Οι παθήσεις του ήπατος: Ποιες είναι και πώς καταπολεμούνται;

Υπάρχουν πολλές παθήσεις του ήπατος, ορισμένες είναι πιο γνωστές από άλλες. Γενικά, οποιαδήποτε πάθηση αυτού του οργάνου θα πρέπει να ληφθεί πολύ σοβαρά υπόψιν επειδή το συκώτι εκτελεί διάφορες σημαντικές λειτουργίες.

Όλες οι παθήσεις του ήπατος απαιτούν ιατρική προσοχή επειδή επηρεάζουν ένα όργανο ζωτικής σημασίας. Το συκώτι (ήπαρ) παίζει σημαντικό ρόλο στην πέψη των τροφών, την αποθήκευση ενέργειας, και την απελευθέρωση τοξινών. Γι’ αυτό ορισμένες παθήσεις του ήπατος μπορούν να οδηγήσουν ακόμη και στον θάνατο.

Οι παθήσεις του ήπατος προκαλούνται από διάφορους παράγοντες. Ορισμένες φορές, προκαλούνται από ιούς. Άλλες φορές, οφείλονται στην κατανάλωση τοξικών ουσιών. Σπανίως οφείλονται σε κληρονομικά αίτια.

Γενικά, τα συμπτώματα αυτών των παθήσεων ποικίλουν σημαντικά ανάλογα την κατάσταση του ασθενή. Ωστόσο, σε κάποιες περιπτώσεις, δεν προκαλούν συμπτώματα και ανιχνεύονται μόνο με εργαστηριακές εξετάσεις.

Σε αυτό το άρθρο, θα ανακαλύψετε τις κύριες παθήσεις του ήπατος.

Μη αλκοολική λιπώδης ηπατική νόσος (NAFLD) και μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα (NASH)

Η μη αλκοολική λιπώδης ηπατική νόσος (NAFLD) χαρακτηρίζεται από μία συσσώρευση λιπιδίων μέσα στο ήπαρ. Επίσης, σε περίπτωση που υπάρχει φλεγμονή και τραυματισμός των κυττάρων του ήπατος ονομάζεται “μη αλκοολική στεατοηπατίτιδα”.

Τα παχύσαρκα άτομα με διαβήτη τύπου 2 και όσα άτομα πάσχουν από μεταβολικό σύνδρομο έχουν περισσότερες πιθανότητες να αναπτύξουν αυτές τις ασθένειες.

Συνήθως, αυτές οι ασθένειες δεν εκδηλώνουν συμπτώματα.

Κίρρωση, μία από τις σοβαρότερες παθήσεις του ήπατος

Η κίρρωση είναι μία από τις σοβαρότερες παθήσεις του ήπατος. Αυτή η ασθένεια προκαλεί την αντικατάσταση του υγιή ιστού από ουλώδη ιστό. Έτσι, το ήπαρ τραυματίζεται μόνιμα και δε μπορεί να λειτουργήσει καλά.

Δεν υπάρχει συγκεκριμένη θεραπεία για την κίρρωση. Όμως, υπάρχουν θεραπευτικές επιλογές για τις αιτίες πρόκλησης. Οι κύριες αιτίες πρόκλησης κίρρωσης του ήπατος περιλαμβάνουν:

• Αλκοολισμό
• Μη αλκοολική λιπώδη ηπατική νόσο
• Χρόνια ηπατίτιδα C
• Χρόνια ηπατίτιδα Β

Παθήσεις του ήπατος – Αυτοάνοση ηπατίτιδα

Η αυτοάνοση ηπατίτιδα είναι μια χρόνια ασθένεια η οποία συμβαίνει επειδή το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στο ήπαρ. Κατά συνέπεια, προκαλείται φλεγμονή και βλάβη. Αν το άτομο δε λάβει τη σωστή θεραπεία, η κατάσταση μπορεί να προχωρήσει και να προκαλέσει κίρρωση.

Η αυτοάνοση ηπατίτιδα είναι μία από τις παθήσεις του ήπατος που δεν προκαλούν συμπτώματα αρχικά, αν και προκαλούν με το πέρασμα του χρόνου. Οι επαγγελματίες υγείας διαγιγνώσκουν την ασθένεια βασιζόμενοι στο ιατρικό ιστορικό του ασθενή. Επίσης, θα χρειαστεί ο ασθενής να υποβληθεί σε ορισμένες εξετάσεις.

Ηπατίτιδα Α, Β, και C

Αυτές οι παθήσεις προκαλούνται από ιούς. Η ηπατίτιδα Α προκαλεί φλεγμονή. Αυτή, με τη σειρά της, προκαλεί τη μη φυσιολογική λειτουργία του ήπατος. Μεταδίδεται έπειτα από την επαφή με τα κόπρανα ενός μολυσμένου ατόμου.

Η ηπατίτιδα Β έχει παρόμοια χαρακτηριστικά. Όμως, σε αυτή την περίπτωση, μεταδίδεται από την επαφή με οποιαδήποτε σωματικό υγρό ενός μολυσμένου ατόμου. Υπάρχουν δύο μορφές, η οξεία και η χρόνια. Χωρίς θεραπεία, η τελευταία μπορεί να μετατραπεί σε καρκίνο του ήπατος ή να προκαλέσει ηπατική ανεπάρκεια.

Η ηπατίτιδα C έχει παρόμοιο μοτίβο με τις δύο προηγούμενες. Ωστόσο, μεταδίδεται μέσω της επαφής με το αίμα ενός μολυσμένου ατόμου. Τα πρώιμα συμπτώματα μπορούν να εκδηλωθούν ακόμη και 10 χρόνια μετά τη μόλυνση. Όπως και με την ηπατίτιδα Β, υπάρχει οξεία και χρόνια μορφή.

Ηπατίτιδα D και Ε

Ο ιός της ηπατίτιδας D είναι πολύ σπάνιος και επηρεάζει μόνο τα άτομα με ηπατίτιδα Β. Όταν ένα άτομο επηρεάζεται ταυτόχρονα από ηπατίτιδα Β και D, οι γιατροί αποκαλούν αυτό το φαινόμενο “συλλοίμωξη”. Αν το άτομο πάσχει από χρόνια ηπατίτιδα Β και έπειτα μολυνθεί από ηπατίτιδα D, οι γιατροί αποκαλούν το φαινόμενο “υπερλοίμωξη”.

Η ηπατίτιδα Ε μεταδίδεται πίνοντας μολυσμένο, από κόπρανα μολυσμένου ατόμου, νερό. Επίσης, μπορεί να προκληθεί από την κατανάλωση άψητου χοιρινού ή άγριου θηράματος. Συνήθως, υποχωρεί μετά από λίγες εβδομάδες χωρίς θεραπεία. Για άγνωστους λόγους, αυτή η πάθηση έχει ποσοστό θνησιμότητας 20% σε έγκυες γυναίκες.

Άλλες ηπατικές παθήσεις

Η υπερφόρτωση σιδήρου δεν αποτελεί συγκεκριμένη ηπατική πάθηση, αλλά το επηρεάζει σημαντικά. Αυτήν την πάθηση χαρακτηρίζει η συσσώρευση υπερβολικών ποσοτήτων σιδήρου στο σώμα. Έτσι, μπορεί να προκαλέσει ίνωση του ήπατος και το 60% των ασθενών αναπτύσσουν κίρρωση. Γενικά, το 5% των περιπτώσεων εμφανίζει κακοήθεις όγκους.

Από την άλλη, η νόσος Wilson είναι μια σπάνια κληρονομική διαταραχή η οποία δεν επιτρέπει στο σώμα να ξεφορτωθεί φυσικά τον χαλκό που δεν χρειάζεται. Αν συσσωρευτεί χαλκός στο ήπαρ μπορεί να οδηγήσει σε κίρρωση.

Οι ηπατίτιδες Β και C, όπως και η κίρρωση, η υπερφόρτωση σιδήρου, η υπερβολική πρόσληψη αλκοόλ, η παχυσαρκία, και ο διαβήτης αποτελούν παράγοντες κινδύνου για την πρόκληση καρκίνου του ήπατος. Μέχρι στιγμής, υπάρχουν διάφορες θεραπείες για την καταπολέμησή του.

Εν κατακλείδι, δε θα πρέπει να υποτιμάτε τα συμπτώματα και θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό αμέσως μόλις εκδηλωθούν ώστε να αποτρέψετε τυχόν επιπλοκές.