Πώς καταλαβαίνουμε τα τσιμπήματα ψύλλων και πόσο διαρκούν;

Τα τσιμπήματα ψύλλων δεν προκαλούν συνήθως σοβαρές επιπλοκές. Ωστόσο, εάν εμφανιστούν ασυνήθιστα συμπτώματα ή η βλάβη αργεί να επουλωθεί, είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.
Πώς καταλαβαίνουμε τα τσιμπήματα ψύλλων και πόσο διαρκούν;

Έχει γραφτεί από Edith Sánchez

Τελευταία ενημέρωση: 09 Αυγούστου, 2022

Τα τσιμπήματα ψύλλων σπάνια έχουν σοβαρές συνέπειες, αλλά μπορεί να προκαλέσουν προβλήματα υγείας ως επιπλοκή. Ως εκ τούτου, η παρουσία αυτών των ενοχλητικών εντόμων στο σπίτι δεν πρέπει να υποτιμάται και είναι καλύτερο να τα εξαλείψετε.

Οι ψύλλοι είναι πολύ μικροί και αρκετά ανθεκτικοί – μπορούν να αντέξουν μέχρι και ένα χρόνο χωρίς να φάνε. Τρέφονται με το αίμα των θηλαστικών και έχουν σκληρό σώμα που τους προστατεύει από τις προσπάθειες καταστροφής τους και αναπαράγονται επίσης γρήγορα.

Τσιμπήματα ψύλλων

Τα τσιμπήματα των ψύλλων μπορούν να προκαλέσουν από μια απλή ενόχληση μέχρι βουβωνική πανώλη, σε ορισμένες σπάνιες περιπτώσεις. Το θύμα συνήθως δεν γνωρίζει καν τι τον/την δάγκωσε ή τι ώρα ή ακόμα και πού.

Είναι σύνηθες να υπάρχει ερυθρότητα στην περιοχή όπου έγινε το δάγκωμα. Είναι επίσης σύνηθες αυτό να προκαλεί κνησμό. Ωστόσο, τα συμπτώματα μπορεί να διαφέρουν σημαντικά από άτομο σε άτομο.

Τα τσιμπήματα των ψύλλων εμφανίζονται στην περιοχή των αστραγάλων και των ποδιών, καθώς αυτές είναι οι περιοχές που βρίσκονται πιο κοντά στο έδαφος και είναι ακάλυπτες το καλοκαίρι. Εμφανίζονται επίσης συχνά στη μέση, στο στήθος, στη βουβωνική χώρα, στις μασχάλες και στις πτυχές των αγκώνων και των γονάτων.

Υπάρχουν σχεδόν πάντα δύο έως τρία τσιμπήματα, μερικές φορές τοποθετημένα σε ευθεία γραμμή. Υπάρχει κνησμός και κάποιος ερεθισμός του δέρματος που ποικίλλει σε ένταση ανάλογα με τον τύπο δέρματος του ατόμου. Από την άλλη πλευρά, κάποιοι δεν έχουν καθόλου συμπτώματα.

A flea.
Οι ψύλλοι είναι ανθεκτικά έντομα και δύσκολα εξοντώνονται, χάρη στη μεγάλη τους ανθεκτικότητα.

Πώς να αναγνωρίσετε τα τσιμπήματα ψύλλων;

Τα τσιμπήματα των ψύλλων μοιάζουν με κόκκινα εξογκώματα με μια μικρή κουκκίδα στο κέντρο. Μοιάζουν πολύ με τα τσιμπήματα των κουνουπιών. Ωστόσο, τα πρώτα προκαλούν μικρότερες βλάβες και συνήθως περιβάλλονται από ένα ροζ φωτοστέφανο.

Τα τσιμπήματα των ψύλλων είναι συνήθως τοποθετημένα σε μια σειρά, καθώς αυτά τα έντομα δεν πετούν και ο παραδοσιακός τρόπος επίθεσής τους είναι να δαγκώνουν, να κάνουν μερικά βήματα και να δαγκώνουν ξανά. Η πληγή συχνά αιμορραγεί και γι’ αυτό το λόγο εντοπίζονται ίχνη αίματος στα σεντόνια ή τα ρούχα.

Προβλήματα που προκαλούν τα τσιμπήματα ψύλλων

Στις περισσότερες περιπτώσεις, τα τσιμπήματα ψύλλων προκαλούν μόνο ήπια συμπτώματα, όπως κνησμό και τον ερεθισμό της περιοχής. Η βλάβη μπορεί να μολυνθεί και, αν συμβεί αυτό, θα υπάρχει πύον, αυξημένη ερυθρότητα και θερμότητα στην πληγείσα περιοχή.

Σε μερικούς ανθρώπους, αυτό το είδος τσιμπήματος μπορεί να προκαλέσει αλλεργική αντίδραση. Αυτή δημιουργεί πιο έντονο ερεθισμό στην περιοχή μέχρι δυσκολία στην αναπνοή. Τα συμπτώματα χρειάζονται 12 έως 24 ώρες για να εμφανιστούν.

Σε άτομα με δερματίτιδα, μπορεί να σχηματιστεί κνίδωση. Το τσίμπημα προκαλεί μια βλάβη και αυτή μπορεί επίσης να γίνει πύλη εισόδου βακτηρίων στον οργανισμό. Γι’ αυτό είναι πάντα καλή ιδέα να το αντιμετωπίζετε.

Ο κίνδυνος να προσβληθείτε από σοβαρή ασθένεια από το τσίμπημα ψύλλων είναι πολύ χαμηλός. Ωστόσο, δεν μπορεί να αποκλειστεί. Τα ζώα αυτά μπορούν να μεταδώσουν παθολογίες όπως ο τύφος ή η βουβωνική πανώλη.

Πόσο διαρκούν και πώς αντιμετωπίζονται;

Αν και η βλάβη που προκαλείται από τα τσιμπήματα ψύλλων συνήθως εξαφανίζεται μόνη της σε μία ή δύο ημέρες, είναι πάντα καλύτερο να καθαρίζετε καλά την περιοχή για να αποφύγετε επιπλοκές. Το καλύτερο είναι να πλένετε την πληγείσα περιοχή με νερό και ήπιο σαπούνι.

Ο κνησμός μπορεί να μειωθεί με πάγο ή μια κρέμα που περιέχει αντιισταμινικά ή κορτικοστεροειδή. Εάν υπάρξει αλλεργική αντίδραση, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα όπως τα παρακάτω:

  • Οίδημα σε άλλες περιοχές του σώματος
  • Έντονη και μακροχρόνια ερυθρότητα, με αυξημένο κνησμό
  • Ζάλη, εμετός και λιποθυμία
  • Κνίδωση σε όλο το σώμα
  • Θολή όραση
  • Δυσκολία στην αναπνοή

Αυτά τα συμπτώματα απαιτούν ιατρική βοήθεια. Ομοίως, εάν οι ενοχλήσεις επιμένουν για περισσότερες από δύο ημέρες ή εμφανίζονται ασυνήθιστα συμπτώματα, όπως πυρετός ή κάποια άλλη αντίδραση, είναι καλύτερο να συμβουλευτείτε έναν γιατρό.

A dog with fleas.
Οι ψύλλοι στα κατοικίδια ζώα πρέπει να ελέγχονται από κτηνίατρο.

Η εξάλειψη των ψύλλων ως λύση

Για να αποφύγετε την ταλαιπωρία και τους κινδύνους από τα τσιμπήματα ψύλλων, είναι καλύτερο να εξαλείψετε τους ψύλλους από το σπίτι. Είναι πολύ συνηθισμένο να προέρχονται από κατοικίδια ζώα και, εξαιτίας αυτού, καλό είναι να τους αντιμετωπίζετε σύμφωνα με τις οδηγίες του κτηνιάτρου.

Οι ψύλλοι τείνουν να εγκαθίστανται στα χαλιά, οπότε είναι απαραίτητο να τους σκουπίζετε καλά με ηλεκτρική σκούπα και να πετάτε τη σακούλα σκουπιδιών έξω από το σπίτι. Καλό είναι επίσης να πλένετε καλά τα κλινοσκεπάσματα και να απολυμαίνετε τα στρώματα. Σε ακραίες περιπτώσεις, μπορείτε να προσλάβετε μια υπηρεσία καταπολέμησης παρασίτων.


Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.


  • Meregildo-Rodriguez, E. D., & Villegas-Chiroque, M. (2019). Peste septicémica rápidamente fatal secundaria a peste bubónica primaria inicialmente no diagnosticada: reporte de caso. Revista Peruana de Medicina Experimental y Salud Publica, 36, 515-519.
  • Manzanares, J. L. (2018). Distribución espacial de egresos hospitalarios de casos por infección vírica por picadura de mosquito en México entre 2004 y 2014. Revista Panamericana de Salud Pública, 41, e30.
  • Lozano, Ana Milena, et al. “Papular urticaria: A review of causal agents in Colombia.” Biomédica 36.4 (2016): 632-645.
  • Verde Arribas, M. T., & Marteles Aragüés, D. (2009). ¿Por qué no conseguimos controlar el problema de las pulgas? Clínica veterinaria de pequeños animales, 29(2), 0126-128.
  • Navarro, L., and Mª T. Verde Arribas. “La dermatitis alérgica a la picadura de pulga.” Clínica veterinaria de pequeños animales 22.4 (2002): 0311-317.
  • Horrillo, Marina Sánchez, José Marín Sánchez Murillo, and Marta Vivas Martín. “Artrópodos y humanos. Generalidades sobre sus picaduras y las enfermedades que transmiten.” Badajoz Veterinaria 15 (2019): 22-31.
  • García-Acosta, Jesús, and César Raúl Aguilar-García. “Tifus murino o endémico.” Medicina interna de México 31.4 (2015).
  • Zaragozano, Jesús Fleta. “Rickettsiosis transmitidas por piojos, pulgas y ácaros.” Medicina integral: Medicina preventiva y asistencial en atención primaria de la salud 39.4 (2002): 147-152.

Αυτό το κείμενο προσφέρεται μόνο για ενημερωτικούς σκοπούς και δεν αντικαθιστά τη συμβουλή από επαγγελματία. Σε περίπτωση αμφιβολίας, συμβουλευτείτε τον ειδικό σας.