
- Τα ρινικά στεροειδή σπρέι ή αντιισταμινικά είναι ο τρόπος που πρέπει να ακολουθήσετε εάν υποψιάζεστε αλλεργική αντίδραση.
Οι αλλαγές στη διατροφή του βρέφους και οι συμβουλές από παιδίατρο ή διατροφολόγο θα πρέπει να είναι αρκετές για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της καούρας και της παλινδρόμησης οξέος.
Και πάλι, εάν ο ασθενής δεν ανταποκριθεί στη θεραπεία και εξακολουθεί να έχει αναπνευστικά προβλήματα που μειώνουν την ποιότητα ζωής τους, τότε μπορεί να υπάρχει ανάγκη για αδενοειδεκτομή (αφαίρεση των αδενοειδών). Αυτή η χειρουργική διαδικασία δεν ενέχει κίνδυνο για τα περισσότερα βρέφη.
Αδενοειδίτιδα στα μωρά και ο ρόλος του παιδίατρου
Πρόκειται για μια κοινή ασθένεια που συχνά σχετίζεται με άλλες παθολογικές διεργασίες του ανώτερου αναπνευστικού συστήματος. Επομένως, συμβουλευτείτε έναν παιδίατρο εάν το μωρό σας αντιμετωπίζει δυσκολίες στην αναπνοή, χαλάρωση, ξηροστομία, κλάμα και συνεχή δυσφορία.
Επιπλέον, σημειώστε ότι επεισόδια που προκαλούνται από βακτηριακές λοιμώξεις μπορεί επίσης να εκδηλωθούν με κακουχία και πυρετό. Γι ‘αυτόν τον λόγο πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό εάν παρατηρήσετε κάποιο από αυτά τα συμπτώματα.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Richardson, M. A. (1999). Sore throat, tonsillitis, and adenoiditis. Medical Clinics of North America, 83(1), 75-83.
- Bowers, I., & Shermetaro, C. (2019). Adenoiditis. In StatPearls [Internet]. StatPearls Publishing.
- Reyes Concepción, D., & Gómez Martínez, M. (2014). Caracterización clínico-epidemiológica de la adenoiditis crónica en la infancia. MediSur, 12(2), 383-389.
- Adenoides, Kidshealth.org. Recogido a 19 de septiembre en https://kidshealth.org/es/kids/adenoids-esp.html
- American Academy of Pediatrics. Subcommittee on Management of Sinusitis and Committee on Quality Improvement. Clinical practice guideline: management of sinusitis. Pediatrics. 2001 Sep;108(3):798-808.
- Reyes Concepción, Daniel, and Margarita Gómez Martínez. “Caracterización clínico-epidemiológica de la adenoiditis crónica en la infancia.” MediSur 12.2 (2014): 383-389.
- Sjogren, Phayvanh P., et al. “Comparison of pediatric adenoidectomy techniques.” The Laryngoscope 128.3 (2018): 745-749.
- Jacomino, Ángel Luis, Rosa Caridad Truffin Hernández, and Anisela Expósito Pérez. “Infecciones rinofaríngeas en la infancia.” Revista Cubana de Otorrinolaringología y Cirugía de Cabeza y Cuello 3.1 (2019).
- Jaime, M. Francisca, and M. Francisca. “Relación del reflujo gastroesofágico y manifestaciones respiratorias, desde el punto de vista de la gastroenterología pediátrica.” NEUMOLOGIA PEDIÁTRICA (2019): 126.