Επιληψία στην παιδική ηλικία: Διάγνωση και αίτια
Η επιληψία στην παιδική ηλικία αλλάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής ενός παιδιού. Για την ακρίβεια, δεν επηρεάζει μόνο τη δική του ζωή, αλλά και της οικογένειάς του.
Ο λόγος είναι πως όσα άτομα βρίσκονται στο οικείο περιβάλλον του θα πρέπει να συμμετέχουν στη φροντίδα του, η οποία συνήθως περιλαμβάνει τη χορήγηση φαρμάκων και την προσοχή για συνήθειες που θα μπορούσαν να το βλάψουν.
Αυτή η πάθηση είναι μια διαταραχή νευρωνικής μετάδοσης κατά την οποία πολλά νευρικά κύτταρα εκτελούν ηλεκτρικές κενώσεις ταυτόχρονα. Οι τύποι και οι κατηγοριοποιήσεις εξαρτώνται από το σημείο που υπάρχει ηλεκτρική δραστηριότητα.
Συνεχίστε την ανάγνωση για ν’ ανακαλύψετε τα αίτια, αλλά και τους τρόπους ανίχνευσης.
Επιληψία στην παιδική ηλικία – Συχνότητα και κατηγοριοποίηση
Τα δεδομένα που έχουν συλλεχθεί από το Ίδρυμα Παιδιατρικής Νευρολογίας δείχνουν ότι περίπου το 40% των παιδιών που έχουν διαγνωστεί με επιληψία φέρουν την ασθένεια αλλά δεν έχουν κρίσεις. Αυτό είναι σημαντικό για τη διαφοροποίηση της διάγνωσης καθώς η θεραπεία δεν είναι η ίδια.
Έτσι, ένα παιδί μπορεί να έχει κρίσεις χωρίς να έχει επιληψία. Γι’ αυτό, θα γίνουν συμπληρωματικές εξετάσεις ώστε να βρεθεί η αιτία μιας κρίσης. Ο λόγος πίσω από αυτό είναι πως η διαταραχή μπορεί να οφείλεται σε κάποια άλλη νευρολογική ή αγγειακή αιτία.
Επίσης γνωρίζουμε ότι περίπου το 20% των παιδιών με επιληψία έχουν και νοητική αναπηρία. Αυτό επηρεάζει σε μεγάλο βαθμό την εκπαίδευση των παιδιών καθώς δε μπορούν ν’ αντιμετωπίσουν τις επιληπτικές κρίσεις, και έτσι μένουν πίσω στην εκπαίδευσή τους.
Δεν είναι όλες οι παιδικές επιληψίες ίδιες όμως. Σύμφωνα με τη διεθνή κατηγοριοποίηση, κάποιες ξεκινούν από το μπροστινό μέρος του εγκεφάλου, και άλλες από τα πλαϊνά. Επίσης, ίσως υπάρχουν κρίσεις μαζί με άλλα συμπτώματα, όπως απώλεια συνείδησης. Παραδείγματος χάρη, οι κρίσεις μπορούν να είναι γενικευμένες ή να εστιάζουν σε ένα άκρο.
Ίσως σας ενδιαφέρει: Ημικρανίες στα παιδιά: Συμπτώματα και θεραπείες
Επιληψία στην παιδική ηλικία – Αίτια και παράγοντες κινδύνου
Αντί να προσδιορίσουμε την προέλευση της επιληψίας στην παιδική ηλικία, είναι καλύτερο να κατανοήσετε πως υπάρχουν παράγοντες κινδύνου και πιθανές υπεύθυνες καταστάσεις.
Οι επιστήμονες δεν έχουν κατανοήσει πλήρως τον εσωτερικό μηχανισμό που πυροδοτεί τους νευρώνες. Ωστόσο, υπάρχουν καταστάσεις οι οποίες προάγουν τη διαταραχή.
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος στη βρεφική ηλικία είναι ότι οι πυρετώδεις κρίσεις μπορούν να συγχυστούν με επεισόδια επιληψίας μέχρι την ηλικία των 4 ετών. Εδώ είναι κρίσιμες οι συμβουλές των νευρολόγων και των παιδιάτρων.
Η κληρονομικότητα και το οικογενειακό ιστορικό είναι επίσης σημαντικά εδώ. Ένα παιδί είναι πιο πιθανό να γίνει επιληπτικό αν ήταν οι γονείς ή οι παππούδες και οι γιαγιάδες του. Για την ακρίβεια, οι ερευνητές έχουν χαρακτηρίσει ορισμένα γονίδια ως αίτια ενεργοποίησης, αν και θα πρέπει να διεγείρονται πάντα από εξωτερικούς παράγοντες για να προσδιοριστεί η έκφρασή τους. Αυτό σημαίνει ότι η κληρονομικότητα δεν οδηγεί πάντα σε συμπτώματα.
Ο ρόλος του εγκεφάλου και του αγγειακού συστήματος
Οι εγκεφαλικές και οι μηνιγγικές λοιμώξεις είναι άλλο ένα αίτιο επιληψίας στην παιδική ηλικία. Συχνά, δε συμβαίνουν ταυτόχρονα, αλλά ως συνέπειες και επακόλουθα της εγκεφαλίτιδας. Αυτό μπορεί να συμβεί αρκετούς μήνες ή και χρόνια αργότερα.
Ομοίως, οι τραυματισμοί στο κεφάλι μπορούν να προκαλέσουν επιληπτικές επιπτώσεις. Αυτό είναι ιδιαίτερο πρόβλημα των αθλημάτων και κυρίως του Αμερικανικού ποδοσφαίρου. Ένα παιδί μπορεί ν’ αναρρώσει γρήγορα από ένα χτύπημα στο κεφάλι και ν’ αποκτήσει και πάλι πλήρη συνείδηση, αλλά ίσως διαγνωστεί με επιληψία αργότερα.
Τέλος, οι αγγειακές παθήσεις είναι άλλη μια συνήθης ομάδα. Σε αυτή την περίπτωση, αναφερόμαστε σε αλλαγές στην κυκλοφορία του αίματος στον εγκέφαλο, όπως αρτηριοφλεβικές δυσμορφίες ή εγκεφαλοαγγειακά ατυχήματα.
Αυτές οι διαταραχές δεν είναι τόσο συχνές σε παιδιά όσο είναι σε ενήλικες, αλλά θα πρέπει να τις υποπτευθείτε αν υπάρχουν ενδεικτικά συμπτώματα όπως κρίσεις ή μειωμένη κινητικότητα των άκρων.
Επίσης, υπάρχουν ειδικές εκτιμήσεις για προγεννητικές παθήσεις. Αυτό επειδή μια μητέρα μπορεί να περάσει τοξίνες στο έμβρυο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και αυτές μπορούν να επηρεάσουν την ανάπτυξη των νευρώνων του εμβρύου. Παραδείγματος χάρη, ο καπνός και το αλκοόλ είναι δύο ναρκωτικά που προκαλούν σύνδρομα στο έμβρυο περνώντας από τον πλακούντα, αλλοιώνοντας την ηλεκτρική μετάδοση.
Ανακαλύψτε: Διάσειση: Συμπτώματα, διάγνωση, και θεραπεία
Επιληψία στην παιδική ηλικία – Ανίχνευση
Η υποψία της πάθησης σε ένα παιδί ξεκινά συνήθως αφότου εκδηλωθούν τα συμπτώματα. Γενικά, η πρώτη ένδειξη είναι μια κρίση που δε σχετίζεται με πυρετό. Από εκεί, ξεκινά μια σειρά συμπληρωματικών μεθόδων υπό την καθοδήγηση παιδιάτρου και νευρολόγου.
Οι πιο σημαντικές εξετάσεις είναι:
Ηλεκτροεγκεφαλογράφημα
Πρόκειται για μια εξέταση που μετρά την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου. Ένας τεχνικός εργαστηρίου τοποθετεί ηλεκτρόδια για να καταγράψει τη νευρωνική μετάδοση από μια γραμμή εκτός σώματος. Αυτή η εγγραφή αποκρυπτογραφείται από τους ειδικούς για να δουν αν υπάρχει κάποια ανωμαλία. Δεν είναι απαραίτητο να εκτελεστεί κατά τη διάρκεια μιας κρίσης.
Τομογραφία εγκεφάλου
Μια αξονική τομογραφία του εγκεφάλου είναι ικανή ν’ ανιχνεύσει ανωμαλίες σε δομές του κρανίου που θα μπορούσαν να προκαλέσουν κρίσεις. Παραδείγματος χάρη, ένας όγκος, αυξημένη πίεση στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, ή μια αρτηριοφλεβική δυσμορφία.
Μαγνητική τομογραφία
Όπως με την αξονική τομογραφία, η μαγνητική τομογραφία είναι μια συμπληρωματική μέθοδος για την παρατήρηση άλλων μαλακών δομών.
Τομογραφία εκπομπής ποζιτρονίων (PET)
Αυτή η μέθοδος κέρδισε έδαφος πρόσφατα ως μια συμπληρωματική μέθοδος εξέτασης για διάφορες παθολογίες, συμπεριλαμβανομένης της επιληψίας στην παιδική ηλικία.
Είναι δυνατή η απεικόνιση αυτής της δραστηριότητας υπό τη μορφή χρωμάτων σε μια αξονική ή μαγνητική τομογραφία εγχύοντας μια ουσία στον ασθενή. Ο λόγος είναι ότι απορροφάται από τα κύτταρα που πρόκειται να μελετηθούν. Έτσι, μπορούν ν’ ανιχνευτούν όγκοι ή νευρωνικές περιοχές με υψηλή δραστηριότητα.
Όταν έχετε αμφιβολίες, συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας
Η επιληψία στην παιδική ηλικία δεν είναι μια ασθένεια που θα πρέπει ν’ αγνοηθεί. Όσο πιο σύντομα καθιερώσετε θεραπευτικά και προληπτικά μέτρα, τόσο καλύτερη θα είναι η ποιότητα ζωής του παιδιού και της οικογένειάς του. Η υποψία ύπαρξής της ίσως σας ανησυχεί, αλλά θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον παιδίατρό σας για να λάβετε άμεση αξιολόγηση αν συμβεί μια κρίση.
Οι θεραπείες ποικίλουν και έχουν αλλάξει με τα χρόνια. Αυτή τη στιγμή, υπάρχουν περισσότερο συγκεκριμένα διαγνωστικά εργαλεία με μεγαλύτερη ευαισθησία. Τα πρωτόκολλα παρακολούθησης και αποκατάστασης είναι επίσης πιο προσβάσιμα.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Venegas, Viviana, José María De Pablo, and Carmen Olbrich. “Características clínicas del trastorno de déficit atencional e hiperactividad en epilepsia.” MEDICINA (Buenos Aires) 80.Supl II (2020): 58-62.
- Medina-Malo, Carlos. “Epilepsia: clasificación para un enfoque diagnóstico según etiología y complejidades.” revista de neurología 50.Supl. 3 (2010): 25-30.
- Ch, Marta Hernández, et al. “Estado Epiléptico Infantil: análisis de causas y evolución.”
- Palacios, Eduardo, et al. “Epilepsia del lóbulo parietal.” Repertorio de Medicina y Cirugía 26.2 (2017): 85-89.
- Matamala, Mario, Miguel Guzmán, and Javiera Aguirre. “Convulsión febril.” Rev. Hosp Clin. Univ. Chile 25 (2013): 258-62.
- Paredes, Daniel Fernando Dick, et al. “Epilepsia infantil diagnóstico, tratamiento y recomendación para padres.” RECIAMUC 3.1 (2019): 147-163.
- Estrada Zambrano, Diego Ovidio. Epilepsia durante el embarazo. BS thesis. Escuela Superior Politécnica de Chimborazo, 2019.
- Molina-Madera, Francisco J., Fernando Quiñonez-De la Fuente, and Marco A. Alegría-Loyola. “Utilidad diagnóstica del video-electroencefalograma para el diagnóstico diferencial de epilepsia y eventos paroxísticos no epilépticos de la infancia.” Revista de Sanidad Militar 54.2 (2018): 71-75.
- Martín, Mónica Fernández, et al. “UTILIDAD DE LA RM CON TECNICAS DE ALTA RESOLUCIÓN EN EL DIAGNÓSTICO DE PATOLOGÍA CAUSANTE DE EPILEPSIA INFANTIL.” Seram (2018).
- Calva Barros, Edith Valeria. “Describir los principales aspectos diagnósticos y terapéuticos actuales relacionados con el manejo inicial de la epilepsia infantil benigna.” (2019).