Πώς να έχετε σχέση με τα παιδιά του συντρόφου σας
Η έννοια της οικογένειας έχει αλλάξει και διαφοροποιηθεί με την πάροδο των ετών. Μεταξύ των πολλών νέων μοντέλων είναι οι μικτές οικογένειες, δηλαδή εκείνες στις οποίες ο ένας ή και οι δύο ενήλικες έχουν παιδιά από προηγούμενες σχέσεις. Αν βρεθείτε σε αυτή την κατάσταση, πιθανώς ένα από τα ερωτήματα που σας έρχεται πιο συχνά στο μυαλό είναι: “Πώς πρέπει να συμπεριφέρομαι στα παιδιά του συντρόφου μου;”
Πρόκειται σίγουρα για μια απαιτητική και δύσκολη κατάσταση. Ωστόσο, μπορεί επίσης να είναι μια ευχάριστη και εμπλουτιστική εμπειρία.
Για να ενισχύσετε τις πιο θετικές πτυχές και να αποφύγετε τα πιο συνηθισμένα προβλήματα, θα σας προσφέρουμε ορισμένες βασικές κατευθυντήριες γραμμές.
Πώς να έχετε μια σχέση με τα παιδιά του συντρόφου σας
Κάθε σχέση είναι διαφορετική, αλλά όταν στην εξίσωση εμπλέκονται και άλλα άτομα (στην προκειμένη περίπτωση, παιδιά) υπάρχουν αρκετές προκλήσεις που οι άλλοι δεν χρειάζεται να αντιμετωπίσουν.
Ωστόσο, με αγάπη, σεβασμό και επικοινωνία και από τις δύο πλευρές, είναι δυνατόν να απολαύσετε έναν υπέροχο δεσμό. Για να το πετύχετε αυτό, να έχετε κατά νου τα παρακάτω σημεία.
Αποδεχτείτε την κατάσταση
Αν είστε και εσείς γονέας, θα έχετε μεγαλύτερη επίγνωση του τι συνεπάγεται η οικογενειακή ζωή. Ωστόσο, αν ο σύντροφός σας έχει παιδιά και εσείς όχι, ίσως δυσκολευτείτε να συνηθίσετε στην ιδέα του πώς αυτό θα επηρεάσει τη σχέση σας. Τα παιδιά χρειάζονται φροντίδα, προσοχή και παρουσία.
Η δουλειά του γονέα είναι μια δουλειά πλήρους απασχόλησης. Μπορεί να μην είστε σε θέση να μένετε έξω μέχρι αργά πλέον. Τα σχέδιά σας θα περιλαμβάνουν δραστηριότητες των παιδιών και μερικές φορές, ακόμη και στη μέση της νύχτας, ένα από τα παιδιά μπορεί να καταλήξει να έρθει στο κρεβάτι μαζί σας.
Το να αποδεχτείτε ότι δεν ενώνετε μόνο ένα άτομο, αλλά μια ολόκληρη οικογένεια, μπορεί να είναι περίπλοκο, αλλά είναι απαραίτητο. Δεν μπορείτε να τους κατηγορείτε για αυτές τις πτυχές ή να ζητάτε από τον σύντροφό σας να παραμελήσει τα παιδιά του υπέρ της σχέσης. Η κατανόηση και η υποστήριξη είναι απαραίτητες.
Θέστε όρια με τα παιδιά του συντρόφου σας
Το να ξεκινήσετε μια σχέση με ένα άτομο που έχει παιδιά μπορεί να σας φέρει σε μια αβέβαιη και διφορούμενη θέση. Επομένως, πρέπει να μιλήσετε με τον σύντροφό σας και να καθορίσετε κάποια βασικά σημεία.
Για παράδειγμα, τι περιμένει ο καθένας σας από τη σχέση, τι ρόλο θα αναλάβετε στη ζωή των παιδιών τους ή πόση ευθύνη αναλαμβάνετε. Η αποσαφήνιση αυτών των πτυχών από την αρχή, θα αποτρέψει παρεξηγήσεις και μομφές στο μέλλον.
Ίσως σας ενδιαφέρει: Νευρικά ξεσπάσματα στα παιδιά: συμβουλές για πρόληψη
Φροντίστε τη σχέση σας
Παρόλο που δεν είστε ο γονέας των παιδιών, θα υπάρξουν πολλές στιγμές συμβίωσης. Εσείς και ο σύντροφός σας μπορεί να πέσετε σε μια ολοκληρωτική ρουτίνα φροντίδας των παιδιών και να παραμελήσετε τον δεσμό μεταξύ σας.
Το να βρείτε χώρο και χρόνο να μείνετε μόνοι σας για να συνεχίσετε να χτίζετε συναισθηματική οικειότητα είναι απαραίτητο, ώστε να μην πέσετε σε δυσαρέσκεια.
Διαβάστε επίσης: Διδάξτε τις δεξιότητες διαχείρισης χρόνου στο παιδί σας
4 συμβουλές για να σχετίζεστε με τα παιδιά του συντρόφου
Στην αρχή, μπορεί να μην ξέρετε καν πώς να μιλήσετε με τα παιδιά του συντρόφου σας, αφού πρόκειται για μια κατάσταση που μπορεί να δημιουργήσει ανησυχία σε όλους τους εμπλεκόμενους. Επομένως, ακολουθούν ορισμένες συμβουλές που μπορούν να σας βοηθήσουν να έχετε μια πιο ευχάριστη εμπειρία.
1. Κάντε ένα βήμα τη φορά
Η προσαρμογή σε αυτή τη νέα οικογενειακή δομή μπορεί να είναι περίπλοκη για όλους. Γι’ αυτό πρέπει να δώσετε στον εαυτό σας αυτόν τον χρόνο για να προσαρμοστεί.
Προσπαθήστε να προσεγγίσετε τα παιδιά του συντρόφου σας σταδιακά. Πρώτα σε ουδέτερους χώρους και, αργότερα, με μικρές στιγμές συμβίωσης πριν μοιραστείτε πλήρως το σπίτι.
Με τον ίδιο τρόπο, μην περιμένετε η σχέση να κυλήσει υπέροχα από την πρώτη κιόλας στιγμή. Αν το κάνει, θαυμάσια, αλλά είναι πιθανό να είναι πιο ψυχρή και πιο απόμακρη στην αρχή. Είναι φυσικό, κάντε υπομονή με τον εαυτό σας και με εκείνα.
2. Δείξτε κατανόηση με τα παιδιά του συντρόφου σας
Συχνά, η πρώτη αντίδραση των παιδιών στο νέο σύντροφο του γονέα είναι η απόρριψη. Μην το παίρνετε προσωπικά.
Προσπαθήστε να καταλάβετε ότι πρόκειται για μια περίπλοκη περίσταση γι’ αυτά, η οποία συνεπάγεται την απώλεια όσων είχαν συνηθίσει. Εξαιτίας αυτού, μπορεί να νιώθουν φόβο και δυσπιστία. Δώστε τους χώρο και προσπαθήστε να είστε διαθέσιμοι, αλλά όχι παρεμβατικοί.
3. Χτίστε μια σχέση
Τα παιδιά είναι άνθρωποι και, όπως και με τους ενήλικες, η συμβατότητα μπορεί να είναι μεγαλύτερη ή μικρότερη. Ωστόσο, είναι καλό να προσπαθήσετε να βρείτε κοινά σημεία που θα τους επιτρέψουν να χτίσουν έναν δικό τους δεσμό μαζί σας.
Ίσως μοιράζεστε ένα ενδιαφέρον για το οποίο μπορείτε να μιλήσετε ή ένα χόμπι που σας αρέσει και στους δύο. Το να περνάτε χρόνο μαζί κάνοντας κοινές δραστηριότητες θα σας βοηθήσει να δημιουργήσετε μια σχέση εμπιστοσύνης και εγγύτητας.
Η εύρεση δραστηριοτήτων που μπορείτε να μοιραστείτε και να κάνετε μαζί προάγει το δέσιμο μεταξύ ενηλίκων και παιδιών.4. Να θυμάστε τη θέση σας
Είναι σημαντικό να έχετε κατά νου ότι δεν είστε ο γονέας αυτών των παιδιών, οπότε η τελική εξουσία και οι αποφάσεις ανήκουν στους γονείς τους. Ωστόσο, ως ένας από τους ενήλικες που τα φροντίζουν και ως σύντροφος των γονέων τους, πρέπει να υπάρχει σεβασμός.
Η αντιμετώπιση των παιδιών του συντρόφου σας είναι μια πρόκληση που απαιτεί υπομονή
Η αντιμετώπιση των παιδιών του συντρόφου σας θα απαιτήσει υπομονή, κατανόηση και επιμονή. Αλλά σε κάθε περίπτωση, θυμηθείτε να δώσετε προτεραιότητα στον εαυτό σας και να φροντίσετε για την ψυχική σας υγεία και τη συναισθηματική σας ευεξία καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδικασίας.
Φροντίστε να επικοινωνείτε με ευχέρεια και διεκδικητικότητα με τον σύντροφό σας και αναζητήστε επαγγελματική υποστήριξη αν νιώθετε ότι τη χρειάζεστε.
Όλες οι παραθέτονται πηγές ελέγχθηκαν προσεκτικά από την ομάδα μας για να διασφαλιστεί η ποιότητα, η αξιοπιστία, η επικαιρότητα και η εγκυρότητά τους. Η βιβλιογραφία αυτού του άρθρου θεωρήθηκε αξιόπιστη και επιστημονικά ακριβής.
- Pereira, R. (2002). Familias reconstituidas: La pérdida como punto de partida. Perspectivas sistémicas, 70, 3-5.
- Cintrón, F. N., Walters-Pacheco, K. Z., & Serrano-García, I. (2008). Cambios…¿ Cómo influyen en los y las adolescentes de familias reconstituidas?. Interamerican Journal of Psychology, 42(1), 91-100.
- Ripoll, K., Martínez, M., & Giraldo, Á. M. (2013). Decisiones sobre crianza de los hijos en familias reconstituidas. Revista colombiana de psicología, 22(1), 163-177.