Τι είναι τα νομίσματα ενότητας σε έναν γάμο;

Μία από τις πιο μοναδικές στιγμές σε ορισμένους παραδοσιακούς γάμους είναι η ανταλλαγή νομισμάτων ενότητας. Ωστόσο, το νόημά τους είναι πολύ διαφορετικό σε σύγκριση με αυτό που ήταν στην αρχή του εθίμου. Συνεχίστε την ανάγνωση για να μάθετε για την ιστορία και την παράδοση πίσω από αυτό το έθιμο.

Οι γάμοι είναι γεμάτοι συμβολισμούς οι οποίοι αντιπροσωπεύουν τις υποσχέσεις, τους πόθους, και την ενότητα. Ένας από αυτούς είναι τα νομίσματα ενότητας, τα οποία θεωρούνται πως είναι η αναπαράσταση της υλικής και πνευματικής ευημερίας του ζευγαριού.

Τα νομίσματα ενότητας είναι γεμάτα νοήματα που ξεπερνούν την απλή πράξη ανταλλαγής απλώς κάποιων νομισμάτων. Μέσα από αυτά, ο γαμπρός παραδίδει τον πλούτο του στη νύφη και εκείνη τον επιστρέφει σε αυτόν. Επίσης, μέσα από αυτή την πράξη, το ζευγάρι λαμβάνει την ευλογία για τον γάμο και τους απογόνους.

Όπως το δαχτυλίδι συμβολίζει την ένωση, τα νομίσματα ενότητας αναπαριστούν την πράξη του να μοιράζεσαι τα πάντα από εκείνη τη στιγμή και έπειτα. “Ό,τι είναι δικό μου είναι και δικό σου, και ό,τι είναι δικό σου είναι και δικό μου.” Τα νομίσματα ενότητας αναπαριστούν επίσης την επιθυμία για τον μελλοντικό πλούτο.

Τι είναι τα νομίσματα ενότητας;

Τα νομίσματα ενότητας αποτελούνται από 13 νομίσματα, 12 χρυσά και ένα ασημένιο, τα οποία φέρνει ένα παιδί μέσα σε ένα καλάθι στην Αγία Τράπεζα. Μετά την τελετή με το δαχτυλίδι, οι κουμπάροι τα δίνουν στον γαμπρό και τη νύφη.

Συνήθως είναι δώρο της κουμπάρας στον γαμπρό, αλλά αυτή είναι μια πιο μοντέρνα παράδοση.

Υπάρχουν και άνθρωποι που αναζητούν διαφορετικά σύμβολα, όπως κοσμήματα, λουλούδια ή ένα κερί. Σε ορισμένες περιπτώσεις, το ζευγάρι επιλέγει νομίσματα από μια άλλη χώρα, τα οποία έχουν ξεχωριστή σημασία για εκείνο, είτε επειδή κατάγεται η οικογένειά τους από εκεί ή επειδή θέλουν να ζήσουν εκεί στο μέλλον.

Μπορείτε να ανταλλάξετε νομίσματα ενότητας και σε νόμιμους γάμους, αν και, σε αυτή την περίπτωση, χωρίς την ευλογία από τον ιερέα.

Η ανταλλαγή των νομισμάτων ενότητας

Μετά την ανταλλαγή των δαχτυλιδιών, ο ιερέας ευλογεί τα νομίσματα ενότητας και ο γαμπρός τα δίνει στη νύφη λέγοντας: “Δέξου αυτά τα νομίσματα ως δέσμευση για την ευλογία του Θεού και ένα σημάδι της περιουσίας που θα μοιραστούμε ως ζευγάρι.”

Στη συνέχεια, η νύφη τα επιστρέφει στον γαμπρό λέγοντας τα ίδια λόγια. Τέλος, σε αυτό το σημείο, ο ιερέας ευλογεί το ζευγάρι και την περιουσία του.

Η μακρινή προέλευση

Η λέξη arrhae, ή νομίσματα ενότητας έχει ένα μεγάλο μονοπάτι εξέλιξης το οποίο αρχίζει από την παλαιολιθική εποχή των Σύριων. Εκείνη την εποχή, το 1.400 π.Χ., το Erabatu αποτελούνταν από τους φόρους που πλήρωναν οι οικογένειες. Η λέξη εξελίχθηκε στην Ελληνική λέξη Αρραβών, το οποίο ήταν ένα ένδυμα που δινόταν ως εγγύηση αγοράς.

Την περίοδο της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας, ήταν αρχικά γνωστό ως arrhabo. Στα κείμενα του Πλάτωνα κατά τον 2ο αιώνα π.Χ., Arrhabo ήταν η υπόσχεση πληρωμής που γινόταν με τη μορφή κατάθεσης ως εγγύηση. Μετέπειτα, ο Γάιος Πλίνιος, προκουράτορας της Ρώμης από το 70 έως το 72 μ.Χ., χρησιμοποιούσε ήδη τη λέξη arrhae, αναφερόμενος στις εγγυήσεις των επιχειρήσεων.

Τα νομίσματα ενότητας στον Μεσαίωνα

Η λέξη Arrhae χρησιμοποιούνταν ως εμπορικός όρος κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα στην Ισπανία, την εποχή των Βησιγότθων. Αυτός ο όρος χρησιμοποιούνταν στα συμβόλαια αγοραπωλησιών για την προκαταβολή που άφηνε ο αγοραστής σαν εγγύηση για την αγορά.

Αυτά τα εμπορικά συμβόλαια, καλύπτονταν όταν ο πατέρας παρέδιδε τη νύφη στον γαμπρό.

Στην αρχή του Μεσαίωνα, ο γάμος ήταν μια νόμιμη εμπορική συμφωνία που δενόταν με συμβόλαιο. Ο πατέρας της νύφης συμφωνούσε να δώσει την κηδεμονία της κόρης του στον μνηστήρα με αντάλλαγμα την προίκα.

Αυτό το έγγραφο ονομαζόταν Ντεσπονσιάτο (από το οποίο προήλθε η λέει αρραβώνας). Ταυτόχρονα, υπογραφόταν ένα πιστοποιητικό arrhae, το οποίο επεξηγούσε λεπτομερώς την περιουσία που θα μεταφερόταν στη νύφη. Αυτό γινόταν χωρίς τη συγκατάθεση της γυναίκας, η οποία ήταν συνήθως κάτω των 18 ετών. Πολλές φορές δεν το γνώριζε ούτε ο μέλλοντας σύζυγος.

Μετά από το συμβόλαιο Ντεσπονσιάτο και το πιστοποιητικό arrhae, όταν η γυναίκα ήταν σε ηλικία τεκνοποίησης, εορταζόταν ο γάμος. Με τον καιρό, αυτή η τελετή έγινε μια θρησκευτική πράξη χάρη στην επιρροή της εκκλησίας.

Από εκείνη τη στιγμή, τα νομίσματα ενότητας παρέμειναν μέρος της παράδοσης.

Η θρησκευτική προέλευση

Στην παράδοση της Καθολικής Εκκλησίας, τα νομίσματα ενότητας έρχονται από την Παλαιά Διαθήκη. Ο Αβραάμ έδωσε στη Ρεβέκκα χρυσά αγγεία, ενδύματα, και χρυσά σκουλαρίκια ως ένδειξη της έναρξης του γάμου της με τον γιό του, Ισαάκ, σύμφωνα με τη Γένεση.

Γι’ αυτό ο ιερέας λέει στους γάμους: “Ο πανταχού παρών Θεός που διέταξε τον Αβραάμ, τον δούλο του, να δώσει τα arrhae (σύμβολα γάμου) στον Ισαάκ και τη Ρεβέκκα ως ένδειξη του ιερού γάμου.”

Γιατί είναι 13 τα νομίσματα;

Δεν είναι ξεκάθαρη η προέλευση του αριθμού των νομισμάτων. Τα Γράμματα των ιεραρχών και των ιερέων του 19ου αιώνα λένε ότι ο αριθμός υπονοείται στην Παλαιά Διαθήκη. Η εξήγηση είναι πως ο Ιάκωβος, γιος του Ισαάκ και εγγονός του Αβραάμ, είχε 12 παιδιά τα οποία ίδρυσαν τις 12 φυλές του Ισραήλ. Γι’ αυτό, το 13 είναι 12 συν ένα, όπου περιλαμβάνεται ο Θεός.

Άλλοι πιστεύουν ότι προέρχεται από την Αραβική παράδοση. Είναι ένα νόμισμα για κάθε μήνα του χρόνου, συν ένα μπρούτζινο νόμισμα για τους φτωχούς για να διαμοιράσουν τον πλούτο.

Επιλέγοντας τα νομίσματα ενότητας

Τώρα που γνωρίζετε για τα νομίσματα ενότητας, ξέρετε ότι είναι ένα σημαντικό κομμάτι για ορισμένους παραδοσιακούς γάμους. Γι’ αυτό θα πρέπει να τα επιλέξετε σωστά και να τους δώσετε ένα ξεχωριστό νόημα.

Τα περισσότερα κοσμηματοπωλεία έχουν διάφορους τύπους νομισμάτων ενότητας. Όμως, μπορείτε να πρωτοτυπήσετε και να πάρετε αυτά που αντιπροσωπεύουν τις αξίες σας.